Stígandi - 01.07.1945, Síða 8
182
,ÞAÐ ER SVO MARGT, EF AÐ ER GÁÐ —STÍGANDI
Þingkosningarnar
í Bretlandi
Túlkanir flokkanna
hér heima
Enn er sá atburður í sumar, sem vakið hefir
heimsathygli, og það eru þingkosningarnar í
Bretlandi. Fáir munu hafa búizt við svo rót-
tækum umskiptum þar í viðhorfum kjósenda til þingflokkanna.
Flestir virtust halda, að vinsældir Churchills væru svo þungar á
metum, að íhaldsflokknum brezka mundi endast til meirihluta-
aðstöðu. En það fór á annan veg. Almenningur í Bretlandi treysti
Cliurcliill til að vinna ófriðinn, en öðrum betur til endurreisnar-
starfsins lieima og til „að vinna friðinn", og kjósendur létu þessa
skoðun sína skilmerkilega í ljós. I fyrsta skipti í sögu Bretlands
liefir Verkamannaflokkurinn þar (sósíal-demókratar) meirihluta
á þingi og það mikinn. Eftir fyrstu fréttum að dæma x irðist hann
ætla að ganga vasklega til verka, en ekki þarf að ganga að því
gruflandi, að mörg erfið úrlausnarefni bíða lians, bæði heima
fyrir, á meginlandinu, í nýlendunum og víðar. Mörgum mun
leika forvitni á t. d., hvernig hann muni taka á Indlandsmálunum.
Það er ekki ósennilegt, að þessi umskipti í
hinu volduga grannríki voru hafi æði mikil
áhrif á skoðanir manna Iiér heima. Auðséð er
a. m. k., að stjórnmálaflokkar vorir hugsa svo, því að þeir hafa all-
ir keppzt við að túlka brezku kosningarnar sér í hag — eða þá í svo
lítinn óhag sem unnt væri. Það, sem tvímælalaust hefir gerzt í
þessum sögulegu kosningum, er blátt áfram, að í raun og veru
hafa aðeins tveir flokkar átzt við: Ihaldsflokkurinn og Verka-
mannaflokkurinn. Sá fyrrnefndi er í vörn og verst með Churchill,
sá síðarnefndi er í sókn og sækir með róttækri stefnuskrá, senr
kjósendunum fellur vel, og þeir treysta Verkamannaflokknum
til að framkvæma hana.
Þetta ættu íslenzku stjórnmálaflokkarnir að athuga. Almenn-
ingur vill, að eitthvað sé gert, og það sé viturlegt, hagkvæmt og
þjóðhollt, og liann vill, að það sé gert röggsamlega og vangaveltu-
laust. Gætu flokkarnir ekki lært af þessu dálítið, áður en þeir
semja kosningastefnuskrár sínar, og einnig jrað. að íslenzkir kjós-
endur vilja líka mega treysta umbjóðendum sínum til öruggrar
forustu og mikilla átaka?
Á sínum tíma bauð Stígandi núverandi ríkis-
stjórn velkomna í ráðherrastólana. Hann taldi,
að nokkrar vonir mætti gera sér um árangur af
starfi hennar, þar eð hún virtist vilja ganga vasklega til verks.
Hins vegar var það harmað, að allir flokkarnir skyldu ekki hafa
Og þá er það
nýja stjórnin