Stígandi - 01.07.1945, Qupperneq 9

STÍGANDI „ÞAÐ ER SVO MARGT, EF AÐ ER GÁÐ
183
staðið að stjórninni, en þess getið þó um leið, að oft væri hollt
að liala skelegga stjórnarandstöðu, og Framsóknarflokkurinn tal-
inn vænlegur til þess.
Það kann að þykja fullsnemmt að leggja nokkurn dóm á störf
stjórnarinnar og gagnsemd stjórnarandstöðunnar, en þó verða
liér nokkur atriði rakin: Stjórnina virðist hafa skort röggsemd
stundum í utanríkismálum — eða þegnverndarmálum væri kann-
ske réttara að segja — sbr. mál Esjufarþeganna og eftirgrennslana
um hag íslendinga á meginlandi Evrópu; nýsköpun atvinnumál-
anna virðist einskorðuð við sjávarútveginn, en þar eru líka átökin
myndarleg; tök stjórnarinnar á dýrtíðinni eru fálnrkennd og svo
að sjá, sem hún ætli að leggja sig niður \ ið þá ,,lausn“ að „svíkja“
vísitöluna; afgreiðsla launalaganna var ómannleg og kjarabætur
þær, sem loks voru samþykktar, r irðist eiga að reyna að hafa aftur
af mönnum í sumum tilfellum, sbr. fyrirhugaða tímafjölgun hjá
föstum kennurum og fleira mætti nelna; stríðsgróði fárra ein-
staklinga mun halda áfram að hrúgast upp, eins og í tíð fyrrver-
andi stjórnar, og spilling verzlunarmálanna ekki minnka. Hver
er ástæðan? Hún virðist einfaldlega sú, að enn eins og löngum
fyrr er ekki um stjórn að ræða, sem fyrst og fremst lítur á hag
allrar þjóðarinnar, heldur hefir við draug ýniissa sérliagsmuna
að stríða. Og hver var ástæðan til, að þessi stjórn var mynduð?
Var það eftir allt saman ekki sá vilji til einingar, sem þjóðin
hafði ótvírætt sýnt í lýðveldiskosningunum? Ýmislegt bendir því
miður til þess, að þeir hafi rétt fyrir sér, sem segja: Sósíalista-
flokkurinn gekk til stjórnarmyndunar af illri nauðsyn vegna
kosningaloforða sinna, Sjálfstæðisflokkurinn gekk til stjórnar-
myndunar til þess að vernda stríðsgróða gæðinga sinna, Alþýðu-
flokkurinn ætlaði aldrei í stjórnina, en varð að gera Jrað, af því að
gengið var að mjög róttækum skilyrðum hans. — Niðurstaðan
tirðist svo hafa orðið sú, að sum skilyrði Alþýðuflokksins eru
framkvæmd og ]ró með dræmingi, en kaldrifjuð sérhagsmuna-
stefna stríðsgróðamannanna í Sjálfstæðisflokknum — og kannske
fleiri flokkum — ræður rnestu á bak við tjöldin, þótt reynt sé að
læða því út rneðal ahnennings, að Sósíalistaflokkurinn ráði mestu.
— Þannig farast nú mörgurn greindum mönnum orð, sem telja
sig utan allra flokka.
_Hvernig hefir svo stjórnarandstaðan tekizt?
Stjornarandstaðan _ . . r ... .,
Engan veginn jaimlla og sunr stjornarbloðin
vilja vera láta, en heldur ekki eins vel og stjórnarandstæðingar