Morgunblaðið - 21.03.2012, Blaðsíða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 21. MARS 2012
Hægt er að lýsa skoðun á ritstjórnargreinum Morgunblaðsins á http://www.mbl.is/mogginn/leidarar/
Hörður Ingi-marsson,sem er
einn af stofn-
endum Vinstri
grænna, ritar al-
vöruþrungna og
beitta grein í
Morgunblaðið í gær. Hann
rekur í fáum orðum aðdrag-
andann að stofnun VG hinn 6.
febrúar 1999. Og hann kallar
fram hvernig flokkurinn bar
sig að nánast 10 árum síðar,
þegar hann vann glæsilegasta
kosningasigur sinn. Þá var
leiðarljós flokksins ítarleg
stefnuskrá, sem kynnt var
rækilega um land allt fyrir
kosningarnar 25. apríl 2009.
Kjörorðin voru: „Gegn aðild að
ESB“, „Vegur til framtíðar“,
„Öflugur landbúnaður“ og
„Norrænt velferðarsamfélag.“
Hörður rekur svo skil-
merkilega hvernig þau orð,
sem hafin voru til öndvegis í
kosningabaráttunni sem leiddi
til hins mikla kosningasigurs
fóru smám saman fyrir lítið
þegar á valdastólana var sest.
Meðal annars minnir hann á
þau sjónarmið Atla Gíslasonar
alþingismanns og áður náins
samstarfsmanns Steingríms J.
að fyrir kosningarnar 2009
hafi verið búið að semja við
Samfylkinguna um að helsta
konsingaloforðið „Gegn ESB
aðild“ yrði svikið strax að þeim
loknum. Öll er lýsing grein-
arhöfundar með miklum
þunga, en samt án merkja um
reiði og með öllu stóryrðalaus
og er hún enn áhrifameiri fyrir
vikið. En lokaorð
Harðar Ingimars-
sonar í hinni
merku grein eru
þessi:
„Ég vil ráð-
leggja Steingrími
J. að taka sér ferð
norðaustur á Font og ganga
hálendið á ný til Reykjaness
og hugsa sinn gang og ganga
úr skugga um hvort hann á sér
nokkra leið til baka úr þeim
ógöngum, sem hann er búinn
að setja sig í og flokk VG þar
sem hann var kjörinn til for-
ustu á liðnu hausti með færri
atkvæðum en lýstu sérstökum
stuðningi við Jón Bjarnason í
dagblaðaauglýsingum. Það er
enginn „vegur til framtíðar“ í
núverandi ríkisstjórnarsam-
starfi. Það er ekkert „gagnsæi
og heiðarleiki“ það er ekkert
„norrænt velferðarsamfélag“
það er öllum almenningi ljóst.
Menn sem verja ekki sín
helgustu vé eiga að víkja, þeir
hafa misst trúnað og traust
fjölmargra félaga sinna og
skv. skoðanakönnunum helm-
ing kjósenda sinna. Forustan
hefur brugðist öllum meg-
inmarkmiðum sem Vinstri
græn voru stofnuð til. Það er
brýnt að skipta um forustu hjá
VG og boða til kosninga þegar
í haust. Að ári gætum við
hreinlega þurrkast út af Al-
þingi Íslendinga. Það er eðli-
leg lýðræðisleg niðurstaða
þegar forustan hefur yfirgefið
öll meginmarkmið sem Vinstri
græn voru stofnuð til að halda
vörð um.“
Það er ekki að undra
að traust kjósenda
þverri þegar fyrir-
heit og loforð eru
meðhöndluð svona}
Þeir eiga að víkja sem
verja ekki sín helgustu vé
Örfáum dögumáður en loka-
frestur rennur út
ákveða stjórnar-
flokkarnir að
leggja fram til-
lögu til þingsályktunar „um
ráðgefandi þjóðaratkvæða-
greiðslu um tillögur stjórn-
lagaráðs að frumvarpi til
stjórnarskipunarlaga og til-
tekin álitaefni þeim tengd“.
Ætlast er til að þingið af-
greiði tillöguna með hraði
þrátt fyrir að spurningarnar
sem bera á fram séu alveg
óboðlegar, enda augljóslega
jafn vanhugsaðar og tillagan
að nýrri stjórnarskrá sem
greiða á atkvæði um.
Sú tillaga er svo ónothæf
sem grunnur að nýrri stjórn-
arskrá íslenska lýðveldisins
að stjórnarliðum á Alþingi
tókst ekki að finna einn sér-
fróðan álitsgjafa
sem var reiðubú-
inn að lýsa yfir
stuðningi við
hana. Þvert á
móti var hún for-
dæmd í öllum umsögnum og
samdóma álit er að hún geti
aldrei orðið boðleg stjórnar-
skrá.
Kosningin í sumar hefur
ekkert með endurskoðun
stjórnarskrárinnar að gera,
til þess er málið allt of vanbú-
ið, auk þess að vera til þess
fallið að auka á ruglinginn en
ekki skýra línurnar. Tillagan
um þjóðaratkvæðagreiðsluna
hefur aðeins einn tilgang og
hann er sá að ráðherrarnir
haldi stólunum sínum, enda
lafir stjórnin ekki nema
stjórnarskrármálið sé keyrt
áfram, sama hversu vanbúið
og vitlaust það er.
Kosningin snýst um
stjórnina en ekki
stjórnarskrána}
Kosið um ónýta tillögu
R
íkisstjórnin hefur nú samþykkt
lækkun virðisaukaskatts á raf-
bíla og tvinnbíla og er vonandi
að frumvarp þess efnis, sem hef-
ur raunar verið í pípunum í
meira en ár, verði afgreitt af þinginu sem
fyrst. Þetta eru góð tíðindi fyrir okkur öll sem
fellum tár þegar við fyllum á bensínahákana
okkar og sjáum peningana þannig fuðra upp.
Bílaframleiðendur um allan heim eru farnir
að framleiða rafbíla af öllum stærðum og
gerðum, fjöldaframleiðsla er handan við horn-
ið svo með aðgerðum eins og þeim sem stjórn-
völd ætla nú að ráðast í ætti ekkert að vera því
til fyrirstöðu að ómþýðir rafbílar byrji brátt
að líða mengunarlaust um götur Reykjavíkur.
Fram kom í Mbl.is í gær að tvinnbíllinn
Chevrolet Volt muni, sem dæmi, lækka í verði
um eina milljón króna verði virðisaukaskatturinn felldur
niður. Það munar um minna. Sambærilegar aðgerðir
hafa gefið góða raun annars staðar, t.d. í Noregi þar sem
rafbílum hefur fjölgað jafnt og þétt á götunum.
Kostir þess að keyra bílaflotann okkar, sem er einn sá
stærsti í heiminum miðað við höfðatölu, á endurnýj-
anlegri, innlendri orku eru auðvitað óteljandi. Umhverf-
issjónarmið skipta þar miklu máli en gagnvart hinum al-
menna neytanda, að ónefndum gjaldeyrisforða ríkisins,
vegur án efa þyngst sá gríðarlegi sparnaður sem felst í
því að vera ekki háð innfluttu jarðefnaeldsneyti, á því
verði sem olíutunnan býðst í dag. Undanfarin ár hefur
miklu verið varið í rannsóknir og þróun á nýj-
um orkugjöfum fyrir samgöngur enda fyr-
irséð að hratt gengur á olíubirgðir heimsins.
En hér á landi tekur því satt að segja varla
að ræða aðra orkugjafa en rafmagnið þegar
samgöngur eru annars vegar. Yfirburðir raf-
magnsins eru miklir, ekki síst hér þar sem
framleiðsla rafmagns er græn og væn eins og
við erum sífellt að státa okkur af og fram-
boðið nóg til að knýja allan bílaflotann.
Vökvar og gas af ýmsum tegundum hafa
verið nefnd til sögunnar og eru ágæt til síns
brúks en geta varla talist heildstæð lausn fyr-
ir orkuskipti í samgöngum líkt og rafmagnið.
Augljósasti ókosturinn er að gas og olíur
þyrfti alltaf að flytja í stórum tankbílum milli
landshluta með tilkostnaði, sliti á vegum og
slysahættu. Rafmagnið þarf hins vegar ekki
að flytja. Það er nú þegar inni á hverju einasta heimili og
vinnustað, snarkandi í þéttu neti sem búið er að leggja
um allt landið. Það þarf ekki annað en að stinga bílnum í
samband á meðan við sofum eða vinnum.
Vonandi verða þessar aðgerðir ríkisstjórnarinnar til
þess að hreyfa við markaðnum og færa okkur rafbíla
sem raunhæfan kost, því allar forsendur eru til staðar og
ég efast ekki um að fleiri en ég myndu vilja getað farið
inn í sumarfríið eins og facebookvinur minn sem skrifaði
um daginn, keyrandi um á Benz ML350-rafjeppa:
„Búinn að keyra yfir 500 km og nota rafmagn fyrir 600
krónur. Aldrei aftur bensínstöð.“ una@mbl.is
Una Sig-
hvatsdóttir
Pistill
500 kílómetrar fyrir 600 krónur
STOFNAÐ 1913
Útgáfufélag: Árvakur hf., Reykjavík.
Ritstjórar:
Davíð Oddsson Haraldur Johannessen
Aðstoðarritstjóri:
Karl Blöndal
Útgefandi:
Óskar Magnússon
Vörur Apple hittu
á hárréttan tíma
FRÉTTASKÝRING
Kjartan Kjartansson
kjartan@mbl.is
Ný útgáfa af iPad-spjald-tölvu tölvurisans Applefer í sölu á Íslandi á föstu-dag og bíða íslenskir
aðdáendur varnings fyrirtækisins vís-
ast með öndina í hálsinum. Mikið æði
grípur jafnan um sig um allan heim
þegar Apple setur nýjar vörur á
markað á borð við iPhone, iPod og
iPad og myndast gjarnan langar raðir
fyrir utan verslanir þegar þær hefja
sölu á þeim. Fyrstu helgina sem nýi
iPadinn var til sölu seldust fjórar millj-
ónir spjaldtölva og er það þrefalt meiri
sala en á iPad2.
Vöxtur fyrirtækisins á und-
anförnum árum hefur verið undra-
verður, ekki síst í því ljósi að það var
næstum farið á hausinn um miðjan 10.
áratug síðustu aldar. Nú er það hins
vegar orðið ríkasta fyrirtæki heims og
hafa hlutabréf í Apple hækkað um
82% á einu ári.
Verða með miðnæturopnun
Að sögn Bjarna Ákasonar, fram-
kvæmdastjóra Epli.is, umboðsaðila
Apple á Íslandi, hafa fjölmargir þegar
spurst fyrir um nýja iPadinn. Búið sé
að panta þrjú þúsund eintök til lands-
ins en það komi hins vegar ekki í ljós
fyrr en á fimmtudag hversu mörg fyr-
irtækið fái hingað. Miðnæturaf-
greiðsla verði í verslununum á Lauga-
vegi og í Smáralind aðfaranótt
föstudags.
Þegar iPad 2 kom út hafi þúsund
Íslendingar verið á biðlista en aðeins
hafi um þrjú hundruð tæki komið til
landsins. Bjarni segist því eiga von á
röðum fyrir utan verslanirnar á
fimmtudagskvöld.
„Ég hef opnað yfir tuttugu
Apple-verslanir í Skandinavíu og það
eru alltaf biðraðir þegar nýjar vörur
koma. Þetta er eiginlega óútskýr-
anlegt,“ segir hann.
Hittu á hárréttan tíma
Lykillinn að velgengni Apple var
að fyrirtækinu tókst að sannfæra heila
kynslóð um að það hefði það sem neyt-
endur vantaði, að sögn Andrésar
Magnússonar, blaðamanns á Við-
skiptablaðinu sem er mikill áhuga-
maður um Apple-vörur.
Upphaf Apple-tískubólunnar
segir hann mega rekja til þess þegar
iMac-borðtölvan kom út árið 1998 eftir
að Steve Jobs kom aftur til fyrirtæk-
isins. Hann hafi lagt mikla áherslu á að
öll iðnhönnun við vörur fyrirtækisins
væri fyrsta flokks jafnvel þó að mörg-
um hafi þótt það vera prjál á sínum
tíma og menn væru að borga of mikið
fyrir útlitið.
„Þeir hittu á hárréttan tíma.
Markaðurinn var greinilega orðinn
óþreyjufullur eftir því að fá eitthvað
annað en þessa ljótu beislituðu kassa
sem höfðu verið til sölu árum saman.
Tölvur voru búnar að ná almennri fót-
festu og voru að breytast úr því að
vera tæki fyrir fagmenn í að vera neyt-
endatæki,“ segir Andrés.
Stungu markaðinn af
Í kjölfarið sneri Apple sér að staf-
rænni tónlist með iPod og iTunes þrátt
fyrir að fyrirtækið hefði næstum því
misst af þeirri lest til að byrja með.
„Þó að iPod hafi ekki verið fyrsti mp3-
spilarinn þá stungu þeir markaðinn af
og hann hefur ekki náð þeim síðan,“
segir Andrés.
Nýjungar eins og snertiskjárinn
og forritabúðir fyrir iPhone og iPad
hafa svo tryggt Apple sama forskot í
snjallsímum og spjaldtölvum.
„Dýptin sem felst í forritabúðinni
hefur gert símann svona vel heppn-
aðan. Hann er í endalausri endurnýjun
gagnvart þörfum markaðarins því að
þúsundir forritara keppast um að búa
til ný forrit í hann á hverjum degi. Það
sama á við um iPadinn,“ segir Andrés.
Morgunblaðið/Sigurgeir S.
Kaupæði Útsala var á eldri Apple-vörum hjá umboðinu hér í lok febrúar og
myndaðist röð fyrir utan verslunina. Allar útsöluvörurnar seldust upp.
546
milljarðar dollarar
er heildarverðmæti Apple
um þessar mundir.
600
dollarar er verðið
á hverjum hlut í Apple.
100
milljarðar dollara er það fé
sem fyrirtækið hefur handbært.
45
milljarðar dollara er áætlaður
kostnaður Apple við fyrstu arð-
greiðslu fyrirtækisins frá 1995.
‹ RÍKASTIR Í HEIMI ›
»