Morgunblaðið - 19.11.2012, Síða 28

28 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 19. NÓVEMBER 2012
✝ Laufey fæddistá Görðum á
Djúpavogi 20. maí
1931. Hún andaðist
á Landspítalanum
10. nóvember 2012.
Foreldrar Lauf-
eyjar voru hjónin
Antonía Árnadótt-
ir, f. 19. sept. 1900,
d. 1988, og Kristján
Jónsson, f. 27. sept.
1901, d. 1984. Lauf-
ey ólst upp á Djúpavogi í for-
eldrahúsum ásamt systkinum
sínum Ragnari, f. 28. okt. 1923,
d. 8. maí 1984, Ingólfi, f. 15. des.
1927, Dagbjörtu, f. 23. jan. 1933,
og Arnóri, f. 21. ág. 1942
Laufey fluttist ung til Reykja-
víkur þar sem hún giftist Eng-
ilbert Eggertssyni, f. 14. nóv.
1928, d. 22. nóv. 1995. Þau
Clöru Víf Waage, maki Eiríkur
Einarsson. Barn: sonur óskírður
og b) Tandra Waage, í sambúð
með Lauru Kelemen.
Laufey giftist Ingólfi Guð-
brandssyni, f. 6. mars 1923, d. 3.
apr. 2009. Þau skildu . Börn
þeirra eru Eva Mjöll, f. 22. júní
1962, maki: Kristinn H. Helga-
son. Barn: Andrea og Andri Már,
f. 17. okt. 1963, maki Valgerður
Franklínsdóttir. Synir þeirra Al-
exander Snær og Viktor Máni.
Maður Laufeyjar síðustu 18
árin var Sigurður Guðmundsson,
f. 6. júlí 1930. Börn hans frá
fyrra hjónabandi eru: Guðbjörg,
Guðmundur, Haukur, Reynir,
Ragnhildur og Erna.
Laufey stundaði nám við Hús-
mæðraskólann í Hveragerði og
starfaði víða við skrifstofu- og
verslunarstörf á lífsleiðinni. Hún
ferðaðist og dvaldi langdvölum
erlendis við nám, leik og störf,
þá helst í Svíþjóð og á Spáni.
Útför Laufeyjar fer fram í
Dómkirkjunni í dag, 19. nóv-
ember 2012, og hefst athöfnin kl.
13.
skildu. Þeirra börn
eru: 1) Hafdís, f. 7.
ág. 1951, maki
Baldvin H. Stein-
dórsson. Börn
þeirra a) Tinna
Björk, maki: Þórð-
ur Birgir Bogason.
Börn þeirra: Aron
Baldvin, Dara Sól-
lilja og Stígur Dilj-
an. b) Ivar og c)
Fannar. 2) Kristján
Eggert, f. 14. mars 1954. Börn
hans eru a) Sóley, maki Freyr
Frostason. Dætur þeirra Birta
og Sunna og b) Valur. Barn hans
er Elísa.
Laufey eignaðist með Jóni M.
Guðmundssyni, f. 2. sept. 1922,
dótturina Sif, f. 16.11. 1960, í
sambúð með Jóni Arnari Sig-
urjónssyni. Hún á börnin a)
Elsku móðir. Nú ertu farin í
ferðina löngu og ert vel að
hvíldinni komin. Eftir erfið
veikindi síðasta árið er nú kom-
ið að leiðarlokum. Þú mættir
veikindum þínum af æðruleysi
og kjarki eins og þér var einni
lagið, hélst þínum takti fram á
síðasta dag og ekki einu sinni
kvartaðir þú yfir hvernig mál-
um var komið. Það lýsti því vel
hvernig þú varst að upplagi. Þú
varst kjarkmikil, óttalaus og
æðrulaus, en þú varst ekki
allra.
Nú er löngu lífi lokið, sem
var viðburðaríkt og margslung-
ið og oft ekki auðvelt. En þú
hikaðir aldrei við að fara þínar
leiðir og lést engan setja stein í
götu þína. Það innprentaðir þú
mér frá unga aldri og var lík-
lega besta vöggugjöfin. Þú
hafðir ekki mörg orð um hlut-
ina en stundum fann ég kvæði á
borðinu mínu sem þú hafðir
skilið eftir þar sem þú vildir
minna á það sem máli skipti.
Það reyndist oft dýrmæt hvatn-
ing.
Ef inni er þröngt, tak hnakk þinn
og hest
og hleyptu á burt undir loftsins þök.
Hýstu aldrei þinn harm. Það er best.
Að heiman, út, ef þú berst í vök.
Það finnst ekki mein, sem ei breytist
og bætist,
ei böl sem ei þaggast, ei lund sem
ei kætist
við fjörgammsins stoltu og
sterku tök.
Lát hann stökkva, svo draumar þíns
hjarta rætist.
(Einar Benediktsson)
Þú hafðir ótrúlegt minni
fram á síðasta dag. Þú kunnir
ljóð, sögur og vísur og gast far-
ið með heilu kvæðabálkana ut-
anbókar. Það var gæfa að synir
mínir fengu að kynnast þeirri
gáfu, sem og að læra að keppa
við ömmu sína í spilum eða
sundi.
Þú varst fagurkeri og vildir
umfram allt halda frelsi þínu til
að gera þína hluti. En á sama
tíma varstu afar nægjusöm og
aðhaldssöm, stolt og þrjósk. Þú
varst réttsýn en lást ekki á
skoðunum þínum um fólk eða
lífsmáta, sem var ekki alltaf til
vinsælda fallið. Og hlífðir ekki
börnum þínum þar frekar en
öðrum.
Það var þitt gæfuspor að
leiðir ykkar Sigurðar skyldu
liggja saman og það var gæfa
að sjá ykkur saman hvort sem
var í heilsurækt eða í gleðskap,
þar sem þið nutuð samvista
hvort annars, vináttu, ástar og
gleði.
Nú er leik lokið, en þú naust
þess á síðustu 20 árum að
ferðast um allan heim og njóta
menningar annarra landa, og
leið þér þar best enda varstu
víkingur í eðli þínu.
Hvíl í friði og takk fyrir allt.
Út við yztu sundin
– ást til hafsins felldi –
undi lengstum einn,
leik og leiðslu bundinn.
Lúinn heim að kveldi
labbar lítill sveinn.
Það var svo ljúft, því lýsir engin
tunga,
af litlum herðum tókstu dagsins
þunga.
Hvarf ég til þín, móðir mín,
og mildin þín
svæfði soninn unga.
(Örn Arnarson)
Blessi þig.
Þinn sonur,
Andri Már.
Elsku mamma mín.
Það er með söknuði sem ég
kveð þig en þó sátt í hjarta því
þú varst tilbúin að fara og hafð-
ir undirbúið þig í dágóðan tíma.
Ég á þér margt að þakka og ég
hugsa til þess hve sterk þú hef-
ur verið alla tíð, alltaf haft
þennan auka kraft sem um-
breytir öllu eins og lifandi upp-
spretta.
Þú tókst mig með þér á 6
vikna enskunámskeið á Eng-
landi og ég kom altalandi ensku
til baka, þá 4 ára, og einnig
fórstu með okkur yngstu börnin
þín til Spánar til að dvelja sum-
arlangt og þar var lagður
grunnur að spænskri menningu
og spænskri tungu sem við töl-
um í dag. Þegar ég flyt til Sví-
þjóðar þá komst þú út til að að-
stoða með Clöru og kunnir svo
vel við þig að þú fórst í skóla,
lærðir sænsku, spænsku og
frönsku og skrifstofu- og versl-
unarnám, stofnaðir þitt eigið
heimili og naust tilverunnar.
Fékkst síðan vinnu í Svíþjóð í
framhaldi af því. Fyrir þér var
allt mögulegt.
Þú naust síðar þeirrar gæfu
að hitta manninn þinn, hann
Sigurð Guðmundsson. Þið voruð
svo góð saman og það var ynd-
islegt að hitta á ykkur hvort
sem var hér heima í bústaðnum
ykkar þar sem þið dvölduð
sumarlangt eða á Spáni þar
sem þið ílengdust á veturna
vegna vinnu.
Það er mér sérstaklega
minnisstætt þegar ég og Krist-
ján komum í jólaboð til ykkar
17. desember til Kanaríeyja
með Sóley, Val, Clöru og
Tandra. Það voru stanslaus
verkefni þessa 2 sólarhringa
sem við vorum í heimsókn og
mikil stemning.
Þegar ég var í námi og út-
skrifast í Bandaríkjunum þá
mættuð þið Sigurður til að
fagna þessum áfanga með mér.
Fyrir þér að upplifa þennan
áfanga var eins og þú hefðir
náð honum með mér. Þú tókst
þátt alla leið.
Ég er þakklát fyrir þennan
tíma sem við höfum átt saman
og þótt þú sért farin þá veit ég
að þú verður alltaf með mér. Þú
ert þannig.
Hvíl í friði.
Sif.
Þegar raunir þjaka mig
þróttur andans dvínar
þegar ég á aðeins þig
einn með sorgir mínar.
Gef mér kærleik, gef mér trú,
gef mér skilning hér og nú.
Ljúfi drottinn lýstu mér,
svo lífsins veg ég finni
láttu ætíð ljós frá þér
ljóma í sálu minni.
(Gísli á Uppsölum)
Við kertaljóssins loga féllu
bæði tár og fögur orð þegar við
fjölskyldan áttum saman stund
til þess að minnast Laufeyjar
tengdamóður minnar.
Hún var ákaflega afgerandi
og sterkur persónuleiki og því
erfitt að finna eitt orð sem lýsir
henni vel, en við reyndum. Syn-
ir mínir völdu orðið skemmtileg
fyrir ömmu sína, mitt orð er
hugrökk.
Laufey var allt sitt líf hug-
rökk kona, frammi fyrir krefj-
andi aðstæðum og hindrunum á
lífsins leið, nú síðast í erfiðum
veikindum, hugrökk og æðru-
laus.
En hún var líka stórglæsileg,
ávallt vel tilhöfð og bar sig með
reisn til síðasta dags. Laufey
var vel lesin og kunni margar
sögur og ljóð. Hún var líka
víðförul um ævina, enda ferða-
lög, ólíkir menningarheimar og
tungumál meðal áhugamála
hennar. Hún hafði gaman af líf-
inu, naut þess að fara í leikhús,
dansa, syngja, taka í spil og
kíkja í Íslendingabók.
Ég tel að um margt hafi hún
verið á undan sinni samtíð og í
jákvæðum skilningi ekki hefð-
bundin kona af sinni kynslóð.
Laufey var lífleg og mörgum
góðum kostum gædd, en sam-
skiptin gátu á stundum einnig
verið krefjandi þar sem hún fór
sínar eigin leiðir og átti til að
vera nokkuð harður gagnrýn-
andi. Á sama tíma var hún
einnig víðsýn og umburðarlynd
og gerðu þessir ólíku eiginleik-
ar andstæðna hana að þeirri
ógleymanlegu manneskju sem
hún var.
Leiðir Laufeyjar og Sigurðar
lágu saman fyrir margt löngu
og var það mikil blessun. Þau
hafa átt gott og innihaldsríkt
líf, ferðuðust víða, voru vinsæl
og vinmörg og deildu sömu
ástríðu fyrir heilbrigðu líferni.
Sælureitur hjónanna á Laug-
arvatni var í miklu uppáhaldi
og nutu margir gestrisni þeirra
þar. Ef ekki var margrómuð
kjötsúpa í potti mátti gjarnan
finna læri í holu eða annað góð-
gæti og Krummi fékk líka sitt.
Elsku Sigurður, Hafdís,
Kristján, Sif, Eva og Andri
minn, ég votta ykkur, fjölskyld-
um ykkar og ástvinum öllum
innilega samúð, megi minning
Laufeyjar vera ljós í lífi ykkar.
Að leiðarlokum kveð ég af
virðingu og þakklæti tengda-
móður mína sem var svo sann-
arlega engum öðrum lík.
Ef sumarlandið er eins og
Laufey var sannfærð um þá
veit ég að þar er gott að vera
Valgerður Franklíns.
Með nokkrum orðum langar
mig til að kveðja kæra tengda-
móður mína Laufeyju Krist-
jánsdóttur. Á kveðjustund lítum
við yfir farinn veg og reynum
að átta okkur á lífshlaupi hverr-
ar manneskju. Leiðir okkar
Laufeyjar hafa lengi legið sam-
an, því ég var farinn að hitta
dóttur hennar Hafdísi sextán
ára. Samfylgdin er því rétt
fjörutíu og fimm ár.
Laufey var um margt ákaf-
lega óvenjuleg kona sem ávallt
fann leiðir til að geta stýrt lífi
sínu þangað sem hún vildi. Hún
lagði aldrei upp úr því að safna
auði eða veraldlegu öryggi, en
þeim mun meir að hafa í kring-
um sig fallega hluti, list og
menningu, að geta klætt sig vel
og skapað stemningu. Ég dáðist
oft að útsjónarsemi hennar til
að finna leiðir til að geta dvalið
langtímum saman, þá með
börnin ung, á suðrænum slóð-
um.
Í lífi sínu var Laufey sjálf-
stæð og ákaflega viljasterk.
Þegar áföll urðu í hennar per-
sónulega lífi dvaldi hún ekki
lengi þar heldur hélt ótrauð
áfram. Viljastyrkurinn birtist
ekki síst í hve heilbrigðan lífs-
stíl hún tamdi sér alla tíð, bæði
varðandi mataræði og hreyf-
ingu. Hún bar enda aldur sinn
alla tíð ákaflega vel og var með
glæsilegri konum.
Í grunninn hafði Laufey
ljúfa, létta og glaða lund. Hún
deildi því þó ekki með öllum,
hún var trygg sínum. Hlið á
henni sem ekki margir þekktu
var hve ljóðelsk, stálminnug og
fróð um margt hún var. Hún
kunni utanbókar ósköpin öll af
bæði þekktum og minna þekkt-
um ljóðum og þulum. Kunni
flest erindi í „Einræðum Stark-
aðar“ Einars Benediktssonar,
þó ekki öll eins og Kristján son-
ur hennar. Ógleymanlegt er
þegar við vorum nánasta fjöl-
skyldan á Spáni í tilefni áttræð-
isafmælis hennar. Hún sat eins
og drottning á sundlaugar-
barminum, horfði yfir fallegt
tignarlegt landslagið og fyrr en
varði streymdi „Gunnarshólmi“
Jónasar allur fram, hátt og
snjallt.
Það var mikið gæfuspor fyrir
Laufeyju þegar hún fyrir 18 ár-
um kynntist Sigurði Guðmunds-
syni, þeim gleðigjafa og mann-
bæti sem hann er. Í honum
eignaðist hún einstakan félaga,
þar sem bæði höfðu brennandi
áhuga á heilbrigðum lífsstíl.
Slíkt dugir þó ekki frekar en
annað gegn lokakallinu þegar
það kemur, því var hins vegar
tekið af algeru æðruleysi.
Blessuð sé minning Laufeyj-
ar Kristjánsdóttur og þökk fyr-
ir samfylgdina.
Baldvin Steindórsson.
Elsku amma mín.
Það eru ekki margir jafn
heppnir og ég að fá að kynnast
langömmu sinni. Það hefur ver-
ið ómetanlegt fyrir mig að eiga
þig að í þessi 17 ár. Allt það
sem þú hefur kennt mér, sög-
urnar sem þú hefur sagt mér
og stundirnar sem við höfum
átt saman munu alltaf eiga stað
í hjarta mínu. Þú varst stór-
kostlegur karakter og það var
alltaf skemmtilegt að tala við
þig. Ég á eftir að sakna þess
mikið að spila við þig enda
varstu mikil spilakona. Þegar
ég kom til þín í bústaðinn þinn
eyddum við tímunum saman í
að spila á fallega pallinum þín-
um. En það sem ég á eftir að
sakna mest eru sögurnar þínar.
Þú sagðir svo skemmtilega frá,
ég var alltaf spenntur sama
hvað sagan var um. Ein saga
„En hvað það var skrýtið“ hef-
ur verið í sérstöku uppáhaldi
hjá mér. Þú hefur sagt mér
hana síðan ég var lítill og hef
ég heyrt hana óteljandi sinnum
en með frásagnarhæfileikum
þínum náðirðu alltaf að gera
hana jafn spennandi.
Ég samdi um þig kvæði og er
ég mjög þakklátur að hafa náð
að flytja það fyrir þig áður en
þú kvaddir þennan heim.
Amma og Aron eru miklir vinir
töluvert betri en flestir hinir.
Þegar Aron er hjá ömmu gestur,
gerir hún kjötsúpu og Aron er sestur.
Amma stórkostlegur karakter er,
til Kanaríeyja hún oft fer.
Amma Laufey stríðir Sigga afa mikið,
svo mikið að það hverfur á honum
spikið.
Amma algjör skvísa er,
glæsileika ber hvert sem hún fer.
Amma mikil spilakona er,
sigur af hólmi oftast ber.
Yndisleg börn amma á,
um þau hún þurfti að sjá.
Gerði hún það með glæsibrag,
því að ala upp börn er hennar fag.
Ég sakna þín, amma mín.
Þinn
Aron Baldvin.
Elsku amma mín.
Nú ertu farin, minningarnar
leita á mig og söknuðurinn vex
um leið. Þú hafðir mikinn per-
sónuleika og ert mér fyrirmynd
í mörgu. Á uppvaxtarárum mín-
um var ég mikið með þér og
fannst mér líf þitt bera ákveð-
inn ævintýrakeim, þú fórst
ávallt þínar leiðir. Heimili þitt
bar sterk áhrif frá öðrum
menningarsamfélögum, sér-
staklega Spáni og sagðir þú
mér mikið frá siðum og venjum
annarra landa. Það var ávallt
mikið á döfinni hjá okkur,
kvöldferðir í „lækinn“ í Naut-
hólsvík en þangað keyrðum við
í sundfötunum vafin handklæði
og hlupum svo út í, fórum mikið
í sund, spiluðum og þú sagðir
mér sögur. Þú hafðir einstaka
frásagnarhæfileika og hjartan-
legur hláturinn gerði andrúms-
loftið svo skemmtilegt. Ég
minnist þess að þegar þú hittir
vinkonur mínar voru þær
vantrúaðar á að þú værir amma
mín. Úr varð að þú varst kölluð
„ungamma“. Ekki aðeins varstu
einstaklega glæsileg og ungleg
heldur varstu ávallt ung í anda.
Þú hljópst um, stökkst upp í
rólu og varst til í hina ýmsu
leiki. Þessum anda hélstu fram
á hinstu stund og kunnir að lifa
lífinu. Þegar þú svo veiktist
tókstu því af æðruleysi, bjart-
sýni og baráttuhug og hélst lífs-
neistanum fram að síðustu
stundu.
Takk fyrir allt, amma mín.
Þín
Tinna Björk.
Elsku Laulau amma mín.
Ég sé það í dag að ég hef
notið mikilla forréttinda að eiga
ömmu eins og þig, sem hefur
kennt mér að finna og njóta
fegurðarinnar sem er beint fyr-
ir framan okkur.
Þegar ég hugsa um tímann
okkar saman þá á ég mjög
margar góðar minningar sér-
staklega hvernig þú varst alltaf
til staðar, ég mátti alltaf koma
með þér heim á hjólinu í Sví-
þjóð þegar við bjuggum þar og
þú sagðist hafa búið til súpu úr
berjunum í garðinum. Eða þeg-
ar þú kenndir mér að meta
spænska siði á unga aldri og
hvernig þú bjóst til besta hafra-
grautinn.
Mér þótti alltaf svo gott að
koma til þín og kúra hjá þér, þú
sagðir sögur á meðan þú nudd-
aðir á mér fæturnar með
möndluolíu, því mönduolían er
besta olían. Þú hafðir alltaf
tíma fyrir mig.
Það var einnig mjög endur-
nærandi að koma til þín í te-
sopa eða kjötsúpu, ekki að tala
um fiskibollurnar þínar sem
enginn getur vegið að í bragði.
Áður en ég flutti til Danmerkur
þá kom ég til ykkar Sigurðar á
Laugarvatn um páskana og
eyddi með ykkur nokkrum dög-
um. Þvílíkur unaður að vakna
með sólina og fá sé carajillo á
veröndinni og fara svo í staf-
göngu um svæðið, spila „Kings
in the corner“ og ef til vill tapa
rauðvínsflösku eða svo.
Ég á þér mjög margt að
þakka, elsku amma mín, og
finnst mér erfitt að eiga ekki
eftir að hitta þig aftur.
Það var svo yndislegt að fá
ykkur mömmu í heimsókn í
sumar, það var svo gaman að
sýna þér hvar ég er búin að búa
mér til hreiður og hvað þú varst
ánægð með hvað leit vel út hjá
mér.
Þú átt eina safnplötu af
klassískri tónlist sem ég unni
meira en öllu, þetta samansafn
spila ég mjög oft heima hjá mér
og ég hugsa alltaf til þín á með-
an og drengurinn minn litli er
einnig farinn að njóta hennar.
Ég er einnig þakklát fyrir að
hafa komið til þín áður en þú
kvaddir þennan heim og ham-
ingjusöm því þú náðir að sjá og
halda á nýjasta langömmu-
barninu þínu. Ég á eftir að
kenna honum allt sem þú
kenndir mér, segja honum sög-
urnar þínar.
Hvíl í friði og ljósi, amma
mín, þú ert alltaf í hjarta mínu.
Þín
Clara Víf.
Laufey
Kristjánsdóttir
HINSTA KVEÐJA
Elsku besta amma, mér
finnst leiðinlegt að þú sért
dáin því að þú varst alltaf
svo skemmtileg og góð við
alla og aldrei leiðinleg. Þú
sagðir svo skemmtilegar
sögur og mér finnst leiðin-
legt að þú náðir ekki að
segja mér þær allar. Þú
varst líka mjög góð í olsen
olsen. Mér fannst gaman að
þú náðir að vera með okkur
dálítið lengi og vildi óska að
þú hefðir getað verið ennþá
lengur hjá okkur. Ég er
glaður að þú ert komin á
góðan stað uppi hjá Guði og
þér líður ekki illa lengur.
Ég mun sakna þín.
Þinn
Alexander.
Elsku mamma, tengdamamma, amma og
langamma okkar,
MARÍA REBEKKA GUNNARSDÓTTIR
frá Ísafirði,
lést í faðmi fjölskyldunnar á Hrafnistu,
Hafnarfirði, 15. nóvember.
Erla Jóhannsdóttir, Stefán Þ. Tómasson,
Hulda María Stefánsdóttir, Eiríkur Rafn Rafnsson,
Gunnar Stefánsson, Kristín Lind Albertsdóttir,
Rebekka Sif Stefánsdóttir, Arnar Kristinn Stefánsson.