Læknablaðið - 15.07.2002, Blaðsíða 71

VEITING LÆKNINGALEYFA
26.11.01 Páll Vídalín Jónsson, 12.03.02 Sólrún Viðarsdóttir,
geðlækningar lyflækningar
18.04.02 Ragnheiður Elísdóttir, 18.07.01 Sunna Guðlaugsdóttir,
barnalækningar meltingarlækningar
18.01.02 Rolf Bjarne Riise, 01.02.02 Svanur Sigurbjörnsson,
bæklunarskurðlækningar lyflækningar
04.03.02 Salóme Asta Arnardóttir, 11.09.01 Sverre B. Lóken,
heimilislækningar bæklunarskurðlækningar
13.05.02 Sigríður Ólína Haraldsdóttir, 19.09.01 Theodór Friðriksson,
lungnalækningar slysa- og bráðalækningar barna
23.04.02 Sigríður Lilja Signarsdóttir, 16.01.02 Þorsteinn Gunnarsson,
heimilislækningar heila- og taugaskurðlækningar
18.01.02 Sigrún Arnardóttir, 16.04.02 Þórarinn Örn Sævarsson,
fæðinga- og kvenlækningar háls-, nef- og eyrnalækningar
20.11.01 Sigurður Böðvarsson, 28.02.02 Þórdís Jóna Hrafnkelsdóttir,
krabbameinslækningar lyflækningar
03.12.01 Sigurjón Halldórsson, 17.09.01 Þórdís Kjartansdóttir,
geðlækningar almennar skurðlækningar
05.10.01 Sigurpáll S. Scheving,
lyflækningar
1) Sjá lyfjaupplýsingar, samþykktar af Lyfjastofnun.
Vioxxakut
TAFLA; M Ol AH 02. Hver tafla inniheldur: Rofccoxib 25 me cða 50 mg. Ábendingar: Mcðfcrð við bráðum verkium. Mcðfcrð við vcrkium sem stafa af tfðablxðingum. Skammtar og lyfjagjöf: Lyfið er ætlað til inntöku og má
taka inn mcð cða án fæðu. Vioxxakut ætti ekki að nota samhliða óðrum lyfjum sem innihalda sama virka cfnið, p.c. rófecoxíb. Lyfið skal aðeins nota á meðan á bráðum einkennum stcndur. SkammtasUerðir handa fullorðnum:
Bráðir vcrklr: Ráðlagður upphafsskammtur cr 50 mg einu sinni á dag. Eflir það skal gcfa 25 mg eða 50 mg einu sinni á dag. Ráðlagður hámarksskammtur á dag cr 50 mg. Verkir vcgna llðablaðinga: Ráðlagður skammtur er 25 mg
eða 50 mg einu sinni á dag. Ráðlagður hámarksskammtur á dag er 50 mg. Lyfið gæti verið áhrifaríkast hjá sjúklingum með bráða verki á vægu til miðlunesalvarlegu stigi. Hjá sjúklingum með bráða verki á alvarlegu stigi hefur
verið sýnt fram á að rófecoxíb dregur úr notkun kvalastillandi lyfja (narcotics), bó svo að það komi ekki 1 stað beirra (sjá Lyfhrif). Aldraðir: Eins og á við um ónnur lyf sem gefin eru öldruðum er skynsamlegt að nota minnsta
ráðlagöan skammt. Gæta skal varúoar við mcðferð aldraðra siúklinga. (Siá Varnaoarorð og varúðarreglur og Lyfjanvörf). Skert nýrnastarfsemi: Skammta þarf ekki að aðlaga hjá sjúklingum með krcatfnfnúthreinsun 30 - 80 ml/mfn
(sjá Varnaðarorð og varúðarreglur og LyfjahvórO- Lyfið er ekíci ætlað sjúklingum með kreatfnfnúthreinsun <30 ml/mín (sjá Frábendingar). Skert lifrarstarfscmi: Sjá Frábendingar. skammtastarðir handa börnum: Lyfið er ekki ætlað
börnum. Frábendingar: Sjúklingar sem hafa þckkt ofnæmi fyrir virka cfninu eða einhverju hjálparefnanna. Sjúklingar mcð virkan sársiúkdóm í meltingarvegi eða blæðingu í meltingarvegi. Sjúklingar með truflun á lifrarstarfsemi.
Sjúklingar með áætlaða kreatínfnúthrcinsun < 30 ml/mín. Sjúklingar sem hafa haft einkenni astma, bólgu f nefslfmbúð, sepa í nefslfmnúð, ofsabjúg (angioneurotic ocdema) eða ofsakláða (urticaria) eftir inntóku acetvlsalicýlsýru
eða annarra bólguevðandi verkjalyíja (NSAID). Notkun á sfðasta þriðjungi meðgóngu eða meðan á brjóstagjóf stendur (sjá Meðganea og brióstagjóf). Sjúklingar mcð bólgusiúkdóm í börmum (inflammatory bowel disease). Siúklingar
mcð langt gengna njartabilun. Varnaðarorð og varúðarreglur: Prostaglandfn í nýrum geta gegnt mikilvægu hlutverki í að viðhalda blóoflæði um nýru, þegar blóðflæðið er af einnverjum ástæðum minnkað. Rófecoxíb aregur úr
myndun prostaglanafna og getur með því minnkað blóðflæði um nýru enn meira og þannig valdið skerðingu á nýrnastarfsemi. Peir sem eru f mestri hættu m.t.t. þessa eru sjúklingar sem hafa verulega skerta nýrnastarfsemi fyrir,
sjúklingar sem nafa hjartabilun sem Ifkaminn hefur ekki náð að bæta upp, og sjúklingar með skorpulifur. Hafa skal eftirlit með nýrnastarfsemi slikra sjúklinga. Gæta skal varúðar þegar meðferð er hafin hjá sjúklingum með
verulegan vókvaskort. Ráðlegt er að bæta slfkan vökvaskort upp áður en meðferö með rófecoxfbi er nafin. Vökvasófnun, bjúgur og hár blóðþrvstingur hafa komtð fram hjá sjúklingum á rófecoxfb meðferð. Pcssi einkenni virðast
vcra skammtatengd og sjást frekar við langvarandi notkun rófccoxfbs og við stærri meðferðarskammta. Þar sem meðferð meo rófecoxfbi getur leitt til vókvasöfnunar skal gæta varúðar hiá siúklingum sem hafa fengið hjartabilun,
truflanir á starfsemi vinstri slegils eða háan blóðþrýsting og einnig hjá sjúklingum sem af einhverjum óðrum orsókum hafa bjúg fvrir. Minnstu ráðlógðu skammta rófecoxfbs ætti að nota njá bessum sjúklingum (sjá Milliverkanir).
Sértækir COX-2 hcmlar koma ekki f stað acctýlsalicýlsýru við fyrirbyggjandi meðferð hiá hjarta- og æðasjúklingum þar sem það hefur engin áhrif á olóðflógur. Par sem rófecoxíb telst til COX-2 hemla, kemur það ckki í veg fyrir
kekkjun blóðflagna og skal ekki hætta blóðþynningarmeðferð. Ihuga sltal slíka meðfero hjá sjúklingum sem hata fengið, eða eiga á hættu að fá, blóðsega ínjarta eða annarsstaðar (sjá Lyfhrif). Gæta skal varúðar hjá sjúklingum
með forsógu um blóðþurrð f hjarta vegna þcirra lyfnrifa COX-2 hcmla sem bent er á hér að framan. Gera skal viðeigandi ráðstafanir og fhuga að hætta rófecoxfb meðferð ef klfnfsk einkenni bcnda til að sjúkdómsástands bessara
sjúklinga versni. Eftirlit skal haft með öldruðum og sjúklingum með truflanir á nýrna-, lifrar-, eða hjartastarfsemi, þcgar þeir eru á rófecoxfbmeðferð (sjá Skammtar og lyfjagjóf og Frábendingar). Rófecoxfb gctur dulið hækkaðan
lfkamshita. Notkun rófecoxfbs, sem og allra annarra lyfja sem hamta COX-2, er ekki ráðlögð hjá konum sem eru að n
a sem hamla COX-2, er ekki ráðlögð hjá konum sem cru aö rcyna að vcrða þungaðar (sjá Meðganga og brjóstagjöf og Lyfhrif).Sírstakrar varúðar skal gata víð langvarandi
notkun rújecoxlbs vlð sfftglgt: 1 klimskum rannsoknum tengu sumir sjúklinganna sem voru á rófecoxíbmeðferð rof, sár eða blæðingar f mcltingarvegi. Sjúklingar sem áður nöfðu fengið rof, sár eða blæðingar og siúklingar sem
voru eldri en 65 ára virtust vera f meiri hættu á að íá fyrrnefndar aukaverkanir. Við langvarandi meðferð með skómmtum yfir 25 mg á dag, eykst hættan á cinkcnnum frá meltingarvegi óháð rofi, sáramyndun cða bfæðingum (sjá
Aukaverkanir). Hækkanir á ALAT og/eða ASAT (u.þ.b. þrefóld eðlileg efri mórk, eða meira) hafa verið skráðar í klfnfskum rannsóknum á rófecoxfbi hiá u.b.b. 1 % sjúklinga með slitgigt. Ef sjúklingur fær cinkcnni sem benda til
truflana á lifrarstarfsemi, eða ef niðurstöður úr lifrarprófum eru óeðlilegar, skal athuga hvort endurtekin lifrarpróf séu óeðlileg. Börn: Rófecoxfb hefur ekki vcrið rannsakað hjá bórnum og skal aðeins gefið fullorðnum. Magn
laktósu f hverri tóflu (79,34 mg f 25 mg tóflunni og 158,68 mg f 50 mg tóflunni) er Ifklega ekki nægilegt til þess að framkalla sértæk einkenni laktósaóþols. Milliverkanir: Milliverkanir f tcngslum við lyfhrif: Hjd sjúklingum sem
náð höfðu jafnvagi á langvarandi warfarln meðferð varð 8 % lenging á prótrombíntíma (Inlernational Normalized Ratio) við daglega gjöf 25 mg af rófecoxtbi. Lenging d prótrombintlma hcfur stst hjá sjúklingum sem tóku rúfecoxtb l
kltntskum skömmtum samhliða warfartni, sem leiddi til þess að hlt var gert d warfarlnmeðferðinni og i sumum tilvikum þurfli að hefja meðhöndlun til að minnka dhrif blóohynningarinnar. Þvt skal hafa ndkvœmt eftirlit með prótrombtnttma
hjd sjúkli ngum sem taka warfartn eða svipuð lyf strstaklega d fyrstu dögunum eftir að rótecox tb meðferð er hafin eða breyting er gerð d skammtastcerð rófecox fbs.Hjá sjúkíingum með vægan eða miðlungsmikinn háþrýsting varð órlftil
minnkun á blóðþrýstings-lækkandi áhrifum (meðalaukning á meðaiþrýstingi f slagæðum (MAP) 2,8 mmHg) samhliða gjóf 25 mg af rófecoxfbi á aag og ACE-hemils (benazeprfl, 10-40 mg á dag) í 4 vikur, miðað við áhrifin af
ACE-hemlinum cingöngu. Hvað varðar önnur lyf sem hamla cýklóoxýgenasa, þá getur gjóf ACE-hemils samnliða rófecoxíbi, hjá sumum sjúklingum með skerta nýrnastarfscmi, leitt til enn meiri skerðingar á nýrnastarfsemi, sem
................ " ' ' ■’ ’ ’ 'a ACE-hemlum. Notkun bólgueyðandi verkjalyfia samhliða rófecoxfbi gæti einnig dregið úr blóðþrýstingslækkandi verkun
ðgulcgar milliverkanir rófecoxfbs og bcta-blokka eða þvagræsilyfja. Við jafnvægi hófðu 50 mg af rófecoxfbi, einu sinni á
tlögurrForáast skafsamfiirða gjöf rófecoxfbs og stærri skammta af acetvlsalicýlsýru eða annarra bólgueyðandi verkjalyfja. Samhliða gjóf ciklósporfns cða takrólfmus
ssara lyfja. A'
r gefið samhliða óðru hvoru þessara I;
. Ahrif rófecoxlbs d lyjjahvúrf annarra lyfja:
_______________________________________________________r-----------------------J--. -.....................------------r-p---------------o------------------------r--------íhrifrój-------------
Plasmaþéttni litfums gctur aukist af völdum bólgucyðandi vcrkjalyfja. Aukning f plasmaþéttni litfums hefur verið skráð eftir markaðssetningu rófecoxfbs. Engin marktæk áhrif komu fram á plasmaþéttni mctóirexats, mældu með
AUCO-24 klst, hjá sjúklingum sem fengu 7,5 mg til 20 mg metótrexat einu sinni í viku vegna liðagigtar þegar 12,5 mg, 25 mg eða 50 mg af rófecoxfbi voru gefin. Pcgar 75 me af rófecoxíbi (þrcfaldur til sexfaldur ráðlagður skammtur
fyrir slitgi^t) voru gefin einu sinni á dag f 10 daga ^ókst plasmaþéttni metótrexats (AUC (0-24klst.)) um 23 % hjá sjúklingum með liða^igt sem fengu 7,5 mg til 15 mg af melótrexati á viku. Hafa ber í huga þórf fyrir viðeigandi
eftirlit meo eiturverkunum tengdum metótrexati þegar rófecoxfb er gefið samhliða metótrexati. Engar milliverkanir við dígoxín haTa komið fram. Niðurstöður in vivo rannsókna á milliverkunum rófecoxíbs/warfarfns og
rófecoxfbs/teóíýllfns bcnda til þess að rófecoxfb valdi vægri hömlun á CYP1A2. Gæta skal varúðar þegar rófecoxfb er gefið samnliða óðrum lyfjum sem umbrotna fvrst og fremst fyrir tilstilli CYP1A2 (t.d. amitriptýlfni, tacrfni og
zileútoni). Pegar 12,5 mg, 25 mg og 50 mg af rófecoxíbi voru gefin einu sinni á dag f 7 da^a jókst plasmaþéttni teófýllfns (AUC(0-*)) um 38 til 60 % hjá heilbrigoum einstaklin^um sem fengu einn 300 m^ skammt af teófýllíni.
gefin einu sinni á dag í 7 daga jókst plasmaþéltni teófýfifns (AUC(0-*)) um 38 til 60 % hjá heilbrigöum einstaklingum ser.. ..........„—..............,....
íhuga skal aðTylgjast méJ) plasmaþéttni te^ófýllíns þegar meðferð er hafin með rófecoxíbi eða þegar henni er breytt hjá sjúklingum sem fá teófýllín. Tilhnciging rófecoxíbs til að hamla cða órva CYP3A4 virkni var rannsókuð hjá
—----------* ------tfl —“-x—-------------------*r! nxr /‘,c — ■* -,--a) órvaði CYP3A4 hvött umbrot mfdazólams, sem leiddi til 30 % minnkunar á AUC mfdazólams. Þessi minnkun er að öllum lfkindum
mönnum með mfdazólam prófi og
vegna aukins umbrots í fyrstu
virkjar ekki CYP3A4 virkn: ' ’
róíi og i.v erýtrómýcín óndunarprófi. Rófecoxíb (25 mg á dag f 12 dagá) órvaði CYP3A4 hvótt umbrot mfdazólams, sem leiddi til 30 % minnkunar á AUC mfdazólams. Þessi minnkun er að
stu umferð vegna virkjunar rófecoxíbs á CYP3A4 í meltingarvegi. I samanburði við lyfleysu hafði rófecoxíb (75 mg á dag í 14 daga) engin marktæk áhrif á erýtrómýcín afmetýleringu, sem sýnir að það
...................i f lifur. ÞráttTyrir að rófecoxfb örvi CYP3A4 virkni í meltingarvegi, er ekki talið að áhrifin á lyfjahvórf lyfja scm eru fyrst og fremst umbrotin fyrir tilstilli CYP3A4 séu það mikil að það hafi klfnfska
þýðingu. Engu að síður skal gæta varúðar þegar lyfjum sem umbrotna fyrir tilstilli CYP3A4 er ávísað samhliða rófecoxfbi. 1 rannsóknum á milliverkunum lyfja, hafoi rófecoxíb ekki klínfskt mikilvæg ánrif á lyfjahvðrf
prcdnisóns/prednisólons cða getnaðarvarnartafTna (etinýlöstradfóls/noretfndróns 35/l).Samkvæmt niðurstöðum in vitro rannsókna er ekki gert ráð fyrir að rófecoxib hamli cýtókróm P450 2C9, 2C19, 2D6 cða 2E1, þó að in vivo
niðurstöður séu ckki fyrir hendi. Áhrif annarra lyfja á lyfjahvórf rófecoxíbs: Meginumbrotsleið rófecoxíbs er afoxun yfir t cis- og trans-dlhýdrórófecoxlb (hýdroxýsýrur). Þegar öpugir cýtókróm P450 ðrvar eru ekki til staðar, eru CYP-
hvðtt umbrot ekki meginumbrotsleið rófecoxtbs. Engu að sfður olli samhliða gióf rófecoxfbs og rífampicíns, sem er óflugur CYP enzýmórvi, u.þ.b. 50 % lækkun á plasmaþéttni rófecoxfbs. Því skal íhuga að gefa stærsta skammt af
rófecoxíbi sem ráðlagður er f hverju tilviki fyrir sig, þegar það cr gefið samnliða lyfjum sem eru óllugir enzýmórvar umbrota f lifur. Gjóf ketókónazóls (óflugur CYP3A4 hcmill) hafði ekki áhrif á lyTjahvórf rófecoxfbs f plasma.
Cfmctidfn og sýruhamlandi lyf hafa ekki klfnískt marktæk áhrif á lyfiahvórf rófecoxfbs. Aukaverkanir: Eftirtaldar lyfjatengdar aukaverkanir voru skráðar f > 1 % tilvika, og af hærri tíðni en þcgar um lyfleysu var að ræða, f
klfnfskum rannsóknum hjá siúklingum sem fengu 25 mg eða 50 mg af rófekoxfbi f 1 til 5 daga: Svimi, niðurgangur, aukin svitamyndun og meltingartruflanir Algengar (>1%): Almcnnar: Bjúgur/vðkvasöfnun, kviðverkir, svimi.
Blóð og eitlar: Lækkun á blóoskilun (haematocrit). Hjarta- og ceðakerfi: Hár blóðþrýstingur. Mellingar/æri. Brjóstsviði, óþægindi f efri hluta kviðar, niðurgangur, óglcoi, meltingartruflanir. Lifur og gall: Hækkun á ALAT, hækkun
á ASAT. Taugakcrfi: Höfuðverkur. Húð og undirhúð: Kláði. Sjaldgæfar (0,1-1%): Almennar/óskilgreind staðsctníng: Þreyta/máttleysi, uppþcmba, brjóstverkir. Blóð og eitlar: Lækkun á hemóglóbfni, fækkun rauðra og hvftra blóðkorna.
'æri. Hægðatregða, sár í jjja-' j—jjjr* J"j-----------[*"* -------— r..r--------------------------- —-------,i.._rr-------------* ---------------------r...........................
: Svefnleysi, svefnhófgi,
ipískt exem. Mjóg sjald
ibjúgur (angioedema), ... ----------------------------0-------——.._e----------._ _0 -----------..,--------------_e_.-----,. — — ----------------------------------------- —------------------------------
Berkjukrampi.. Þvag- og kynfœri: Skert nýrnastarfsemi, þar á meðal nýrnabilun sem oftast gengur til baka þegar meðferð cr stöðvuð (sjá Varnarorð og varúðarreglur). Húð undirhúð: Skallamyndun. Einstök tilvik:Hjar(a- og ceðakcrfi:
Hjartadrcp (ekki hefur verio sýnt fram á bcin tengsl þar á milli). Li/ur og gall: Eituráhrif á lifur þ.á m. lifrarbólga og gula. Taugakerfi: Heilahimnubólga (án sýkingar.) Húð og undirhúð: Aukaverkanir á húð og slfmhúðir og alvarleg
viðbrögð f húð þ.á m. Steven-Johnsons heilkenni. 1 klínískum rannsóknum var um sambærilegar aukaverkanir að ræða hjá sjúklingum sem meðhóndlaðir voru f eitt ár eða lengur með rófecoxfbi. Eftirtaldar alvarlegar aukaverkanir
hafa verið skráoar í tengslum við notkun bólgueyðandi verkjalyfja (NSAID) og ekki er hægt að útiloka þær í tengslum við tóku rófecoxibs: Eiturverkanir á nýru, þ.á m. millivefsnýrnabólga og nýrungaheilkenni og eiturverkanir
á lifur, þ.á m. lifrarbilun. Pakkningar og verð (aprfl, 2002): Tóflur 25 mg: 5 stk.1277 10 stk. 2411 Töflur 50 mg: 5 stk.1277 10 stk.2411 Aígreiðslutilhögun: Lyfseðilsskylda. Greiosluþátttaka: 0. Handhafi markaðsleyfis: Merck
Sharp & Dohmc B.V., Haarlem, Holland. Umboðsaðili á lslandi: Farmasfa ehf, Sfðumúla 32, 108 Reykjavlk.
Læknablaðið 2002/88 607