Morgunblaðið - 06.08.2014, Blaðsíða 24

Morgunblaðið - 06.08.2014, Blaðsíða 24
24 MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 6. ÁGÚST 2014 ✝ Elsku maðurinn minn, pabbi okkar, tengda- pabbi og afi, SNORRI STEFÁNSSON, verður kvaddur frá Digraneskirkju miðvikudaginn 6. ágúst kl. 11.00 Valgerður Gestsdóttir, Halla Sif Snorradóttir, Tinna Ösp Snorradóttir, Ragnar Jón Ólafsson, Telma Ýr Snorradóttir, Jóhann Hafþór Gaardlykke, Vigdís Soffía Gaardlykke og Óttarr Logi Ragnarsson. ✝ Ástkæri eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi, JÓHANN ÆVAR JAKOBSSON, Skúlagötu 40 a, Reykjavík, lést mánudaginn 28. júlí á Hrafnistu í Reykjavík. Útförin verður gerð frá Digraneskirkju föstudaginn 8. ágúst klukkan 13.00. Sólveig Pálsdóttir, Páll Jóhannsson, Marta María Stefánsdóttir, Jakob Jóhannsson, Eva Kristín Hreinsdóttir, Þórir Jóhannsson, Jóna Ingibjörg Jónsdóttir, barnabörn og barnabarnabarn. ✝ Elskulegi eiginmaður minn og vinur, faðir, tengdafaðir, tengdasonur og afi, GUÐJÓN BREIÐFJÖRÐ ÓLAFSSON, lést á gjörgæsludeild Landspítalans föstudaginn 1. ágúst. Útförin fer fram frá Vídalínskirkju miðvikudaginn 13. ágúst kl. 13.00. Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir. Þeim sem vilja minnast hans er bent á að styrkja Ljósberasjóð Vídalínskirkju. Finnbjörg Skaftadóttir, Erna Rós Ingvarsdóttir, Hörður Óskarsson, Guðrún Karólína Guðjónsdóttir, Birgir M. Guðmundsson, Tinna Breiðfjörð Guðjónsdóttir, Gunnar Þór Bergsson, Erna Hannesdóttir, Helgi Arnlaugsson og barnabörn. ✝ Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi og langafi, HELGI FRIÐÞJÓFSSON, Seljalandsseli, Vestur-Eyjafjöllum, sem lést miðvikudaginn 30. júlí verður jarðsunginn frá Stóradalskirkju laugardaginn 9. ágúst klukkan 11.00. Blóm og kransar afþakkaðir en þeim sem vilja minnast hans er bent á að styrkja Björgunarsveitina Bróðurhöndin, kt. 590983-0129, 0182-15-370495. Sigrún Adolfsdóttir, Ólafur Guðni Stefánsson, Ragnheiður Guðmundsdóttir, Sigurbjörg Stefánsdóttir, Guðlaug Jóna Helgadóttir, Hugrún Helgadóttir, Alexander Þór Harðarson, barnabörn og barnabarnabarn. ✝ Elskuleg móðir mín, AÐALHEIÐUR BJÖRGVINSDÓTTIR, Skarðshlíð 17, Akureyri, lést á Öldrunarheimilinu við Vestursíðu, Akureyri, þriðjudaginn 29. júlí. Útförin fer fram frá Hvítasunnukirkjunni, Skarðshlíð 20, Akureyri, föstudaginn 8. ágúst kl. 13.30. Jarþrúður Björg Sveinsdóttir. ✝ Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir, amma, dóttir, tengdadóttir og systir, STEINUNN BJÖRG STEINÞÓRSDÓTTIR, Skuggahlíð, Norðfirði, lést á heimili sínu föstudaginn 1. ágúst. Útför hennar fer fram frá Norðfjarðarkirkju þriðjudaginn 12. ágúst kl. 14.00. Önundur Erlingsson, Dagmar Vigdís Viðarsdóttir, Kristinn Pálsson, Hulda Valdís Önundardóttir, Eiríkur R. Elíasson og börn, Herdís V. Guðjónsdóttir, Guðný Jónsdóttir, systkini hinnar látnu. ✝ Elskuleg eiginkona, móðir, tengdamóðir og amma, ANNÝ HELGADÓTTIR, Berjarima 32, Reykjavík, lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi miðvikudaginn 30. júlí. Útförin fer fram frá kirkju Óháða safnaðarins þriðjudaginn 19. ágúst kl. 15.00. Þeim sem vilja minnast hinnar látnu er bent á endurhæfingar- og stuðningsmiðstöðina Ljósið. Helgi Guðmundsson, Ingimundur Helgason, Elín Karítas Bjarnadóttir, Þröstur Helgason, Lára Birna Þorsteinsdóttir og barnabörn. Í Víðivallagarði þótti einhver feg- ursti staður. Þar uxu blómjurtir af ýmsum gerðum, fjöldi trjáteg- unda og runna, rósir og liljur. Fyrir garði þessum stóð Lilja frá Víðivöllum, betur þekkt sem Lilja í Ásgarði, auk þess sem garðurinn bar heimafólk- inu öllu fagurt vitni um rækt- arsemi í víðasta skilningi þess orðs. Heimilið varð einnig þekkt fyrir risnu og höfðings- skap og nutu öll systkinin sér- staks ástríkis og móðurlegrar umhyggju þar í föðurgarði. Slík var þeirra heimanfylgja en þau voru auk Lilju, Gísli á Víðivöll- um, Guðrún á Sleitustöðum, Amalía á Víðimel og Sigurlaug sem lést langt um aldur fram. Af þessum meiði er sprottin Sigurlaug Guðrún, sem við kveðjum hér í dag. Var hún dóttir Amalíu og Gunnars Valdimarssonar en hann var seinni maður Amalíu. Silla Gunna eins og við kölluðum hana oftast var einstök kona. Hún hafði virðulega framkomu og viðmótlegt fas, bar höfuðið hátt eins og af reisn og bauð af sér góðan þokka. Hún var gest- risin og hjálpleg, hvenær sem að var sótt. Sérstakan hug bar hún til Víðivalla. Eitt síðasta ætlunarverk sitt hafði hún ákveðið, að komast þangað Sigurlaug Guðrún Gunnarsdóttir ✝ Sigurlaug Guð-rún Gunn- arsdóttir, Silla Gunna, fæddist 9.10. 1933. Hún lést 8.7. 2014. Útför Sillu Gunnu fór fram 22. júlí 2014. heim á þessu sumri og hlúa að leiðum ættmenna sem þar hvíla í heimagraf- reit. Ekki gat af því orðið. Sumarið 2010, komum við saman á Hólum í Hjaltadal, nokkur ættmenni til að minnast 100 ára brúðkaupsafmælis Víðivallasystra, þeirra Guðrúnar og Amalíu. Silla Gunna var þar stödd og fylgdi hópnum fram í Víðivelli og lýsti ýmsu sem fyrir augu bar. Þar hafði hún oft dvalið og þekkti vel til en einnig var farið heim í Ásgarð sem þar stendur ofar í túninu. Aðdáun hennar á verkum Lilju móðursystur sinnar leyndi sér hvergi í orð- um hennar. Að leiðarlokum vil ég grípa til orða Lilju í Ásgarði í ævi- minningum sínum þegar hún kvaddi systur sína Sigurlaugu, sem lést úr berklum, árið 1926. En þar fór mikil efnismann- eskja og gáfum gædd, menntuð vel og vinsæl. „Svo lagði hún út á djúpið, en við hin stóðum eft- ir á ströndinni í hljóðri bæn með rök augu en hugann fullan af þakklæti og horfðum á eftir ættarlauknum.“ Verður sú sam- líking við besta hæfi þegar hér er komið en um margt hafa þær frænkur og nöfnur verið líkar. Blessuð sé minning Sig- urlaugar Guðrúnar frænku minnar. Garðari og fjölskyldunni allri sendum við innilegustu kveðju, Jóns Sigurðssonar og fjöl- skyldu á Sleitustöðum, Reynir Jónsson. ✝ Kristófer ÖrnÁrnason fædd- ist á Landspít- alanum 19. júlí 1996. Hann lést 19. júlí 2014. Kristófer var sonur Árna Jakobs Hjörleifs- sonar, f. 11. októ- ber 1974, d. 28. febrúar 2009, og Geirþrúðar Óskar Geirsdóttur, f. 10. febrúar 1977. Sambýlismaður Geirþrúðar er Hörður Jónsson, f. 4. apríl 1980. Móðurforeldrar Kristófers eru Ósk Sigmundsdóttir, f. 9. maí 1952, og Geir Þorsteinsson, f. 22. júní 1951. Þau skildu. Sambýlismaður Óskar var John Joseph Cramer, f. 7. mars 1959, d. 7. maí 2006. Eiginkona Geirs er Linda Kristmannsdóttir, f. 2. mars 1965. Föðurforeldrar Kristófers eru Sigríður Árnadóttir, f. 28. júní 1943, og Hjörleifur Ing- ólfsson, f. 4. september 1940, d. 28. október 2006. Þau skildu. Eft- irlifandi eiginkona Hjörleifs er Sigrún Bryndís Gunn- arsdóttir, f. 7. sept- ember 1954. Kristófer var nemi í Holtaskóla í Reykjanesbæ en lauk námi frá Grunnskóla Blá- skógabyggðar í Reykholti eftir stutta viðdvöl að Seli II í Grímsnesi. Kristófer hóf síðan nám við Fjölbrauta- skólann við Ármúla árið 2012 og var þar tvö misseri. Krist- ófer var starfsmaður Fjölsmiðj- unnar í Kópavogi um tíma og vann einnig stuttlega í Bónus í Árbæ en hóf svo störf hjá Fjöl- smiðju Suðurnesja er hann flutti ásamt móður sinni aftur til Reykjanesbæjar í upphafi þessa árs. Útför Kristófers fer fram frá Fossvogskirkju í dag, 6. ágúst 2014, kl. 15. Kristófer Örn, eða Kútur Ik- arus, er farinn. Stormsveipurinn minn sem kom með látum í heim- inn þremur vikum fyrir tímann, sem átti eflaust sinn þátt í því að hann var sjaldan á réttum tíma. Ég á margar góðar og skemmti- legar minningar um elsku strák- inn minn sem hafði stóran kjaft en lítið hjarta og þær streyma fram og hlýja mér á þessum erf- iðu tímum. Ég er þakklát fyrir þessar minningar, um kátan og ljúfan dreng, hoppandi á trampolíninu í garðinum okkar frá morgni til kvölds, sem elskaði „skjaldböku- rétt“ og að fá knúsið sitt. Kristófer Örn elskaði fjöl- skyldu sína og vildi henni vel en stundum eru byrðarnar of þung- ar og sálin orðin þreytt. Kristófer Örn tók þá ákvörðun að kveðja okkur en eftir standa minningar um góðan dreng. Sofðu unga ástin mín, – úti regnið grætur. Mamma geymir gullin þín, gamla leggi og völuskrín. Við skulum ekki vaka um dimmar nætur. Það er margt, sem myrkrið veit, – minn er hugur þungur. Oft ég svartan sandinn leit svíða grænan engireit. Í jöklinum búa dauða djúpar sprungur. Sofðu lengi, sofðu rótt, – seint um best að vakna. Mæðan kenna mun þér fljótt, meðan hallar degi skjótt. Að mennirnir elska, missa, gráta og sakna. (Jóhann Sigurjónsson) Með eilífri ást og söknuði. Mamma. Elsku Kristófer minn, þú ert kannski farinn af þessari jörð en þú ferð aldrei úr huga mínum. Þú verður alltaf fallegi drengurinn minn, barnabarnið mitt. Strák- urinn sem var svo mikill yndis- auki í lífi allra sem kynntust þér. Þú elskaðir fjölskyldu þína og vini, börn sem og dýr. Þú mátt vita eitt, að ég hugsaði um þig á hverjum degi. Hvað þú værir að gera og vonaði að þér liði vel og þér gengi vel í lífinu, já elskan ég hafði áhyggjur af þér og vonaðist til alls hins besta í þínu lífi. Ég elska þig Kristófer og mun gera það um ókomna framtíð. Það verður tómarúm í hjarta mínu að sjá þig ekki koma æðandi inn um dyrnar hjá mér og faðma mig svo innilega og segja „hæ amma ég elska þig“. Það var gaman að gefa þér að borða því þú borðaðir mikið og vel enda strákur sem var að stækka og fullur af lífi og fjöri. Ég veit að lífið lék ekki alltaf við þig. Þú áttir daprar stundir og erfiðar en þrátt fyrir það barð- ist þú áfram af miklum krafti. Þær stundir og gistinætur sem við áttum saman spiluðum við á spil og þú spilaðir fyrir mig tón- list úr tölvunni þinni svo ég fengi að heyra hvaða tónlistarsmekk þú hafðir, sem var öðruvísi en það sem ég hlustaði á en áhugaverð- ur. Ég vil þakka þér fyrir þær stundir sem við áttum saman og þær gistinætur sem þú varst hjá mér, þú unglingurinn og ég að gæta þess að þú kæmir heim á réttum tíma. Þú komst alltaf heim á umsömdum tíma og ef þér seinkaði hringdir þú til að láta vita að þér seinkaði. Tókst fullt tillit til mín, takk fyrir það elskan. Svo átti ég kisu, Tinu Turner, og þið voruð góðir vinir en hún var ekki allra. Þegar Aþena hundurinn hans Daníels var í pössun var uppi fótur og fit. Hún elskaði þig afar mikið og þið lék- uð ykkur í boltaleik og kúrðuð alltaf saman. Ég man þegar við fórum út að borða 17. júlí en mig langaði til að bjóða þér og mömmu þinni í fyrir fram afmælisveislu á Duus. Við áttum yndislega kvöldstund sam- an, allir glaðir og svo kvöddumst við með faðmlagi og ég geymi þá minningu og er þakklát fyrir að eiga hana. Daginn eftir sá ég þig ganga glaður með vini þínum nið- ur Hringbraut í Keflavík. Elska þig ævinlega og friður verði með þér elskan. Samúðarkveðjur elsku Geir- þrúður mín, ættingjar og vinir. Ósk (amma). „Sæll Kristófer, hvað segirðu, hvað er verið að bralla?“ „Allt gott, bara að chilla með Arnþóri frænda mínum.“ Þegar þeir voru saman virtist hann afslappaður og ánægður. En Kristófer var frá unga aldri með erfitt skap og ekki ánægður með hlutskipti sitt. Hann fann sig aldrei innan veggja grunnskólans. Mótlæti, stríðni og erfiðleikum brást hann við með reiði og neikvæðni. Hann virtist vera svo rifinn og tættur að innan alla tíð, eins og hann gat verið blíður og ljúfur drengur. Kristófer virtist vanta jarðteng- ingu, það var eins og hann gengi alltaf á marmarakúlum og öll orkan fór í að reyna að standa á fótunum. Eftir að pabbi hans ákvað að yfirgefa þennan heim sjálfur fengu tilfinningarnar reiði, hatur og neikvæðni mikið svigrúm. Skólagangan gekk öll úr skorðum, en skólakerfið virð- ist ekki hafa krafta né aðstöðu til að sinna þeim krökkum sem falla milli skips og bryggju. Samfélag- ið okkar leggur ekki mikla áherslu á að aðstoða krakka sem eru í svipaðri stöðu og hann var í. Í dag virðist neysla kannabisefna vera lítið mál hjá ungu fólki, eng- in lykt eins og af brennivíni (og foreldrar fatta ekkert). En þau sem eru viðkvæmari en ekki, með sálina rifna og tætta, sökkva mikið frekar í mótþróa og al- mennt neikvæða afstöðu til sam- félagsins við neyslu á kannabis- efnum. Kristófer var yndislegur drengur og eftir góða aðstoð á Lækjarbakka komst hann á Sel þar sem honum leið mjög vel, hann hændist að dýrum og kynntist því að bera ábyrgð á sjálfum sér og þeim verkum sem honum voru falin. Sagði hann við ömmu sína að þangað langaði hann að komast í sumar. Krist- ófer var vinamargur, hann var blátt áfram í samskiptum og sagði hiklaust sína skoðun á öðr- um, hvíta lygi notaði hann ekki. Innan vinahópsins sé ég hann sem hrók alls fagnaðar, uppá- tækjasaman og til í allt. En hann var langrækinn og fyrirgaf eng- um sem gerðu á hans hlut eða komu illa fram við hann, enda fyrirgaf hann pabba sínum aldrei að hafa yfirgefið hann. Þó að lífið heimsæki okkur á misjafnan hátt og aðstæður okkar séu ólíkar ber hver og einn alfarið ábyrgð á gjörðum sínum og orðum, við þessi fullorðnu verðum að út- skýra og leiðbeina þeim sem yngri eru. Mér fannst Kristófer vera frekar bjartsýnni og sáttari við sig en áður en það er oft hættulegasti tíminn hjá þeim sem passa ekki inn í ferkantað mót samfélagsins. Við sem sam- félag verðum að gera betur við ungt fólk í vanda en þó að sam- félagið nái ekki að hlúa að öllum ber sá einn ábyrgðina á því að Kristófer Örn Árnason

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.