Morgunblaðið - 07.06.2012, Qupperneq 31

MINNINGAR 31
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 7. JÚNÍ 2012
✝ Elín Sveins-dóttir fæddist í
Reykjavík 15. júlí
1943. Hún lést á
Landspítalanum í
Fossvogi 25. maí
2012.
Foreldrar henn-
ar voru Sigríður
Elíasdóttir, f. 4.8.
1907, d. 10.6. 1971
og Sveinn Sigurðs-
son, f. 29.4. 1904,
d. 6.10. 1990. Systkini Elínar
eru Þórir Sveinsson, f. 19.3.
1939, d. 18.2. 1943. Elías
Sveinsson, f. 22.2. 1942, d. 27.3.
1942. Þóra Sveinsdóttir, f. 5.12.
1944. Sigurður Sveinsson, f. 5.6.
1949, d. 6.10. 2008.
Eiginmaður Elínar er Kjart-
an Kjartansson, f. 3.2. 1938, frá
Austurey, Laugardal. Foreldrar
hans voru Kjartan Bjarnasson,
1997, kona hans Hrafnhildur
Einarsdóttir, f. 8.2. 1966, þeirra
börn Elín Huld Kjartansdóttir,
f. 22.4. 1992 og Einar Aron
Kjartansson, f. 18.9. 1996. 4)
Þórir Kjartansson, f. 7.4. 1975,
maki hans er Steinunn Dúa
Grímsdóttir, f. 15.3. 1986, dóttir
hennar er Sóley Ósk Sigþórs-
dóttir, f. 12.5. 2003. Sonur Þóris
er Kjartan Þór Þórisson, f. 17.5.
2005.
Elín og Kjartan bjuggu alla
tíð í Hveragerði, lengst af í
Heiðmörk 67, síðustu árin í
Réttarheiði 33. Lengst af starf-
aði Elín við ýmis störf á dval-
arheimilinu Ási í Hveragerði,
og gegndi þar trúnaðarstörfum.
Um árabil störfuðu þau hjónin
við íþróttahúsið í Hveragerði, á
þeim tíma var Elín formaður
opinberra starfsmanna á Suður-
landi.
Útför Elínar fer fram frá
Hveragerðiskirkju í dag, 7. júní
2012, og hefst athöfnin klukkan
14.
f. 4.11. 1891, d.
11.5. 1939 og Mar-
grét Þorkelsdóttir,
f. 28.8. 1897, d.
30.1. 1987. Börn
Elínar og Kjartans
eru: 1) Sigríður B.
Kjartansdóttir, f.
21.9. 1960, maki er
Þorsteinn Marel
Júlíusson, f. 18.8.
1959. Börn þeirra
eru: Andrea Marel
Þorsteinsdóttir, f. 10.3. 1983,
maki hennar Helgi Pétur Hann-
esson, f. 7.7. 1983, sonur þeirra
er Flóki Helgason, f. 25.5. 2009.
Elías Marel Þorsteinsson, f. 2.4.
1990. og Þórunn Þorsteins-
dóttir, f. 23.8. 1992. 2) Sveinn
Kjartansson, f. 24.3. 1963, maki
hans Viðar Eggertsson, f. 18.6.
1954. 3) Kjartan Þór Kjart-
ansson, f. 7.3. 1967, d. 31.10.
Við systkinin; Andrea, Elías
og Þórunn, kveðjum nú ömmu
okkar með sorg í hjarta. Hún
er farin, langt fyrir aldur fram.
Við eigum öll þrjú fjölmargar
góðar minningar um ömmu sem
við geymum áfram í hjartanu. Í
uppvextinum vörðum við mikl-
um tíma hjá ömmu og afa í
Hveragerði. Heiðmörkin var
stundum sem annað heimili
okkar og sumarbústaðurinn við
Apavatn fastur liður á sumrin.
Við bjuggum um stund í
næsta nágrenni við ömmu og
afa í Hveragerði. Þá fórum við í
heimsókn alltaf þegar okkur
hentaði og létum eins og heima
hjá okkur. Alltaf velkomin.
Amma passaði yngri börnin
þegar hún var búin í vinnunni á
meðan foreldrar okkar unnu
langar vaktir. Allt var svo sjálf-
sagt.
Amma hélt svo áfram að eiga
börn og ungling sem heimaln-
inga löngu eftir að við fluttum
aftur í bæinn. Ég varði ung-
lingsárunum að mestu hjá
ömmu og afa, leið vel í Hvera-
gerði og átti alltaf vísan stað
inni í „litla herbergi“. Mætti
oftar en ekki án fyrirvara, jafn-
vel með vinkonu eða tvær með
mér en var alltaf tekið opnum
örmum. Eins með Þórunni, níu
árum síðar. Hún flutti til ömmu
sumarið 2005 til að breyta til á
mótandi unglingsárum. Það
sumar áttu þær frábærar
stundir saman sem Þórunn man
alltaf og er þakklát fyrir.
Það hefur alltaf verið svo
mikil rómantík kringum þessa
fallegu konu, ungu ömmuna
okkar í Hveragerði. Hún var
svo mikil pæja, svo falleg. Það
er svo gaman að skoða gamlar
myndir af ömmu, svo fögur og
með svo sterkan svip sem er vel
sjáanlegur í öllum barnabörn-
unum. Hún átti svo flott föt,
skó og snyrtivörur sem við
systurnar vorum alltaf að prófa.
Alltaf að reyna að vera eins og
amma. Ég var alltaf að stelast
til að vera með gleraugun henn-
ar sem voru svo töff. Hún sagði
að það færi illa með sjónina
mína en það var einmitt mark-
miðið. Þá þyrfti ég kannski að
fá svona flott pæjugleraugu
eins og amma. Hún var svo
flott kona. Og er enn. Með skví-
suvaralit og fallegan klút,
snyrtilega mótaðar augabrýrn-
ar og hlýlega brosið. Bara ann-
arsstaðar.
Hún var svo dugleg að hrósa
okkur og minna okkur á hve
heppin hún væri með öll barna-
börnin sín. Hún hvatti okkur til
að gera það sem okkur langaði,
okkur væru allir vegir færir.
Hún var alltaf með allt á hreinu
um hvað við værum að gera í
lífinu. Fylgdist með, vissi hvað
var í gangi hjá okkur öllum,
hver væri að gera hvað og með
hverjum. Áhugasöm og elsku-
leg. Skrýtið að þurfa að skrifa
alltaf „hún var“ um ömmu í
Hveró. Það passar ekki. Ótrú-
legt. Sárt. Vont en það hlýtur
að venjast. Hún var glæsileg
pía, hún amma okkar. Hennar
verður sárt saknað. Við knúsum
afa og höldum utan um hann á
þessum erfiðu tímum. Við knús-
um mömmu, Svenna, Þóri og
Þóru frænku líka. Pössum upp
á hvert annað.
Fyrir hönd okkar systkin-
anna,
Andrea Marel.
Elsku systir mín, Elín
Sveinsdóttir, er látin 68 ára
gömul og mig langar að minn-
ast hennar með nokkrum orð-
um. Eitt og hálft ár skildi okk-
ur systur að í aldri. Við bárum
nöfn látinna bræðra okkar og
þegar við vorum litlar fannst
okkur við mjög heppnar. Ekki
áttu allir bræður á himnum
eins og við sem sáu um að gæta
systra sinna og fylgja þeim
hvert fótmál. Við nutum mikils
ástríkis foreldra okkar og fjöl-
skyldunnar allrar. Við deildum
herbergi á Sjafnargötunni og
gengum saman í Austurbæjar-
skólann. Þá var yngri systirin
orðin stærri og sterkari og
leiddi systur sína þegar eitt-
hvað var að veðri. Fjölskyldan
flutti síðar í Bakkagerði 8 og þá
komu nýir vinir og nýr skóli.
Ella varð fljótt mjög vinsæl og
vinamörg. Hún var líka svo lag-
leg að eftir var tekið, með sitt
þykka dökka hár og dökku
augu. Hún var hláturmild,
fyndin og orðheppin. Eitt sum-
arið réði hún sig austur að
Laugarvatni í sumarvinnu og
þar voru örlögin ráðin. Hún
kynntist Kjartani sem varð
hennar lífsförunautur.
Unga parið settist að í
Hveragerði og þar bjuggu þau
alla tíð síðan. Lífið brosti við
þeim. Þau byggðu sér fallegt
hús við Heiðmörkina og þar ól-
ust börnin þeirra upp. Ella var
lífsglöð, félagslynd og forkur
dugleg. Hún sinnti heimili og
börnum, stundaði vinnu og tók
þátt í félagsstörfum. Hún tók
þátt í flestu því sem hægt var
að taka þátt í í Hveragerði á
þessum tíma, kvenfélaginu,
leikfélaginu, íþróttafélaginu og
ekki síst sveitarstjórnarmálum.
Hún var um tíma formaður
Foss, félags opinberra starfs-
manna á Suðurlandi. Á þessum
árum vissi undirrituð fátt
skemmtilegra en að fara í heim-
sókn í Hveragerði. Ekki bara
að systir mín ætti fallegustu og
bestu börn í heimi. Heimilið
hennar í Heiðmörkinni iðaði af
lífi og fjöri. Dillandi hláturinn
hennar, glaðlyndið og kímnigáf-
an sem einkenndu hana smitaði
út frá sér. Ég kynntist líka
hennar góðu vinkonum sem hún
mat svo mikils og sem reyndust
henni svo vel þegar á móti blés.
En ský dró fyrir sólu. Sjúk-
dómur náði smám saman tökum
á henni. Áfall dundi yfir fjöl-
skylduna þegar Kjartan Þór
sonur þeirra lést þrítugur að
aldri frá konu og tveimur litlum
börnum. Við tók langt tímabil
vanheilsu og erfiðleika hjá Ellu.
Sjúkrahúsdvalir urðu lengri og
tíðari.
Á seinustu árum var hún
bundin heima við með súrefni.
Hún tók veikindum sínum af
miklu æðruleysi. Hugur hennar
var enn vakandi og athyglin í
lagi. Hún las bækur, fékk sér
tölvu og fylgdist með okkur
hinum á fésbókinni. Hafði yndi
af að skoða myndir. Kímnigáfan
og glaðlyndið var á sínum stað
þó líkaminn væri lasburða. Hún
fylgdist grannt með þjóðmálum.
Hlustaði á alþingisumræður,
kynnti sér búvörusamninginn,
hafði sterkar skoðanir á rík-
isstjórninni, á kvótakerfinu, á
forsetaframbjóðendum, á
hruninu. Hún var gamla góða
Ella okkar sem bar umhyggju
fyrir fjölskyldunni sinni. Vildi
vita hvernig hinum liði, vildi
leggja gott til mála. Var þakk-
lát fyrir það sem gert var fyrir
hana.
Nú er hún farin frá okkur en
minningin um góða konu lifir.
Þóra Sveinsdóttir.
Það er margt sem kemur upp
í hugann er við nú kveðjum
elskulega vinkonu okkar hana
Ellu. Í áratugi höfum við átt
samleið hér í Hveragerði og
notið margra skemmtilegra
samverustunda. Í sauma-
klúbbnum okkar var alltaf mik-
ið fjör og margt spjallað og
brallað. Eftirminnilegar eru
uppákomurnar í ferðum til
Reykjavíkur þegar farið var í
leikhús og gist á hóteli. Og nú
síðustu ár eftir að allar voru
hættar að vinna úti eins og kall-
að er þá höfum við hist tvisvar í
mánuði og ef Ella treysti sér
ekki út var bara farið heim til
hennar með kökurnar. Ung
stofnaði Ella heimili með hon-
um Kjartani sínum og byggðu
þau sér hús við Heiðmörkina í
Hveragerði. Þau eignuðust
fjögur börn og var oft líflegt í
götunni enda mest ungt fólk að
byrja búskap. Mæðurnar voru
heima með börnin og mikill og
góður vinskapur milli húsa og
oft skroppið í kaffi og spjall.
Ella hafði mikinn áhuga á
sínu samfélagi og var virk í
sinni pólitík. Hún sat eitt kjör-
tímabil í sveitarstjórn hér í
Hveragerði. Eins var hún í
sóknarnefnd Hveragerðiskirkju
um tíma og einnig gegndi hún
trúnaðarstörfum fyrir FOSS
um árabil. Eftir að erfið veik-
indi hennar ágerðust horfði hún
mikið á sjónvarp og fylgdist vel
með stjórnmálum. Hún eignað-
ist tölvu og stytti sér stundir
meðal annars á Fésbók. Það
veitti henni ánægju og gleði að
geta fylgst með ættingjum og
vinum á þessum nýja miðli og
oft gat hún frætt okkur hinar
um ýmislegt sem hún sá þar.
Í erfiðum veikindum Ellu
hefur reynt mjög á fjölskylduna
en mest þó á Kjartan sem var
hennar stoð og stytta. Margar
urðu ferðirnar á sjúkrahús en
alltaf kom hún Ella okkar aftur
ótrúlega brött. En nú á þessum
björtu sumardögum er hún
kölluð frá okkur en á ströndinni
fyrir handan hefur sonurinn
elskulegi og aðrir ástvinir fagn-
að og tekið henni opnum örm-
um.
Kjartani, börnunum og öðr-
um ástvinum færum við inni-
legar samúðarkveðjur og biðj-
um Ellu Guðs blessunar um leið
og við þökkum henni áratuga
vináttu.
Klukkur tímans tifa
telja ævistundir
ætíð lengi lifa
ljúfir vinafundir.
Drottinn veg þér vísi
vel þig ætíð geymi
ljósið bjart þér lýsi
leið í nýjum heimi.
(Hákon Aðalsteinsson)
Vinkonurnar;
Helga, Laufey,
Valgý, Anna Sigga,
Sóley og Fríða.
Með söknuð í hjarta kveðjum
við samstarfskonu til margra
ára.
Elín Sveinsdóttir var formað-
ur FOSS (Félags opinberra
starfsmanna á Suðurlandi) frá
1982 til 1993 og gegndi því
starfi af krafti eins og allt sem
hún tók sér fyrir hendur. Hún
tók við félaginu í örum vexti og
leiddi kjarasamningaviðræður
við sveitarstjórnarmenn af sinni
alkunnu festu og baráttuhug
fyrir bættum kjörum sinna fé-
lagsmanna. Hún gegndi mörg-
um trúnaðarstörfum fyrir Sam-
flot bæjarstarfsmanna og
BSRB, sat meðal annars í verk-
fallsstjórn BSRB í allsherjar-
verkfallinu 1984 og leiddi fé-
lagsmenn FOSS í gegnum
mánaðarlangt verkfall.
Elín Sveinsdóttir var þeim
hæfileika gædd að geta fengið
fólk til að brosa jafnvel þótt til-
efnið væri varla til staðar. Oft-
ar en ekki kom það fyrir að
langir fundir og stundum leið-
inlegir urðu bærilegir þegar El-
ín kom með ábendingu eða at-
hugasemd sem varð til þess að
fólk gat hlegið og farið glatt
heim á leið.
Elín Sveinsdóttir var ein-
staklega sterkur persónuleiki
sem lét sér fátt óviðkomandi.
Hún hafði sterkar skoðanir og
lét þær óspart í ljós. Hún hafði
sterka réttlætiskennd sem allir
samferðamenn hennar geta
vitnað um. Hvar sem Elín kom
tóku menn eftir því að þar fór
einstök kona, glæsileg, fylgin
sér og með mikið skopskyn.
Húmor hennar og hlátur fyllir
nú huga okkar og minningarnar
hrannast upp. Oft var kátt á
hjalla heima hjá Elínu og
Kjartani þegar stund gafst,
mikið hlegið og sagðar sögur.
Þær stundir geymum við nú
sem dýrmæta minningu.
Með þessum orðum þökkum
við samstarfið, vináttuna og
gleðina. Hennar verður sárt
saknað af samferðafólki. Kjart-
ani og allri fjölskyldunni færum
við innilegustu samúðarkveðjur
á þessari stundu.
Elín Björg Jónsdóttir og
Stefanía Geirsdóttir.
Elín Sveinsdóttir
Sendum
frítt
hvert á land sem
er
Helluhrauni 12 • Hafnarfjörður • 544 5100 • www.granithusid.is
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ELLEN SVAVA FINNBOGADÓTTIR,
Selbrekku 10,
Kópavogi,
lést miðvikudaginn 23. maí sl.
Útförin fór fram í kyrrþey.
Þökkum auðsýnda samúð.
Guðrún M. Stefánsdóttir, Haraldur H. Lárusson,
Helgi Hallgrímsson,
Dagmar S. Hallgrímsdóttir, Guðlaugur Eiríksson,
Finnbogi I. Hallgrímsson,
Rögnvaldur A. Hallgrímsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Okkar ástkæra móðir, tengdamóðir, amma
og langamma,
ANNA FRIÐRIKSDÓTTIR,
Dúdda,
verður jarðsungin frá Akureyrarkirkju
föstudaginn 8. júní klukkan 13.30.
Anna Lilja Sigurðardóttir,
Inga Hrönn Sigurðardóttir, Eiríkur Óskarsson,
barnabörn og langömmubörn.
✝
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
PÁLL RAGNAR GUÐMUNDSSON
frá Mið-Mói,
Forsæti 10 A,
Sauðárkróki,
verður jarðsettur laugardaginn 9. júní.
Athöfnin hefst í Sauðárkrókskirkju kl. 13.00.
Jarðsett verður að Barði í Fljótum.
Blóm og kransar eru vinsamlega afþakkaðir en þeim er vilja
minnast hans er bent á að láta Heilbrigðisstofnunina á
Sauðárkróki njóta þess.
Sigríður Pálsdóttir,
Guðmundur Óli Pálsson, Guðrún Kristín Kristófersdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
RAGNHEIÐUR ERLENDSDÓTTIR,
Hlíðarhúsum 3,
Reykjavík,
lést laugardaginn 2. júní á hjúkrunarheimilinu
Eir.
Útförin fer fram frá Áskirkju þriðjudaginn 12. júní kl. 13.00.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir, en þeim sem vilja
minnast hennar er bent á Félag aðstandenda Alzheimer-
sjúklinga, bankareikningur 0327-26-4304/kt.580690-2389, eða
önnur líknarfélög.
Starfsfólki Eirar, 3. hæð suður, eru færðar þakkir fyrir góða
umönnun.
Björn J. Haraldsson,
Hólmfríður Björnsdóttir, Sævar Sveinsson,
Linda Björnsdóttir, Magnús Bárðarson,
Lára Björnsdóttir, Gunnar Sæmundsson,
Eyrún Björnsdóttir, Stefán Gunnarsson,
börn og barnabörn.
✝
Elskuleg systir mín og mágkona,
STEINUNN GUÐNADÓTTIR BLEVINS,
Panquich, Utah,
Bandaríkjunum,
lést að heimili sínu mánudaginn 7. maí sl.
Minningarathöfn verður í Laugarneskirkju
föstudaginn 8. júní nk. kl. 15.00.
F. h. fjölskyldunnar,
Gerður Karítas Guðnadóttir, Sveinn Hallgrímsson.