Skessuhorn - 21.05.2014, Blaðsíða 26

26 MIÐVIKUDAGUR 21. MAÍ 2014
Við sem eldri erum eigum flest
börn og barnabörn og jafnvel
barnabarnabörn og hagur þeirra
skiptir flest okkar jafn miklu, eða
ennþá meira máli en okkar eig-
in hagur. Ef þeim líður vel líð-
ur okkur líka vel, eða a.m.k. miklu
betur. Já, ef börnin fá þá þjón-
ustu sem þau þurfa í skólanum og
eru ánægð þar verður verkurinn í
mjöðminni bærilegri og andvöku-
næturnar ekki eins margar. Leik-
skólinn, grunnskólinn, tómstunda-
starfið fyrir börnin og almenn lífs-
kjör barnafjölskyldna eru okkur því
mikið hjartans mál.
Þegar við eldumst þurfum við þó
yfirleitt meira á tiltekinni opinberri
þjónustu að halda en þeir sem ung-
ir eru og þá förum við flest að velta
meira fyrir okkur heilbrigðisþjón-
ustunni en við gerðum þegar við
vorum ung og fannst þá að við yrð-
um ævinlega þannig og eiginlega
bara eilíf og ódauðleg. Þegar árun-
um fjölgar förum við líka að gefa
því meiri gaum hvernig þjónustu
samfélagið veitir eldri borgurum í
húsnæðismálum og heimaþjónust-
an fer þá líka að skipta okkur mörg
hver töluverðu máli. Það er því afar
mikilvægt fyrir okkur eldri borgara
að sveitarstjórnarfólk hafi áhuga á
málefnum sem varða okkur miklu
og hafi einlægan vilja til að gera vel
í þeim.
Það hefur margt verið vel gert í
málefnum eldri borgara á Akranesi
á undanförnum árum. Ákvörðunin
um húsnæði fyrir Félag eldri borg-
ara var t.d. ánægjulegur áfangi á
þeirri leið að skapa eldri borgur-
um góðan vettvang fyrir félags-
starf. Lífsreynslan hefur þó kennt
okkur sem eldri erum að það er fátt
tryggt í heiminum og góðir hlutir
fást sjaldan án þess að hart sé unnið
fyrir þeim. Við þurfum því að vera
vakandi og hvetja áfram til fram-
fara og metnaðar í þeim málum
sem varða eldri borgara sérstak-
lega og líka að vera á verði gagn-
vart hugsanlegri afturför í þeim
málum. Hér erum við alls ekki ein-
ungis að hugsa um eigin hag, held-
ur líka og ekki síður hag barnanna
okkar og barnabarna og barnanna
þeirra. Þau munu nefnilega einn-
ig, eins og við, verða fullorðin og
gömul þó að þau trúi því varla nú,
eða leiði a.m.k. hugann ekki mikið
að því frekar en við gerðum í gamla
daga.
Það er því skylda okkar sem eldri
erum að gera það sem við getum til
að móta og þróa samfélag sem veit-
ir okkur og mun veita þeim góða
þjónustu þegar þau eldast og þurfa
á ýmis konar þjónustu að halda sem
ungt fólk hugsar yfirleitt lítið um
og þarf sem betur fer sjaldan á að
halda. Við þurfum að beita okkur
saman fyrir því að þeir sem teljast
vera eldri borgarar eða bara aldr-
aðir fái fjölbreytileg tækifæri til að
vera virkir í samfélaginu og geti
tekið þátt í margbreytilegu félags-
lífi. Að sem flestir finni eitthvað
skemmtilegt við sitt hæfi að fást
við. Virkni og félagsleg þátttaka er
mjög oft besta meðalið til að halda
í lífsgleðina og til að bæta heilsuna,
andlega og líkamlega. Við þurfum
að passa upp á að við skipulag úti-
vistarsvæða og aðstöðu til íþrótta í
bænum sé litið til þarfa eldri borg-
ara sem þurfa á útivist og hreyf-
ingu að halda og kunna að meta
hana þó að þeir séu kannski svo-
lítið farnir að linast í langhlaupum
og lyftingum. Þegar maður eldist
fara trimmgöngur t.d. oft að snú-
ast um hversu langt er í bekk til að
setjast aðeins á eða í salerni til að
létta á sér.
Við þurfum að þrýsta á um að
eldri borgarar hafi gott val um bú-
setuform. Þeir sem það vilja og geta
fái viðeigandi stuðning og þjónustu
til að geta búið sem lengst heima en
þeim sem hafa aðrar óskir eða þurfa
á annars konar þjónustu að halda
gefist kostur á að búa í þjónustu-
kjörnum eða á sambýlum þar sem
veitt er meiri þjónusta og heilsu-
gæsla.
Og það þarf ekki að hafa mörg
orð um hversu mikilvægt er fyrir
okkur að rekstur sjúkrahússins og
heilsugæslunnar hér á Akranesi og
Höfða standi traustum fótum. Þar
eigum við eldri borgarar að beita
okkur og þrýsta á um að sá rekstur
verði vel tryggður.
Bærinn þarf að skipuleggja yf-
irtöku á þjónustu við aldraða, sem
gera má ráð fyrir að verði á næstu
árum, sérstaklega vel. Í þessu er
fólgið mjög gott tækifæri til að
samtvinna þá þjónustu annarri
þjónustu sem bærinn veitir og það
sem mestu skiptir til að bæta þjón-
ustu við aldraða íbúa í bænum. Það
gerðist þó ekki nema bæjarfulltrúar
hafi mikinn metnað og setji mark-
ið hátt.
Við eigum að fylgjast vel með og
gera kröfu um að við séum höfð
með í ráðum við skipulag bæjar-
ins og ákvarðanir varðandi þjón-
ustu sem bærinn veitir eldri borg-
urum. Í því sambandi megum við
ekki gleyma að við erum svo hepp-
in að hafa öflugt félag eldri borgara
hér á Akranesi.
Allt þetta getum við gert og náð
miklum árangri ef við bara vinnum
vel saman. Þannig bætum við ekki
bara lífsgæði okkar sjálfra heldur
leggjum við okkar af mörkum til að
gera samfélagið betra fyrir börnin
okkar og börnin þeirra.
Ég ákvað að gefa kost á mér á
lista Bjartrar framtíðar á Akra-
nesi vegna þess að mér þykir nálg-
un þeirra á umræðu og ákvarðan-
ir í stjórnmálum svo góð og áhuga-
verð. Mér þykir orðið mikilvægara
að leita sameiginlegra lausna og að
kunna að meta það sem vel er gert,
jafnvel þótt aðrir hafi unnið verkið,
frekar en að standa í endalausu þrasi
og flokkadráttum eins og of oft hef-
ur verið aðferðin í pólitíkinni.
Svo líst mér alveg sérstaklega vel
á það fólk sem hefur valist í efstu
sætin á lista Bjartrar framtíðar hér á
Skaga. Ég get vart hugsað mér betri
fulltrúa og líklegri til að taka vel á
mínum málum, með hag allra bæj-
arbúa þó að leiðarljósi. Hjá þeim
er augljóslega góður vilji og heið-
arleiki í fyrirrúmi. Ég treysti þeim
til að leita álits okkar bæjarbúanna
á mikilvægum málum, hlusta á okk-
ur og ræða við okkur áður en meiri-
háttar ákvarðanir eru teknar.
Þess vegna skulum við segja Æ í
maí, þótt enginn sé verkurinn.
Ingunn Anna Jónasdóttir.
Gamli miðbærinn okkar og hafn-
arsvæðið á að vera hjarta bæjarins.
Þar eiga að vera falleg gömul hús,
verslanir, þjónusta, kaffihús, gisti-
heimili og iðandi mannlíf. Svona er
staðan því miður ekki dag og þetta
mun ekki breytast af sjálfu sér. Mig
langar að leggja mitt lóð á vogar-
skálarnar til þess að gera gamla
miðbæinn að þeim fallega stað sem
hann á að vera.
Eflum
ferðamannaþjónustu
Ferðaþjónusta er mér hugleikin
og ég vil efla hana til muna. Þetta
er svo til óplægður akur á Akra-
nesi og getur verið uppspretta mik-
illa verðmæta fyrir sveitarfélagið
og íbúa þess. Uppbygging gamla
miðbæjarins er lykilþáttur í því að
efla ferðaþjónustu á Akranesi. Með
því að tengja miðbæinn og hafnar-
svæðið saman skapast sóknarfæri.
Ferjusiglingar til og frá Reykja-
vík gætu þannig orðið að veruleika
hjá framtakssömum aðilum þar
sem grundvöllurinn yrði dagsferð-
ir yfir Faxaflóann í rótgróið sjávar-
pláss með fallegum miðbæ og ið-
andi mannlífi.
Gömlu húsin gerð upp
Ég vil að fólk sé sérstaklega hvatt til
þess að gera upp hús sín á Neðri-
Skaganum til þess að ásýnd bæjarins
breytist til hins betra. Ef húsin eru
í eigu stofnana þarf að setja þeim
sérstök skilyrði til þess að halda
þeim við og gera þau upp. Það þarf
að hleypa lífi í gamla Landsbanka-
húsið við Akratorg og sjá til þess að
þetta myndarlega hús geti veitt ein-
hverjum atvinnu og þjónustu. Það
eru mikil verðmæti fólgin í því fyrir
bæjarbúa að eiga fallegan miðbæj-
arkjarna.
Hrindum góðum verk-
um í framkvæmd
Akranes er frábær staður til að búa
á, hér ólst ég upp og langar mig
að börnin mín fái einnig að njóta
þeirra forrétinda sem felast í því að
alast upp á þessum stað. Mig lang-
ar að hafa áhrif á það hvernig sam-
félagið þróast, leggja mitt af mörk-
um og þess vegna býð ég mig fram
til bæjarstjórnar á lista Frjálsra með
framsókn. Ég þarf þinn stuðning og
þitt umboð til þess að hrinda góð-
um verkum í framkvæmd.
Jóhannes Karl Guðjónsson.
Höf. er fótboltamaður og frambjóð-
andi í öðru sæti á lista Frjálsra með
framsókn á Akranesi.
Ein af ástæðum þess að ég gekk
til liðs við Bjarta framtíð er sú að
eitt helsta markmið flokksins er að
vinna að jafnrétti allra og jafna tæki-
færi fólks með ólíkan bakgrunn og
reynslu í lífinu. Sumir segja að jafn-
rétti kynjanna sé náð og jafnvel jafn-
rétti fólks, en ég er ekki sammála því
þótt margt hafi sem betur fer mikið
lagast í þeim efnum.
Af hverju segi ég þetta? Ég er
sagnfræðingur og í námi mínu hef ég
lesið ógrynni af heimildum um liðna
tíð. Þær fjalla langflestar um ríka,
áhrifamikla karla sem heyja stríð,
stjórna löndum og vinna baráttur
af ýmsu tagi. Stundum er talað um
konur og þá sem eiginkonur merkra
manna og eru þær ekki þekktar fyr-
ir neitt annað. Stundum er líka talað
um alþýðukarla eða fátæka karla, en
þeir eru oftast vinnumenn bóndans
eða eitthvað slíkt. Þessir einstakling-
ar hafa yfirleitt lítið vægi innan sög-
unnar en styðja venjulega við karla
sem skipa efstu sæti í valdastrúkt-
úr samfélagsins. Sjaldan hef ég les-
ið um fatlað fólk en einstaka sinn-
um um samkynhneigða forfeður
eða mæður. Í Íslandssögunni birt-
ast útlendingar venjulega sem ein-
staklingar sem berjast við okkur um
umfang landhelginnar, setja á okk-
ur höft, leggja lag sitt við íslenskar
konur og spilla þeim. Sagnfræðing-
ar nú til dags, hafa margir lagt sig
eftir því við að draga fram heimildir
um alþýðufólk til að gefa þeim rödd.
Ég er ein þeirra og nýverið skrifaði
ég lokaritgerð í meistaranámi mínu
sem fjallar meðal annars um sjókon-
ur á Breiðafirði. Í opinberri umræðu
um sjósókn fólks er nánast aldrei
minnst á konur. Fjallað er um menn,
bræður og feður innan stéttarinnar
en samt hafa konur alla tíð sótt sjó í
einhverjum mæli. Þegar ég hlusta á
fréttir verð ég stundum vitni að því
sama. Talað er um að menn þurfi að
gera hitt og þetta, menn telja líka
margt og menn eru almennt við-
miðið í svo mörgu.
Þekkt stef úr kvenréttindabarátt-
unni var: „Konur eru líka menn!“
Ástæðan fyrir því að ég nefni þetta
er sú að innan sagnfræðinnar get-
ur verið erfitt að gefa konum rödd
ef þær eru alltaf kallaðir menn. Það
hefur verið ákveðin þöggun ríkjandi
um konur innan sögunnar. Með því
að þagga niður tiltekna hópa fólks
og umræðu um stöðu þeirra, miðar
okkur hægar áfram í að jafna tæki-
færi fólks og réttindi. Það sama má
segja um aðra hópa sem eru í minni-
hluta og standa höllum fæti í samfé-
laginu. Ég tala um málefni kvenna af
því að ég þekki vel hvað það þýðir að
vera kona og hvernig við upplifum
mismunun á ýmsum sviðum. Mis-
munun sem oft er lúmsk og hefur
áhrif á hvað telst eðlilegt og ásætt-
anlegt. Ekki síst vegna þess tel ég
svo mikilvægt að við tölum um kon-
ur sem konur og karla sem karla, eða
einfaldlega bara um fólk og hætt-
um að draga fólk í dilka út frá kyni
eða einhverjum öðrum einkennum.
Mér finnst svo gríðarlega mikilvægt
að líta á annað fólk sem einstaklinga
en ekki sem “fulltrúa” einhverra
hópa, ss. karla eða kvenna, innflytj-
enda eða fatlaðs fólks o.s.fv., heldur
leyfa hverjum og einum að að njóta
sín sem einstaklingar. Áherslan á
að vera á jöfn tækifæri fólks. Ekki
flokkun fólks í hópa sem undan-
tekningalítið leiðir til mismununar.
Forréttinda sumra geta skert tæki-
færi og réttindi annarra.
Ég hef oft tekið umræðu um
þetta málefni og heyrt suma segja
að þessi umræða sé rugl og skipti
ekki máli. En mér finnst þýðingar-
mikið að ræða þessi mál á opinská-
an og hreinskilinn hátt svo hægt sé
að fræðast um aðra sem hafa öðru-
vísi reynslu. Sagnfræðin er gott tæki
til þess og það má svo margt læra af
sögunni. Ég rak mig oft á það í námi
mínu að lífið í gamla dag virtist ekki
vera eins og það er í dag, sökum þess
að það vantaði hópa fólks inn í um-
fjöllunina. Lífið virtist einsleitt, að-
eins var fjallað um ríka karla og kon-
ur sem þjónuðu þeim. Fatlað, fátækt
og gamalt fólk voru niðursetningar
eða ómagar sem virtust engu máli
skipta. Við þurfum að gæta þess að
gera ekki þau mistök nú og í fram-
tíðinni. Sagan er full af dæmum um
óréttlæti gagnvart fólki sem við get-
um lært af og forðast að endurtaka
ef við höfum vilja og kjark til þess.
Við hjá Bjartri framtíð höfum
rætt um að það er mikilvægt að
segja ekki alltaf „Menn hafa sagt...“
o.s.fv. ef um fólk af báðum kynjum
er að ræða og alls ekki ef það get-
ur leitt til þess að það skiljist svo að
karlmenn hafi allt vald og eigi allan
heiður af því sem vel er gert og beri
alla ábyrgð á því sem illa er gert. Ef
þess er ekki gætt og konur eiga að
kallast menn, verða þá menn ekki að
sætta sig líka við að kallast konur?
Eigum við ekki bara að tala um fólk
þegar það á best við og lýsir því best
sem gerist í samfélaginu okkar?
Þórunn María Örnólfsdóttir.
Höf. er í 7. sæti á lista Bjartrar
framtíðar á Akranesi.
Pennagrein
Björt framtíð fyrir unga og gamla
Pennagrein
Ein lítil grein um jafnréttispólitík
Pennagrein
Þar sem Skagahjartað slær
S m á a u g l ý s i n g a r - a t b u r ð a d a g a t a l - f r é t t i r
www.skessuhorn.is