Morgunblaðið - 22.02.2013, Blaðsíða 36

Morgunblaðið - 22.02.2013, Blaðsíða 36
36 MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 22. FEBRÚAR 2013 ✝ Ingibjörg Jón-ína Baldvins- dóttir húsfreyja í Brattahlíð fæddist í Glæsibæ í Stað- arhreppi 29. októ- ber 1931. Hún lést á Heilbrigðisstofn- uninni á Blönduósi 16. febrúar 2013. Foreldrar hennar voru Baldvin Jó- hannsson, f. 19. maí 1893, d. 28. mars 1980, og Lára Pálína Jónsdóttir, f. 31. júlí 1903, d. 3. nóvember 1965. Eiginmaður Ingibjargar var Valtýr Blöndal Guðmundsson, f. 20. júlí 1915, d. 22. desember 2011. Foreldrar hans voru Jó- hanna Bjarnveig Jóhann- esdóttir, f. 24. október 1886, d. 28. janúar 1987, og Guðmundur Jakobsson, f. 17. ágúst 1884, d. 31. maí 1959. Ingibjörg og Val- týr giftust þann 4. júlí 1950. Þau eignuðust sex börn, þau eru: 1) Sigurbjörg, maki Þórð- ur Pálmar Jóhannesson, f. 20. janúar 1945, d. 19. ágúst 2012. Eiga þau fjögur börn og barna- börnin eru 12. 2) Guðmundur. 3) Lárus. 4) Jóhanna Lilja, maki hennar er Finnur Karl Björnsson, eiga þau fjögur börn og tvö barna- börn. 5) Guðríður, maki hennar er Magnús Gunnar Jónsson, börn þeirra eru þrjú og barnabörnin eru fimm. 6) Kári, and- aðist stuttu eftir fæðingu. Ingibjörg ólst upp hjá for- eldrum sínum. Um 1947 lágu leiðir Ingibjargar og Valtýs saman, þau bjuggu félagsbúi með foreldrum Valtýs. Faðir hans lést skyndilega vorið 1959. Tóku þau þá við búsfor- ráðum í Brattahlíð. Samhent voru þau hjón um hvað eina er úrlausnar krafðist. Ingibjörg var mikilvirk húsmóðir sem gekk í störf innanhúss sem ut- an. Einlæg gestrisni og rausn jafnan í fyrirrúmi í þeirra garði, sem gestir og gangandi nutu. Útför Ingibjargar fer fram frá Bergsstaðakirkju í dag, 22. febrúar 2013, og hefst athöfnin kl. 14. Á kveðjustund er margt að minnast á, er móðurhjartað góða er hætt að slá. En fátæk orð ei mikils mega sín, á móti því sem gaf hún, höndin þín. Og þegar lokið lífsins ferð er hér, og læknuð þreyta vinnudagsins er, hver minning verður máttug heit og klökk, um móðurást og kærleik hjartans þökk. (Óskar Þórðarson frá Haga.) Elsku mamma, ég er eitthvað svo dofin og á erfitt með að koma orðum á blað, þó að ég sé full- orðin kona verður maður lítil stelpa aftur, minningarnar sem koma upp í hugann eru svo marg- ar. Nú hefur þú kvatt þennan heim eftir stutt en erfið veikindi, og við sem áttum eftir að gera svo margt saman að mér fannst. Þú vildir alltaf standa þína vakt, hugsa fyrst um aðra en bíða með að gefa þér sjálfri tíma til ein- hvers. Það er mér því mikils virði að hægt var að veita þér mikinn stuðning þegar þú þurftir á því að halda og vera hjá þér þessar síð- ustu og erfiðu stundir, það vil ég þakka Lárusi bróður mínum. Mamma, þú varst 81 árs þegar þú kvaddir, en mér fannst þú ekki gömul, þú varst alltaf svo létt á fæti og kvik í hreyfingum, jákvæð og gjafmild. Ævi þín var ekki allt- af dans á rósum, erfiðisvinna og lítið um þægindi en þú varst alltaf nægjusöm og veraldlegir hlutir voru ekki það sem skipti þig máli, þú varst ánægð með það sem þú hafðir. Þú varst félagsvera, hafð- ir gaman af að fá heimsóknir enda gott að koma til þín, eldaðir góðan mat og varst mikil hús- móðir. Borðið alltaf hlaðið góm- sætum kökum og tertu sem þú varst snillingur í að búa til og barnabörnin fengu alltaf sína uppáhaldsköku þegar þau komu í heimsókn. Elsku mamma, við vorum ekki alltaf sammála, ég fann að oft var ég ósanngjörn en þú fyrirgafst mér alltaf af heilum hug. Mínar innilegustu þakkir til starfsfólks HSB fyrir alla þá góðu umönnun sem þið veittuð mömmu og þann hlýhug sem við systkinin fundum fyrir frá ykkur. Ég kveð þig, elsku mamma. Takk fyrir allt. Guð geymi þig. Þín dóttir Jóhanna Lilja. Elsku Imba amma. Amma kær, ert horfin okkur hér, en hlýjar bjartar minningar streyma um hjörtu þau er heitast unnu þér, og hafa mest að þakka, muna og geyma. Þú varst amma yndisleg og góð, og allt hið besta gafst þú hverju sinni, þinn trausti faðmur okkur opinn stóð, og ungar sálir vafðir elsku þinni. Þú gættir okkar, glöð við undum hjá, þær góðu stundir blessun, amma kæra. Nú hinstu kveðju hjörtu okkar tjá í hljóðri sorg og ástarþakkir færa. (Ingibjörg Sigurðardóttir.) Elsku amma okkar, við viljum þakka þér fyrir allar samveru- stundirnar sem við áttum saman. Blessuð sé minning þín. Halldóra, Þórður og Jónína. Okkur systurnar langar að minnast þín, elsku amma, í nokkrum orðum. Við eigum margar ljúfar og góðar minning- ar sem við getum leitað í þegar við hugsum til þín. Það var til- hlökkunarefni þegar mamma og pabbi ákváðu að skreppa til ykk- ar afa í Svartárdalinn. Þið tókuð alltaf svo vel á móti okkur. Þú gerðir ætíð handa okkur heitt kakó og brauð með eggi einnig fengum við hvergi eins góða súkkulaðiköku og hjá þér. Við eigum eftir að sakna þess að þú hringir ekki í okkur næst þegar við eigum afmæli en það hefur þú gert frá því að við vorum litlar. Einnig eftir að við eignuðumst börnin okkar hringdir þú alltaf í þau á afmælisdaginn þeirra og spjallaðir við þau. Barnabörnin þín eiga líka eftir að sakna þess að fá ekki símtal frá þér á afmæl- isdaginn. Elsku amma nú er komið að kveðjustund. Þín verður sárt saknað en við varðveitum í hjarta okkar allar dásamlegu minning- arnar um þig. Við þökkum þér fyrir allan tímann sem við áttum saman hann er okkur ógleyman- legur. Við viljum kveðja þig með þessu fallega ljóði. Ég sendi þér kæra kveðju nú komin er lífsins nótt, þig umvefji blessun og bænir ég bið að þú sofir rótt. Þó svíði sorg mitt hjarta þá sælt er að vita af því, þú laus ert úr veikinda viðjum þín veröld er björt á ný. Ég þakka þau ár sem ég átti þá auðnu að hafa þig hér, og það er svo margs að minnast svo margt sem um hug minn fer, þó þú sért horfinn úr heimi ég hitti þig ekki um hríð, þín minning er ljós sem lifir og lýsir um ókomna tíð. (Þórunn Sigurðardóttir.) Elsku amma, hvíldu í friði, Guð geymi þig. Valbjörg og Halldóra Björk. Elsku amma mín. Nú er komið að síðustu kveðju- stundinni. Þú barðist hetjulega við illvígan sjúkdóm sem að lok- um hafði betur. Þú sýndir ótrú- legan styrk og æðruleysi í veik- indum þínum sem ég dáðist að. Margar minningar þjóta um hug- ann. Ég man þegar ég var lítil stelpa og kom í sveitina til að gista hjá ykkur afa. Það var alltaf svo gott að vera hjá ykkur og þú alltaf svo hlýleg og góð. Við hjálp- uðumst alltaf að við uppvaskið og svo bökuðum við kannski hjóna- bandssælu. Skemmtilegast fannst mér þó að fara með þér í Blönduósinn á rauðu Lödunni og áttum við þar oft góðar stundir. Ég man líka þegar þú komst í sveitina mína og hjálpaðir mömmu að taka slátur, það fannst okkur systkinunum alltaf spennandi. Amma hlúði alltaf vel að sínu fólki og hugsaði vel til allra. Alltaf spurði hún mig um fjölskyldu mína og hvernig gengi hjá okkur og eins hvernig gengi hjá mér í hestamennskunni. Elsku amma, ég geymi allar þessar minningar og miklu fleiri í hjarta mér, ég sakna þín en veit að nú líður þér vel og ert laus við þær þjáningar sem fylgdu þínum sjúkdómi. Nú ert þú komin í ann- an og betri heim og ég er viss um að afi tekur vel á móti þér enda voruð þið alltaf svo samrýmd og nutuð samvista hvort annars. Takk, amma mín, fyrir allar stundirnar sem við áttum saman og takk fyrir allt sem þú gerðir fyrir mig og kenndir mér. Ég sendi þér kæra kveðju nú komin er lífsins nótt, þig umvefji blessun og bænir ég bið að þú sofir rótt. Þó svíði sorg mitt hjarta þá sælt er að vita af því, þú laus ert úr veikinda viðjum þín veröld er björt á ný. Ég þakka þau ár sem ég átti þá auðnu að hafa þig hér, og það er svo margs að minnast svo margt sem um hug minn fer, þó þú sért horfinn úr heimi ég hitti þig ekki um hríð, þín minning er ljós sem lifir og lýsir um ókomna tíð. (Þórunn Sigurðardóttir.) Hvíldu í friði, elsku amma mín. Inga Vala Magnúsdóttir. Elsku amma mín. Nú ertu búin að kveðja okkur eftir erfið veikindi. Ég á eftir að sakna þín rosalega mikið og minnast allra góðu samveru- stundanna sem við áttum saman. Ég man hvað mér fannst alltaf gaman að koma í heimsókn til ykkar afa og sérstaklega þegar ég fékk að gista hjá ykkur og fór með þér að gefa hænunum og skoða gamla bæinn. Okkur Ingi- björgu fannst líka alltaf svo gam- an að fara með Kolbeini skólabíl- stjóra til þín eftir skóla til að gera slátur með þér eða hakka kjöt. Þú varst líka alltaf svo dugleg að baka og maður fór aldrei svangur frá þér, alltaf með veislu sama hvaða dagur var. Ég mun minn- ast ykkar afa standandi í dyrun- um á Eiríksstöðum og veifa til okkar þegar við keyrðum í burtu og flautuðum bless. Ég er samt þakklátust fyrir það að hafa verið að vinna á sjúkrahúsinu heima þegar þú lagðist þar inn og ég fékk að hjálpa þér og eyða tíma með þér. Þá hitti ég þig nánast á hverjum degi og við áttum alltaf góðar stundir saman. Þér fannst samt mjög skondið að nú væri ég farin að hugsa um þig en ekki lengur öfugt. Þú sagðir líka nokkrum sinnum hversu þægilegt þér fyndist að hafa mig til að hjálpa þér. Ég man okkar seinustu stund og hve sárt það var að kveðja þig en er fegin að hafa getað sagt þér hversu vænt mér þótti um þig. Elsku amma mín, þú varst æð- isleg amma og góð fyrirmynd, ég mun sakna þín sárt en um leið vona ég að þú hafir það gott á þeim stað sem þú ert nú. Þín Finna Birna Finnsdóttir. Elsku amma, á rúmu ári hef ég þurft að kveðja bæði afa og þig. Ákveðin huggun er þó í því að vita af ykkur saman á ný. Oft heyrir maður sagt í léttum tóni að að baki hvers manns standi sterk kona en þannig var það svo sann- arlega í þínu tilfelli, kæra amma. Þú stóðst eins og klettur við bak afa í veikindum hans og var það ekki fyrr en að þeim loknum, að í ljós kom að þú hafðir þegar hafið þitt eigið stríð. Stríð sem þú áttir svo innilega ekki skilið. Minning- arnar sem í hugann koma eru margar en ljúft er mér að minn- ast aðfangadags en þann dag átt- um við tvær. Ég sendi þér kæra kveðju nú komin er lífsins nótt, þig umvefji blessun og bænir ég bið að þú sofir rótt. Þó svíði sorg mitt hjarta þá sælt er að vita af því, þú laus ert úr veikinda viðjum þín veröld er björt á ný. Ég þakka þau ár sem ég átti þá auðnu að hafa þig hér, og það er svo margs að minnast svo margt sem um hug minn fer, þó þú sért horfinn úr heimi ég hitti þig ekki um hríð, þín minning er ljós sem lifir og lýsir um ókomna tíð. (Þórunn Sigurðardóttir.) Amma mín, þú varst yndisleg manneskja á allan hátt og mun ég geyma minningu þína í hjarta mér. Þín dótturdóttir . Áslaug Inga. Elsku amma mín. Ég vil þakka þér fyrir allt. Þegar ég var hjá ykkur afa á sumrin, hjálpa ykkur að smala, fór í fjósið með afa og kíkti með þér á hænurnar. Þegar við fórum á Blönduós á Lödunni þinni, heita súkkulaðið og eggja- brauðið sem var alltaf svo ein- staklega gott hjá þér. Allt sem þú gerðir fyrir mig og krakkana mína eftir að þau fæddust, hringdir í okkur á afmælunum okkar, ég á eftir að sakna þess að heyra ekki í þér 2. mars sem og aðra daga. Þegar þú og afi stóðuð á hlaðinu og veifuðuð til okkar þegar við fórum frá ykkur og pabbi eða mamma flautuðu. Nú höfum við veifað bless í hinsta sinn, elsku amma mín. Þú ert komin á betri stað laus við allar kvalir og þjáningar og komin til afa á ný. Ég sendi þér kæra kveðju nú komin er lífsins nótt, þig umvefji blessun og bænir ég bið að þú sofir rótt. Þó svíði sorg mitt hjarta þá sælt er að vita af því, þú laus ert úr veikinda viðjum þín veröld er björt á ný. Ég þakka þau ár sem ég átti þá auðnu að hafa þig hér, og það er svo margs að minnast svo margt sem um hug minn fer, þó þú sért horfinn úr heimi ég hitti þig ekki um hríð, þín minning er ljós sem lifir og lýsir um ókomna tíð. (Þórunn Sigurðardóttir.) Allar þessar minningar og fleiri geymi ég í hjarta mér og bið Guð að styrkja okkur öll. Takk fyrir allt, elsku amma mín, hvíl þú í friði. Jónína Pálmarsdóttir. Elsku langamma okkar. Nú legg ég augun aftur, ó, Guð, þinn náðarkraftur mín veri vörn í nótt. Æ, virst mig að þér taka, mér yfir láttu vaka þinn engil, svo ég sofi rótt. (Sveinbjörn Egilsson.) Takk fyrir allar samveru- stundirnar sem við áttum með þér. Hvíl þú í friði. Þín langömmubörn, Pálmar Ingi, Berglind Björg, Bjarki Freyr, Brynjar Snær, Alexander Franz, Sunneva Dís, Bjartmar Dagur og Karen Sif. Elsku Imba amma. Ég á góðar minningar um þig, elsku langamma, og er ein þeirra ofarlega í minni mínu núna. Ég man þegar það voru réttir í Svartárdalnum þá fór amma Sig- urbjörg oft til ykkar í Eiríksstaði til að hjálpa til við að smala og ég fékk oft að fara með henni. Þegar ég var lítil fékk ég að vera inni hjá þér á meðan þau voru að smala. Þú varst inni í eldhúsinu að elda fyrir fólkið og ég fékk oft að hjálpa þér, það fannst mér gaman. Þegar við vorum svo að fara heim stóðuð þið langafi alltaf í dyrunum og veifuðuð til okkar þegar við vorum komin upp á veg. Ég veifaði alltaf til ykkar brosandi og hlakkaði til næstu rétta. Þú varst alltaf góð við okkur barnabarnabörnin og varst glöð og ánægð þegar þú sást okkur. Þú gafst okkur alltaf gjafir og mundir alltaf hvenær við áttum afmæli og hringdir í okkur til þess að óska okkur til hamingju. Mér fannst alltaf svo gaman þeg- ar þú hringdir á afmælisdaginn minn. Ég mun sakna þín en ég trúi því að þú sért kominn á betri stað núna. Ég er afskaplega þakklát fyrir að hafa kynnst þér. Þú varst einstök kona, elsku Imba amma. Allar minningar mínar sem ég á um þig mun ég varðveita í hjarta mínu. Ljóð til ömmu. Þú látin ert í jörðu sekkur, ástartárið rennur. Eins og í hjarta vanti hlekkur, eitthvað í mér brennur. Amma, núna farin ertu, á góðan griðastað. Á himnum ánægð vertu, meðan orð mín ritast á blað. Nú ferð þú í gegnum Guðs vor hlið, og taka englar heims þér við. Þegar ég leggst undir mína sæng, veit ég að þú tekur mig í þinn verndarvæng. Þitt langömmubarn, María Ósk. Elsku langamma okkar. Takk fyrir allar góðu samveru- stundirnar okkar. Það var alltaf gaman að koma í sveitina til þín og fá hjá þér heitt súkkulaði með rjóma og brauð með eggjum. Þú varst alltaf svo hress og glöð og tókst svo vel á móti okkur. Hlust- aðir á okkur syngja og sagðir okkur sögur og leyfðir okkur að hjálpa til við að leggja á borð og taka til kaffið. Þegar þú kvaddir okkur stóðst þú úti á stéttinni og veifaðir til okkar með báðum höndum, þá flautuðum við og veifuðum á móti. Takk, elsku langamma, fyrir allt sem þú gerð- ir fyrir okkur. Minning þín lifir í hjörtum okkar. Amma kær, ert horfin okkur hér, en hlýjar bjartar minningar streyma um hjörtu þau er heitast unnu þér, og hafa mest að þakka, muna og geyma. Þú varst amma yndisleg og góð, og allt hið besta gafst þú hverju sinni, þinn trausti faðmur okkur opinn stóð, og ungar sálir vafðir elsku þinni. (Ingibjörg Sigurðardóttir.) Hvíl í friði. Þín langömmubörn, Margrét Mist, Sara Lind, Magnús Máni og Ísak Már. Elsku langamma mín. Nú ert þú komin á betri stað. Alltaf þegar við komum til þín í Eiríksstaði varstu búin að laga heitt kakó og brauð með áleggi. Mér fannst það alltaf svo gott. Ég á margar góðar minningar með þér og mun sakna þín ótrú- lega mikið. Ég fann ljóð sem ég ætla að láta fylgja með. Hvíldu í friði. Ó, langamma, svo hýr og rjóð, alltaf varstu svo góð, stundum hafðirðu líka hljóð, hugsaðu um hvað þú varst góð. Þér gef ég nú lítið ljóð, um hvað þú varst mér kær, ljúf og góð. (Ásgerður.) Þín langömmustelpa, Telma Björk. Í dag er borin til foldar frænka mín Ingibjörg Jónína Baldvin- sóttir sem lengst af var húsfreyja í Brattahlíð í Svartárdal. Hún hafði átt við vanheilsu að stríða síðastliðið ár. Ingibjörg var Skagfirðingur og unni mjög föð- ursveit sinni þó að hún flíkaði því ekki oft. Hún fæddist í Glæsibæ í Staðarhreppi og ólst þar upp undir Staðarfjöllunum. 4. júní 1950 giftist hún Valtý B. Guð- mundssyni en þau hjónin voru ávallt samhent í öllu því sem þau tóku sér fyrir hendur. Þau komu upp stórum barnahóp. Í maímánuði 1964 var ég send- ur í sveit til frænku minnar. Ég hafði þá aldrei dvalið að heiman heila nótt og kveið því að fara í sveitina. En frænka mín reyndist mér strax afar vel og allur kvíði var úr sögunni. Hún var afar nærgætin við mig og sýndi hún mér frá fyrstu tíð hlýju og alúð. Mér varð einnig hlýtt til hennar og aldrei vildi ég styggja hana. Veröld frænku minnar mark- aðist umfram allt af sveitinni heima, reglufesti og daglegri önn sveitakonunnar. Þar var stað- festa og stöðugleiki. Ingibjörg var dugleg og fjölhæf til verka, vinnusöm og gekk til vinnu fum- laus og af stillingu. Hún var hæg- lynd í dagfari en stutt í brosmild- ina. Hafði skap og gat verið snögglynd en aldrei langrækin. Þau hjónin voru einstaklega gestrisin og frænka mín hélt stór heimili í torfbæ þar sem lengst- um var ekki rafmagn né önnur þægindi sem þykja sjálfsögð í dag en samt var þar ávallt hlýlegt og snyrtilegt. Ingibjörg gerði góðan mat, bakaði býsn af kökum og bestar voru pönnukökurnar. Oft átti hún það til að gauka að mér einhverju góðmeti sem hún var baka og góð saga fylgdi með. Hún kenndi hún mér til verka í sveitinni. Ingibjörg var einnig ósérdræg til allrar vinnu úti við, hvort sem um var að ræða heyannir eða um- stang við skepnur. Þannig var hún fjölhæf til verka og núna um 50 árum seinna dáist ég enn að þreki hennar. Mér fannst hún aldrei geta orðið þreytt. Búið var ekki stórt en allt var vel nýtt og rekið af útsjónarsemi. Frænka mín bjó aldrei við ríkidæmi en Ingibjörg Jónína Baldvinsdóttir HINSTA KVEÐJA Nú legg ég augun aftur, ó, Guð, þinn náðarkraftur mín veri vörn í nótt. Æ, virst mig að þér taka, mér yfir láttu vaka þinn engil, svo ég sofi rótt. (Sveinbjörn Egilsson.) Elsku amma, við kveðj- um þig með þeirri ósk að nú líði þér vel og þökkum þér fyrir allar góðu stundirnar. Guð geymi þig. Valtýr Kári og Ingibjörg Jónína.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.