Morgunblaðið - 17.12.2011, Blaðsíða 52

52 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 17. DESEMBER 2011
Afmæli
Tengdafaðir
minn, Pétur Sig-
urðsson, forseti Al-
þýðusambands
Vestfjarða, er átt-
ræður á morgun.
Hann á að baki
merkan feril sem
forystumaður í ís-
lenskri verkalýðs-
hreyfingu um
hálfrar aldar skeið.
Hann leiddi „síð-
asta stóra verkfallið“ sem svo
hefur verið nefnt, verkfallið á
Vestfjörðum 1997 sem stóð í sjö
vikur og lyktaði með svoköll-
uðum „Vestfjarðasamningum“.
En Pétur hefur einnig markað
spor í íþróttahreyfinguna sem
formaður knattspyrnufélagsins
Vestra í tvo áratugi.
Pétur er af alþýðufólki kom-
inn og íslenskri alþýðu hefur
Pétur Sigurðsson
hann helgað starfs-
krafta sína alla
ævi. Hann fæddist
á Ísafirði 18. des-
ember 1931, sonur
hjónanna Sigurðar
Péturssonar vél-
stjóra og Gróu
Bjarneyjar Salóm-
onsdóttur verka-
konu.
Ungur kynntist
Pétur kjörum og
hlutskipti verkafólks. Um ferm-
ingaraldur hófust kynni hans af
sjómennsku. Hann byrjaði sem
hjálparkokkur á síldarbáti og
stundaði síðar sjómennsku á
vélbátum og togurum meðfram
vélstjórnarnámi. Hann vann í
Vélsmiðjunni Þór á Ísafirði og
lærði þar vélvirkjun. Starfaði
síðar hjá Rafmagnsveitum rík-
isins á Vestfjörðum sem línu-
maður og vélstjóri til 1970 og
leysti þá af á sumrin stöðv-
arstjórana við virkjunina í
Mjólká í Arnarfirði.
Pétur lék í marki með Knatt-
spyrnufélaginu Vestra á Ísa-
firði og einnig með úrvalsliði
ÍBÍ. Hann varð formaður í
Vestra aðeins 23 ára gamall og
stýrði félaginu frá 1954-1977.
Sérstaklega lét hann sér annt
um öflugt uppbyggingarstarf
við yngri flokka félagsins.
Ásamt Fylki Ágústssyni byggði
Pétur upp sunddeild Vestra,
sem síðar varð sérstakt sund-
félag og heldur nafni Vestra á
lofti enn þann dag í dag. Þá
hefur hann verið þátttakandi í
hinu árlega Stóra púkamóti á
Ísafirði frá upphafi þess árið
2005 og er fyrsti og eini „at-
vinnumaður“ mótsins. Athygli
vakti á fyrsta mótinu þegar
Pétur, þá 74ra ára gamall, sveif
milli markstanga og varði víta-
skot sem margir ungir mark-
verðir hefðu verið fullhertir af.
Átti hann eftir að leika þá list
oftar svo eftir var tekið.
Pétur hafði afskipti af stjórn-
málum um tíma og var vara-
þingmaður Alþýðuflokksins í
Vestfjarðakjördæmi 1991-1995.
Meginþunginn í ævistarfi Pét-
urs hefur verið helgaður barátt-
unni fyrir bættum kjörum
verkafólks. Hann hóf snemma
afskipti af íslenskri launþega-
baráttu og hefur sett mark sitt
á sögu verkalýðshreyfingarinn-
ar og þróun kjarasamninga.
Hann var kjörinn forseti Al-
þýðusambands Vestfjarða 1970
og gegndi því starfi óslitið þar
til Verkalýðsfélag Vestfirðinga
var stofnað árið 2002 og leysti
af hólmi hlutverk ASV. Pétur
var formaður VerkVest frá
stofnun og leiddi það fyrstu
fimm árin, til 2007.
Vorið 1997 urðu hörðustu
verkfallsátök sem almenn
verkalýðsfélög hafa háð á síð-
ustu árum, þegar 800 fé-
lagsmenn sjö verkalýðsfélaga
innan Alþýðusambands Vest-
fjarða (ASV) fóru í sjö vikna
langt verkfall.
Pétur Sigurðsson var á þess-
um tíma forseti ASV og for-
maður stærsta félagsins innan
sambandsins, Verkalýðsfélags-
ins Baldurs á Ísafirði. Pétur
stóð í stafni þeirra sem sættu
sig ekki við að taxtar verka-
lýðsfélaganna drægjust aftur úr
launaþróun í landinu. Með stór-
an hóp karla og kvenna starf-
andi í fiskvinnslu og fleiri
greinum að baki sér, steig Pét-
ur ölduna í ólgusjó verkfalls-
átaka. Órofa samstaða verka-
fólks í félögunum sjö á
Vestfjörðum vakti mikla athygli
og samúð launafólks um allt
land. Krafa Vestfirðinga var að
lágmarkslaun miðuðust við
framfærslu: 100 þúsund krónur
á mánuði. Dagsbrún og Verka-
mannasambandið höfðu þá sam-
ið um 70 þúsund krónur en
Vestfirðingar höfnuðu þeim
samningi. „Topparnir treysta
sér ekki í meira,“ sagði Pétur
af því tilefni í blaðaviðtali og
átti þar við verkalýðsforystu
stóru félaganna fyrir sunnan.
„Það er ábyggilegt að verkafólk
hefur ekki verið spurt að
þessu.“
Pétur blés til sóknar. „Í
Karphúsinu skrifuðu menn und-
ir ekki neitt, samninga sem
hafa ekkert innihald,“ sagði
hann er hann brýndi sitt fólk.
„Við höfum lítinn stuðning, en
eins og allir aðrir, þá verðum
við að treysta á sjálfa okkur.“
Verkfallið skall á þann 21.
apríl 1997 og nú fóru í hönd
hörð verkfallsátök með líkam-
legum ryskingum og harðorð-
um yfirlýsingum á báða bóga.
Þeim lauk sjö vikum síðar með
umtalsvert betri samningi en
þeim sem stóru félögin höfðu
sætt sig við, svo til einhvers var
unnið. „Menn hafa sýnt og
sannað að hér er samtakamátt-
ur hjá fólki, sem getur gert
hvað sem er,“ sagði vestfirski
verkalýðsforinginn þegar átök-
in voru yfirstaðin.
Pétur er nú sestur í helgan
stein eftir langa og farsæla
starfsævi. Hann er kvæntur
Hjördísi Hjartardóttur, fv.
deildarstjóra hjá Trygginga-
stofnun ríkisins. Þau hjónin eru
búsett á Ísafirði og sinna nú
hugðarefnum sínum, bóklestri,
ferðalögum, garðrækt og stór-
fjölskyldu. Þau hafa ævinlega
verið börnum sínum og barna-
börnum öruggt skjól og fyr-
irmynd, ástrík og umhyggju-
söm. Ég vil á þessum
tímamótum þakka fyrir áratug-
ina þrjá sem ég hef verið
tengdadóttir þeirra hjóna um
leið og ég árna þeim báðum
allra heilla og blessunar.
Ólína Þorvarðardóttir.
✝ Guðný ÞuríðurPétursdóttir,
alltaf kölluð Þurý,
fæddist í Vatnshlíð
í Austur-
Húnavatnssýslu 26.
maí 1920. Hún lést
á Heilbrigðisstofn-
uninni Sauðárkróki
4. desember 2011.
Foreldrar henn-
ar voru Herdís
Grímsdóttir frá
Syðri-Reykjum í Bisk-
upstungum og Pétur Guð-
mundsson bóndi í Vatnshlíð.
Þurý átti eina systur, Kristínu, f.
9. maí 1913, d. 25. október 2001.
Eiginmaður Þurýjar var Stef-
án Sigurðsson skipstjóri, f. 19.
mars 1920, d. 24.
okt. 1966. Dætur
þeirra 1) Anna
Sjöfn, f. 24. júlí
1949, eiginmaður
Páll A. Pálsson, f.
1946, börn Harpa,
f. 1977, og Arna, f.
1980. 2) Herdís, f.
10. mars 1951, d. 8.
nóv. 1999, eftirlif-
andi eiginmaður
Þór Sigurðsson, f.
1949, börn Stefán, f. 1974, Sig-
urður, f. 1978, og Þórdís, f.
1989.
Útför Þurýjar fer fram frá
Sauðárkrókskirkju í dag, 17.
desember 2011, og hefst athöfn-
in kl. 14.
Elsku amma, við kveðjum þig
með söknuði en jafnframt þakk-
læti fyrir allar þær góðu stund-
ir sem við áttum með þér.
Þig sem í fjarlægð fjöllin bak við
dvelur,
og fagrar vonir tengir líf mitt við.
Minn hugur þráir, hjartað ákaft
saknar,
er horfnum stundum, ljúfum, dvel ég
hjá.
Heyrirðu ei, þig hjartað kallar á?
Heyrirðu ei storm, er kveðju mína
ber?
Þú fagra minning eftir skildir eina,
sem aldrei gleymist, meðan lífs ég
er.
(Valdimar Hólm Hallstað)
Blessuð sé minning þín.
Harpa og Arna.
Þurý móðursystir mín var
óvenju glæsileg kona, björt yf-
irlitum, snaggaraleg og létt í
spori, brosmild og oftast kát.
Hún hafði unun af tónlist, söng
fram til síðasta dags og þeir eru
ófáir kórarnir sem hún lagði lið
sitt á lífsleiðinni. Skal engan
undra að þegar hún kvaddi
þennan heim var hún á leið á
tónleika hjá Kirkjukór Sauðár-
krókskirkju.
Þurý, og eldri systir hennar,
Kristín, ólust upp hjá foreldrum
sínum þeim Herdísi Grímsdótt-
ur og Pétri Guðmundssyni í
Vatnshlíð á Vatnsskarði. Frá
bernskuheimilinu kom systrun-
um báðum tónlistargáfan. Ung
giftist Þurý Stefáni Sigurðssyni,
greindum og stórskemmtilegum
sjómanni. Þau bjuggu alla sína
búskapartíð á Hólavegi 2 á
Sauðárkróki. Þar ólu þau upp
dæturnar tvær, Önnu Sjöfn og
Herdísi. Stefán lést langt um
aldur fram eftir harða baráttu
við krabbamein. Og mörgum ár-
um síðar lést Herdís dóttir
þeirra hjóna úr hvítblæði. Þurý
var lengi styrkur að nábýlinu
við foreldra sína sem brugðu
búi og fluttu til Sauðárkróks.
Pétur Ólafsson bróðir minn sleit
barnsskónum hjá afa og ömmu
á Sauðárkróki og naut góðsemi
móðursystur sinnar.
Mér eru minnisstæðar sum-
arheimsóknir okkar mömmu á
Krókinn þegar ég var barn.
Aldrei gleymist bragðið af ýs-
unni sem Stebbi hafði veitt og
Þurý eldað eins og henni einni
var lagið. Í stofunni hjá Þurý
gripu þær systur gjarnan gít-
arana og sungu af hjartans list,
fyrst gömlu lögin sem þær
spiluðu á böllunum í sveitinni
forðum daga og svo hin sem
voru nýmóðins. Tónlistin var í
hávegum höfð á þessum skag-
firsku heimilum, Sævarstíg og
Hólavegi, og hafa afkomendurn-
ir svo sannarlega notið góðs af
tónlistaruppeldinu og sumir
spjarað sig vel á þeim vett-
vangi.
Þurý var harðdugleg og ósér-
hlífin kona. Hún lagði sig alla
fram við garðrækt og gerði þá
ekki upp á milli skrautblóma og
garðávaxta í garðinum sínum
heldur sinnti öllu af sömu natni
og virðingu. Híbýli hennar, bíll-
inn og allt næsta nágrenni báru
vott um einstaka smekkvísi.
Lengst af vann hún við þjón-
ustustörf á veitingahúsum og
hjá Sjúkrahúsinu á Sauðár-
króki. Þau störf áttu vel við
hana. Hún naut sín vel í marg-
menni. Þurý var heimakær en
færi hún af bæ lá leiðin oftast
til Akureyrar þar sem dætur
hennar bjuggu með fjölskyldum
sínum. Hjá fólkinu sínu leið
henni vel. Blessuð sé minning
Þuríðar Pétursdóttur.
Margrét Björgvinsdóttir.
Kveðja frá Kirkjukór
Sauðárkrókskirkju
Þá er komið að kveðjustund.
Í dag syngjum við í síðasta sinn
fyrir Þurý, heiðursfélaga
Kirkjukórs Sauðárkrókskirkju.
Hún stóð á pöllunum hjá okkur
í tugi ára. Það voru fáir sem
mættu eins vel á æfingar og at-
hafnir, já og ferðalög, bæði æf-
ingaferðir og messuheimsóknir,
það var hægt að treysta því að
Þurý mætti. Félagsskapurinn
og söngurinn var henni líka allt.
Það voru ekki margir sálmar
sem hún kunni ekki bæði milli-
röddina og textann.
Hún hélt starfsorkunni lengi
og var komin fast að áttræðu
þegar hún þurfti að hætta að
vinna og var bara alls ekki sátt
við það, fannst hún hafa nóg
þrek. Þetta þrek notaði hún í
félagsstörfin og í kórana sína,
kirkjukórinn og kór eldriborg-
ara hér í Skagafirði. Fyrir
þremur árum varð hún fyrir því
óláni að detta og lærbrotna. Þá
varð mikil breyting á lífinu, hún
átti erfiðara með að komast um,
gat ekki lengur búið heima og
varð að hætta í kórunum.
Tryggð hennar við kirkjukórinn
var samt takmarkalaus og hún
naut þess þegar við komum á
Dvalarheimili aldraðra og sung-
um bæði við athafnir og héldum
tónleika. Hún mætti alltaf og
tók undir með okkur. Sunnu-
daginn 4. desember var hún að
undirbúa sig til að koma á að-
ventutónleika kirkjukórsins,
lagði sig til að vera vel upplögð
en hennar tími var kominn og
hún vaknaði ekki aftur. En við
vorum sammála um það fé-
lagarnir að hún hafi verið með
okkur í anda þennan eftirmið-
dag.
Við þökkum Þurý samfylgd-
ina öll árin hennar í kórnum og
biðjum Guð að geyma hana.
Eins vottum við aðstandend-
um hennar samúð okkar.
Fyrir hönd Kirkjukórs
Sauðárkrókskirkju,
Guðbjörg Árnadóttir
formaður.
Guðný Þuríður
Pétursdóttir
Grand hótel Reykjavík,
Sigtúni 38, sími 514 8000.
erfidrykkjur@grand.is • grand.is
Grand
erfidrykkjur
• Hlýlegt og gott viðmót
á Grand hótel.
• Fjölbreyttar veitingar
lagaðar á staðnum.
• Næg bílastæði og gott
aðgengi.
✝
Innilegar þakkir fyrir samúð og vinarhug við
andlát og útför eiginmanns míns, föður okkar,
tengdaföður, afa og bróður,
JÓNS JÓSEFSSONAR
flugvirkja,
Markarflöt 10,
Garðabæ.
Kærar kveðjur og þakkir til starfsfólks líknardeildar Landspítalans
í Kópavogi.
Kristín Gísladóttir,
Brynja Hrönn Jónsdóttir,
Hildur Edda Jónsdóttir, Bragi Smith,
Sverrir Már Jónsson,
Gunnar Hrafn Jónsson,
Helgi Hrannar og Brynjar Orri,
Anna Guðrún Jósefsdóttir,
Sesselja Ingibjörg Jósefsdóttir.
✝
Innilegustu þakkir færum við öllum þeim sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og
útför elskulegs föður, tengdaföður, afa og
langafa okkar,
GRÉTARS GUÐJÓNSSONAR.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki á deild
4 B Hrafnistu Hafnarfirði sem sinnti honum
af alúð og hlýju.
Guðjón Grétarsson,
Gauti Grétarsson, Hildigunnur Hilmarsdóttir,
Sigrún María B. Guðjónsdóttir,
Hildur B. Guðjónsdóttir, Robert J. Riley,
Arnold B. Cruz, Erin Y. Cruz,
Aron Gauti Gautason, Krisina Nilssen,
Tinna Laxdal Gautadóttir, Hjalti Friðriksson,
Daði Laxdal Gautason
og langafabörn.
✝
Með ríku þakklæti sendum við kærar kveðjur
öllum þeim sem við andlát og útför
INGIBJARGAR ÞÓRUNNAR RAFNAR
hæstaréttarlögmanns
heiðruðu minningu hennar með margvíslegu
móti og auðsýndu okkur samúð og vináttu.
Þorsteinn Pálsson,
Aðalheiður Inga Þorsteinsdóttir, Skúli Fr. Malmquist,
Páll Rafnar Þorsteinsson,
Þórunn Rafnar Þorsteinsdóttir, Höskuldur D. Magnússon,
Halldóra Rafnar, Baldvin Tryggvason,
Ásdís Rafnar, Jón B. Stefánsson.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
ástkærs eiginmanns míns, föður okkar, sonar,
bróður, mágs og tengdasonar,
SIGURÐAR ÓLAFSSONAR.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki
Heimahlynningar og krabbameinsdeilda
Landspítalans.
Dóra Thorsteinsson,
Matthías Sigurðsson,
Hildur Sigurðardóttir,
Hjördís Smith, Ólafur Sigurðsson,
Sverrir Ólafsson, Hulda Stefánsdóttir,
Björk Ólafsdóttir, Hörður Már Gylfason,
Geir Thorsteinsson, Halldóra Æsa Aradóttir,
Guðbjörg Elín Þórarinsdóttir.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
föður okkar, stjúpföður, tengdaföður, afa,
langafa og langalangafa,
GUÐJÓNS TÓMASSONAR,
Kleppsvegi 62,
Reykjavík.
Sigríður Guðjónsdóttir,
Ingibjörg Guðjónsdóttir,
Guðjón Axel Guðjónsson,
Kristín Laufey Guðjónsdóttir,
Kristmann Óskarsson
og fjölskyldur.