Skessuhorn - 02.07.2014, Blaðsíða 20

20 MIÐVIKUDAGUR 2. JÚLÍ 2014
Páll Brynjarsson lét af störfum sem
sveitarstjóri Borgarbyggðar nú í
júní eftir að hafa gegnt starfinu í
tólf ár. Fyrstu fjögur árin bar hann
titilinn bæjarstóri Borgarbyggðar
en eftir sameiningu Borgarbyggð-
ar, Hvítársíðuhrepps, Kolbeins-
staðarhrepps og Borgarfjarðarsveit-
ar árið 2006 varð hann að sveitar-
stjóra. Þessi tólf ár hafa verið miklir
umbrotatímar í sögu sveitarfélags-
ins með tilkomu sameiningar, mik-
illar uppbyggingar og kreppu sem
öðru fremur hefur einkennt síðari
hluta tímabilsins. Páll er Skagfirð-
ingur, fæddur og uppalinn á Sauð-
árkróki, en á þó ættir að rekja suð-
ur til Borgarfjarðar. Hann fór í
Menntaskólann á Akureyri og eft-
ir stúdentspróf lærði hann stjórn-
málafræði við Háskóla Íslands og
Háskólann í Árósum. Páll elti síð-
an eiginkonu sína, Ingu Dóru Hall-
dórsdóttur, til Volda í Noregi í
meistaranám þar sem hann lærði
stefnumótun og stjórnsýslu áður
en stefnan var tekin á Borgarnes
þar sem hann tók við starfi sveit-
arstjóra, en Inga Dóra tók við for-
stöðu Símenntunarmiðstöðvarinn-
ar á Vesturlandi.
Viku sumarfrí í Borgar­
firði var afdrifaríkt
Páll segir að hann hafi ekki var-
ið miklum tíma í Borgarfirði áður
en hann tók við æðsta embætti
í sveitarfélaginu. „Við höfðum í
raun aldrei verið neitt í Borgarnesi
eða Borgarfirði fyrr en við fluttum
þangað. Ég hafði jú eins og flestir
aðrir Íslendingar keyrt ótal sinn-
um í gegnum Borgarnes en ekk-
ert mikið meira en það. Það var
hins vegar fyrir algjöra tilviljun að
ég og konan mín fórum í sumar-
bústað í Húsafelli sumarið 1999
en þá nýttum við tímann, skoðuð-
um svæðið og heilluðumst af því. Á
þeim tíma óraði mig þó ekki fyrir
því að ég ætti raunverulega eftir að
flytja með fjölskylduna til Borgar-
ness. Ég var að klára meistaranám í
Noregi og hafði verið sveitarstjóra-
efni sjálfstæðismanna í Skagafirði
við kosningarnar 2002. Ég er það-
an og hafði áður starfað fyrir sveit-
arfélagið svo að sú staða hljómaði
mjög vel fyrir mig en hins vegar
varð ekki af því að ég fengi stöð-
una. Ég var svo úti í Noregi þeg-
ar síminn hringdi og mér var boð-
ið að gerast bæjarstjóri í Borgar-
byggð. Við fengum tvo daga til að
hugsa okkur um en eftir það þurfti
ég að gefa skýrt svar. Við eydd-
um því öllum stundum í að skoða
heimasíðu sveitarfélagsins og lesa
fréttir Skessuhorns til að kynnast
svæðinu örlítið betur. Við vissum
þó hversu fallegt væri í Borgarfirði
eftir að hafa varið þar viku í sumar-
bústað. Þetta var í raun nóg til að
sannfæra mig um að taka starfið að
mér og flytja.“
Bæjarstjóri sem þekkti
nánast engan
„Ég þekkti fáa í Borgarbyggð þeg-
ar ég mætti þangað sem bæjar-
stjóri. Einn af þeim sem ég þekkti
var Gísli Einarsson blaðamaður en
við spiluðum fótbolta saman með
Neista á Hofsósi hér á árum áður
þegar ég var þjálfari þar og reyndi
m.a. að gera fótboltamann úr Gísla.
Síðan er föðurættin mín að hluta
úr Borgarfirði og mögulega hjálp-
aði það mér að ná til íbúa. Mér var
allavega mjög vel tekið allsstað-
ar í sveitarfélaginu. Sennilega voru
það helst hestamenn sem urðu fyr-
ir vonbirgðum, en þeir bjuggust ef-
laust við að ég væri mikill hestamað-
ur þar sem ég væri úr Skagafirðin-
um. Það er því miður ekki svo, ég
er enginn hestamaður og fór ekki
einu sinni í sveit sem barn.“
Alltaf verið mikill
sameiningarsinni
Árið 1994 sameinuðust Borgarnes-
bær, Hraunhreppur, Norðurárdals-
hreppur og Stafholtstungnahrepp-
ur í eitt sveitarfélag sem kallað var
Borgarbyggð. Fjórum árum síð-
ar sameinðust svo hreppar í Borg-
arfirði sunnan Hvítár og úr varð
sveitarfélagið Borgarfjarðarsveit.
Það var svo árið 2004 að viðræð-
ur hófust á milli Borgarbyggðar,
Hvítársíðuhrepps, Kolbeinsstaðar-
hrepps, Skorradalshrepps og Borg-
arfjarðarsveitar um undirbúning að
sameiningu þessara sveitarfélaga.
Kosið var um þá sameiningu 2005
og samþykktu íbúar þeirra allra
sameiningu nema íbúar Skorra-
dalshrepps. Borgarbyggð í núver-
andi mynd varð svo formlega til
eftir sveitarstjórnarkosningarnar
2006. „Þegar ég hef störf árið 2002
var ég með titil sem bæjarstjóri en
eftir sameininguna 2006 breyttist
það og ég varð sveitarstjóri í Borg-
arbyggð. Ég hef alltaf verið mikill
stuðningsmaður sameiningar sveit-
arfélaga og því var mjög ánægjulegt
að taka þátt í þessu verkefni sem
ég trúði að væri af hinu góða fyrir
samfélagið til lengri tíma litið.“
Fór heilan hring
í fjármálum
Á þeim tólf árum sem Páll starf-
aði sem bæjar- og síðar sveitar-
stjóri Borgarbyggðar komst hann
í snertingu við að reka sveitarfé-
lag í mikilli uppsveiflu, verða síð-
an fyrir hruni og loks hefja á ný
uppbyggingu. „Árin 2004 til 2008
einkenndust af mikilli uppsveiflu
á Íslandi og sú þróun náði líka til
Borgarbyggðar. Mikið var byggt
og næga atvinnu var að fá og íbú-
um fjölgaði hratt. Nemum við há-
skólanna fjölgaði gríðarlega og nýr
menntaskóli var stofnaður. Hér er
öflugur byggingaiðnaður, fyrirtæki
eins og Loftorka og Límtré Vírnet
nutu góðs af framkvæmdum lands-
manna, auk þess sem Sparisjóður
Mýrasýslu var sífellt að stækka og
afkoman var góð. Aðstæður í Borg-
arbyggð voru að mörgu leyti mjög
sérstakar. Einna helst vegna þess
að sveitarfélagið átti allt stofnfé í
Sparisjóði Mýrarsýslu og sveitarfé-
lagið og samfélagið allt naut góðs
af góðri afkomu hans. Skjót skip-
ast svo veður í lofti. Það var 19.
júní 2008 að ég var boðaður ásamt
byggðarráði á fund sem ég gleymi
aldrei. Þar útskýrði stjórn Spari-
sjóðs Mýrasýslu fyrir okkur stöðu
sjóðsins sem á þeim tímapunkti
var orðin það slæm að sennilega
yrði honum ekki bjargað. Þetta var
gríðarlega mikið áfall enda Spari-
sjóður Mýrasýslu mjög mikilvæg-
ur fyrir Borgarbyggð. Það reyndist
svo rétt að ekki var hægt að bæta
stöðu bankans og var Sparisjóður
Mýrasýslu fyrsti íslenski bankinn til
að falla í bankahruninu 2008. Eftir
þetta syrti í álinn. Högg kreppunn-
ar féll einstaklega þungt á Borgar-
byggð miðað við nærliggjandi sveit-
arfélög þar sem stóriðja eða fisk-
veiðar náðu að draga verulega úr
afli kreppunnar. Byggingaiðnaður-
inn sem hér hafði verði mjög sterk-
ur lenti í erfiðleikum þar sem fram-
kvæmdir minnkuðu mikið sökum
kreppunnar. Þetta varð til þess að
fólk flutti úr sveitarfélaginu, útsvar-
stekjur lækkuðu og úr varð nánast
vítahringur sem erfitt var að kom-
ast úr. Í árslok stóð sveitarfélagið
frammi fyrir þremur stórum mál-
um. Í fyrsta lagi að tapa ekki stofnfé
sveitarfélagsins í SPM, í öðru lagi
að tryggja eignarhald heimamanna
á nýju mennta- og menningarhúsi
sem stóð tæpt vegna þess að á því
hvíldu erlend lán og loks varð að
sníða rekstur sveitarfélagsins að
lægri tekjum. Vel gekk að greiða
úr þessum málum með aðstoð ým-
issa góðra aðila og þéttu starfsemi
sveitarstjórnar. Segja má að í árs-
lok 2010 hafi sveitarfélagið ver-
ið komið yfir erfiðasta hjallann og
fjármál þess komin í jafnvægi. Árin
2008 til 2011 voru erfið en eftir
tæp þrjú ár í kreppu má segja að við
höfum náð lendingu og séum far-
in að spyrna okkur upp aftur. Þrátt
fyrir erfiða tíma tókst að vernda
stoðir samfélagsins sem eru okkur
mjög mikil vægar. Það eru því bjart-
ir tímar framundan að mínu mati,“
segir Páll.
Gleymdu nærri því
kosningunum
Páll keðst hafa lent í ýmsu í starfi
sínu. Sumir hlutir hafa verið erfið-
ir eins og áhrif kreppunnar en það
hafa líka gerst mjög skemmtilegir
og jafnvel furðulegir hlutir.
„Það er margt skemmtilegt sem
ég hef lent í mínu starfi sem mætti
jafnvel flokkast sem undarlegt. Til
að byrja með hef ég tæknilega verið
sveitarstjóri í fjögur kjörtímabil en
ekki þrjú. Þannig er mál með vexti
að kosningarnar 2002 voru dæmd-
ar ólöglegar eftir að ég hafði ver-
ið þrjár vikur í starfi. Það þurfti því
að kjósa að nýju í desember sama
ár, meirihlutinn hélt velli og ég hélt
starfinu. Það má því segja að þetta
hafi verið heilmikil eldskírn. Ann-
að sem er mjög eftirminnilegt var
þegar Kjartan Ragnarsson kom og
kynnti fyrir mér hugmynd sína um
Landnámssetur í Borgarnesi. Það
var sumarið 2003. Kjartan var stór-
huga og sagði við mig: „Það væri
fínt ef ég gæti fengið þessa eyju
þarna,“ og benti á Brákarey! Kjart-
an fékk að vísu ekki Brákarey und-
ir þessa hugmynd sína en fékk þó
annan stað og hefur það verkefni
svo sannarlega tekist vel til hjá hon-
um og Sigríði Margréti konu hans.
Landnámssetur og ýmsir aðrir að-
ilar í ferðaþjónustu hafa verið að
gera mjög góða hluti að undan-
förnu. Annað sem ég verð að nefna
er í sambandi við körfuboltann í
Borgarnesi. Það var alveg ótrúlegt á
þeim árum þegar best gekk að upp-
lifa hvernig stemning myndaðist
í bænum. Þetta bókstaflega rændi
allri athygli íbúa. Ég man sérstak-
lega eftir því þegar Skallagrím-
ur komst í úrslit árið 2006 og það
var ekki talað um annað en körfu-
bolta. Meira að segja kosningarn-
ar 2006 gjörsamlega gleymdust al-
veg á meðan úrslitakeppnin var í
gangi.“
Lagar til í garðinum
„Ég er því búinn að upplifa allar
hliðar stjórnsýslunnar, þegar geng-
ur vel, þegar illa gengur og þeg-
ar viðsnúningurinn á sér stað og
uppbygging hefst. Þetta hefur ver-
ið góður tími og mér er efst í huga
þakklæti til íbúa fyrir ánægjuleg
samskipti. Ég hef fengið tækifæri til
að starfa með öflugum hópi sveit-
arstjórnarmanna og síðast ekki síst
notið samstarfs og samskipta við
starfsfólk sveitarfélagsins. Ekki er
komið í ljós hvaða gerist næst í mínu
lífi og fjölskyldunnar, en við erum
ánægð í Borgarbyggð og myndum
vilja búa þar áfram. Ég hef sótt um
stöðu framkvæmdastjóra Samtaka
sveitarfélaga á Vesturlandi en það
kemur í ljós á næstu dögum hvort
ég fái það starf. Annars verð ég í
sumarfríi þangað til í september og
ætla því að nýta tímann með fjöl-
skyldunni og laga til í garðinum,“
segir Páll léttur í bragði. jsb
Páll lætur nú af starfi sveitarstjóra og Kolfinna Jóhannesdóttir tekur við því 1.
ágúst nk. Hér er mynd af þeim frá því nýr meirihluti var kynntur fyrir um mánuði
síðan.
Náði sem sveitarstjóri að upplifa þenslu,
hrun og síðan vöxt að nýju
Páll Brynjarsson lætur af sveitarstjórn eftir tólf ára starf fyrir Borgarbyggð
Páll Brynjarsson, bæjar- og sveitarstjóri Borgarbyggðar síðastliðin tólf ár. Páll sést hér við Borgarvog og í fjarska má sjá
gamla höfuðbólið og prestssetrið á Borg á Mýrum.