Morgunblaðið - 17.01.2012, Page 22

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 17. JANÚAR 2012
✝ Ragna Jó-
hannsdóttir var
fædd á Hrauni í
Sléttuhlíð 9. maí
1919. Hún lést á
Hrafnistu í Reykja-
vík 3. janúar.
Foreldrar Rögnu
voru Jóhann Jóns-
son bóndi á Hrauni í
Sléttuhlíð, f. 24.5.
1892, d. 1.3. 1969 og
Stefanía Jónsdóttir
húsfreyja á Hrauni í Sléttuhlíð, f.
18.8. 1898, d. 7.9. 1997. Systkini
Rögnu voru Jón Þorgrímur lög-
regluþjónn, f. 16.6. 1918, d. 9.3.
1971 og Helga húsfreyja á
Hrauni í Sléttuhlíð, f. 12.12. 1922,
d. 8.12. 1996. M. Rögnu frá 1955
var Guðni Stefán Jónsson bóndi
frá Heiði í Sléttuhlíð, f. 15.5.
1920, d. 19.5. 1991. Dóttir þeirra
er Stefanía Björg hjúkrunar-
fræðingur, f. 25.7. 1956. Áður
hafði Ragna eignast son f. 8.10.
1952, d. 8.10. 1952. Sonur Stef-
aníu er Guðni Stefán Pétursson,
f. 4.5. 1983. Ragna ólst upp á
Hrauni með foreldrum, syst-
kinum, Rannveigu móðurömmu
og Þorgerði föð-
urömmu. Eftir að
Ragna fór að vinna
fyrir sér vann hún í
mörg ár á Siglu-
firði, lengst af á
saumaverkstæði hjá
klæðskera sem sér-
hæfði sig í karl-
mannafatasaum.
Eftir dagvinnu á
saumaverkstæðinu
vann hún gjarnan
við síldarsöltun á kvöldin þegar
vantaði mannskap á síldarplönin.
Frá 1955 flyst Ragna í Heiði,
varð þar húsfreyja og vann að
bústörfum. Haustið 1969 hættu
Ragna og Stefán búskap og
fluttu til Reykjavíkur. Þau setjast
að á Kleppsvegi 58 og þar býr
Ragna tæplega 30 ár. Þar heldur
hún áfram að sauma, tók buxur í
heimasaum frá Hagkaupum,
passaði börn og aðstoðaði við
húshjálp á vegum Reykjavík-
urborgar.
Ragna verður jarðsungin frá
Áskirkju í Reykjavík í dag, 17.
janúar 2012, og hefst athöfnin kl.
13.
Ragna fóstra mín kvaddi jarð-
lífið þann þriðja janúar. Á nítug-
asta og þriðja aldursári sveif hún
yfir í aðra vídd. Ragna varð dag-
fóstran mín þegar ég var rétt
tveggja ára gömul eftir umleitan
móður minnar sem þá var útivinn-
andi í eigin fyrirtæki. Ragna og
þálifandi eiginmaður hennar Stef-
án voru nýflutt í borgina af jörð
sinni Heiði í Skagafirði ásamt
einkadóttur sinni Stefaníu. Svo
mikið er víst að drottinn blessaði
heimilið þeirra eins og stóð á
myndinni yfir útidyrahurðinni.
Hjá Rögnu var svo gott að vera
að ef ég hefði verið beðin í æsku
að lýsa heimilinu hefði ég eflaust
líkt því við Paradís og ef sú dís er
til er ég viss um að Ragna sveif
einmitt þangað. Þessi fyrstu ár í
lífi mínu hjá Rögnu voru fallegur
tími þar sem ég var umvafin ást
og kærleika. Ragna sat með mig í
fanginu, talaði fallega til mín og
lék og dansaði við mig, kannski
engin furða að leið mín lá í leik-
húsið því húsið hennar Rögnu var
fullt af leik og gleði. Lengi býr að
fyrstu gerð og eitt er víst að gott
kemur frá góðu enda þótti mér
sem Ragna væri mín önnur
mamma og ég man að ég sagði
móður minni að ég elskaði þær
báðar janfheitt.
Rögnu var margt til lista lagt.
Hún var flink saumakona og bjó
stundum til flíkur á mig sem ég
var hæstánægð með auk þess sem
hún prjónaði og heklaði. Ragna
var mikil húsmóðir bæði hvað
varðaði heimilisiðnaðinn og mat-
argerðina.
Maturinn hjá Rögnu var sér-
íslenskur, jafnvel eilítið forn því
hjá henni lærði ég að borða soðið
hrossakjöt, rauðmaga með ediki,
slátur með graut og nýjan fisk
sem Stebbi dró í bátinn sem hann
átti um tíma til að ná í soðið út á
sundin blá. Hjá þeim var gamli
tíminn enn við lýði og ég svo hepp-
in að hafa fengið að lifa hann með
þeim en ekki bara lesið um hann
af bókum. Og svo var bakkelsið
hennar Rögnu það besta sem ég
komst í og fannst lítið um konfekt-
kökuprjálið hjá henni móður
minni í samanburði.
Rögnu var gott að sækja heim
og hún var félagslynd sem sýndi
sig í því hversu vinsæl hún var á
meðal ættingja og vina sem komu
og nutu góðs af gestrisni hennar.
Ragna var lífsglöð og hún hafði
góða kímnigáfu. Hún brosti bara
að uppátækjunum í mér og
skammaði mig aldrei en sagði mér
hlýlega til. Ragna passaði mig
eins og gimstein og margvaraði
mig við hættum og ef svo vildi til
að ég datt og meiddi mig þá
skammaði hún Stebba þó að hann
ætti engan þátt í ofurhraðanum á
mér og gatinu sem kom á hausinn
minn. Og svona liðu árin á heimili
Rögnu þar til ég var send í skóla
um haustið þegar ég varð sex ára.
Ég hélt uppteknum hætti að
koma til Rögnu í gegnum árin
sem var alltaf jafn dásamlegt.
Ragna breiddi ávallt út faðminn
og sagði með fögnuði í röddinni:
„Elskan mín, ertu komin?“ Ég
treysti því að Paradísin taki jafn
vel á móti elsku Rögnu minni.
Mamma sagði oft að Rögnu yrði
aldrei fullþakkað fyrir alla hennar
alúð og elskusemi í okkar garð og
eins og segir í Litla prinsinum
„sér maður ekki vel nema með
hjartanu“. Ragna sá vel með
hjartanu og þar lá ríkidæmi henn-
ar. Ég votta Stefaníu og Guðna
Stefáni mína innilegustu samúð.
Pálína Jónsdóttir.
Það er komið að kveðjustund
elsku frænka okkar.
Minningarnar sem við eigum
um þig eru ljúfar og góðar. Þú
varst amma okkar í Reykjavík og
efst í huga okkar þegar við hugs-
um til baka er væntumþykja þín í
garð okkar systkina.
Það var alltaf svo gott að koma
til þín á Kleppsveginn, þú tókst
alltaf jafnvel á móti okkur. Á
Kleppsveginum kenndi hann
Stebbi þinn okkur mannganginn,
við spiluðum, lögðum óteljandi
kapla og fórum í margar ævin-
týraferðirnar út í stóra garðinn
fyrir aftan blokkina þína. Ekki
eru síður sætar minningarnar um
sjoppuferðirnar út á horn. Við
minnumst líka jólaboðanna í litlu
íbúðinni þinni þar sem Hrauns-
fjölskyldan kom saman. Þessi
hefð, sem þú komst á, lifir enn í
dag.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka
hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Með hýjum huga og þakklæti
kveðjum við þig elsku frænka og
sendum okkar innilegustu samúð-
arkveðjur til Stefaníu og Guðna
Stefáns.
María, Ásta og
Pétur Sólmar.
Elsku hjartans frænka mín, þú
varst þvílíkur gullmoli. Þú varst
ekki frænka mín, heldur systir
tengdamóður minnar, Helgu Jó-
hannsdóttur, sem var líka gull-
moli. Þið ólust upp í fátækt en
ykkur var kennt að gera gott úr
öllu. Þú varst flott saumakona,
saumaðir jakkaföt og annað fínt.
Þú saumaðir og prjónaðir fram á
síðasta dag. Þið systur lærðuð líka
að nota allan mat þannig að það
var aldrei skortur á mat eða föt-
um.
Þú hafðir jákvæðnina að leið-
arljósi alla tíð. Ég man fyrir rúmu
ári þegar ég sat hjá þér og sagði
þér að tengdapabbi væri að deyja.
Þá sagðir þú: „Voðalega er ég
heppin að vera svona hraust.“ Þú
lást í rúminu, nýbúin að fá alvar-
legt hjartaáfall og gast ekki
hreyft fæturna. Þetta lýsir þér
svo vel. Þú þakkaðir fyrir allt.
Elsku frænka mín, þegar við
eignuðumst fyrsta barnið okkar,
hana Maríu, þá bað Gaui frændi
þinn þig að passa hana þegar ég
byrjaði að vinna. Það voru forrétt-
indi. Þú dýrkaðir þetta barn og
lést eins og þú ættir allt í henni.
Það var notalegt að láta hana í
þínar hendur. Ég var alsæl, ég
fékk alltaf að heyra hvað hún væri
frábær. Síðan eignuðumst við
Ástu ári seinna. Auðvitað var biðl-
að aftur. Stelpurnar mínar voru
svo heppnar að eignast ömmu í
Reykjavík þar sem báðar hinar
ömmurnar bjuggu úti á landi.
Hann Stebbi þinn kom heldur
betur að þessu líka. Þið spiluðuð
við þær og Stebbi var farinn að
kenna þeim að reikna. Notaleg-
heitin voru einstök. Þegar ég kom
að sækja þær þá beið mín kaffi og
vöfflur eða pönnukökur. Alltaf var
stelpunum mínum hælt, þær voru
aldrei erfiðar í þínum augum. Það
var einstakt að fá þessar mót-
tökur. 10 árum seinna eignuðumst
við Pétur Sólmar. Þá varst þú orð-
in fullorðin. Við biðluðum ekki aft-
ur. Samskiptin voru þrátt fyrir
það alltaf mikil og hann kynntist
frænku ömmu eins og systur
hans. Hann bar alltaf virðingu
fyrir þér.
Það var hægt að læra svo
margt af þér og ég vona að við
höfum gert það. Elsku frænka,
takk fyrir allt.
Elsku Stefanía og Guðni Stef-
án. Við vitum hvað þið hafið misst
mikið, en minningarnar eru
margar og góðar. Við biðjum guð
að styrkja ykkur í sorginni.
Jakobína og Guðjón
(Binna og Gaui).
Ragna
Jóhannsdóttir
✝ SteingrímurKarl Guð-
mundsson fæddist
að Vífilsmýrum í
Önundarfirði 22.
maí 1923 og lést á
LSP Hringbraut
hinn 8. janúar
2012.
Foreldrar hans
voru Guðmundur
Ágúst Jónsson
bóndi, fæddur í
Grindavík 1. ágúst 1885, látinn
28. apríl 1963 og Guðjóna Br.
N. Jónsdóttir ljósmóðir, fædd
14. júní 1890, látin 15. sept-
ember 1972. Systkini hans
voru: Kristinn Daníel, f. 1913,
d. 1985, Kjartan, f. 1914, d.
1964, Jóhann Guðmundur Þor-
kell, f. 1916, d. 1990, Sigríður
Ólafía, f. 1917, d. 1999, Birgir
Þórður Móses, f. 1920, d. 1998,
Málfríður Guðlaug, f. 1922, d.
1995, Jón Önfjörð, f. 1926, d.
1982 og Gunnar Pétur, f. 1929,
d. 1958. Steingrímur kvæntist
Sigurðar frá fyrra hjónabandi
eru Pétur Hrafn og Guð-
mundur Ragnar. Þórir Einar
Steingrímsson sölumaður, f. 5.
júní 1952. Kona hans er Ás-
laug Bjarnadóttir, börn þeirra
eru Rannveig Björk og Matt-
hías Sævar, kona hans er
Hrafnhildur Guðjónsdóttir.
Barnabarnabörn Steingríms
eru: Dætur Steinunnar Fjólu,
Sesselía Rán, Vilborg Hrönn
og Eva María. Dóttir Matthías-
ar er Ingveldur Birna. Sig-
urður Gunnar og kona hans
Svanhvít Hulda Jónsdóttir
eiga 3 börn, Katrínu Maríu,
Gunnar Örn og Auði Björgu.
Steingrímur var tog-
arasjómaður og ætlaði sér í
Stýrimannaskólann, en varð
fyrir alvarlegu slysi árið 1955
sem kom í veg fyrir frekari
sjómennsku, en sjómaður var
hann í anda alla tíð fram að
andláti. Hann var 75% öryrki
og gat því ekki unnið neina
erfiðisvinnu en vann í mörg ár
í Faxabúðinni á Granda, og
síðast á skrifstofu Trésmiðj-
unnar Víðis hjá Guðmundi.
Steingrímur verður jarð-
sunginn frá Hafnarfjarðar-
kirkju í dag, 17. janúar 2012
klukkan 13.
þann 9. mars 1947
Fjólu Sigurð-
ardóttur frá Lauf-
ási á Þingeyri við
Dýrajörð, f. 12.
júní 1925. For-
eldrar hennar
voru Sigurður
Friðrik Einarson
kennari, f. 1875, d,
1962 og Þórdís
Jónsdóttir hús-
móðir, f. 1883, d.
1952. Fyrir hjónaband átti
Steingrímur einn son, Stein-
grím Örn. Börn Steingríms og
Fjólu eru: Matthías Sævar sjó-
maður, f. 29.júlí 1947, drukkn-
aði frá togaranum Karlsefni
1974. Hann lætur eftir sig einn
son, Sigurð Gunnar. Hrönn
Steingrímsdóttir leikkona, f.
1.janúar 1949, maður hennar
er Sigurður Kristinsson, f. 6.
mars 1938. Dóttir Hrannar f.
hjónaband er Steinunn Fjóla
Jónsdóttir, faðir hennar er Jón
Steinar Gunnlaugsson. Börn
Elsku pabbi minn.
Komin er kveðjustundin
frá kirkjunni ómar lag
Enginn veit ævina sína
né endalok hinsta dag
Nú laus ertu úr veikindaviðjum
vefur þig örmum á ný
indæla ástríka sveitin
er ól þig við brjóst sín hlý
Loks færðu aftur að faðma
fallega drenginn þinn
Í bernskunni flaug hann frá þér
til fundar við drottinn sinn
Við kveðjum og blessunar biðjum
er betri heim flytur í
Englarnir yfir þér vaki
aftur finnumst á ný
(T.H.T.)
Pabbi minn kær. Söknuður er
það sárasta sem til er við ást-
vinamissi.
Ég ætla ekki að hafa þetta
langt, bara segja þér að ég mun
alltaf muna og virða það sem þú
kenndir mér barnungri, að
reyna að fara vel með aurinn og
greiða frekar fyrir gjalddaga en
eftir. Þú varst alltaf svo passa-
samur í fjármálum, mér hefur
ekki alveg tekist það, en gleymi
aldrei þínum ráðum.
Siggi kveður með virðingu,
ást og þakklæti fyrir alla þína
aðstoð. Við munum sjá um
mömmu, þú veist það.
Guð blessi þig, pabbi minn og
umvefji þig sinni ástúð. Við
sjáumst þegar minn tími kemur.
Ástarkveðjur, pabbi minn.
Þín elskandi dóttir,
Hrönn Steingrímsdóttir.
Dagur er kominn að kveldi.
Afi minn, nú máttu sofa. Ég
verð hér, gæti þess sem við eig-
um saman. Lífsins sem ég skap-
aði. Með aðstoð þinni afi minn.
Það er satt. Enginn kemur í
þinn stað. Þú átt hann einn.
Þann hjartastað. Afi Steini.
Þú varst mér allt í senn; faðir
minn, afi minn og uppalandinn
sem kenndi mér allt sem enginn
annar kunni. Þú ert hetjan mín,
hörkutól og ljúfmenni í senn. Ég
sé þig brosa.
Stóru hendurnar þínar. Þú í
hægindastólnum. Þú að opna
Lögbirtingablaðið, lesa Mogg-
ann. Þú að grínast, við að hlæja.
Þú að kenna mér að þrífa bílinn.
Við fórum saman í ferðalag. Á
appelsínubrúnum Sunbeam. Þú
gafst mér ís í Eden. Flatköku á
Litlu kaffistofunni. Þú bannaðir
mér að tala lengi í símann. Þá
var ég unglingur. Þú sagðir ég
væri of mjó, það var rétt hjá
þér. Þú varst með mér er ég
fermdist, á útskrift fleiri en
einni. Og þegar ég gifti mig. Ég
hitti þig í haust sem leið. Mikið
er ég fegin því.
Vegna þín er ég stundvís.
Vegna þín er ég sterk. Vegna
þín er ég sú sem ég er. Þú átt
tár mín sem renna. Ég mun
sakna þín afi. Sem einskis ann-
ars.
Manstu grjónagrautinn sem
við borðuðum saman. Við borðið
hennar ömmu. Bitum í slátur.
Manstu Nilfisk, það var besta
ryksugan. Að þínu mati, þú áttir
tvær. Eina í bílskúrnum. Hjá
þér horfði ég á svarthvítt sjón-
varp, nema á fimmtudögum. Þú
og inniskórnir. Vasaklúturinn.
Þú að snýta þér.
Þú stækkaðir handa mér her-
bergi afi minn. Ég átti heima
hjá þér. Það er eitt af því góða,
þess minnist ég nú. Ég gleymi
því aldrei, lífinu mínu hjá þér.
Þú að snyrta þig á sunnudögum,
við að borða kótelettur í raspi,
grænar baunir. Við að heim-
sækja einhvern, því það var
sunnudagur. Þú að leggja bíln-
um niðri við höfn. Vildir frekar
labba lengra en eiga á hættu
rispu í þrengingum. Þú varst
nákvæmur maður. Ég hef það
frá þér.
Þú og væntumþykjan. Þú
vildir alltaf vel. Þú varst og ert
höfðingi afi minn. Einstakur í
þinni röð. Og ömmu, hana eigum
við saman. Svo margt sem við
eigum saman. Þið tvö afi, þú og
amma, eigið heiðurinn af mörg-
um minna allra bestu eiginleika.
Það tekur enginn frá mér. Ég
átti ykkur, á ykkur, mun eiga
ykkur. Taktu mig með þér í
minningu afi minn, mundu að ég
elska þig. Eins og við elskum
ömmu.
Ég vil þakka þér afi, ég veit
þú heyrir til mín. Þú heyrir það
sem þú vilt heyra … eins og allt-
af. Ég þakka þér allt. Ef ég loka
augunum man ég faðminn þinn
stóra. Sé brosið þitt blíða. Heyri
þig syngja.
Ég er komin til að kveðja þig
– heyr mína bæn. Þitt uppá-
halds … þú ert minn uppáhalds.
Hvíldu þig afi minn, ég man allt
sem þú sagðir. Vertu viss um
það. Ég er undir þínum áhrifum
í dag, og verð áfram, enginn vafi
er um það.
Bless afi minn. Ég elska þig.
Þín
Steinunn.
Steingrímur Karl
Guðmundsson
✝
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi,
langafi og langalangafi,
SIGURÐUR GUNNAR KRISTJÁNSSON,
Siggi Gunni,
Höskuldarvöllum 17,
Grindavík,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja
þriðjudaginn 10. janúar.
Útför hans fer fram frá Grindavíkurkirkju
föstudaginn 20. janúar kl. 14.00.
Þökkum auðsýnda samúð.
Guðmundur Marvin Sigurðsson, Edda Auðardóttir,
Margrét Kr. Sigurðardóttir, Róbert Henry Vogt,
María Þóra Sigurðardóttir, Gísli G. Gíslason,
Magnús Jenni Sigurðsson,
Guðbjörg S. Gísladóttir, Sigurður J. Guðjónsson,
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabörn.
✝
Maðurinn minn, faðir okkar, stjúpfaðir og
tengdafaðir,
BENEDIKT HELGASON,
tónlistarkennari
á Húsavík,
verður jarðsunginn frá Húsavíkurkirkju
laugardaginn 21. janúar kl. 11.00.
Blóm og kransar afþakkaðir, en þeim sem vilja minnast hans
er bent á Heiltón, hollvinasamtök Tónlistarskóla Húsavíkur.
Kt. 580509-1420, reikningsnr. 0567-14-400560.
Anna Sigfúsdóttir,
Hólmfríður Benediktsdóttir, Magnús Pétur Magnússon,
Pálmi Benediktsson, Kirsten Nielsen,
Jónína Benediktsdóttir, Gunnar Þorsteinsson,
Helga Benediktsdóttir,
Ingibjörg Sara Benediktsdóttir,
Karl Hálfdánarson, Matthildur Rós Haraldsdóttir,
Hjalti Hálfdánarson, Guðlaug Gísladóttir.
✝
Okkar hjartkæri
MAGNÚS VILHJÁLMSSON
skipasmiður,
Grandavegi 47,
Reykjavík,
lést á Dvalar- og hjúkrunarheimilinu Grund
mánudaginn 16. janúar.
Guðrún Guðlaugsdóttir,
Guðbjörg Magnúsdóttir,
Árni Larsson.