Fréttatíminn - 05.09.2014, Qupperneq 16

É g skil ekki karakterinn sem ég datt í þarna. Ég veit að það eru margir sem halda að ég
hafi verið ölvuð en það fólk hefur
ekki séð mig ölvaða. Það væri ekki
hægt að bjóða neinum upp á mig
ölvaða í sjónvarpi. Fyrstu tveir þætt-
irnir voru innan sæmilegra marka
en svo datt ég í þennan gír þegar
Ásgeir Kolbeins kom. Ég fann að
hann var til í þetta og lék á móti og
allt í einu voru allar línur orðnar að
móðu. Svo varð ekki aftur snúið,“
segir Guðrún Veiga Guðmundsdótt-
ir sjónvarpskona.
Setti fjölmiðlaveldi á hliðina
Guðrún Veiga vakti mikla athygli
fyrir þætti sína Nenni ekki að elda
sem sýndir voru á sjónvarpsstöðinni
iSTV. Í þáttunum, sem teknir voru
upp í Ikea, fékk hún til sín þekkta
einstaklinga á borð við Sigríði Klin-
genberg og Geir Ólafsson og saman
skítmixuðu þau máltíð. Í fullkomnu
samhengi við nafn þáttarins.
Með fullri virðingu fyrir iSTV
var það þó ekki fyrr en stóri bróðir
í Skaftahlíðinni blandaðist í málið
að Nenni ekki að elda komst í um-
ræðuna fyrir alvöru. Þáverandi út-
gefandi Fréttablaðsins, sem síðar
hefur fengið titilinn aðalritstjóri
365 miðla, lét fjarlægja frétt um
Guðrúnu Veigu og þáttinn af Vísi.is
og kvað ástæðuna vera þá að fréttin
hafi nánast verið auglýsing. Þessi
gjörningur leiddi til þess að ritstjór-
ar Fréttablaðsins hrökkluðust úr
starfi. Í fréttinni kom meðal annars
fram að Geir Ólafs hafi boðið þátta-
stjórnandanum út eftir þáttinn, en
hún afþakkað pent.
„Ég veit ekki alveg hvað gerðist
þarna en það er náttúrlega dásam-
legt að þessi frétt hafi verið notuð
sem fyrirsláttur. Það er eiginlega
alveg ótrúlegt. En það kom sér ekki
illa fyrir mig, ég hef aldrei verið vin-
sælli,“ segir hún kokhraust. Með
fylgir viðvörun til okkar á Frétta-
tímanum fyrir þessu viðtali: „Ég
er búin að setja eitt fjölmiðlaveldi á
hliðina, ég er ekkert viss um að þið
lifið þetta viðtal af.“
Sigga Kling besti kokkurinn
Sjónvarpsþættir Guðrúnar Veigu
eru sannarlega ekki hefðbundnir.
Þeir voru, eins og áður segir, teknir
upp í Ikea og viðskiptavinir verslun-
arinnar sjást ráfa um í bakgrunn-
inum. Guðrún Veiga og gestir, sum-
ir þeirra að minnsta kosti, drekka
rauðvín og stemningin er afar sér-
stök. Eftir áhorfið finnst manni
eins og maður hafi vaknað upp af
stórfurðulegum draumi. Það hefur
auðvitað heilmikið að gera með val
á gestunum; Leoncie var fyrst, þá
Vala Grand og í kjölfarið fylgdu Ás-
geir Kolbeins, Beggi og Pacas, Sig-
ríður Klingenberg og Geir Ólafsson
rak smiðshöggið.
„Mig langaði ekki að fá þetta týp-
íska fólk sem við erum alltaf með
fyrir augunum. Það þarf ekki allt-
af að hamra á sama fólkinu,“ segir
Guðrún sem fær varla boð um að
koma í Loga í beinni eða aðra þætti
Það komst
ekkert annað
að en hvernig
ég gæti komist
undan næstu
máltíð eða
hversu margar
kalóríur væru
í 43 gramma
epli.
ÞYKKSKORIÐ BEIKON
Þykkt og bragðmikið fyrir þá
sem vilja kröftugt beikon.
Gæðavara úr völdu svínafille,
matarmiklar og ljúffengar sneiðar.
HEFUR ÞÚ STERKAR BEIKONTILFINNINGAR?
Prófaðu þykkskorna beikonið frá SS.
Þykkt og
bragðmikið
Gott á
grillið eða
pönnuna
Sérvalið
svínafille
100% íslenskt kjöt
PI
PA
R\
TB
W
A
–
S
ÍA
Guðrún Veiga Guð-
mundsdóttir hefur á
einu ári farið frá því
að vera mannfræði-
nemi á Eskifirði í
að verða vinsæll
bloggari og
stjórna sjón-
varpsþætti um
mat. En hún er
reyndar enn í
mannfræðinni.
Ljósmynd/Hari
Guðrún Veiga Guðmundsdóttir hefur vakið athygli fyrir sjón-
varpsþættina Nenni ekki að elda á iSTV þar sem hún og litríkir
gestir hennar elduðu misgirnilega rétti. Sjálf segist Guðrún Veiga
ekkert kunna að elda og skilur ekki hvernig hún komst á þann
stað sem hún er á í dag. Það að hún vinni með mat er ennþá for-
vitnilegra þegar í ljós kemur að fyrir sex árum var hún sárþjáð af
anórexíu og við það að koma sér í gröfina, að eigin sögn.
Sjónvarpskokkurinn
sem kann ekki að elda
á Stöð 2 með þessu viðhorfi. Hún er
hins vegar ánægð með hvernig til
tókst. Og það voru fleiri því hún á
nú í viðræðum við iSTV um að gera
aðra þáttaröð.
Matreiðslan í þáttunum var eins
og gefur að skilja ekki í ætt við hefð-
bundna matreiðsluþætti. En hver
var besti kokkurinn?
„Ég verð að segja Sigga Kling.
Hún var áhugaverðust, alla vega.
Hún kom og smurði epli með
hnetusmjöri og raðaði svo melónu
og skinku á disk og nennti ekki að
vefja því saman. Svo bræddi hún
saman Mars og Snickers í glas
sem við skáluðum í. Hún var mjög
áhugaverður kokkur, sennilega sú
sem skildi konseptið best,“ segir
Guðrún Veiga sem sá um eftirrétt-
inn í þáttunum. Hann var poppkorn
í ýmsum útfærslum.
Sagði mömmu að ég ætlaði
verða fræg
Guðrún Veiga hefur haldið úti
vinsælli bloggsíðu síðustu tvö ár,
gveiga85.blogspot.com. Þar birtir
hún furðulegar uppskriftir í bland
við sögur af sjálfri sér. En hver er
þessi kona eiginlega?
„Ég er 29 ára og er frá Eskifirði,
landsbyggðarbarn út í gegn,“ segir
Guðrún Veiga sem einmitt var á
Eskifirði í byrjun vikunnar þar sem
hún vildi fá frið að skrifa bók sem
hún gefur út fyrir jólin. „Ég leita
mikið hingað, ég þarf iðulega að fá
„breik“ frá borginni.“
Hún hefur búið í ár í Reykjavík
þar sem hún stundar meistaranám
í mannfræði. Sérðu fyrir þér að búa
fyrir austan í framtíðinni?
„Ég myndi vilja vera hérna og ala
upp börn en það eru satt best að
segja engin tækifæri fyrir konur á
mínum aldri hér. Ekkert sem passar
minni menntun að minnsta kosti.
Ekki það, það vill örugglega ekki
nokkur maður ráða mig í vinnu eftir
að hafa séð mig í þessum þáttum.“
Talandi um börn. Guðrún Veiga á
sjö ára strák af fyrra sambandi en hún
verður hálf vandræðaleg þegar hún er
spurð hvort hún sé búin að finna sér
nýjan bónda. „Ég á jafnvel bónda já...
en það er ekki eitthvað sem ég ætla að
ræða sérstaklega hér.“
Það hefur heilmikið breyst síðasta
árið hjá Guðrúnu Veigu. Eftir að hún
flutti suður komst bloggið hennar í
umræðuna og fékk meðal annars
beina tengingu inn á Smartland
á Mbl.is. Vinsældirnar vöktu á
henni athygli og í kjölfarið kom til-
boð um sjónvarpsþáttinn. „Þetta er
búin að vera svolítil rússíbanareið
en ótrúlega gaman allt saman. Ég
tuðaði stanslaust í mömmu þegar
ég var krakki um að ég ætlaði að
verða fræg. Ég vissi ekkert fyrir
hvað og var á tímabili að gera hana
gráhærða. Núorðið ræðum við þetta
stundum í gríni – hvort þessi óþol-
andi þráhyggja mín sé mögulega
að lukkast. Ég held reyndar að
það hafi ekki komið neinum
á óvart að ég færi að skrifa
en þetta matarstúss kem-
ur mörgum spánskt fyr-
ir sjónir. Enda veit ég
stundum ekki hvað ég
er að gera eða hvern-
ig ég rataði á þessa
línu.“
Var sárþjáð af
anórexíu
Guðrún Veiga er fynd-
inn bloggari og fær les-
andann til að brosa yfir
lýsingum á uppákomum í
lífi hennar. Hún hefur þó ekki
alltaf átt jafn auðvelt með það og
fyrir sex árum var hún sárþjáð af
anórexíu. „Ég var við það að koma
mér í gröfina,“ segir hún alvarleg í
bragði, í fyrsta sinn í þessu viðtali.
Bloggskrifin hafa hjálpað henni í að
vinna bug á anórexíunni. „Blogg-
ið hefur gegnt ákveðnu hlutverki
í bataferlinu, ekki því líkamlega,
heldur því sálræna. Það er auðvi-
tað ekki bara líkaminn sem verður
lasburða heldur öll hugsun líka. Ég
tapaði öllum mínum karakterein-
kennum á þessu tímabili, var varla
skugginn af sjálfri mér. Öll rök-
hugsun, almenn skynsemi, skoðan-
ir og hnyttni var löngu horfið. Það
komst ekkert annað að en hvernig
ég gæti komist undan næstu máltíð
eða hversu margar kalóríur væru í
43 gramma epli,“ segir hún.
„Bloggið hefur hjálpað mér að
verða ég aftur. Ég hef alltaf haft sót-
svartan húmor og verið kaldhæðn-
ari en góðu hófi gegnir. Þetta hvarf
allt og á tímabili hélt ég að pers-
ónuleiki minn væri eitthvað sem
ég gæti ekki endurheimt. En með
því að blogga hef ég þurft að grafa
mig á einhvern hátt upp aftur – vera
hnyttin, óviðeigandi og kaldhæðin.
Bloggið hefur hjálpað mér að endur-
heimta eiginleika mína. Hvort sem
þeir teljast svo góðir eða slæmir er
annað mál.“
Aðspurð segir Guðrún Veiga það
ekkert tiltökumál að vinna með mat.
„Ég tel mig bara vera eina af þeim
heppnu sem hefur náð stórkostleg-
um bata. Auðvitað á ég mína daga
og þetta er djöfull sem fylgir mér að
eilífu. En þeir eru blessunarlega fáir.
Í dag er ég bara ég. Tel mig hvorki
feita né mjóa og lifi yfirleitt í sátt og
samlyndi við sjálfa mig. Það flækist
ekkert fyrir mér að bauka með mat
allan daginn né borða hann. Ef eitt-
hvað er þá hefur þetta matarstúss
hjálpað mér frekar en hitt.“
Höskuldur Daði Magnússon
hdm@frettatiminn.is
16 viðtal Helgin 5.-7. september 2014