Morgunblaðið - Sunnudagur - 23.12.2012, Qupperneq 54

54 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 23.12. 2012
Menning
Í
nýrri og veglegri bók, sem ber heitið
Á vit margbreytileikans – Víðidalsá
og Fitjá, Hópið og Gljúfurá, er fjallað
um þessi veiðisvæði og umhverfi
þeirra í Húnavatnssýslu. Höfundar
verksins eru systkinin Karl G. og Sigríður
P. Friðriksbörn frá Hrísum í Fitjárdal. Þau
segjast hafa saknað þess að ekki væri til
bók um Víðidalsá og Fitjá,
eins og aðrar helstu ár í
Húnaþingi, og þá hafi þau
viljað skrifa óð til sveit-
arinnar sem hefur gefið
þeim svo mikið, og að
bókin yrði þakklætisvottur
til móður þeirra og föður,
Friðriks Karlssonar (1918-
1989) og Guðrúnar Péturs-
dóttur (1916-2000). Bókin
er prýdd kortum og fjölda
ljósmynda, meðal annars
eftir feðgana Rafn og Jó-
hann Hafnfjörð. Undirrit-
aður á einnig ljósmyndir í
verkinu og kynntist því
hvað höfundarnir unnu að
því af miklum metnaði.
„Við systkinin höfðum oft talað um að
það vantaði bók um þessar perlur,“ segir
Karl. „Okkur þykir vænt um þetta svæði og
vildum koma því á framfæri. Ég var í
stjórn veiðifélagsins í dágóðan tíma og mik-
ið hefur verið rætt um það í félaginu að
það þyrfti að skrifa bók um árnar, en aldrei
varð neitt úr því. Að lokum fannst mér við-
eigandi að við tækjum frumkvæðið og gerð-
um þetta.“
Karl segir að þau hafi líka langað til að
koma þessu svæði í Húnavatnssýslu á fram-
færi. Fólk bruni oft í gegn um héraðið á
skömmum tíma og sé það að þeirra mati
vanmetið með tilliti til umhverfisins og upp
á hvað það hefur að bjóða.
Þau systkini koma að verkinu á ólíkan
hátt. Karl, sem er framkvæmdastjóri hjá
Nýsköpunarmiðstöð Íslands, er bæði bú-
fræðikandídat og hagfræðingur að mennt.
Hann starfaði á árum áður sem fylgdar-
maður veiðimanna við árnar. Sigríður er
hinsvegar jarðfræðingur,
hefur starfað hjá Náttúru-
fræðistofunum og aðalstarf
hennar hefur verið
kennsla. „Hún hefur skoð-
að svæðið sem jarðfræð-
ingur,“ segir Karl. „Við
höfum mörg farið í jarð-
fræðigöngur með henni og
notið þess. Hún hefur sett
fram kenningar um ýmsa
hluti, hefur skrifað um
jarðfræði svæðisins og flutt
fyrirlestra, og okkur þótti
tilhlýðilegt að samtvinna
umfjöllun um náttúruna,
dýralífið og mannlífið við
umfjöllun um árnar. Það
má segja að árnar séu líf-
æðar í sveitinni sem allt annað kvíslast frá.“
Veiðimenn fá ennfremur ítarlega umfjöll-
un um veiðina í ánum og Hópinu, auk þess
sem veiðistaðalýsingar eru í bókinni.
„Við settum okkur það markmið að eng-
inn veiðistaður væri undanskilinn lýsingu,
og ég held það séu myndir af nánast öllum
veiðistöðum. Við vildum að þetta væri hag-
nýtt rit fyrir veiðimanninn, þó það sé tengt
öllum hinum þáttunum. Það má segja að
fókusinn í bókinni sé auðlegð svæðisins,
frekar en áin sem slík, en þá er bæði verið
að aðstoða veiðimenn og aðra ferðamenn við
að njóta þessarar auðlegðar.“
Margir veiðimenn hafa orðið
þeirrar ánægju aðnjótandi að
fást við væna laxa í Víðidalsá.
Hér hampar Þorsteinn J. Vil-
hjálmsson stórri hrygnu sem
hann veiddi í Ármótum.
Ljósmyndir/Einar Falur
Árnar eru lífæðar sveitarinnar
HÖFUNDAR NÝRRAR BÓKAR UM VÍÐIDALSÁ OG FITJÁ, OG HÉRAÐIÐ
SEM ÁRNAR STREYMA UM, SEGJAST VILJA AÐSTOÐA VEIÐIMENN OG
AÐRA FERÐAMENN VIÐ AÐ NJÓTA AUÐLEGÐAR HÉRAÐSINS.
Einar Falur Ingólfsson efi@mbl.is
Höfundar bókarinnar um Víðidalsá og Fitjá, systkinin Karl G. Friðriksson og Sigríður P. Friðriks-
dóttir frá Hrísum í Fitjárdal. Þeim fannst vanta bók um árnar þeirra og er hún óður til sveitarinnar.
Baldur Líndal var fylgdarmaður veiði-
manna fyrir miðja 20. öld. Hér er
hann með stórlax við Fossa.
Ljósmynd/R.N. Stewart
Neðsti hluti Víðidalsár, silungasvæðið, þar sem áin kvíslast niður í Hópið. Víðidalsfjall í baksýn.