Læknablaðið - 15.06.2001, Blaðsíða 5

LISTAMAÐUR
MÁNAÐARINS
UMRÆÐA 0 G FRÉTTIR
540 Af sjónarhóli stjórnar: Af
gagnagrunnum
Jón Snœdal
541 Formannaráðstefna LÍ
Birna Þórðardóttir
542 Málþing lækna og lögmanna:
Endurupptaka á Alþingi
eina raunhæfa leiðin
Birna Þórðardóttir
544 Heimilislæknirinn og
gagnagrunnurinn
Friðrik Vagn Guðjónsson
54Q Læknar eru ekki einkynja
Rætt við Ingibjörgu
Hinriksdóttur
Anna Ólafsdóttir Björnsson
552 sótt málþing Félags
kvenna í læknastétt á íslandi
Anna Ólafsdóttir Björnsson
Framsæknar, ungar og í
skemmtilegu starfi
Rætt við Huldu Maríu
Einarsdóttur og Sigríði
Björnsdóttur
Anna Ólafsdóttir Björnsson
556 Læknatalið, áminning
Forsíðumynd, leiðrétting
Ragnheiður Guðmundsdóttir
heiðursfélagi FKLÍ
Anna Ólafsdóttir Björnsson
561 Heimilislæknar, út úr
öngstrætinu!
Pétur Pétursson
567 Gjaldskrárkerfi sem
stýringartæki
hcilbrigðisyfirvalda
Guðmundur Pálsson
Fundir Comité Permanente
í desember 2000 oe aprfl
2001
Katrín Fjeldsted
575 Fundur Alþjóðafélags
lækna í Divonne-Ies Bains,
Frakklandi
Jón Snœldal, Sigurbjörn
Sveinsson, Tómas Zo 'éga
577 Tæpitungulaust.
Góði hirðirinn
Árni Björnsson
5§1 Klínískar leiðbeiningar 1.
Neyðargetnaðarvörn
583 íðorðasafn lækna 134. Vala
Jóhann Heiðar Jóhannsson
585 Faraldsfræði 8.
Sjúklingasamanburðar-
rannsóknir 1.
María Heimisdóttir
586 Lyfjamál 95
587 Broshornið 16. Af sondu og
brjóstamjólk
Bjarni Jónasson
588 Lausarstöður
589 Styrkir
592 Okkar á milli
594 Minnisblaðið
Sumarlokun Læknablaðsins
Skrifstofa Læknablaösins verður lokuð vegna sumarleyfa frá og með
mánudeginum 9. júlí til og með föstudeginum 3. ágúst.
Hulda Hákon er þekktust fyrir
iágmyndir sínar sem oft eru til þess
gerðar að vekja tilfinningu fyrir
undrum hins hversdagslega, fyrir
sögunum sem leynast allt í kringum
okkur en enginn segir. I verkum
hennar finna þessar sögur sér
sögumann: Dýrin í miðbæ
Reykjavíkur segja frá ævintýrum
sínum, hversdagslega fólkið veltir
fyrir sér tilverunni og jafnvel
skrýmslin í sjónum fá að segja frá
sér.
Verkið sem prýðir forsíðu
blaðsins er hins vegar gert fyrir
sýningu á Þingvöllum í tilefni af því
að þúsund ár voru liðin frá því
kristni var lögfest á íslandi.
Viðfangsefni sýningarinnar var
dyggðir og var leitast við kanna
hvaða dyggðir stæðu nútíma
íslendingum næst, hvaða eiginleika
í fari og framkomu fólks þeir mætu
mest. Verk Huldu nefnist
Hreinskilni og túlkar upplifun
hennar á þessu margræða hugtaki.
Er hreinskilni dyggð? Á maður að
segja frá öllu sem maður veit eða er
kannski réttara að halda sumu
leyndu, að segja ekki allan
sannleikann?
Verki Huldu var komið fyrir í
sjálfum Öxarárfossi og var höfuð
steypt í málm og þannig gert að
vatnið sem braut á hnakkanum flóði
jafnóðum aftur út um opinn
munninn. Þannig sér Hulda fyrir sér
að hreinskilnin sé í raun tvöföld,
dyggð og löstur. Sá sem segir satt
og rétt frá er dyggðugur en sá sem
lætur allt flakka og ekki er trúandi
fyrir leyndarmálum er það ekki.
Þannig má segja að Hulda snúi upp
á viðfangsefnið og bendi á þá
tvíræðni sem einkennir allar reglur.
Ekkert er alveg rétt og ekkert er
heldur alltaf rangt. Hverri reglu
tilheyra undantekningar sem geta
jafnvel stundum verið áhugaverðari
en reglan sjálf. Með verki sínu tekst
Huldu að virkja náttúruna til að túlka
hið huglæga og nýta þær sterku
tilvísanir sem staðurinn hefur í
íslenska sögu og þjóðarkennd til að
koma ögrandi og
umhugsunarverðum skilaboðum til
áhorfenda sinna.
Jón Proppé
Læknablaðið 2001/87 505