Læknablaðið - 15.09.2009, Qupperneq 49

E N D
UMRÆÐUR O G FRÉTTIR
URHÆFING í STYKKISHÓLMI
höfum í rauninni verið tiltölulega frjálslynd með
hverjir leggjast hér inn. Það stafar að hluta til af
því að þetta er einfaldlega eina klíníkin sinnar
tegundar í landinu en okkur finnst líka að fólk
eigi að fá þetta tækifæri. Reynslan er mjög góð. í
þessari meðferð er ekkert gert sem er óafturkræft.
Sprautumeðferðin eru bólgueyðandi sterar sem
ég sprauta inn í bogaliðina, mænugöngin, inn á
taugarætur og þetta geri ég með gegnumlýsingu.
Að öðru leyti felst meðferðin í sjúkraþjálfun og
endurhæfingu."
Hrefna greinir frá því að þau fylgist mjög vel
með þróun í sjúkraþjálfun og hafi verið mjög
dugleg að senda sjúkraþjálfarana á námskeið
erlendis og bætir við að hjá þeim tíðkist engar
kreddur í sjúkraþjálfun. „Við notum allar aðferðir
sem við teljum að geti komið að notum og hafa
reynst vel annars staðar. Meðferðin er alltaf í
stöðugri þróun þó grunnurinn hafi haldist mikið
til sá sami í gegnum árin."
Jósep bætir við að sjúkraþjálfararnir séu
kjaminn í meðferðinni og einnig sé í teyminu
starfandi geðhjúkrunarfræðingur sem er einkar
mikilvægt því oft eru andleg vandamál fylgifiskar
bakvandamála. Um 30% af sjúklingum þeirra
eru að fást við afleiðingar slysa og því er það
oft mjög þakklátt verk að vinna úr því með
geðhjúkrunarfræðingnum.
Þá hefur deildarhjúkrunarfræðingurinn einnig
mikilvægu hlutverki að gegna þar sem hann er á
deildinni alla daga og fær við það ákveðna yfirsýn
sem nýtist öllu teyminu.
Ekki má heldur gleyma starfsmanni á deildinni
sem er oft í nánara og afslappaðra sambandi við
sjúklingana en fagfólkið.
„Við höldum teymisfundi tvisvar í viku ogförum
þá vandlega í gegnum allan hópinn, tökum hvern
einasta sjúkling fyrir. Hér er engin hópmeðferð,
allir eru í einstaklingsmeðferð hjá sjúkraþjálfara.
Þetta kallar á stærri hóp sjúkraþjálfara og ef við
ættum að vinna á biðlistanum þyrftum við fjóra til
viðbótar, tíu í allt," segir Hrefna.
Þegar Jósep hefur skoðað sjúklinginn vandlega
fer hann á biðlistann og er síðan kallaður inn
þegar að honum kemur. Biðlistirtn er langur, 300
manns, en honum er skipt í sex forgangsflokka.
Þeir sem lenda í efsta flokki þurfa yfirleitt ekki
að bíða lengur en eina til þrjár vikur. Biðtíminn
getur verið allt að eitt ár sem er alltof langur tími
að sögn Jóseps. „Skýringin á þessum langa biðlista
er að hluta til sú að fólk sem hefur verið að veltast
lengi í kerfinu án þess að fá nokkra bót meina
sinna er núna sent til okkar. Með fullri starfsemi
árið um kring útskrifum við um 200 manns á ári.
Það tæki okkur eitt og hálft ár að klára biðlistann. í
raunirtni tæki það okkur lengri tíma því við getum
ekki haldið fullum afköstum stöðugt. Núna vantar
okkur til dæmis einn sjúkraþjálfara og getum því
ekki sinnt nema 11 sjúklingum í einu."
Það vekur athygli að ekki eru nema um 10%
Frá vinstri: Jósep Ó. Blöndal
læknir, Mohan Angamuthu,
Atin Linda Denner, Lucia de
Korte, Elín Hallfreðsdóttir,
Hrefna Frímannsdóttir
-þau eru öll sjúkraþjálfnrar.
LÆKNAblaðið 2009/95 597