Morgunblaðið - 23.03.2012, Blaðsíða 29

MINNINGAR 29
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 23. MARS 2012
✝ Leifur Eiríks-son fæddist í
Reykjavík 27. febr-
úar 1941. Hann
lést á Landspít-
alanum við Hring-
braut 15. mars
2012.
Leifur var
yngsta barn for-
eldra sinna, Krist-
rúnar Þorleifs-
dóttur húsmóður
frá Ísafirði og Eiríks Stef-
ánssonar myndskera frá
Reykjavík. Hann ólst upp í
Grjótagötu 4, æskuheimili föður
síns, ásamt foreldrum og systk-
inum. Þau eru Sigrún Hjördís
(Rúný) látin, Karolína og Stef-
án. Þau lifa bróður sinn.
Leifur giftist 29. febrúar
1964 Guðrúnu Rósu Michelsen,
þau skildu. Börn
Leifs og Guðrúnar
eru Atli, f. 1962,
Kristrún, f. 1965,
börn hennar eru
Þorbjörg Sif Sæ-
mundsdóttir og
Sölvi Sæmundsson
og Guðný, f. 1968, í
sambúð með Matt-
híasi Sæmundssyni,
börn þeirra eru Ís-
leifur Atli og Matt-
hías Elí.
Leifur lærði og starfaði sem
framreiðslumaður, vann í mörg
ár á Hótel Sögu, Klúbbnum og
Ártúni, vann síðar sem kokkur
á farskipum, lengst af hjá Eim-
skipum.
Útför Leifs fer fram frá
Kópavogskirkju í dag, 23. mars
2012, og hefst athöfnin kl. 13.
Elskulegur faðir minn er lát-
inn. Síðastliðin ár hefur hann
átt við erfið veikindi að stríða
sem ágerðust fyrir nokkrum
mánuðum þegar hann greindist
með erfitt krabbamein. Barátt-
an við krabbameinið, sem síðan
náði yfirhöndinni, tók þó ekki
mjög langan tíma.
Pabbi var alla tíð mesta ljúf-
menni sem ég hef kynnst, var
öllum góður og lét aldrei
styggðaryrði falla um nokkurn
mann. Sérstaklega var hann
barngóður og löðuðust börn
gjarnan að honum. Gaf hann
sér alltaf tíma til að leika við
þau og fíflast í þeim. Þá var oft
mikið gaman og mikið hlegið.
Að leiðarlokum streyma fram
minningar. Ótal margar falleg-
ar en margar erfiðar líka því
lífið hefur ekki alltaf verið hon-
um auðvelt. Þegar ég hugsa til
baka stendur upp úr þegar ég
vann hjá honum, fyrst þegar
hann starfaði sem hótelstjóri á
Hótel Eddu á Ísafirði í tvö
sumur og seinna við fram-
reiðslustörf á skemmtistaðnum
Ártúni sem þá var og hét. Hann
var mjög fær þjónn, fagmaður
fram í fingurgóma. Oft komu
upp mál sem þurfti að leysa en
hann gerði það alltaf á þann
hátt að enginn fór frá borði
með þá hugmynd að upp hefðu
komið vandamál. Á einhvern
óviðjafnanlegan hátt tókst hon-
um alltaf með fasi sínu og ljúf-
mennsku að leysa málin. En
þannig var pabbi, ekkert nema
ljúfmennskan. Þegar við systk-
inin vorum lítil sá hann sjaldan
ástæðu til að skamma okkur en
samt hlýddum við honum.
Pabbi var mikill bókaáhuga-
maður, las allt sem hann náði í
og hans helsta áhugamál var að
binda inn bækur í skinn. Það
áhugamál stundaði hann hjá
föðursystur sinni á æskuheimili
sínu í Grjótagötu 4 og var þar
allt unnið í höndunum. Margar
fallegar bækur eru til sem
pabbi batt inn.
Eftir að mamma og pabbi
skildu fór pabbi að vinna á
fraktskipum sem kokkur. Þar
fékk hann svalað ferðaþorstan-
um því á þeim tíma var oft
stoppað lengi í hverri höfn og
siglt þangað sem farmurinn átti
að enda. Honum líkaði það líf
vel, alltaf kom hann með eitt-
hvað fallegt handa okkur úr
hverri ferð. Aldrei kom hann þó
með eins mikið eins og þegar
hann eignaðist sitt fyrsta
barnabarn, Þorbjörgu Sif.
Hann hafði farið inn í Motherc-
are í London og ég held enn að
hann hafi hálftæmt búðina því
hann stútfyllti bílinn minn af
Leifur Eiríksson barnadóti og ungbarnafatnaðiþegar ég sótti hann í Sunda-
höfn. Hann eignaðist síðar þrjú
barnabörn í viðbót sem hann
hafði mikið dálæti á. Þau veittu
honum styrk og gleði eftir að
hann veiktist fyrir 12 árum.
Elsku pabbi, farðu vel, við
trúum því að þú sért nú með
þínu fólki og að þér líði vel.
Minning þín mun lifa með okk-
ur sem höfum mátt vera þér
samferða í gegnum lífið.
Þegar ég var lítil baðstu oft
bænirnar með mér og sækir ein
þeirra að mér þessa dagana;
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum.)
Hvíldu í friði, elsku pabbi.
Þín
Kristrún.
Elsku pabbi minn.
Ég er svo þakklát fyrir að
hafa fengið að hafa þig hjá mér
í 44 ár. Núna hef ég bara minn-
ingarnar um þig og það er gott
að ylja sér við þær því þær eru
svo margar góðar og skemmti-
legar. Þú ert búinn að gera
margt í lífinu. Starfaðir sem
þjónn árum saman, vannst við
bókband með henni frænku
þinni niðri í Grjótó, varst í ut-
anlandssiglingum á fraktskip-
um o.fl. o.fl. Alltaf hugsaðir þú
til okkar í siglingunum, komst
alltaf með einhverja minjagripi
heim. Þú varst annálað snyrti-
menni og passaðir alltaf upp á
klæðnaðinn og þá sérstaklega
fótabúnaðinn á meðan þú hafðir
burði til. Af því eru til margar
sögur! Sóldýrkandi varstu og
varst fljótur að taka lit. Naust
þess að fara í gönguferðir og
voru þær ófáar gönguferðirnar
sem þú leiddir mann úr Vest-
urbænum og niður í Grjótagötu
til ömmu og afa. Þú varst með
eindæmum stríðinn og það var
nú eitt sem entist út allt þitt líf.
Eftir okkur fengu barnabörnin
þín að njóta þess. Því verður
seint gleymt. Þitt góða skap og
góða hjarta, stríðnin og sér-
stakur húmorinn mun lifa
lengst í minningunni. Heimili
þitt var alltaf opið og þegar mig
vantaði húsnæði sem ung kona
var ekkert sjálfsagðara en að
bjóða mér íbúðina (og bílinn
líka) meðan þú varst til sjós. Og
ekki var leiðinlegt hjá okkur
þegar þú varst í landi. Við spil-
uðum mikið, aðallega rommí, þú
kenndir mér að hafa gaman af
krossgátum, enda varst þú for-
fallinn krossgátufíkill sjálfur,
við horfðum jafnvel á hryllings-
myndir saman, bæði jafn
stressuð, en bæði með hugann
við það að gera hvort öðru bilt
við og hlógum svo að viðbrögð-
um hvort annars. Þú varst líka
víðlesinn og maður kom aldrei
að tómum kofunum, enda, ef þú
vissir ekki eitthvað fórstu bara
í bókaskápinn og flettir því upp.
Svo veiktist þú, pabbi, og síð-
ustu árunum eyddir þú í góðu
yfirlæti frábærs starfsfólks
dvalarheimilisins Fells, nokkr-
um sinnum í viku fórstu líka
lengst af í ýmsar tómstundir
niður á Vitatorg, þ.s. þú naust
þín í að skapa og eigum við
systkinin og barnabörnin hina
ýmsu hluti sem þú gerðir fyrir
okkur og gafst í jólagjafir. Síð-
astliðið sumar greindist þú svo
með krabbamein, sem leiddi til
andláts þíns í síðustu viku. Veit
að þú ert á góðum stað núna og
að við munum hittast aftur þó
að síðar verði.
Megirðu hvíla í friði, pabbi.
Þín dóttir,
Guðný.
Elsku afi okkar
Við vildum að við gætum
fengið að hitta þig einu sinni
enn á lífi. Við myndum bjóða
þér í kjötsúpu, sem þér þótti
svo góð. Þegar þú áttir afmæli
ætluðum við öll að borða kjöt-
súpu með þér hér heima með
allri fjölskyldunni en þú fórst á
spítalann þá og við þurftum að
koma með hana til þín þangað.
Við söknum þín, afi, þú varst
bestur!
Þínir,
Ísleifur Atli og Matthías Elí.
Elsku Leifur frændi. Nú hef-
ur þú fengið hvíldina og ert
laus við allar þjáningar. Hugur
minn hefur leitað aftur í tímann
síðustu daga og vikur og á ég
svo margar góðar minningar
sem tengjast þér og mun ég
halda vel utan um þær eins og
t.d. öll jólin í Grjótagötu, sum-
arbústaðarferð, krækiber og
kindaspörð og smá prakkara-
strik og svo auðvitað Einars-
nesið. Það var alltaf svo gaman
að koma til ykkar í Einarsnesið,
þó að ég hafi verið mjög ung á
þessum tíma man ég svo vel
hversu spennandi mér þótti að
fá að koma og gista, og það
voru ófá skiptin sem ég sat í
stiganum á Hagamelnum og
beið eftir að Leifur frændi
kæmi að sækja mig. Okkur
Rúnari bróður fannst alltaf jafn
gaman að vera í kringum þig,
þú varst stríðinn og hafðir svo
ótrúlegar sögur að segja og það
leiddist okkur ekki og var alltaf
mikið hlegið.
Elsku Leifur ég trúi því að
þú sért kominn á góðan stað og
ég veit að það verður tekið vel
á móti þér. Elsku Atli, Krist-
rún, Guðný og fjölskyldur, megi
góður Guð gefa ykkur styrk á
þessum erfiðu tímum.
Hvíldu í friði, elsku frændi.
Unnur Björg Stefánsdóttir.
Mig langaði að minnast þín á
þessum degi með minningar-
brotum, langt aftur í tíma æsku
minnar.
Foreldrar mínir áttu Árbæ
og í æskuminningunni varst þú
alltaf þar, burstaklipptur í hvít-
um buxum og ljósum skóm, sem
sagt mikið borgarbarn. Það var
erfitt að finna annað eins
snyrtimenni og þú varst á þess-
um árum, óaðfinnanlega klædd-
ur og bað eða sturta helst tvisv-
ar á dag. Við Guðný systir
fengum að kynnast því hversu
stríðinn þú varst og var alltaf af
okkar hálfu reynt að „borga“ til
baka með misjöfnum árangri
þó. En mikið hlökkuðum við
alltaf til þegar von var á ykkur
hjónunum, því þú varst alltaf
tilbúin fyrir okkur krakkana og
umgekkst okkur alltaf sem vini
og jafningja.
Mikið var brallað, hlegið og
farið í gönguferð, kannski í
sjoppuna undir Ingólfsfjalli og
keypt nammi fyrir okkur
krakkana og þig. Þú lætur svo
sannarlega eftir þig vandaða
einstaklinga sem börnin þín eru
og veit ég að þú varst ávallt
stoltur af þeim og umhugað um.
Ég kveð þig, Leifur minn, og
vona svo sannarlega að tekið
verði vel á móti þér á þeim stað
sem þú lendir á.
Birgir F. Lúðvígsson.
Einar Guðmunds-
son var í raun fyrsti starfsmaður
Fjölbrautaskólans á Akranesi.
Þegar ég kom til starfa við skól-
ann hitti ég þennan unga hávaxna
mann sem var að bera í hús fyrsta
námsvísi skólans. Einar hafði ver-
ið ráðinn til að semja hann og var
það nokkurt afrek þar sem hann
hafði ekki reynslu af starfi í
áfangaskólum þegar þetta gerðist.
Einar var afbragðs stærðfræði-
kennari og gegndi trúnaðarstörf-
um yfirkennara í grunnskóladeild-
um Fjölbrautaskólans. Hann var
vinsæll og virtur af nemendum og
samstarfsmönnum sínum.
Einar
Guðmundsson
✝ Einar Guð-mundsson kenn-
ari fæddist í Reykja-
vík 11. september
1952. Hann lést á
Landspítalanum
Fossvogi 3. mars síð-
astliðinn.
Útför Einars fór
fram frá Kópavogs-
kirkju 12. mars 2012.
Einari var sér-
staklega annt um
stærðfræðikennsl-
una og náði góðum
árangri með nem-
endum sínum. Hann
tók einnig virkan
þátt í tilraunaverk-
efni er Fjölbrauta-
skólinn á Akranesi
fékk undanþágu frá
samræmdu prófun-
um og fékk að taka
nemendur sína í 9. bekk (nú 10.
bekk) inn í framhaldsskólaáfanga
sem skilaði þeim árangri að tveir
þriðju hluta nemenda luku námi á
undan jafnöldrum sínum.
Einar hafði líka umsjón með fé-
lagsstörfum nemenda og kom þá
vel í ljós hversu vel honum tókst
að vinna með ungu fólki. Vil ég
votta ástvinum hans samúð við
skyndilegt fráfall hans og þakka
að leiðarlokum samstarfið í Fjöl-
brautaskólanum á Akranesi fyrir
rúmum þremur áratugum.
Ólafur Ásgeirsson,
fyrrverandi skólameistari.
✝ Árni VignirÞorsteinsson
fæddist 13. sept-
ember 1947 í
Vestra-Fróðholti í
Rangárvallasýslu.
Hann lést á Land-
spítalanum við
Hringbaut 16.
mars 2012. Hann
var sonur
hjónanna Þor-
steins Sigmunds-
sonar, f. 22.4. 1915, d. 13.3.
1992, og Jónínu Árnadóttur, f.
15.6. 1920, d. 26.9. 1992. Bræð-
ur Árna eru Grétar Þor-
steinsson, f. 20.10. 1940, og
Gunnar Rúnar Þorsteinsson, f.
8.2. 1957.
Eftirlifandi eiginkona Árna
er Anna María Hjálmarsdóttir,
f. 6.6. 1946. Þau gengu í hjóna-
band 16.11. 1968. Synir þeirra
eru Hjálmar, f. 15.2. 1967, kona
hans er Sigrún Ingibjörg Jó-
hannsdóttir, f. 25.1. 1976. Börn
þeirra eru Harpa Lind, f. 25.11.
1998, Anna María,
f. 21.9. 2002 og Jó-
hann Grétar, f.
27.4. 2008. Þor-
steinn, f. 20.3.
1975, kona hans er
Málfríður Þorleifs-
dóttir, f. 12.4.
1974. Börn þeirra
eru Hulda Hlíf, f.
4.7. 1993, sam-
býlismaður hennar
er Severin Messen-
brink, f. 15.11. 1990. Þorleifur
Árni, f. 15.3. 1996 og Óðinn
Snær, f. 2.10. 2002. Elías, f.
24.6. 1978, kona hans er Inga
Lára Hjaltadóttir, f. 18.2. 1984.
Sonur þeirra er Adam Freyr, f.
6.4. 2011. Úr fyrra sambandi á
Elías eina dóttur, Jónu Hlín, f.
18.8. 2000.
Árni Vignir verður jarð-
sunginn frá Þorlákskirkju,
Þorlákshöfn, í dag, 23. mars
2012, og hefst athöfnin kl. 11.
Jarðsett verður í Gufu-
neskirkjugarði.
Vissulega voru veikindin al-
varleg, en samt bar brotthvarf-
ið brátt að, allt of brátt.
Árni frændi, heilbrigðið upp-
málað, reglumaður, dans- og
útivistarunnandi, að ógleymd-
um veiðiáhuganum, sem við
deildum allir, við bræðurnir,
Andri sonur Jóns Gunnars og
þeir bræður pabbi, Árni og
Gunnar.
Stórt skarð var höggvið í
veiðihópinn við fráfall Jóns
Gunnars bróður og höfðum við
þá á orði að veiðiferðirnar yrðu
ekki samar eftir það – Veiði-
ferðirnar verða ekki samar héð-
an í frá.
Margar eru minningarnar,
t.a.m. frá uppvaxtarárum okkar
systkina þegar við fórum með
mömmu og pabba og dvöldum
yfir jól og áramót hjá ömmu og
afa í Þorlákshöfn, ásamt föð-
urbræðrum okkar og fjölskyld-
um þeirra.
Tvennt er mér þó efst í huga
þegar ég minnist Árna frænda,
annars vegar hversu hlýlega
var alltaf tekið á móti okkur og
öðrum gestum á heimili þeirra
hjóna, Önnu og Árna og ávallt
var gnótt veitinga, sama hvert
tilefnið var. Hins vegar tengt
veiðiskapnum, sama hvert för
okkar var heitið, um troðnar
eða ótroðnar slóðir og í all-
mörgum tilfellum farið um ár-
bakka og ófærur sem eingöngu
voru færar jeppum, eða í öllu
falli fjórhjóladrifnum farar-
tækjum, þá kom minn maður
alltaf í kjölfarið á fólksbílnum
sínum, hinni vökru Toyotu.
Hann fór jafnan allt sem aðrir
komust og í einhverjum tilfell-
um lengra ef eitthvað var.
Þessu dáðist ég alltaf að hann
virtist aldrei setja neitt fyrir
sig eða sýndi að eitthvað væri
óyfirstíganlegt.
Hann var líka lunkinn við
veiðarnar. Stundum var dræmt
í veiði og jafnvel ekkert dregið
að landi hjá okkur hinum, en ef
einhver fiskaði þá var það hann
sem fékk’ann.
Allt framkvæmdi hann, að
því er virtist, án nokkurrar fyr-
irhafnar og ávallt af mikilli
kostgæfni og yfirvegun.
Ég kveð föðurbróður minn,
Árna frænda, með miklum
söknuði, góður maður er geng-
inn.
Hjörtur Þór Grjetarsson.
Árni Vignir
Þorsteinsson
✝
Innilega þökkum við auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför elskulegs eigin-
manns, föður, tengdaföður, afa og langafa,
GUÐJÓNS SIGURJÓNS ÓLASONAR
fyrrverandi verkstjóra
frá Reyðarfirði.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Uppsala á
Fáskrúðsfirði.
Sigríður Eyjólfsdóttir,
Rúnar Sigurjónsson, Jórunn Sigurbjörnsdóttir,
Hilmar Sigurjónsson, Halldóra Baldursdóttir,
Eygló Sigurjónsdóttir,
Þórstína H. Sigurjónsdóttir, Ingvi Rafn Guðmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Þökkum innilega fyrir samúð og vináttu sem
okkur var sýnd við andlát og útför móður
okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
GUÐRÚNAR ÓLAFÍU
HALLDÓRSDÓTTUR.
Karólína Stefánsdóttir, Karl Franklín Magnússon,
Ráðhildur Stefánsdóttir, Daði Hálfdánsson,
Óskar Jens Stefánsson, Sigríður Halldórsdóttir,
Anna Árnína Stefánsdóttir, Brynleifur G. Siglaugsson,
Sigrún Stefánsdóttir, Birgir Stefánsson,
Kristín Ragnheiður Stefánsdóttir, Ib Collin,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim sem
sýndu okkur hlýhug og samúð við andlát og
útför ástkærrar systur okkar, mágkonu og
frænku,
MARGRÉTAR SIGURÐARDÓTTUR
frá Eyvindarhólum.
Sérstaklega viljum við þakka starfsfólki
Hrafnistu í Reykjavík fyrir góða umönnun og hlýhug.
Jón Sigurðsson,
Vilborg Sigurðardóttir, Guðjón Jósepsson,
Þóra Sigurðardóttir, Reynir H. Sæmundsson,
Magnea Gunnarsdóttir,
systkinabörn og fjölskyldur.