Morgunblaðið - Sunnudagur - 14.09.2014, Blaðsíða 57

viku eftir opnun sýninganna og skoða mig um,
rétt eins og ég geri hér nú. Svo á ég fjöl-
skyldu á Klaustri, þar búa tveir hálfbræður
mínir, Lárus og Kristinn en hann á átta börn.
Þetta er skemmtilegt fólk og létt yfir því.“
– Finnurðu alltaf fyrir íslensku rótunum?
„Ég er nú ekkert montinn af því að vera Ís-
lendingur nema þegar eldgos hefjast, þá
minnir fólk mig á að ég sé íslenskur.“ Hann
brosir. „Ég er í mjög góðu sambandi við safn-
ið hér, þau eru dugleg að lána verk eftir mig,
meðal annars núna á sýninguna í Finnlandi og
svo held ég að þau láni ein 80 verk á sýn-
inguna í Lyon. Þetta er allt mjög vel skipu-
lagt hjá þeim.“
Það leiðir talið að sýningunni sem verið var
að opna í Hafnarhúsinu, þar sem gefur meðal
annars að líta röð af þessum flennistóru af-
löngu málverkum sem Erró færði Listasafni
Reykjavíkur á sínum tíma og eru helguð
mörgum helstu risum listasögunnar.
„Á þessum tíma var Gunnar Kvaran yf-
irmaður safnsins og meðal annars var rætt
um að safnið með verkunum mínum færi á
Korpúlfsstaði, þar þurfti stórar myndir að
sýna. Ég var þá að byrja að hugsa um þessi
verk og kom í hug að hér heima væri ekki
hægt að kaupa neinar myndir eftir þessa
menn, þær kosta allt of mikið. Ég sagði við
sjálfan mig að það væri gaman að byggja
listasöguna upp í kringum þessa einstaklinga
og stefnur, Picasso, Mattisse, Miro og fleiri.
Þetta er listasagan,“ segir hann og bandar
hendinni í áttina að þessum stóru glæsilegu
verkum þar sem hlutum þekktra listaverka
eftir listamennina er raðað inn í flæðandi net
gert af svörtum línum.
– Þetta er þín útgáfa af listasögunni.
„Já, og þegar ég vann verkin var ég mikið
að hugsa um myndbygginguna. Ég notaði við
hana tölvuforrit sem kallast „iron net“ en það
er meðal annars notað þegar flugvélar eru
teiknaðar og burðarvirkið í vængjunum. Ég á
vin í Kaliforníu sem vinnur með það, ég sendi
honum hugmyndir og hann sendi mér teikn-
ingar af járnneti til baka. Það skapar hreyf-
ingu í formunum og netið heldur öllum mynd-
unum jafnframt saman. Út úr þessu kom
myndbygging sem hafði aldrei verið notuð áð-
ur.
Ég hef alltaf haft gaman af svona sterkum
svörtum línum í teikningu. Þegar ég var ung-
ur hafði ég til að mynda gaman af myndunum
í Íslendingasögunum, þessum með svörtu út-
línunum.“
– Eftir Gunnlaug Scheving, Snorra Ar-
inbjarnar og Þorvald Skúlason?
„Alveg rétt. Þær eru fínar. Svo fór ég síðar
til Ravenna að vinna mósaík og þar var það
sama, alltaf svartar útlínur. Ég hef haldið í
þann stíl að miklu leyti, þó hann hafi breyst.“
Er eins og í laxveiðinni
Það er greinilegt að þótt Erró sé orðinn rúm-
lega áttræður er hugurinn sífellt við vinnuna
og ný verk. Hann segir það hái sér nú hvað
vinnustofan í París sé full af verkum. „Ég hef
hér um bil ekki pláss til að vinna lengur. Ég
er með svo mikið af grafíkmyndum og öllu
mögulegu svo ég minnist ekki á allar þessar
listaverkabækur; ég þarf að senda þetta allt
hingað á safnið.
Ég er alltaf að bæta einhverjum verkum
við hér. Nú kom ég með nokkrar klippimyndir
sem vantaði á sýninguna.
Já, ég þarf að hafa pláss til að vinna. Mér
líður vel þegar ég fer til Spánar í húsið mitt
þar því þar er ekkert í vinnustofunni. Hún er
ekki stór en hún er tóm þegar ég kem.
Ein hugmynd væri að taka nýja vinnustofu
og skilja bara allt eftir í þeirri gömlu,“ segir
hann en það er aðferðin sem Picasso beitti.
„En ég þarf bara á svo mörgum hlutum að
halda til að vinna; upplýsingum sem ég hef
safnað saman og myndefni. Ég er ekki með
tölvu og þetta er allt í skúffum hjá mér.“
– Hvað með hugmyndirnar; vinnurðu venju-
lega úr þeim í seríum?
„Já, og það hefur algerlega bjargað mér.
Það var erfitt í byrjun þegar fólk skildi ekkert
í því hvað ég var að gera; eina vikuna var ég
kanski að mála reiðhjól en eldfjöll þá næstu.
Nú er fólk orðið vant því að ég hoppi úr einni
syrpu í aðra. Það er gaman fyrir mig að vera
ekki að gera sömu myndina alla ævi, eins og
sumir gera, ég skipti um tækni og stíl. Ég hef
til dæmis gaman af að nota fjóra eða fimm
stíla í sömu mynd. Þetta hefur þróast með
vinnunni.“
– Kalla hugmyndir sem kvikna við vinnu í
einni mynd á þá næstu?
„Vissulega og stundum finn ég bækur sem
kveikja hugmyndir. Stundum hætti ég að
vinna í seríu eftir tuttugu myndir en get farið
aftur af stað með hana ári síðar, ef ég hef
fundið nýjar bækur og nýjar myndir sem
fleyta mér aftur af stað.
Hér áður kom stundum fyrir að ég gat ekki
lokið við málverk og lét þau þá bara standa.
Að lokum tók ég þau aftur fram eftir hlé.
Besti tíminn til að ljúka við málverk er í ljósa-
skiptunum! Þetta er eins og í laxveiðinni.“
– Og þú vinnur og vinnur, slærð ekki af?
„Ég byrja snemma á morgnana að vinna og
ef pensilinn fer að verða þungur“ – Erró rétt-
ir út handlegginn eins og hann haldi á pensli
og lætur hann síga hægt og rólega, – „þá
leggst ég niður og sef í nokkrar mínútur. Það
getur komið fyrir tvisvar eða þrisvar á dag en
svo vakna ég bara aftur og held áfram að
vinna.“
„Ég sagði við sjálfan mig að það væri gaman að byggja listasöguna upp í kringum þessa einstaklinga,“ segir Erró. Hér er hann með expressjónistum.
Morgunblaðið/Einar Falur
* Ég er nú ekkertmontinn af því aðvera Íslendingur nema
þegar eldgos hefjast,
þá minnir fólk mig
á að ég sé íslenskur.
14.9. 2014 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 57
Sýningunni Snertipunktar
lýkur í Listasafni Árnesinga
um helgina. Á laugardag
klukkan 15 verður sýningar-
stjórinn, Margrét Elíasabet Ólafs-
dóttir, með leiðsögn. Á sýningunni
eru verk eftir Önnu Eyjólfsdóttur,
Birgi Snæbjörn Birgisson, Helga Hjal-
talín Eyjólfsson, Helga Þorgils Frið-
jónsson, Ragnhildi Stefánsdóttur,
Þórdísi Öldu Sigurðardóttur og Þur-
íði Sigurðardóttur.
3
Ég elska Reykjavík nefn-
ist sýning Aude Busson sem
var frumsýnd á Lókal. Hún
verður með tvær sýningar
um helgina og leggur upp frá Hörpu
kl. 14 báða dagana. Busson birtist þar
sem leiðsögumaður sem þekkir allt
og alla og fer með gesti í leyni-
ferðalag um afkima borgarinnar.
4
Heimildarkvikmyndin Björk:
Biophilia Live hefur verið
tekin til sýninga í Bíó Paradís.
Kvikmyndin fjallar um tón-
leikaferð Bjarkar og veröldina sem
kennd er við Biophiliu, þar sem tón-
list, vísindi og tækni sameinast.
2
Jazz í hádeginu er ný tón-
leikaröð í Gerðubergi og
verður boðið upp á ókeypis
tónleika klukkan 13.15 á
sunnudag. Fram koma Reynir
Sigurðsson víbrafónleikari og Swing
kvartett hans.
5
Listfræðingurinn og sýning-
arstjórinn Æsa Sigurjóns-
dóttir verður á sunnudag
klukkan 14 með leiðsögn um
hina áhugaverðu sýningu „Spor í
sandi“ í Listasafni Íslands þar sem gef-
ur að líta 90 af mikilvægustu verkum
Sigurjóns Ólafssonar myndhöggvara.
Birgitta Spur er hinn sýningarstjórinn.
MÆLT MEÐ
1