Morgunblaðið - Sunnudagur - 14.09.2014, Blaðsíða 51
F
yrir bráðum tuttugu árum hoppaði höf-
undur þessa texta upp í leigubíl á John F.
Kennedy-flugvelli í New York. Bílstjórinn
var skrafhreifinn, eins og fleiri í hans
stétt, og á leiðinni inn á Manhattan vildi
hann vita hvaðan farþeginn væri.
Ég er frá Íslandi, sagði ég stoltur.
„Írlandi?“
Nei, Íslandi!
„Hvar er það?“
Ísland er eyja milli Grænlands og Skandinavíu.
Eftir stutta þögn leit bílstjórinn reiðilega í bak-
sýnisspegilinn. „Heldurðu að ég sé blábjáni? Það er
engin eyja milli Grænlands og Skandinavíu.“
Fátt var skrafað eftir þetta.
Það eru gömul tíðindi og ný að Bandaríkjamenn
viti lítið sem ekkert um Ísland. Einmitt þess vegna
langaði Dan Bernstein, sem starfar sem fram-
kvæmdastjóri hjá stærsta vogunarsjóði í heimi,
Bridgewater Associates í Bandaríkjunum, að sækja
landið heim. „Ég held að fleiri og fleiri Bandaríkja-
menn séu farnir að kannast við nafnið, Ísland, en
fæstir vita nokkurn skapaðan hlut um landið. Þess
vegna vakti það forvitni mína,“ segir hann í síma-
samtali við Morgunblaðið. Kominn aftur til starfa í
Bandaríkjunum.
Bernstein kom fyrst til Íslands ásamt eiginkonu
sinni, Claire Foerster, í mars 2010. Stoppið var stutt
í það skiptið en nóg til að sannfæra hjónin um að
þau yrðu að kynnast þessu framandi landi betur.
Þegar kom að því að setja saman ævintýralega sum-
arleyfisferð fyrir fjölskyldu og vini í sumar, samtals
sautján manns, var Ísland því efst á blaði.
Ferðin skipulögð í þaula
Til að fá sem mest út úr ferðinni setti Bernstein sig
í samband við kanadíska ferðaskrifstofu, Butterfield
& Robinson, sem sérhæfir sig í skipulagningu úti-
vistarferða víðsvegar um heim. „Þeir hafa skipulagt
margar ferðir á Íslandi í samstarfi við íslenska
ferðaskrifstofu, Iceland Encounter, og okkur leist
strax mjög vel á það sem þeir hafa upp á að bjóða,“
segir Bernstein.
Butterfield & Robinson sendi mann til Íslands til
að setja saman ferð fyrir hópinn sem samanstóð af
fólki á aldrinum átta til áttatíu ára. „Okkar óskir
snerust aðallega um fjölbreytni og útivist. Við vild-
um fara sem víðast, upplifa Ísland í allri sinni dýrð
og vorum alveg tilbúin að reyna líkamlega á okkur,“
segir Bernstein.
Spurður hvort tekist hafi að uppfylla þessi skilyrði
er Bernstein fljótur til svars. „Já, heldur betur.
Þessi ferð hefði ekki getað verið betur skipulögð.
Það var eitthvað fyrir alla.“
Hópurinn vildi einnig upplifa íslenska menningu.
„Þetta var ekki bara spurning um útsýnisferðir.
Okkur langaði líka að fræðast um land og þjóð. Þess
vegna vildum við fá leiðsögumenn sem gætu frætt
okkur um jarðfræði og annað slíkt. Menning og saga
var okkur líka ofarlega í huga. Þess vegna var mjög
gagnlegt að fá Karl [Blöndal], aðstoðarritstjóra
Morgunblaðsins, í heimsókn eitt kvöldið, en hann
upplýsti okkur meðal annars um bankahrunið 2008,“
segir Bernstein en sem fjármálamaður hefur hann
að sjálfsögðu mikinn áhuga á því.
Land skarpra andstæðna
Spurður um hápunkt ferðarinnar segir Bernstein úr
vöndu að velja en nefnir þó daginn „þegar flogið var
upp á tind eldfjallsins sem gaus 2010. Ekki biðja
mig að bera nafnið fram!“
Eyjafjallajökull.
„Já, einmitt,“ segir Bernstein hlæjandi.
„Við vorum sett út rétt við eldgíginn sjálfan og
það var óborganlegt að sjá svipinn á fólkinu. Það
var eins og okkur hefði verið skutlað til tunglsins.
Við erum frá Los Angeles, New York, Connecticut
og Minnesota og ekkert okkar hafði séð neitt þessu
líkt áður. Það var kalt úti og snjór allt í kring en
samt var hraunið heitt. Ótrúlegt! Síðan gengum við
niður fjallið, þangað til við komum í dal sem ég held
að heiti Þórsmörk,“ segir Bernstein og framburð-
urinn er til fyrirmyndar. „Þegar niður var komið tók
við allt annar heimur – heimur grósku. Það var
engu líkara en maður væri kominn í Amazon-
regnskóginn. Þetta er Ísland í hnotskurn, land hinna
skörpu andstæðna. Eftir þessa gönguferð ræddum
við um það okkar á milli að nær útilokað yrði að
lýsa þessu fyrir fólki sem ekki hefur verið þarna
sjálft. Jafnvel þótt við hefðum fullt af ljósmyndum.“
Annan dag lagði hópurinn leið sína til Ísafjarðar
og segir Bernstein það einnig hafa verið mikla upp-
lifun fyrir þær sakir að fæstir í hópnum höfðu séð
firði áður. Það minnir okkur á, að hversdagsleg fyr-
Skutlað til
tunglsins
BANDARÍSKI FJÁRMÁLAMAÐURINN DAN BERNSTEIN FÓR Í MIKLA ÆVINTÝRAFERÐ
TIL ÍSLANDS FYRIR SKEMMSTU ÁSAMT FJÖLSKYLDU SINNI OG VINUM. MEÐAL
ÁFANGASTAÐA VORU EYJAFJALLAJÖKULL, ÍSAFJÖRÐUR OG HARPA. TIL AÐ GERA
LANGA SÖGU STUTTA FÉLL HÓPURINN, SEM ER BÝSNA SIGLDUR, GJÖRSAMLEGA Í
STAFI OG ER Á EINU MÁLI UM AÐ HANN HAFI ALDREI SÉÐ NEITT ÞESSU LÍKT.
Myndir: Árni Sæberg saeberg@mbl.is
Texti: Orri Páll Ormarsson orri@mbl.isHópurinn hafði brennandi áhuga á íslenskri menningu, þar á meðal matargerð, og
skellti sér á matreiðslunámskeið í Salteldhúsi á Laugaveginum eitt kvöldið.
Bláa lónið var að sjálfsögðu einn af áningarstöðum Bernstein-hópsins og skemmti mannskapurinn sér hið besta í baðinu. Íslandskortið var eðli málsins samkvæmt ómissandi í ferðinni.
14.9. 2014 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 51