Morgunblaðið - 03.01.2013, Side 11

Ljósmyndir/Roland A. Mores
Vestfirðir Roland er heillaður af birtunni, litunum, fólkinu og náttúrunni á Íslandi.
bílnum, ég gat næstum ekki trúað
því sem ég sá. Ég komst ekki á
Vestfirðina í þessari fyrstu ferð en
ég var staðráðinn í að fara þangað í
þeirri næstu, sem ég og gerði, sex
vikum síðar. Þá keyrði ég beint til
Hótel Djúpavíkur, sem ég hafði les-
ið um í erlendum blöðum, og þar
dvaldi ég í góðu yfirlæti hjá stað-
arhöldurum, Evu og Ása. Ég ferð-
aðist um Vestfirði og varð ástfang-
inn af þessu landi.“
Vill vinna með höndunum
Roland segir að hann hafi æv-
inlega viljað fara til Parísar og ann-
arra stórborga til að týnast í mann-
mergð, og því hafi það komið honum
á óvart hversu fámennið á Strönd-
um og nálægðin við fólkið höfðaði til
hans. „Ég hef ekki farið til Parísar,
New York eða annarra uppáhalds-
borga síðan ég kynntist Íslandi. Ef
ég heillast af stað, þá er ekki nóg
fyrir mig að koma þangað einu
sinni, ég verð að koma oft og kynn-
ast honum betur,“ segir Roland og
bætir við að hann hafi heimsótt
Finnbogastaðaskóla þar sem Elín
Agla Briem var þá skólastjóri og
nemendur voru aðeins þrír. „Mér
sem kennara fannst þetta afar
áhugavert, í skólanum þar sem ég
kenni eru 250 nemendur. Mér
fannst til dæmis ógleymanlegt hvað
börnin voru spennt að fá banana og
epli í ávaxtastundinni. Á Ströndum
geta börn ekki hlaupið út í sjoppu
og fengið hvað sem er, þau eru sem
betur fer laus við áreiti neyslubrjál-
æðisins sem sífellt versnar í hinum
vestræna heimi. Sjálfur er ég heill-
aður af því að fólk viti hvað það
borðar, að maturinn komi beint frá
býli án viðbættra efna,“ segir Rol-
and sem fer á hverju hausti til Ítalíu
og hjálpar þar vinafjölskyldu sinni
við uppskeruna. „Þau eru með 200
ólífutré og í nóvember ár hvert þarf
að handtína ólívur af öllum trjánum
og einnig þarf að tína berin af vín-
viðnum. Þau nota engar vélar og við
hjálpumst öll að og þetta er afar
gefandi tími. Það á vel við mig að
vinna með höndunum. Ég reyndi
líka að gera gagn á Djúpavík þegar
ég var þar, skipti um glugga þar
sem þess þurfti og annað slíkt.“
Lærði ljósmyndun
Roland segir ekki auðvelt að
koma því í orð hvað það sé sem
heilli hann við Ísland. „Vissulega er
hér mikil náttúrufegurð, en það er
líka eitthvað annað og meira, til
dæmis fólkið. Ég kann afar vel við
Íslendinga, þeir eru einlægir og hlý-
ir. Nú finnst mér ég vera orðinn
hálfgerður Íslendingur og gaf ég
mér því til gamans íslenska nafnið
Róland Ásgrímur Móresson. Birtan
og litirnir á Íslandi eru líka afar
heillandi fyrir ljósmyndara,“ segir
Roland sem er áhugaljósmyndari og
hefur tekið ótal myndir hér á landi.
„Ég ætlaði reyndar að verða ljós-
myndari á mínum yngri árum og
lærði það í eitt ár. En svo kynntist
ég konu og við eignuðumst dreng og
til að sjá fyrir okkur var kenn-
arastarfið heppilegra. Sonur minn
er orðinn 37 ára og ég eignaðist mitt
fyrsta barnabarn núna þann frá-
bæra dag 12.12. 12. Ég tek myndir
fyrst og fremst fyrir sjálfan mig, ég
vil fanga birtuna og stemninguna.
Ég er heillaður af Íslandi á sama
hátt og ég heillaðist eitt sinn af yf-
irgefinni stórri byggingu á Ítalíu
sem heitir Hotel Angst. Ég fór
þangað sjö sinnum, til að kynnast
því betur, reyna að finna eitthvað út
um sögu þess og taka myndir. Feg-
urðin í yfirgefnum byggingum í nið-
urníðslu getur verið afar hrífandi.
Ég get ekki tjáð þessa fegurð í orð-
um, en ég reyni það með myndunum
mínum,“ segir Roland sem mun
halda ljósmyndasýningu í Síldaver-
verksmiðjunni í Djúpavík í sumar.
Flickr-myndasíða Rolands:
a.more.sDjúpavík Friður var yfir þvottinum sem Roland rakst á við kletta. Finnbogastaðaskóli Þórey og Ásta.
DAGLEGT LÍF 11
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 3. JANÚAR 2013
V/Reykjalund - Mosfellsbæ - Sími 562 8500 - www.mulalundur.is
Múlalundur - fyrir betri framtíð
ALLT FYRIR SKRIFSTOFUNA