Morgunblaðið - Sunnudagur - 14.04.2013, Side 12

12 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 14.4. 2013
Úttekt
A
ð upplifa
óstjórnlega
og oft mjög
svo skyndi-
lega löngun
í að bragða á ákveðinni
fæðu á meðgöngu er vel-
þekkt fyrirbæri og fjöl-
margar konur kvitta upp á
að hafa upplifað slíkt.
Súrar gúrkur, ís, app-
elsínur og fæða sem er
auðvelt að samþykkja er
líklega oftast á listanum.
En svo eru fjölmörg
dæmi um sérkennilegar
þrár.
Spjall við nokkrar konur sem
gengið hafa með barn og valdar
voru af handahófi leiðir í ljós að
það er hægt að fá æði fyrir fyrir-
bærum á borð við sápu, sand og
mold. Þessar þrár geta komið upp
skyndilega og eru oft óseðjandi þar
sem keyra þarf á stundinni og
kaupa tómatsósu til að blanda sam-
an við ís. Ekki er fullskýrt af
hverju slíkar langanir
kvikna en
læknisfræðin hefur hingað til helst
skýrt þessa hegðun út frá því að
hormónakerfið starfar öðruvísi og
stundum gæti skýringin falist í að
viðkomandi vanti ákveðin næring-
arefni. Slíkt hefur hins vegar ekki
verið fullsannað.
GÓMSÆTARA EN ELLA Á MEÐGÖNGU
Undarlegar kenndir
á meðgöngu
MARGAR ÞEIRRA KVENNA SEM GENGIÐ HAFA MEÐ BARN KANNAST VIÐ ÞÁ TILFINNINGU
AÐ HREINLEGA VERÐA AÐ BRAGÐA Á EINHVERJU SÉRSTÖKU, ANNAÐHVORT TÍMA-
BUNDIÐ EÐA ALLA MEÐGÖNGUNA. OG ÞAÐ ER EKKI ENDILEGA FÁBROTINN ÍS EÐA
PÚKALEGT SÚKKULAÐI SEM ER EFST Á ÓSKALISTANUM.
Júlía Margrét Alexandersdóttir julia@mbl.is
Helena Reykdal, nemi: „Þegar ógleðin var sem verst fannst mér gott að
hafa Ritz-kex á náttborðinu. Piparsleikjóar voru líka í uppáhaldi en undir
rest var ég hætt að þola lyktina af þeim. Þá daga sem ég var ekki mjög
slæm af ógleðinni fann ég fyrir sterkri löngun í litlar gulrætur. Um miðbik
meðgöngunnar voru Snickers og kasjúhnetur eitthvað sem ég þurfti að fá
daglega. Undir rest fékk ég mér Subway daglega í nokkrar vikur, helst
tvisvar á dag. Og alla meðgönguna drakk ég ískalt vatn með klökum.
HELENA REYKDAL
Helena Reykdal fór í gegnum meðgöngu sína drekkandi kókómjólk. Þá voru
piparsleikjóar í eftirlæti þar til Helena fékk nóg af þeim undir rest.
Ljósmynd/Úr einkasafni
Þurfti Subway
tvisvar á dag
Unnur Edda Hjörvar, starfar á arki-
tektastofu í Svíþjóð: „Þegar ég gekk
með mitt fyrsta barn, fyrir 26 árum,
var það á þeim tíma sem maður
mátti borða allt og enginn vissi neitt.
Hvorki um grindargliðnun né annað.
Ég þyngdist um þrjátíu kíló og át og
át, fannst allt svo gott.“
Unnur vann í ísbúð á kvöldin á
meðgöngunni og skyndilega fann
hún fyrir óútskýranlegri löngun í
rúðusprey. „Heima var ég alltaf að
pússa fínu glerskápana í stofunni og
í ísbúðinni þóttist ég alltaf vilja þrífa
gluggana, í janúarkulda, bara til að
geta þefað að spreyinu. Þar ofan á
var það „jackpot“ að vinna í ísbúð því
ég var sólgin í ís. En ég fór líka út því
mér var alltaf svo heitt.“
Unnur keypti gráðaost og faldi
hann fyrir öðrum í fjölskyldunni.
Þegar allir voru gengnir til náða
læddist hún fram og smurði græn
epli með heilu stykki. „Þá setti ég
sardínur ofan á flatkökur og drakk
ískalda mjólk með piparbrjóstsykri.“
Unnur getur þess að lokum að
amma hennar hafi þráð gúmmískó á
hennar meðgöngu. Synir hennar
gengu þá allir gengið í gúmmískóm
og hana hafi hreinlega langað að
borða gúmmíið.
UNNUR EDDA HJÖRVAR
Unnur Edda Hjörvar þóttist þurfa að pússa allt í bak og fyrir á meðgöngunni til
að komast í rúðusprey. Hún var þar að auki heppin því hún starfaði þá í ísbúð.
Morgunblaðið/Ómar
Langaði að drekka rúðusprey og
amman sólgin í gúmmískó
Árdís Flóra Leifsdóttir, nemi: „Ég er
komin 27 vikur á leið með mitt fyrsta
barn og er nýfarin að finna fyrir mjög
undarlega sterkum löngunum í ým-
islegt sem ég var ekki sérstaklega hrifin
af áður.
Til dæmis langar mig að lykta af bens-
íni allan daginn en geri það samt ekki.
En svo finnst mér æðislegt að borða
klaka og ekkert lítið af honum. Ég er
líka með æði fyrir perum þessa stund-
ina og get borðað margar á dag.
ÁRDÍS FLÓRA LEIFSDÓTTIR
Langar að hnusa af
bensíni á 27. viku
Auk þess sem Árdísi Flóru langar
mest á næstu bensínstöð er hún
hrifin af perum á meðgöngunni.
Sigríður Ásta Árnadóttir textílhönn-
uður og nemi: „Það var mjög ólíkt mér
en ég vildi ekkert nema dósakók þegar
ég gekk með eldri dóttur mína. Hún
varð að vera ísköld og ég vildi aðeins
kókið í lítilli dós því gosið fer ekki jafn-
hratt úr kókinu. Maður nær að drekka
allt meðan loftið er enn í og það er
gott álbragð af kókinu. Þá hékk ég líka
eins og margar í ísbúðinni. Þóttist ekki
hafa lyst á kvöldmatnum og fór svo
beint út í ísbúð.“
SIGRÍÐUR ÁSTA ÁRNADÓTTIR
Álbragð af dósakóki
allra best
Sigríður Ásta þóttist ekki hafa lyst
á kvöldmatnum og fór svo beint
út í sjoppu eftir kók í dós og ís.
Það er ekki nýtt að konum
langi til að bragða á næring-
arlausum efnum, sem ekki telj-
ast til matvæla, á meðgöngu.
Slík þrá eftir mold, leir, sandi,
snjó og öðru slíku kallast Pica
disorder og hefur nokkuð verið
fjallað um hana erlendis. Í
Psychiatric Times birtist grein
árið 2008 þar sem þessi löngun
tengist stundum járnskorti eða
ójafnvægi í horm-
ónastarfsemi líkamans.
Pica er þó ekki einungis
þekkt hjá ófrískum kon-
um heldur fólki óháð kyni
og aldri, jafnvel hjá
hundum, þótt fyrirbærið
sé algengara hjá þeim
sem eru með barni. Að
sama skapi hefur verið
skrifað um að alls ekki
megi láta eftir þessum
þrám enda getur slíkt
verið afar skaðlegt.
Þrá eftir
mold og
sandi þekkt
fyrirbæri
„Geophagy“ kallast það að ágirnast mold og leir.