Morgunblaðið - 05.04.2013, Blaðsíða 42

Morgunblaðið - 05.04.2013, Blaðsíða 42
42 MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 5. APRÍL 2013 ✝ Guðbjörg LiljaGuðmunds- dóttir fæddist í Reykjavík 30. sept- ember 1927. Hún andaðist á Hjúkr- unarheimilinu Mörk hinn 14. mars 2013. Foreldrar henn- ar voru hjónin Guðmundur Jó- hannsson vélstjóri, f. 24.7. 1905 á Eyrarbakka, d. 12.6. 1973, og Bríet Ólafsdóttir, f. 11.12. 1906 á Álftanesi, d. 4.5. 1988. Foreldrar Guðmundar voru Jóhann Gíslason, f. 25.7. 1862, d. 29.1. 1946, og Ingibjörg Rögnvaldsdóttir, f. 21.9. 1865, d. 22.5. 1946. Foreldrar Bríetar voru Ólaf- ur Þorvarðarson, f. 8.1. 1873, d. 8.1. 1918, og Guðbjörg Guð- mundsdóttir, f. 27.7. 1874, d. 17.7. 1960. Systkini Guðbjargar Lilju voru: Ólafur Byron, f. 6.8. 1925, d. 5.2. 1984; Jóhann Ingi, f. 3.2. 1929, d. 30.6. 1995; Mar- grét Erla, f. 7.7. 1932; Sig- mundur Birgir, f. 24.1. 1939, d. 8.1. 2000; Guðrún Hanna, f. 13.12. 1945. Guðbjörg Lilja giftist hinn 23.6. 1945 Kristjáni Páli Sigfús- framhaldsskólakennari, sonur þeirra er Kristján Jesús, f. 22.10. 1993, nemi. Guðbjörg Lilja var fædd og uppalin í Reykjavík og bjó þar allt sitt líf. Hún lauk hefðbund- inni skólagöngu og vann sem ung stúlka í Steindórsprenti. Guðbjörg og Kristján stofn- uðu heimili á Karlagötu 18, í sama húsi og foreldrar Krist- jáns, þar eignuðust þau bæði börnin sín. Guðbjörg fór snemma að vinna við hlið Krist- jáns, fyrst í verslun Silla og Valda á Háteigsvegi, þar sem Kristján var verslunarstjóri. Árið 1957 stofnuðu þau eigið fyrirtæki, Verslunina Herjólf, á Grenimel 12, sem þau ráku um árabil. Þau hjónin áttu þátt í byggingu verslunarhúss í Skip- holti 70 í Reykjavík þar sem þau opnuðu Verslunina Herjólf í nýju og glæsilegu húsnæði og ráku þar lengi myndarlega matvöruverslun. Guðbjörg hafði alla tíð mikið yndi af söng og tónlist og söng í mörg ár með Samkór Reykja- víkur undir stjórn Róberts Abrahams Ottóssonar. Hún var virkur félagi í Sam-Frímúrara- reglunni í rúm 50 ár og var gerð að heiðursfélaga regl- unnar. Guðbjörg hafði mikinn áhuga á ættfræði og fylgdist vel með þjóðmálum. Guðbjörg var sannur Reykvíkingur og hafði áhuga á borgarmálum. Guðbjörg Lilja verður jarð- sungin frá Dómkirkjunni í Reykjavík í dag, 5. apríl 2013, og hefst athöfnin kl. 13. syni kaupmanni, f. 4.3. 1921 í Kolakoti við Ísafjarðardjúp, d. 14.3. 2008. For- eldrar Kristjáns voru hjónin Sigfús Guðfinnsson, f. 9.8. 1895 í Hvítanesi í Skötuf., d. 6.2. 1980, og María Anna Kristjáns- dóttir frá Hlíðar- húsum í Snæ- fjallahr., f. 8.10. 1896, d. 9.12. 1981. Guðbjörg Lilja og Kristján Páll eignuðust tvö börn: 1) Bragi Guðmundur, f. 22.12. 1944, maki Erna Eiríksdóttir, f. 31.3. 1947. Þeirra börn eru: a) Áshildur, f. 12.2. 1966, maki Björgvin Snæbjörnsson, dætur þeirra eru Unnur Jóna, Erna Björk, Tinna Sól og Birna Mjöll. b) Kristján Páll, f. 19.8. 1969, maki Margrét Leósdóttir, dætur þeirra eru Elín og María Ósk. c) Styrmir Þór, f. 22.9. 1970, dætur hans eru Steinunn Margrét og Erna María. d) Guðbjörg Lilja, f. 1.2. 1979, sambýlismaður Stig Orry Bendtzen. 2) María Anna, f. 25.12. 1948, starfsm. í gesta- móttöku Reykjavík Natura, maki Jesús S.H. Potenciano, f. 1.1. 1948 í Toledó á Spáni, Í dag verður elskuleg móðir mín lögð til hinstu hvílu, eftir nokkurra mánaða baráttu við óviðráðanlegan sjúkdóm sem tók frá henni alla möguleika á að vera sjálfstæð. Þegar hugurinn var allt sem hún átti eftir reyndi hún að taka þátt og vera með. Nú ert þú komin á betri stað. Ég er nær viss um að pabbi kom og sagði: Jæja Dúddý mín, nú kem- ur þú með mér. Hún kvaddi okk- ur sama dag og pabbi gerði fimm árum áður, enda mjög samrýnd hjón til nær 65 ára. Mamma var mjög ung þegar hún kynntist pabba. Þau voru mjög samstiga hjón í öllu sem þau gerðu. Hún stóð alla tíð við hlið pabba í versluninni, hvort sem var hjá Silla og Valda á Há- teigsvegi, Herjólfi á Grenimel eða Herjólfi í Skipholti, þar stóð hún sína vakt, enda hörkudugleg kona. Mamma var mikil smekk- manneskja, á sjálfa sig og um- hverfi, það sýndi hún á heimili sínu og því sem hún tók sér fyrir hendur. Ég hef sérlega gaman af að minnast göngutúranna um helgar niður Laugaveginn, þá var ég svo fín, oft með stráhatt og strátösku, það var engin fínni en ég, enda voru þau sjálf áber- andi flott hjón, sem ég var mjög stolt af. Foreldrar sem báru gæfu til að halda sinni flottu reisn til síðasta dags. Mamma hafði alltaf gaman af að ferðast, hvort sem var um landið eða erlendis, t.d. var Torremolinos á Spáni þeirra annað heimili, þar dvöldu þau langdvölum í mörg ár, og eigum við fjölskyldan mjög góðar minn- ingar frá þeim tíma með þeim. Mamma var með eindæmum fróðleiksfús manneskja og vildi vita sem mest um land og þjóð og var óhrædd að tala á spænsku sem hún gerði ágætlega. Enn- fremur höfðu mamma og pabbi yndi af fallega sumarbústaðnum sínum í Skorradal, Litlabæ. Þar áttu þau góða daga yfir sumar- tímann, einnig áttum við og sér- staklega sonur okkar góðar stundir með ömmu sinni og afa. Mamma var mjög sterkur persónuleiki og hafði sérstaka frásagnarhæfileika. Frásagnir hennar um Reykjavík, þegar hún var að alast upp, voru skemmtilegar, hún hafði frá svo mörgu að segja. Tekinn var upp þáttur í RÚV með frásögnum hennar um Reykjavík. Það verður seint þakkað hvað mamma hugsaði vel um pabba þegar alzheimersjúkdómurinn yfirtók hann, hún var ósérhlífin í hans garð, hann var alltaf í fyrsta sæti. Mamma var staðráðin í að halda lífinu áfram þrátt fyrir veikindi pabba og henni verður ekki nægilega þakkað. Elskuleg móðir mín af braut hún horfin er úr viðjum sjúkdóms laus hún er og lífsins langa veg. Við gengum saman hönd í hönd móðir mín og ég hún leiddi mig á lífsins braut svo ekkert illt ég hlaut. Er mál og kraftur á þrotum var í augu mín hún leit, svo undurblítt hún lyfti hendi’ og vanga minn hún strauk. Ég kveð þig núna, mamma mín, styrk hönd þín mun mig ei lengur leiða. Með auðmýkt og þökk ég geng með þér Þína síðustu leið á jörðu hér. (M.A. Kristjánsdóttir) Að lokum vil ég þakka þá al- úðlegu aðhlynningu sem mamma fékk frá starfsfólki Hjúkrunar- heimilisins Markar við Suður- landsbraut á þessum síðustu og erfiðu dögum. Farðu í friði mamma mín og Guð veri með þér. Þín dóttir, María Anna. Í dag kveð ég Guðbjörgu Lilju Guðmundsdóttur, elskulega tengdamóður mína í nær 40 ár, með þakklæti fyrir allt það sem hún hefur verið mér frá því að við kynntumst á Spáni og virð- ingu fyrir lífsviðhorfum hennar og manngerð. Dúddý, eins og hún var ætíð kölluð, var glaðlynd og jákvæð og henni leið best um- kringd fjölskyldu og vinum. Hún fylgdist vel með okkur öllum og var afar stolt af sínum afkom- endum. Kristján Pál, eiginmann sinn, missti hún eftir langvarandi sjúkdóm 14. mars 2008. Það var eftirminnileg lífsreynsla að fylgj- ast þá með Dúddý tengdamóður minni við umönnum á eiginmanni sínum. Hún gerði allt sem í henn- ar valdi stóð til þess að láta hon- um líða sem best. Dúddý hafði alla tíð gaman af að ferðast, hvort heldur sem var innan- eða utanlands. Hún elsk- aði að fara til Spánar. Árleg dvöl þeirra í Malaga var kær og áhugi á fólki, landinu og aðstæðum í samtímanum eftirminnilegur, hún hafði frá mörgu að segja og frásagnarhæfileikar hennar góð- ir. Fáir staðir á jarðríki voru henni þó eins nærri hjartanu og sumarbústaður þeirra í Skorra- dalnum, þar áttum við oft góð samtöl umkringd náttúru og kyrrð. Þar gátum við opnað okk- ur og rætt og fært rök fyrir öllu á milli himins og jarðar. Dúddý var viðsýn og hreinskiptin og hafði einstak lag á að tjá skoðanir sín- ar með jákvæðum og yfirveguð- um hætti. Ofarlega í lífsviðhorf- um hennar var leitin að fegurð sem hún tjáði best með snyrti- mennsku og klæðaburði. Alla tíð vildi hún vera vel til fara og í fal- legum fötum í þeim tilgangi að miðla fegurðinni og bæta sam- félag mannanna, enda stórglæsi- leg kona sem bjó yfir djúpri þekkingu og mikilli reisn. Á Kleppsveginum áttum við fjölskyldan margar gleðistundir í rúm fjörutíu ár, jólahátíðir og af- mælisveislur eru dýrmætur minningasjóður, nú þegar bæði Dúddý og Kristján eru farin. Þau voru hjón sem oftast voru nefnd í sömu andrá, Diddi og Dúddý. Milli þeirra ríkti mikill kærleikur, vinátta, virðing og traust. Þau voru samstiga og af- ar samhuga í öllu sem þau tóku sér fyrir hendur, unnu alla tíð saman, áttu sameiginleg áhuga- mál, þau voru einfaldlega alltaf saman. Þau tilheyrðu þeim hópi manna sem aldurinn virðist ekki hafa áhrif á, ætíð ungleg og full af lífskrafti. Þau voru aldrei and- lega gömul. Dúddý og Kristján voru okkur góð fyrirmynd sem skilja eftir sig yndislegar minn- ingar. Nú er þrautagöngu Dúddýjar lokið. Mér er sérstaklega minn- isstæð viðleitni hennar í garð lands og þjóðar á síðustu metr- unum og einlæg trú um að allt myndi fara vel. Það er ljúfsárt að kveðja hana, en nú er hún laus úr viðjum veikindanna. Mér er ljúft að hugsa til þess að tengdaforeldrar mínir séu saman á ný. Kristján mun hafa tekið á móti þér með bjarta bros- ið, haldið í hendur þér og farið með þér á hinn besta stað, þar Guðbjörg Lilja Guðmundsdóttir ✝ Gísli HólmÓskarsson fæddist 18. maí 1932 í Tuma- brekku í Óslands- hlíð. Gísli lést á Heilbrigðisstofn- uninni á Sauðár- króki mánudaginn 25. mars 2013. Foreldrar hans voru Ásta Pálína Hartmannsdóttir, f. 10. ágúst 1911 á Sviðningi í Kolbeinsdal, d. 25. ágúst 1981, og Óskar Stefán Gíslason, f. 24. janúar 1907 í Tumabrekku í Óslandshlíð, d. 27. maí 2001. Gísli ólst upp í Tumabrekku og síðar á Þúfum í Óslandshlíð. Hann stundaði hefðbundin landbúnaðarstörf á heimili for- eldra sinna og gekk í barna- skóla sem þá var starfræktur í Hlíðarhúsinu í Óslandshlíð. Hinn 29. desember 1969 kvæntist Gísli Erlu Eyland Steingrímsdóttur, f. 27. janúar 1933 á Selá á Skaga. Foreldrar hennar voru Steingrímur Jó- hannesson, bóndi á Selá, f. 4. október 1898 í Vík í Staðar- Maríu Andrésardóttur, f. 28. desember 1968. Þau skildu. Sonur þeirra er Matthías, f. 28. október 1999. Gísli og Erla byrjuðu búskap sinn í Þúfum en bjuggu einnig um þriggja ára skeið á Innsta- landi á Reykjaströnd. Árið 1968 fluttu þau til Sauðárkróks og bjuggu þar til ársins 1985. Gísli starfaði lengst af við akstur og vélavinnu. Vann hann meðal annars sem mjólk- urbílstjóri og síðar við jarð- vinnustörf hjá Búnaðar- sambandi Skagafjarðar. Árið 1964 hóf Gísli störf hjá Vega- gerð ríkisins og gegndi störf- um þar til ársins 1985, þar til þau hjónin fluttust búferlum til Keflavíkur og Gísli hóf störf hjá Íslenskum aðalverktökum. Gísli starfaði hjá ÍAV til ársins 2001 en þá lét hann af störfum sökum aldurs og fluttu hjónin þá aftur í Skagafjörð. Gísli var mikill áhugamaður um hestamennsku og ferðaðist einnig mikið innanlands með konu sinni og félögum í Félagi húsbílaeigenda. Þá voru þau hjónin virk í félögum á vett- vangi eldri dansa og höfðu mikla ánægju af dansi og sam- veru í góðra vina hópi. Útför Gísla fer fram frá Sauðárkrókskirkju í dag, 5. apríl 2013, og hefst athöfnin kl. 14. hreppi, d. 21. júní 1971, og Kristrún Skúladóttir, f. 19. júlí 1902 á Ytra- Mallandi á Skaga, d. 5. ágúst 1979. Synir Gísla og Erlu eru: 1) Óskar Stef- án, f. 26. apríl 1959, maki: Adela Y. Magno, f. 25. nóvember 1963. 2) Gísli Guðberg, f. 3. janúar 1961, maki: María Þóra Sigurðardóttir, f. 29. október 1963. Dætur þeirra eru: a. Erla Jóna, f. 14. nóvember 1982, sambýlismaður hennar er Sveinn Oddur Sigurðsson, f. 21. febrúar 1978. Börn þeirra eru: María Björg, f. 25. september 2006, og Gísli Gunnar, f. 19. febrúar 2012. Fyrir átti Sveinn dótturina Carmen Rut, f. 18. október 2000. b. Þorgerður, f. 20. janúar 1987, sambýlis- maður hennar er Engilbert Arnarson, f. 3. september 1981. Eiga þau dótturina Örnu Mjöll, f. 1. nóvember 2010. 3) Ást- valdur Rúnar Hólm, f. 12. des- ember 1962. Giftur Katrínu Laugardaginn 23. mars kom- um við norður og heimsóttum þig. Þú varst svo ánægður að sjá okkur og talaðir mikið við okkur. Á mánudaginn komum við svo að kveðja þig þar sem við vorum að fara suður á ný. Við sáum að þér hafði hrakað mikið, þú hélst fast í höndina mína eins og þú værir að kveðja mig í hinsta sinn eins og raunin var því við vorum nýkom- in suður þegar þú varst búinn að kveðja þennan heim. Margar góðar minningar koma upp í hugann, t.d. þegar ég ætlaði að vera góð tengdadóttir og bauðst til að vera bílstjóri fyrir þig þegar þú fórst að skoða hross, það gerði ég bara einu sinni því að ég hafði ekki þolinmæði að bíða eftir þér. Þú tókst þinn tíma og það tók marga klukkutíma. Svo var það þegar við Gilli kom- um til ykkar með Erlu Jónu tæp- lega tveggja ára og fórum að vinna og vorum búin að fá pössun sem við svo misstum óvænt, þá reddaðir þú okkur og tókst hana bara með þér í vinnuna, þú varst með hana í vörubílnum hjá þér í þrjár vikur. Svo fluttust þið suð- ur og við höfðum ykkur nær okk- ur, það var góður tími og gott fyr- ir stelpurnar að hafa ömmu og afa að fara til. En svo vilduð þið flytjast aftur norður á ykkar æskuslóðir og það var góður dag- ur sem við áttum með ykkur á áttræðisafmælinu þínu í fyrra. Kæri Gísli, ég vil þakka þér fyrir allt sem þú hefur gert fyrir mig og mína fjölskyldu, við skul- um gæta hennar Erlu þinnar vel. Með miklum söknuði kveð ég þig, elsku Gísli Hólm. Elsku Erla, Stebbi, Gísli og Rúnar, missir ykkar er mikill, samúðarkveðjur María Þóra. Horfinn er og farinn yfir móð- una miklu góður félagi og vinur Gísli Óskarsson, (Gísli frá Þúf- um). Það er margs að minnast eftir sjötíu ára kynni. Hann var einstaklega ljúfur persónuleiki. Hlýlegt viðmót og smitandi hlát- ur olli því að öllum leið vel í návist hans. Boðskapur í ljóði Sigurbjörns Stefánssonar á vel við varðandi samskipti okkar vinanna á langri ævi. Ég geymi í mínu minjaskríni, hve margoft hlóstu á léttum nótum, og mér finnst eins og andinn hlýni, ylur streymi að hjartarótum. Gísli var innfæddur Skagfirð- ingur og hafði til að bera þá eig- inleika sem Skagfirðingar eru hreyknastir af. Hann var lífsglað- ur, hafði yndi af söng og naut sín vel í hópi syngjandi hestamanna í Laufskálarétt við hrossasmölun á haustin. Hann hafði yndi af hest- um eins og aðrir Skagfirðingar. Hann var mikið hraustmenni en flíkaði ekki mikið kröftum sín- um. Fyrir allmörgum árum vann hann ótrúlegt björgunarafrek þar sem hann bjargaði ferða- félögum sínu við erfiðar aðstæð- ur. Þeir voru á ferð að vetrarlagi á fjallvegi og slæmri færð, bif- reiðin fór margar veltur og stöðv- aðist á árbakka þar sem einn far- þeginn lenti í ánni en hinir urðu undir bílnum og sátu þar fastir. Gísli braust undan flakinu og bjargaði þeim sem lenti í ánni og lyfti síðan bílnum og dró félaga sína undan honum. Ég óskaði eft- ir að fá viðtal og birta þessa frá- sögn í riti en honum þótti það vera mesti óþarfi að auglýsa þetta. Hann starfaði alllengi við akst- ur bifreiða og þungavinnuvéla og þar á meðal veghefla. Einn vinnu- félagi hans sagði mér sögur af einstakri hæfni hans við snjó- mokstur á fjallvegum. Það kom oft fyrir að vegir utan í fjallshlíð- um voru ekki sýnilegir og jafnvel þurfti að fjarlægja nokkurra metra snjólag til að vegurinn kæmi í ljós. Oft þurfti að glíma við skafbyl og dimmviðri en ein- hvern veginn tókst honum og öðrum starfsbræðrum hans að ljúka við verkefnin slysalaust. Eina sögu heyrði ég af þreki hans og dugnaði þegar hann annaðist akstur á mjólk úr austursveitum Skagafjarðar til Sauðárkróks. Slátrun á sauðfé stóð yfir nokkr- ar vikur á hverju hausti, það þótti eðlilegt að mjólkurflutningabíl- arnir væru notaðir til að flytja féð úr sveitunum á sláturstað, ekki var talin ástæða til annars en sami bílstjórinn sæi um þessa flutninga á mjólkinni og kindun- um. Gísla þótti ágætt að fá tveggja tíma svefn daglega á hverri viku. Það væri hægt að segja margar sögur af þessum þjóðsagnavini mínum, ég vil kveðja hann með ljóði Kristjáns Runólfssonar. Ljúfum ferli lokið er, lífsins bók er skráð, upp þú skerð af akri hér, eins og til var sáð. Til ljóssins heima lífið snýr, langt með dagsverk þitt, Drottinn sem þér bústað býr, barnið þekkir sitt. Í margra huga er minning skær, og mynd í hjarta geymd. Stöðugt okkur stendur nær, stund sem ekki er gleymd. Nú komið er að kveðjustund, klökkvi hjartað sker, genginn ertu Guðs á fund, sem góður líknar þér. (Kristján Runólfsson.) Við Halldóra sendum Erlu, ættingjum og vinum innilegar samúðarkveðjur. Blessuð sé minning góðs vinar. Ari Sigurðsson. Gísli Hólm Óskarsson Lokað Lokað eftir hádegi í dag vegna útfarar ÞORVARÐAR ÖRNÓLFSSONAR fyrrverandi framkvæmdastjóra. ✝ Elskulegur bróðir okkar, mágur og svili, SVANUR KARLSSON, Bergþórugötu 16a, Reykjavík, andaðist á dvalar- og hjúkrunarheimilinu Grund laugardaginn 30. mars. Útför hans verður gerð frá Langholtskirkju fimmtudaginn 11. apríl kl. 13.00. Sesselja M. Karlsdóttir, Jóhanna P. Karlsdóttir, Rósa Pálsdóttir, Álfhildur Pálsdóttir, Bárður G. Halldórsson.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.