Morgunblaðið - 26.06.2014, Blaðsíða 23

Adda fæddist að sumri þegar
dagurinn er endalaus og hún
kvaddi okkur inn í bjarta sumar-
nóttina enda var hún náttúru-
barn. Hún var fædd í Eyjum og
þar bjó hún öll sín bernsku- og
uppvaxtarár og átti þaðan góðar
og skemmtilegar minningar. Þar
sló hjarta hennar alla ævi þó svo
að örlögin höguðu því svo að hún
byggi í Reykjavík. Hún fylgdist
vel með því sem gerðist á gömlu
heimaslóðunum og heimsótti þær
eins oft og aðstæður leyfðu.
Sem lítil stelpa var ég svo
heppin að fá að dvelja eitt sumar
hjá henni í Reykjavík og var það
ógleymanlegur tími. Við frænk-
urnar fórum ófáar ferðir saman
um borgina, annaðhvort í strætó
sem fyrir mér, landsbyggðar-
barninu, var stórkostleg upplifun
eða keyrðum á Volks-
wagen-bílnum hans Magnúsar
mannsins hennar með hliðar-
blöðkunum sem voru stefnuljós.
Hún sinnti mér af sinni einstöku
hlýju og þarna voru hnýtt tengsli
sem aldrei slitnuðu eða bar
skugga á. Mér var því bæði ljúft
og skylt að endurgjalda henni
umhyggjusemina þegar hún
þurfti á að halda.
Börnunum mínum sýndi hún
sömu hlýju og kærleika og mér
forðum og lét sér annt um þau
eins og þau væru hennar eigin.
Áttu þau alltaf athvarf hjá Öddu
og Magnúsi manni hennar sem
þau litu á sem ömmuna og afann í
Árbænum. Hún sá um að þau
fengju nóg að borða og praktísku
hlutina, hann um sprellið og ærsl-
in.
Það var svo margt sem við gát-
um lært af henni frænku minni.
Manngæsku, umhyggjusemi fyrir
öðrum, reglusemi og nákvæmni
svo bara fátt eitt sé talið. Allt lék í
höndunum á henni hvort sem það
var handavinna eða matargerð og
enginn fór svangur út af hennar
heimili.
Þau hjón Adda og Maggi voru
órjúfanlegur partur af lífi okkar
Mosfellsbæjarfjölskyldunnar.
Hvort sem haldnar voru afmæl-
isveislur, jólaboð eða ef eitthvað
stóð til í fjölskyldunni áttu þau
sinn sess og skrítið til þess að
hugsa að tveir stólar verða tómir
þegar fjölskyldan kemur saman
næst.
Með kærleika og þakklæti
kveð ég og þakka henni fyrir sam-
fylgdina.
Helga Sig.
Þegar ég var smápolli bjó ég
ská á móti Öddu og Magga í Ár-
bæjarhverfinu. Á hverjum degi
beið ég út í glugga eftir að Adda
kæmi heim úr vinnunni og um leið
og ég sá hana stíga úr strætó og
ganga upp götuna þá hljóp ég út á
móti henni í von um að fá ann-
aðhvort Svala eða gúmmíbangsa,
stundum fékk ég hvort tveggja.
Það eru ekki allir svo heppnir
að eiga eitt aukasett af ömmum
og öfum, en Adda og Maggi voru
okkur systkinunum það. Við vor-
um tíðir gestir hjá þeim hjónum
og aldrei fannst mér leiðinlegt að
fara í pössun til Öddu og Magga
þó svo að ég væri búinn að horfa
hundrað sinnum á sömu gömlu
vídeóspóluna með henni Helgu
Möller, af öllum. Mér er minnis-
stætt þegar mamma hringdi sem
oftar í Öddu og bað hana um að
passa „ormana“ fyrir sig, orð sem
var oft notað yfir okkur systkinin.
En eitthvað sló nú saman í höfð-
inu á Öddu í það skiptið og sagði
hún þá: „Já, þó það nú væri, settu
þá bara út á svalir.“
Það fór aldrei neinn svangur
frá Öddu, hún var alltaf tilbúin
með nýbakaðar pönnsur og með
því. Það beið mín iðulega fjall af
pönnsum þegar ég kom til þeirra
eftir sænskutíma og alltaf tók ég
með mér heim fullan bakka í
nesti. Ég er ekki frá því að hún
Adda eigi nokkur kíló í mér.
En nú ertu farin frá okkur,
elsku Adda, þín verður sárt sakn-
að. Takk fyrir alla þolinmæðina,
góðmennskuna, góðu stundirnar,
pönnsurnar og gúmmíbangsana.
Sæþór.
MINNINGAR 23
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 26. JÚNÍ 2014
nikkan þá oftast tekin upp og spil-
uð lífleg gömludansalög eða
ítalskar sveiflur.
Þegar yngri dóttirin (Guðfinna)
var í námi á Ítalíu, kom Erlingur
til Rómar þar sem hann naut sín
vel, en stærsta ósk hans var að
fara til Castelfidardo, þar sem
þekktar harmónikur eru enn
framleiddar. Þar keypti hann
harmónikur, sem hann flutti til
landsins, og lærði auk þess að
stilla og gera við slík hljóðfæri.
Seinustu árin hafði hann þessa
iðn sem áhugamál, og voru þá
pantaðir varahlutir frá Castelfid-
ardo, og lærði faðir okkar að tala
dálitla ítölsku, og spurði þá gjarn-
an hvernig bera ætti orð eða setn-
ingar fram. Hjá okkur munu
minningar um þig ætíð lifa. Hvíl í
friði, elsku pabbi. Að endingu lát-
um við fylgja með ljóð eftir Svein-
björn Egilsson.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn, engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson)
Þínar dætur,
Guðbjörg og Guðfinna Ósk.
Erlingur Helgi Einarsson,
móðurbróðir minn, er látinn. Elli
frændi eins og ég kallaði hann allt-
af. Ég man fyrst eftir Ella hjá
ömmu og afa á Langholtsvegin-
um, hann heimsótti okkur oft í
Kópavoginn þar sem ég ólst upp,
síðan liðu mörg ár, þá tókst með
okkur góð vinátta. Elli labbaði alla
tíð mikið, hann fæddist og ólst upp
á Laugaveginum. Hann þufti ekki
að klífa fjöll til að næra líkama og
sál, heldur naut þess að vera inn-
an um iðandi mannlífið, það var
hans alfa og omega. Það er ekki
erfitt að telja upp mannkosti Ella
frænda. Hann var skapgóður að
eðlisfari, hrekklaus, hláturmildur,
greiðvikinn og mátti ekkert aumt
sjá. Músíkin átti hug hans og
hjarta alla tíð. Elli frændi spilaði
bæði á trommur og harmonikku.
Á nikkuna spilaði hann mikið,
bæði íslensk og ítölsk lög, uppá-
haldslagið mitt var O sole mio sem
Elli spilaði fyrir mig mjög oft. Í
minningunni eru þetta yndislegar
stundir sem ég mun ávallt varð-
veita. Elli fór oftar en einu sinni til
Ítalíu og elskaði allt sem ítalskt
var, sérstaklega tungumálið, hann
var orðinn nokkuð sleipur að tala
ítölsku. Elli gat á köflum verið
svolítið utan við sig, þá varð mér á
að leiðrétta hann, þá hló hann dátt
sem endaði með því að við fengum
hláturskast, og stundum yfir öllu
og engu: Þetta er svo hollt fyrir
sálina, sagði Elli. Það er mikil
gæfa í lífinu að eignast þrjú mann-
vænleg börn sem Elli átti með
Sóleyju Hermanníusdóttur, leiðir
þeirra skildi. Að leiðarlokum vil ég
þakka þér, elsku Elli minn, fyrir
öll okkar góðu samskipti. Gleðina
og hláturinn gafstu mér sem var
eins og vítamínsprauta fyrir sál-
ina, þú munt alltaf eiga stað í
hjarta mínu. Hvíl þú í friði, Elli
frændi. Ég votta aðstandendum
og öllum þeim sem þótti vænt um
Erling Helga Einarsson mína
dýpstu samúð.
Þín frænka,
Guðfinna Gústavsdóttir.
✝ Ólafur Lárus-son fæddist á
Akureyri 15. sept-
ember 1934. Hann
lést á Landspít-
alanum í Fossvogi
18. júní 2014.
Hann var sonur
Ólafar Jóhönnu
Sigurjónsdóttur, f.
1.2. 1914, d. 11.2.
1935 og Einars
Sveinssonar, f. 7.1.
1911, d. 29.6. 1981. Ólöf lést
stuttu eftir fæðingu Ólafs og ætt-
leiddu þau Guðný Hjálm-
arsdóttir, f. 29.10. 1902, d. 27.3.
1982, og Lárus Hinriksson, f.
20.9. 1901, d. 5.11. 1982, Ólaf.
Systkini Ólafs eru: Sveinn Lárus
Einarsson, f. 24.11. 1932, d.
2.5.1985, Valgerður Lárusdóttir,
f. 7.1. 1925, d. 28.12. 2011, Sig-
rún Jóna Lárusdóttir, f. 16.4.
1929, d. 16.1. 2012, og Hinrik
Lárusson, f. 3.6. 1932. Ólafur
giftist Frúgit Thoroddsen, f.
29.9. 1938, d. 17.4. 2014, slitu þau
samvistum.
Börn og stjúp-
sonur Ólafs eru:
Lárus Óskarsson, f.
17.1. 1957, maki Ól-
ína Alda Karlsdóttir
og þau eiga 5 börn.
Faðir Lárusar er
Óskar Þórhallsson,
f.4.8. 1940. Snæ-
björn Þór Ólafsson,
f. 20.2. 1958, maki
Sigríður Kristín
Pálsdóttir og þau
eiga 2 börn. Karl Knútur Ólafs-
son, f. 5.3. 1960, maki Margrét
Helma Karlsdóttir og þau eiga 4
börn. Sigurður Árni Ólafsson, f.
18.7. 1961, maki Lilja Þorsteins-
dóttir og þau eiga 4 börn. Guðný
Ólafsdóttir, f. 30.7. 1962, maki
Hermann Guðjónsson og þau
eiga 3 börn. Þröstur Ólafsson, f.
7.10. 1963, maki Eydís Rebekka
Björgvinsdóttir og þau eiga 5
börn. Barnabörn Ólafs eru 23 og
barnabarnabörn 31.
Úför Ólafs fer fram frá Ytri-
Njarðvíkurkirkju í dag, 26. júní
2014, kl. 13.
Lífið er þraut og leysa hana þarf,
ljúft það og sárt er í senn,
en bjartsýni fékk ég í föðurarf
og frábært lífið er enn.
Pabbi þú hefur kennt mér svo mikið
margt hefur þú lifað og reynt.
Ég veit að ég sterkari er fyrir vikið
þótt erfiðleikarnir fari ekki leynt.
Ætíð má tárin af vöngunum þerra,
alltaf þú ert til að hugga mig.
Þú hefur lyft mér úr þunglyndi verra,
þakklát ég Guði er fyrir þig.
(Árný Sigurbjörg Guðjónsdóttir)
Hvíldu í friði, elsku pabbi.
Þín dóttir,
Guðný.
Til þín ég hugsa,
staldra við.
Sendi ljós og kveðju hlýja.
Bjartar minningarnar lifa ævina
á enda.
(Höf. ókunnur.)
Sofðu rótt, elsku Óli minn. Þín
tengdadóttir,
Sigríður Kristín Pálsdóttir.
Elsku afi, nú þegar ég sit hér
heima að skrifa nokkur kveðju-
orð til þín er sumarið 2000 það
fyrsta sem kemur upp í hugann,
það sumar sem við unnum saman
og kynntumst hvor öðrum fyrir
alvöru. Ég get ekki annað en
brosað yfir öllu sem við brölluð-
um og öllum sögunum sem þú
sagðir mér í kaffi- og matartím-
unum. Það er óhætt að segja að
þú hafir haft meiri reynslu af líf-
inu en flestir aðrir og þú kunnir
sko að segja skemmtilegar sögur.
Þetta sumar er mér ógleyman-
legt og ótrúlega dýrmætt. En nú
er þinn tími kominn og sem betur
fer held ég að þú hafir vitað það
og verið sáttur við að kveðja.
Kveð þig með texta úr lagi eft-
ir Ásgeir Trausta.
Takk fyrir samveruna, elsku
afi, sjáumst síðar.
Heim á leið, held ég nú
hugurinn þar er
hugurinn þar.
Ljós um nótt, lætur þú
loga handa mér
loga handa.
Það er þyngsta raun þetta úfna hraun.
Glitrar dögg gárast lón
gnæfa fjöllin blá
gnæfa fjöllin.
Einn ég geng, einni bón
aldrei gleyma má
Aldrei gleyma.
Löng er för, lýist ég lít samt fram á veg
lít samt fram á veg
Heim á leið, held ég nú
hugurinn þar er
hugurinn þar.
Ljós um nótt, lætur þú
loga handa mér
Loga handa.
Það er þyngsta raun þetta úfna hraun.
(Einar Georg Einarsson)
Heimir Karlsson.
Ólafur
Lárusson
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
GUÐMUNDUR ÁRNASON,
fv. stöðvarstjóri Pósts og síma,
lést á Heilbrigðisstofnun Fjallabyggðar
sunnudaginn 15. júní.
Jarðað verður frá Siglufjarðarkirkju
laugardaginn 28. júní kl. 14.00.
Regína Guðlaugsdóttir,
Þóra Guðmundsdóttir,
Helena Guðmundsdóttir, Böðvar Sigurðsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður, faðir, tengdafaðir, afi og
langafi,
ELLERT GUÐMUNDSSON
skipstjóri,
lést á Landakoti miðvikudaginn 11. júní.
Útförin fór fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Fyrir hönd aðstandenda,
Sigríður Marta Sigurðardóttir,
Hildur Ellertsdóttir,
Stefán Hallur Ellertsson,
Margrét Ellertsdóttir,
Ægir Pétur Ellertsson.
✝
Ástkær móðir mín, fósturmóðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
MARÍA JÓNSDÓTTIR,
Langagerði 90,
lést á Vífilsstöðum mánudaginn 23. júní.
Útförin fer fram frá Grafarvogskirkju
mánudaginn 30. júní kl. 13.00.
Jóhann B. Jónsson, Guðríður Bjarnadóttir,
Guðbjörg S. Guðmundsdóttir, Gísli Guðmundsson,
ömmubörn og langömmubörn.
✝
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug við
andlát og útför elskulegs eiginmanns míns,
föður, tengdaföður, afa og langafa,
EINARS GUÐNASONAR,
fyrrverandi skipstjóra,
Suðureyri.
Guðný Kristín Guðnadóttir,
börn, tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.
✝
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi og
langafi,
AÐALSTEINN EYJÓLFUR
AÐALSTEINSSON
frá Hvallátrum á Breiðafirði,
til heimilis að Hraunbæ 103,
Reykjavík,
andaðist sunnudaginn 8. júní.
Jarðarförin fer fram frá Árbæjarkirkju föstudaginn 27. júní
kl. 13.00.
Anna Margrét Pálsdóttir,
Hafliði Már Aðalsteinsson, Jófríður Benediktsdóttir,
Elín Ágústa Aðalsteinsdóttir, Ásbjörn R. Jóhannesson,
Jón Valdimar Aðalsteinsson, Sigrún Davíðsdóttir,
Páll Finnbogi Aðalsteinsson, Anna Reynisdóttir,
Skúli Aðalsteinsson, Guðrún Brynjarsdóttir,
Jóhanna Björg Aðalsteinsdóttir, Eiríkur Kr. Jóhannsson,
Aðalsteinn Aðalsteinsson,
Guðbjörg Aðalsteinsdóttir, Gísli Jón Bjarnason,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
HELGI THORVALDSSON,
lést mánudaginn 16. júní.
Útförin fer fram frá Bústaðakirkju
mánudaginn 30. júní kl. 13.00.
Þeir sem vilja minnast hans látið
líknarstofnanir njóta þess.
Hákon Helgason, Millý Svavarsdóttir,
Hrafnhildur Helgadóttir,
Guðrún Helgadóttir, Matthías Pétursson,
Jóhanna Helgadóttir, Garðar Eggertsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær bróðir minn, mágur og frændi,
ÁSGEIR PÉTUR ÁSGEIRSSON,
fyrrverandi dómstjóri,
Boðaþingi 10,
Kópavogi,
andaðist á Landspítalanum sunnudaginn
15. júní.
Að ósk hins látna fór útförin fram í kyrrþey frá
Fossvogskirkju hinn 25. júní.
Ingibjörg Ásgeirsdóttir, Stefán Jónsson,
Ásgeir Guðjón Stefánsson,
Stefán Örn Stefánsson,
Friðfinnur Orri Stefánsson,
Hákon Stefánsson
og fjölskyldur.