Morgunblaðið - Sunnudagur - 15.06.2014, Side 21

15.6. 2014 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 21
þakkarskyni. „Snapper er mjög
góður fiskur, við smökkuðum hann
á veitingastöðum. Heitsjávarhum-
arinn er líka ljúffengur,“ segir Elv-
ar.
Eins og nýgræðingar
Eitt er að veiða lax og silung í ám
og vötnum Íslands, annað að renna
fyrir tarpon í Karíbahafinu. Það
fengu Kristján og Elvar að reyna.
„Þetta er allt önnur íþrótt og fyrstu
dagana vorum við eins og nýgræð-
ingar. Leiðsögumaðurinn hristi oft
höfuðið yfir aðförunum. Við misst-
um fullt af fiski vegna þess að við-
brögðin voru röng. Í stað þess að
lyfta stönginni eins og maður er
vanur í laxveiðinni á að setja hana
niður. Í hita leiksins getur þetta
gleymst,“ segir Elvar.
Þeir hlæja við tilhugsunina.
Tarponinn stekkur gjarnan upp
úr sjónum meðan á glímunni stend-
ur og lætur öllum illum látum.
„Þetta eru loftfimleikar dauðans,“
segir Kristján. „Við náðum samt
fljótt tökum á þessu.“
Drjúgur tími fer í að sigla en fé-
lagarnir létu sér alls ekki leiðast á
meðan. Fylgdust með fugla- og
dýralífi. Komu meðal annars á land
í svonefndri Apaey, þar sem alls
kyns apakettir léku lausum hala.
Og svín. „Umhverfið þarna er ótrú-
lega fallegt. Ég hef hvergi séð
svona marga bláa liti í hafi,“ segir
Elvar.
Eitt var þó til ama. „Maður verð-
ur svolítið aumur í rassinum að
hossast á þessum bátum og á þriðja
eða fjórða degi æpti ég á leiðsögu-
manninn vegna sársauka. Hvað
gerði hann þá? Dró fram púða og
rétti mér. Kunni ég honum bestu
þakkir fyrir að láta mig vita af púð-
anum – á þriðja eða fjórða degi,“
segir Elvar og hlær.
Komið var í land síðdegis og á
kvöldin gerðu menn sér glaðan dag.
Veiða átti í sex daga en síðasti
dagurinn datt út vegna mikils sjó-
gangs. Það kom ekki að sök því fé-
lagarnir notuðu tækifærið til að
skoða sig um í eynni, heimsóttu
meðal annars fangelsið sem Castro-
bræður og aðrir skæruliðar voru
vistaðir í á sinni tíð. „Þetta er mik-
ið mannvirki og það var gaman að
skoða rúmið hans Fídels. Þar hefur
hann örugglega lesið Halldór Lax-
ness,“ segir Elvar.
Yndislegt fólk
Þeir eru sammála um að Ungey-
ingar séu yndislegt fólk og með af-
brigðum gestrisið, en um sjötíu
þúsund manns búa í eynni. Enda
þótt lítið sé til var það upplifun
Kristjáns og Elvars að enginn liði
skort. „Það verður enginn svangur
á Kúbu og allir eru með þak yfir
höfuðið. Þá eru menntun og heilsu-
gæsla ókeypis og munar auðvitað
um minna,“ segir Kristján og Elvar
bætir við að ekki megi gleyma stöð-
ugu og góðu veðri. „Það eru líka
lífsgæði.“
Afar lítið er um ferðamenn í
Ungey og báru heimamenn Krist-
ján og Elvar á höndum sér. Þegar
sá fyrrnefndi varð fimmtugur, 5.
maí, var mikill viðbúnaður á hót-
elinu og veitingastaðnum, þar sem
snætt var um kvöldið. Salsasveit
meðal annars kvödd á vettvang.
„Við tipsuðum þá ágætlega. Raunar
svo vel að umboðsmaður þeirra
kom til okkar og spurði hvort þeir
mættu koma upp á hótel og spila
fyrir okkur. Það gerðu þeir svo í
tvígang,“ segir Kristján.
Heimamenn tala litla ensku og
þurftu Kristján og Elvar því víða
að bjarga sér á spænsku, „sem við
tölum ekki,“ segir Elvar hlæjandi.
Þeir spurðu heimamenn um af-
stöðu þeirra til stjórnvalda og
fengu þau svör að 90% elskuðu Fí-
del Castro og 100% Che Guevara.
Núverandi forseti, Raúl Castro,
nýtur á hinn bóginn mun minna
trausts meðal þegna sinna.
Þegar allt er saman tekið segja
Kristján og Elvar ferðina hafa stað-
ið undir væntingum – og rúmlega
það. „Fyrir utan hvað veiðin var
skemmtileg gáfu viðmót og gleði
heimamanna okkur mikið. Stað-
urinn er líka einstakur, gjör-
samlega ósnortinn. Við erum búnir
að panta aðra ferð á sama tíma að
ári.“
Elvar í banastuði ásamt þýskum vini þeirra, Thorsten Strüben. Apakettir á stjákli á Apaeyju. Dýralíf er fjölskrúðugt í Karíbahafinu. Kristján hress á fimmtugsafmæli sínu.
Tarpon stekkur, spriklar og lætur almennt ófriðlega meðan á glímunni stendur. Elvar og leiðsögumaðurinn eldhressir með afla dagsins. Þessi froskur leit við eitt árdegið.