Læknablaðið - 15.12.2009, Qupperneq 64

Cymbalta
yduloxetine HCI
STYTT SAMANTEKT Á EIGINLEIKUM LYFS:Heiti lyfs lyfjaform og pakkningastærðir: CYMBALTA 30 mg hörð sýruþolin hylki eða CYMBALTA 60 mg
sýruþolin hylki. CVMBALTA 30 mg fæst i 28 hylkja pakkningum. CVMBALTA 60 mg fæst i 28 og 98 hylkja pakkningum. Virk innihaldsefni og styrkleikar: Hvert hylki inniheldur 30 mg eða 60 mg af duloxetini sem duloxeön hýdróklðrið.
ÁbendingarrTil meðferðar á alvarlegum þunglyndislotum (major depressive episodesj.Til meðferðar á útlægum taugaverkjum vegna sykursýki hjá fullorðnum.Til meðferðar á almennri kviðaröskun. Skammtar og lyfjagjof: Til inntoku. Fullorðmr.
Alvarleqar þunqlyndislotur: Ráðlagður upphafsskammtur og víðhaldsskammtur er 60 mg einu sinni á dag án tillits til máltiða. Skammtar yfir 60 mg einu sinni á dag. upp að hámarksskammti 120 mg á dag hafa verið metmr með tilliti til oryggis i
klinískum rannsðknum. Hins vegar benda upplýsingar úr kllnlskum rannsðknum ekki til þess að sjúklingar sem svara ekki ráðlögum upphafsskammti hafi gagn af hærri skammti. Svorun sest venjulega eftir 24 vikna meðferð. Mælt er með að
meöferö sé veítt i nokkra mánuði eftir að svörun hefur fengist til að forðast bakslag. Almerm kvíðaröskun: Ráðlagður upphafsskammtur fyrir sjúklinga með almenna kvlðaröskun er 30 mg emu sinm á dag með eða an matar. Fynr sjuklinga sem svara
meðferð ekki nægilega vel á að auka skammtinn I 60 mg, sem er venjulegur viðhaldsskammtur hjá tlestum sjúklingum. Upphafsskammlur og viðhaldsskammtur hjá sjúklingum sem þjást einnig af alvarlegum þunglyndislotum er 60 mg einu smni a
daq. Skammtar allt að 120 mg á dag hafa sýnt verkun og hafa veriö metnir með tilliti til öryggis i klíniskum rannsóknum. Auka má skammt upp 190 mg eða 120 mg hjá þeim sjúklingum sem svara ekki nægilega vel 60 mg skammti. Auknmg skammta
á að byqqjast á klinískri svörun og þolanleika. Mæll er með að halda meðferð áfram I nokkra mánuði eftir að svörun hefur fengisf til að koma i veg fyrir bakslag. Útlægir taugaverkir vegnasykursýki: Ráðlagður upphafsskammtur og viðhaldsskammtur
er 60 mq einu sinni á dag án tillits til máltiða. Skammtar yfir 60 mg einu sinní á dag, upp að hámarksskammti 120 mg á dag gefið i jöfnum skömmium hafa venð metnir með tilliti til öryggis i kliniskum rannsðknum. Mikill einstaklingsmunur er á
plasmaþéttni duloxetins Þvi gælu sjúklingar með ófullnægjandi svörun á 60 mg haft gagn af hærri skammti. Svörun við meðferöinni skal metin eftir 2 mánuði. Ólíklegt er að sjúklingar sem fá ofullnægjandi svorun i upphafi fai frekan svorun eftir
þann tima. Endurmeta skal ávínning meðferðartnnar reglulega (að mínnsla kosti á þriggja mánaða fresti). Aldraðir: Ekki er mæl! með skammtaaölögun hjá öldruðum sem eingongu er byggð a aldn. Aldraöir skulu meðhondlaðir með varuð eins
við á um önnur lyf sérstaklega með CYMBALTA120 mg/dag þar sem takmarkaöar upplýsingar eru til um notkun lyfsins við alvarlegum þunglyndislotum. Böm og unglingar: Ekki er mælt með notkun duloxetins fynr bom og unglinga þar sem ekki
liqqia fyrir næqjaniegar upplýsingar um öryggi og verkun. Skert li/rarstaifsemi: CYMBALTA má ekki að gefa sjúklingum með lifrarsjúkdóm með skertri lifrarstarfsemi. Skert nýmastarfsemi: Ekki er þorf á skammtaaðlögun hja sjuklingum með væga
eða miðlungs skerðingu á nýmastarfsemi (kreatinín úthreinsun 30 til 80ml/min). Ekki má gefa sjúklíngum með mikið skerta nýmastarfsemi (kreatinin úthreinsun <30 ml/min) CYMBALTA. Meðferð teff: Forðast skal að hætta snogglega að taka
lyfið Þeqar meðferð með CYMBALTA er hætt, skal skammturinn lækkaður hægt og rólega á einum til tveimur vikum til þess að minnka hættu á fráhvarfsemkennum. Ef fráhvarfseinkenni koma fram eftir að skammlur hefur venð lækkaður eða eftir
að meðferð er hætt má ihuga að halda áfram meðferó á sama skammti og ávisaó var áður. I framhaldi af þvi getur lækninnn haldið áfram að lækka skammtinn en mun hægar en áður. Frábendingar: Ofnæmi fynr virka efnmu eða einhverju
hiálparefnanna. CYMBALTA á ekki nota samhliða ðsérhæfðum, óafturkræfum Mónóamin Oxidasa hemlum (MAO hemlum). Lífrarsjúkdómur með skertri lifrarstarfsemi. Ekki ætti að nota CYMBALTAsamhliöa fluvoxamini, dprofloxacim eöa enoxadm
(b.e. virkum CYP1A2 hemlum) þvi það veldur hækkaðrt plasmaþéttni duloxetins. Mikið skerl nýmastarfsemi (kreatínin úthreinsun <30 ml/min). Ekki má hefja meöferö með CYMBALTA hjá sjúklingum með háþrýsting sem ekki næst stjom a vegna
huqsanleqrar hættu á hættulegri blóðþrýstingshækkun hjá sjúklingunum. Sérstök varnaðarorð og varúðarreglur við notkun: Geðhæð og krampar: CYMBALTA skal notað með varúð hjá sjuklingum með sögu um geðhæð eða sem hafa greinst
með geðhvarfasýki og/eða krampa. Ljósopsstæring: Ljðsopsstænngu hefur verið lýst og tengd við duloxetin, þvi ætti að ávisa CYMBALTA með varúð hjá sjúklingum með hækkaðan augnþrýstmg eða með þekkta hættu á bráðn þronghomsgláku.
Blóðbrýstingur og hiartslittaittðni: Hjá sumum sjúklingum hefur duloxelín venð tengt hækkun á blóðþrýstingi og kliniskt marktækum háþrýstingi. Þetta getur vertð vegna noraðrenvirka áhnfa duloxetms. Greml hefur venð frá tilfeUum af hættu egn
blóðþrýstingshækkun með duloxetini, sérstaklega hjá sjúklingum sem eru með háþrýsting fyrtr meðferð. Þar af leiðandi er ráólagt að fylgjast með blóðþrýstingi sérstaklega á fyrsta mánuði meðferðar hjá sjúklmgum með þekktan háþrysting og/eða
aðra hiartasjúkdóma Nota skal duloxetin með varúð ef aukin hjartsláttartíðni eða hækkaður blóðþrýstingur gæti stofnað ástandi sjúklings i hættu. Einnig skal nota duloxetin með varuð með oðrum lyfjum sem geta skert umbrot þess. Ihuga skal
annaðhvort lækkun skammta eða smám saman hætta meðferð ef sjúklingar finna fyrir viðvarandi hækkun á blóöþrýstingi meðan á duloxetin meðferð stendur. Hjá sjúklingum með háþrýsting sem ekki næst stjóma á skal ekki hefla meðferð með
duloxetini. Skert njrmasfarfsem/rPlasmaþétfni duloxetins hækkar hjá sjúklingum með mikið skerta nýrnastarfsemi sem krefst blóöskilunar (kreatinin úthreinsun <30 mt/min). Notkun með þunglyndislytjum:Gæta =ka varuöar sé CYMBALTA notað
samhliða þunglyndislyfjum. Sérstaklega er ekki mælt með samhliða notkun sértækra afturkræfra MAO-hemla. Jóhannesarjuit:V6ni aukaverkana getur aukist ef CYMBALTAer notað samhliða nátturulyfjum sem mmhalda Johannesarjurt (Hypericum
perforatum) Sjálfsvig Atvarfegarþungtyndistoturog almenn kv/darís/ron.'Þunglyndi er tengt aukinni hættu á sjálfsvigshugsunum, sjálfsskaða og sjálfsvigum (sjálfsvigslengdum atburðum). Þessi áhætta er til staöar uns marktækur bati fæst. Fylgjast
skai náið með sjúklingum uns bati fæst, því ekki er vist að batamerki sjáist á fyrstu vikum meóferOar. Almenn klinisk reynsla er að sjálfsvigsáhættan geti aukist á fyrstu batastigum. Aðnr geðsjukdomar sem CYMBALTA er ávisað fynr geta einmg
átt þátt í aukinni hættu á sjálfsvigstengdum atvikum. Að auki geta þessir sjúkdómar veriö til staðar ásamt alvarlegu þunglyndi. Sömu varúðarráðstöfunum á þvi að fylgja þegar sjúklingar með alvarlegt þunglyndi eru meöhondlaöir og þegar sjuklingar
með aðra geðsjúkdóma eru meðhöndlaðir. Þekkt er að sjúklingum með sögu um sjálfsvígstengda atburði eða þeim sem hafa verulegar sjálfsvígshugsanir áður en meðferð er halin er mun hættara við sjálfsvigshugleiðingum og sjálfsmorðshegðun
oq þess veqna skal fylgjast náið með þeim meðan á meðferð stendur. Safngreining á gögnum úr kliniskum lyfleysusamanburðarrannsóknum á þunglyndislyfjum til meöferðar á geðsjúkdómum sýnir fram á að tilhneiging til sjálfsvigshegðunar er
rikari meðal sjúklinga yngri en 25 ára sem nota þunglyndislyf en þeina sem fá lyfleysu. Dæmi eru um sjálfsvigshugsanir og sjálfsvigsatferli meðan á duloxetin meöferö stendur eða skömmu eftir að meóferö var hætt. Fylgjast skal naiö með
sjúklinqum sérstaklega þeim sem eru í sérstakri áhættu, einkum i upphafi meðferðar og ef skömmtum er breytt. Aövara skal sjúklinga (og aðstandendur sjúklinga) um þörf á að fylgjast með hvort klimskt astand versm, hvort um er að ræða
siálfsviqshegðun eða sjálfsvigshugsanir og fylgjast með óvanalegum breytingum á hegðan og að leita læknisaðstoðar samstundis ef þessi einkenni koma tram.Utlægirtaugaverkir vegna sykursýkuEm og við a um onnur lyf með svipuðlyfjafræðileg
áhrif (þunglyndislyf), eru einstaka dæmi um sjálfsvigshugmyndir og sjálfvigstilburöi meðan á duloxetin meðferð stendur eða skömmu eftir að meöferö var hætt. Sjá upplýsingar hér að ofan um áhættuþætti sem tengjast sjálfsmorðstilhneigingum i
þunglyndi. Læknar skulu hvetja sjúklinga til að tilkynna um allar bölsýnishugsanir eða vanliðan. Notkun hjá börnum og unglingum undir 18 ára aldri:Engar kliniskar rannsóknir hafa vertð íramkvæmdar með duloxetini hja bornum. Ekki ætti að nota
CYMBALTA til að meöhöndla börn og unglinga undir 18 ára aldrt. Sjálfsvígstengd hegðan (tilraunir til sjálfsvigs og sjálfsvigshugsanir) og fjandskapur (aðallega árásarhneigö, mótþrói og reiði) komu oftar fram i klimskum rannsóknum hja bomum
oq unqlinqum sem voru meöhöndluö með þunglyndislyfjum samanbortð við þau sem fengu lyfleysu. Ef samt sem áður er ákveöið að meöhöndla, byggt á kliniskrt þörf, þarf að fylgjast vandlega með þvi hvort sjálfsvigseinkenni koma fram hja
sjúklingnum. Að auki skortir langtima upplýsingar um öryggi hjá bömum og unglingum á vöxt, þroska og vitsmuna og atferlisþroska. Blæðingar:Lýs\ hefur venð óeðlilegum blæðingum eins og flekkblæðingum, vefjablæðingum (purpura) og
blæðinqum i maga og gömum hjá sérhæfðum serótónin endurupptöku hemlum (SSRI) og serótónin/noradrenalin endurupptöku hemlum (SNRI). Gæta skal varúðar hjá sjuklmgum sem taka blóðþynnmgartyf og/eða lyf sem vitað er að hafa áhrif a
starfsemi blóðflagna og hjá sjúklingum með þekkta tilhneigingu til blæðinga. Natriumlækkun i blóðiMjög sjaldgæf dæmi eru um natriumlækkun i blóði, sérstaklega hjá öldruðum, þegar CYMBALTA er gefið. Gæta skal varuóar hja sjuklingum sem
eru I aukinni hættu á nalriumlækkun i blóði: eins og aldraðir, sjúklingar með skorpulifur eða vessaþurrð og sjúklingar á þvagræsilyfjameöferó. Blóðnatriumlækkunin gæli venð vegna truflunar á seytingu þvagslemmuvaka (SIADH). Meðferð
teff'Fráhvarfseinkenni eru algeng þegar meðferð er hætt, sérstaklega ef meðferð er stöðvuð skyndilega. I kliniskum rannsóknum fengu u.þ.b. 45% sjúklinga sem meðhöndlaðir voru með CYMBALTA og 23% sjuklinga sem fengu lyfleysu
aukaverkanir þegar meðferð var hætt skyndilega. Hættan á fráhvarfseinkennum sem sjást hjá SSRI og SNRI lyfjum geta verið háð mörgum þáttum þ.á m. lengd og skammli meöferöar og hraða skammtalækkunar. Almennt eru þessi einkenm væg
eða hófleg hinsvegar, geta þau verið hjá sumum sjúklingum allveruleg. Þau eiga sór yfirieitt stað á fyrstu dögunum eftir að meðferð er hætt, en örsjaldan hefur verið greint frá slikum einkennum hjá sjuklmgum sem hafa óvart gleymt að taka skammL
Almennt séð eru þessi einkenni skammvinn og ganga venjulega til baka innan 2 vikna, þó það geti tekið lengri tíma hjá sumum einstaklingum (2-3 mánuði eða lengur). Þess vegna er mælt með þvi að þegar hætt er a duloxetin meðferð sé það gert
hæqt oq róleqa á timabili sem spanni ekki minna en 2 vikur, allt eftir þörfum sjúklingsins. Aldraðir: Takmarkaðar upplýsingar eru til um notkun CYMBALTA120 mg hjá öldruöum sjuklingum með alvartegar þunglyndisraskamr. Þess vegna skal gæta
varúðar þegar aldraðir eru meðhöndlaðir með hámarksskömmtum. Takmarkaðar upplýslngar eru til um notkun CYMBALTA hjá öldruðum sjúklingum með almenna kvióaröskun. HvMarðþol/skynhreyfieirðatleysMollam duloxetms hefur venð tengd
myndun hvíldaróþols sem einkennist af huglægu óþægilegu eða tilfinnanlegu eirðarleysi og þörf á hreyfmgu og einnig oft vangeiu til þess að slanda eða sitja kyrr. Þetta á sér oftast stað á fyrstu vikum meðferðar. Skaðlegt getur venð að auka
skammta hjá þeim sj'úklíngum sem fá þessi einkenni. Lyf sem innihalda du/oxefeMismunandi lyf sem innihalda duloxetin eru fáanleg við mismunandi ábendingum (meðferð við taugaverkjum vegna sykursýki, alvarlegu þunglyndi, almennn
kvíðaröskun sem og áreynsluþvagleka). Forðast skal samhliða notkun á fleiri en einu þessara lyfja. ............. t ... . . . ... ...
Lifrarbólqa/Aukin lifrarensim:Gré\n{ hefur verið frá lifrarskaða við notkun duloxetins, þar með taliö verulegri hækkun á lifrarensímum (>10 sinnum eðlileg efri mörk), lifrarbólgu og gulu. Flest tilvikin attu sér stað a fyrstu mánuðum meðferöar. Mynstur
lifrarskemmdanna var aðallega innan lifrarfrumnanna. Nota skal duloxetin með varúð hjá sjúklingum sem meðhöndlaðir eru með öðrum lyfjum sem tengjast lifrarskaða. Súkrós/.CYMBALTA hörð sýruþolin hylki innihalda súkrósa. Sjuklingar meö
mjöq sjaldqæft arfgengt frúktósa óþol, glúkósa-galaktósa vanfrásog eöa súkrasa-isomaltasa skort skulu ekki taka lyfið. Milliverkanir við önnur lyf og aórar milliverkanir: Lyf sem verka á miðtaugakerfið: áhættan á gjöf duloxetins samhliða oörum
lyfjum með verkun á miðtaugakerfið hefur ekki verið metin keríisbundið nema eins og lýst er i þessum kafla. Þar af leiðandi skal gæta varúöar þegar CYMBALTAer tekið samhliða öðrum lyfjum og efnum sem verka á miðtaugakerfið þar með talið
áfenqi oq róandi lyf (t.d. benzodiazepin lyf, morfínlik lyf, sefandi lyf, phenobarbital, andhistamin með róandi verkun). Monóamin Oxidasa hemlar (MAO hemlar): vegna hættu á serótónín heilkenni skal ekki nota duloxetin samhliöa ósérhæföum,
óafturkræfum MAO hemlum eða innan minnst 14 dögum frá því að meöferö með MAO hemlum var hætt. Miðað við helmingunartíma duloxetins skulu líöa minnst 5 dagar frá þvi aö meðferó með CYMBALTA var hætt áður en meðferð með MAO
hemlumhefst. Fyrirsérhæfða, afturkræfa MAOhemla, einsog moclobemid,erhættanáserótónin heilkenni minni. Samtsemáðurerekki mæltmeðsamhliöa notkun á CYMBALTAogsérhæfðum, afturkræfum MAOhemlum. Serótónmheilkenni.
mjöq sjaldqæf dæmi eru um serótónín heilkenni hjá sjúklingum sem nota SSRI lyf (t.d. paroxetin, fluoxetin) samhliða serótónvirkum lyfjum. Gæta skal varúðar ef CYMBALTA er gefið samhliða serótónvirkum þunglyndislyfjum eins og SSRI lyfjum,
þrihringlaga þunglyndislyfjum eins og clomipramini og amitriptylini, Jóhannesarjurt (Hypericum perforatum), venlafaxini eða triptan lyfjum, tramadoli, pethidini og tryptophani. Ahrif duloxetms á önnurlyf Lyfsem eru umbrotin afCYP1A2 engm
marktæk áhrif á lyfjahvörf teófýllins, sem er CYP1A2 hvarfefni, þegar það var gefið samtímis duloxetini (60 mg tvisvar á dag). Lyf umbrotin af CYP2D6: duloxetin er miölungs öflugur CYP2D6 hemill. Þegar duloxetin var gefiö160 mg skammti tvisvar
á daq með stökum skammti af desipramini, sem er CYP2D6 hvarfefni, jókst AUC desipramins þrefallt. Samtímis gjöf duloxetins (40 mg tvisvar á dag) eykur jafnvægis AUC tolterodins (2 mg tvisvar a dag) um 71 /o en hefur ekki ahnf a lyfjahvorf
virka 5-hydroxy umbrotsefnisins og ekki er mælt með skammtaaölögun. Ef CYMBALTA er gefió samhliða lyfjum sem eru aöallega umbrotin af CYP2D6 (risperidón, þrihringlaga geðdeyfðarlyf TCAsj svo sem nortnptýlin, amitryptylin og 'mipramin)
skal það qert með varúð sérstaklega ef þau eru með þröngan lækningalegan stuöul (svo sem flekainið, própafenón og metóprólól). Getnaðarvamartöflur og aðrir sterar: niöurstöóur in vitro rannsókna sýna að duloxetin orvar ekki ensimvirkm CYP3A.
Sérstakar in vivo rannsóknir á milliverkunum lyfjanna hafa ekki verið framkvæmdar. Segavamariyf og blóðflöguhemjandi lyf: Gæta skal varúóar þegar duloxetin er notað samtimis segavamarlyfjum til inntöku eða blóöflöguhemjandi lyfjum vegna
hugsanlegrar aukinnar hættu á blæðingum sem rekja má til milliverkunar. Hækkanir á INR (Intemational Normalized Ratio) gildum hafa komiö fram þegar sjúklingum er gefið duloxetin samtimis warfarini. Samhliða notkun duloxetins ogwarfar.ns
við stöðugt ástand i heilbrigöum einstaklingum I kliniskri lyfjafræðirannsókn sýndi hins vegar ekki fram á marktæka breytingu á INR frá grunnlinu eða á lyfjahvörfum R- eða S- warfarins. Ahrifannarra lyTja á duloxetm SýrubindandilyfogH2blokkar.
samtimis qjöf duloxetins og sýrubindandi lyfja sem innihalda ál og magnesíum eða með famotidini hafi engin marktæk áhrif á frásogshraöa eða magn duloxetins sem frásogaöist eftir inntoku 40 mg skammts. Lyf sem hamla CYP1A2: þar sem
CYP1A2 tekur þátt í umbroti duloxetins, er liklegt að samhliöa notkun duloxetins með öflugum CYP1A2 hemlum auki þéttni duloxetins. Fluvoxamin (100 mg einu sinni á dag), sem er oflugur CYP1A2 hemill, lækkaði greinanlega plasma uthreinsun
duloxetins um u.þ.b. 77% og 6 faldaði AUCO-t. Því ætti ekki að gefa CYMBALTA samhliöa öflugum CYP1A2 hemlum eins og fluvoxamini. Lyfsem hvetja CYP1A2: Þýöisgreining á lyfjahvörfum hafa sýnt að reykingamenn hafa næstum 50/í. lægri
duloxetin styrk i plasma samanborið við þá sem reykja ekki. Meðganga og brjóstagjöf:Medganga:Ekki eru fyrirliggjandi neinar fullnægjandi upplýsingar um notkun duloxetins hjá þunguðum konum. Dýrarannsokmr hafa sýnt skaðleg áhrif a fnósemi
við almenna útsetningu duloxetins (AUC) sem var lægra en mesta kliníska útsetningin. Hugsanleg áhætta fyrir menn er ekki þekkt. Eins og með önnur serótónvirk lyf er hugsanlegt aö nýbunnn fái fráhvarfseinkenm ef móðirin tok duloxetin skommu
fyrir fæðinqu. Aðeins ætti að nota CYMBALTA á meðgöngu ef hugsanlegur ávinningur réttlætir hugsanlega áhættu fyrir fóstur. Konum skal ráðlagt aö láta lækninn vita ef þær verða þungaðar eða hafa i hyggju að veröa þungaöar meöan a meöferð
stendur Br/ósfag/'öf.Duloxetin skilst mjög lítillega út i brjóstamjólk manna, þetta er byggt á rannsóknum á 6 mjólkurmyndandi sjúklingum, sem ekki voru með bam á brjósti. Aætlaöur daglegur skammtur ungbamsms a grundvelli mg/kc| er u^þ.b.
0 14% af þeim skammti sem móöirin fær. Ekki er mælt meö notkun CYMBALTA meöan á brjóstagjöf stendur yfir þar sem örugg notkun duloxetins hjá ungbörnum er ekki þekkt. Áhrif a hæfm til aksturs og notkunar véla:Engar rannsókmr hafa
verið gerðar til að kanna áhrif lyfsins á hæfni til aksturs eða notkunar véla. CYMBALTAgæti valdið róandi áhrifum og sundli. Leiðbeina skal sjúklingum um aö ef þeir finna fyrir róandi áhrifum eða sundli skulu þeir forðast athafmr sem gætu reynst
hættulegar, svo sem að aka eða stjórna vélum. Aukaverkanir:Algengustu aukaverkanirnar sem vart varð við hjá sjúklingum á CYMBALTA meöferö voru ógleði, höfuðverkur, munnþurrkur, svefnhöfgi og sundl. Samt sem áður voru meirihluti algengra
aukaverkana vægar til miölungs alvarlegar, þær byrjuöu venjulega skömmu eftir upphaf meöferðar og flestar höfðu tilhneigingu til að dvína, jafnvel þegar meöferö var haldið áfram. Aætluð tíöni: Mjög algengar (^1/10), algengar (£1/100 til <1/10),
sjaldgæfar (£1/1.000 til <1/100), mjög sjaldgæfar (£1/10.000 til <1/1.000), koma örsjaldan fyrir (<1/10.000), tiðni ekki þekkt (ekki hægt að áætla tiðni út frá fyrirliggjandi gögnum).lnnan tíöniflokka eru alvarlegustu aukaverkamrnar taldar upp fyrst.
Sýkingar af völdum sýkla og snikjudýra: Sjaldgæfar: Barkakýlisbólga. Ónæmiskerfí: Mjög sjaldgæfar:Bráðaofnæmisviðbrögð, ofnæmissjúkdómar. Innkirtlar: Mjög sjaldgæfar: Skjaldvakabrestur. Efnaskipti og næring: Algengar: Minnkuð matariyst.
Sjaldgæfar: Hár blóðsykur (einkum tilkynnt hjá sjúklingum með sykursýki). Mjög sjaldgæfar: Vessaþurrð, blóðnatríumlækkun. Tíðni ekki þekkt: Óeölileg seyting þvagstemmuvaka (SIADH). Geðræn vandamál: Algengar: Svefnleysi, uppnám,
minnkuð kynhvöt kvíði afbrigðileg fullnæging, afbrigðilegir draumar. Sjaldgæfar: Svefntruflanir, tannagnistran, vistafirring, sinnuleysi. Mjög sjaldgæfar: Geðhæð, ofskynjanir, árásarhneigð, reiði. Tiðm ekki þekkt: Sjalfsvigshugleiðingar,
sjálfsvígstengd hegðun. Taugakerfi: Mjög algengar: Höföuverkur (14,3%), svefndrungi (10,7%), sundl (10,2%), Algengar: Skjálfti, náladofi. Sjaldgæfar: Vöðvarykkjakrampi, taugaóstyrkur, athyglistruflan.r, svefnhofgi, bragskynstruflanir, hreyfibilun,
fótaóeirð slæmur svefn Mjög sjaldgæfar: Krampi. Tíðni ekki þekkt: Serótónín heilkenni, utanstrýtueinkenni, hvildaróþol, skynhreyfieirðarieysi. Augu: Algengar: Þokusýn. Sjaldgæfar:Ljósopsstæring, sjóntruflanir. Mjog sjaldgæfar.Gláka. Eyru og
völundaihús: Algengar: Eyrnasuö. Sjaldgæfar: Svimi, eyrnaverkur. Hjarta: Algengar: Hjartsláttarónot. Sjaldgæfar: Hraðtaktur, hjartsláttartruflanir ofan slegils. aöallega gáttatitringur. Æðar: Algengar: Andlitsroöi. Sjaldgæfar: Hækkaéur blMþrystingur,
útlimakuldi, réttstööublóöþrýstingfall. yfirliö. Tiöni ekki þekkt: Háþrýstingur, hættuleg blóöþrýstingshækkun. Öndunadæri. brjósthoi og miðmæti: Algengar: Geispar. Sjaldgæfar: Herpingur i kverkum, blóönasir. Meltingarfæn: Mjög algengar. Ogleði
(24 3%) munnþurrkur (12,8%). Algengar: Hægðatregða, niöurgangur, uppköst, meltingartruflun, vindgangur. Sjaldgæfar: Maga-og gamabólga, ropi, magabólga. Mjög sjaldgæfar: Munnbólga, andremma, bloðhægöir. Tiðm ekki þekkt: B'æö|n9 1
maqa oq qömum Lifurog ga//Sjaldgæfar: Hækkuð lifrarensím (ALT.AST.alkaliskur fosfatasi), lifrarbólga, bráður lifrarskaði. Tiðni ekki þekkt: Gula, lifrarbilun. Húð og undirhúð: Algengar: Aukin svitamyndun, útbrot. Sjaldgæfar: Nætursviti, ofsaklaöi,
snertiofnæmi kaldur sviti, Ijósnæmi, aukin tilhneiging til marbletta. Tíðni ekki þekkt:Ofsabjúgur, Stevens-Johnson heilkenni. Stoðkerfiog stoðvefur: Algengar: Stoðkerfisverkir, vöðvastifni, vöðvakrampar. Sjaldgæfar:Vöðvakippir Mjog sjaldgæfar:
Kjálkastjarfi. Nýru og þvagfæri: Sjaldgæfar: Þvagteppa, þvaglátstregða, þvaghik, næturmiga, ofsamiga, minnkað þvagflæði. Mjög sjaldgæfar:Óeðlileg lykt af þvaginuÆxlunarfæri og brjóst: Algengar: Ristruflun. Sjaldgæfar:sáðlatsroskun,
sáðlatsseinkun, kynlífsvandamál, blæöing í æxlunarfærum kvenna. Mjög sjaldgæfar: Tiðahvarfaeinkenni. Almennar aukaverkanir og aukaverkanir á /komus/að.Algengar: Þreyta, kviðverkir. Sjaldgæfar. Einkennileg liðan kuldati finning, þorsti,
kuldahrollur lasleiki hitatilfinning sérkennilegt göngulag. Tíðni ekki þekkt: Brjóstverkur. Rannsóknamiðurstöður: Algengar: Þyngdartap. Sjaldgæfar: Þyngdaraukning, hækkaður kreatm fosfokinasi. Mjög sjaldgæfar: Hækkað kólesterol i bloöi. Einnig
hefur verið greint frá tilfellum af krampa og eyrnasuði aö meöíerö lokinni.Greint hefur verið frá réttstööublóðþrýstingsfalli og yfiriiði sérstaklega viö upphaf meðferðar.Greint hefur verið frá tilfellum af árásarhneigð og reiði, e.nkum við uppha
meðferðar eða eftir að meðferð lýkur.Greint hefur verið frá tilfellum af sjálfsvigshugleiðingum og sjálfsvigstengdri hegðun meðan á duloxetin meðferð stendur eöa stuttu eftir að meðferð lýkur.Algengt er að fráhvarfseinkenni komi fram þegar hætt
er að taka duloxetin (sérstaklega ef hætt er skyndilega). Algengast er að greint sé frá sundli, skyntruflunum (sérstaklega náladofa), svefntruflunum (þ.m.t. svefnleysi og ofsalegum draumum), þreytu, geðæsingi eða kviöa, ógleði og/eöa uppkostum,
skjálfta og höfuðverk, bráðlyndi, niðurgangi, ofsvita og svima. Almennt gildir um sérhæfða serótónin endurupptöku hemla (SSRI lyf) og serótónin/noradrenalin endurupptöku hemla (SNRI lyf) að þessi einkenni eru væg eöa hófleg og skammvinn,
hinsvegar, geta þau veriö hjá sumum sjúklingum alvarleg og/eöa langvinn. Þess vegna er mælt með lækkun skammta hægt og rólega þegar duloxetin meðferöin er ekki lengur talin nauðsynleg .Lítil en tölfræöilega marktæk hækkun á fastandi
blóðsykri kom fram í 12 vikna bráðafasa í þremur klínlskum rannsóknum á duloxetini hjá sjúklingum með taugaverki vegna sykursýki sem meöhöndlaöir voru með duloxetini. HbA1c gildi voru stoðug bæði hja sjuklingum meðhondluöum meö
duloxetini og lyfleysu. í framlengdum fasa rannsóknanna, sem stóð í allt að 52 vikur, varð hækkun á HbA1c gildum hjá bæði duloxetin hópnum og þeim sem fengu hefðbundna meðferð, en meðalhækkunin varl0,3/o hærri hjá hópnum sem
meðhöndlaður var með duloxetini. Það varð einnig lítil hækkun á fastandi blóðsykri og heildarkólesteróli hjá sjúklingunum sem fengu duloxetin á meöan að rannsóknargildi voru lítillega lækkuð i hópnum sem fékk heföbundna meðferö. Leiörétt QT
bil (QTc) hjá sjúklingum á duloxetin meðferð var ekki frábrugðið því sem sást hjá sjúklingum sem fengu lyfleysu. Enginn klinískt mikilvægur munur var á QT, PR, QRS eða QTcB mælingum milli sjúklinga sem fengu duloxetin og þeirra sem fengu
lyfleysu.Ofskömmtun:Greint hefurverið frá ofskömmtunartilfellum, eitt sér eða samhliöa öðrum lyfjum, með duloxetin skömmtum af stærðinni 5400 mg. Nokkur dauösföll hafa átt sérstað, aðallega i blönduðum ofskömmtunartilvikum en^einmg meö
duloxetini einu sér við u.þ.b. 1000 mg skammt. Einkenni ofskömmtunar (duloxetins eitt og sér eða i samsetningu með öðrum lyfjum) eru svefnhöfgi, dá, serótónin heilkenni, krampar, uppköst og hraðtaktur. Ekki er þekkt sértækt mótefm við duloxetim
en ef serótónín heilkenni fylgir, má ihuga sértæka meðferð (svo sem cýpróheptadín og/eða stjómun á likamshita). Haldið öndunarvegi opnum. Mælt er með vöktun á hjarta og lifsmörkum, ásamt viöeigandi meöferð við einkennum og
stuðningsmeðferö. Magatæming kemur til greina skömmu eftir inntöku eða hjá sjúklingum með einkenni. Lyfjakol geta verið gagnleg til að draga úr frásogi. Duloxetin hefur stórt dreifirúmmál og því ólíklegt að notkun þvagræsilyfja, blóðskipti og
blóðsíun komi að notum. MARKAÐSLEYFISHAFI: Eli Lilly Nederland BV, Grootslag 1-5, NL-3991 RAHouten, Holland. DAGSETNING FYRSTU ÚTGAFU MARKAÐSLEYFIS/ENDURNYJUNAR MARKAÐSLEYFIS:Dagsetning fyrstu utgáfu
markaðsleyfis: 17. desember 2004. Hámarkssmásöluverö skv. Lyfjaverðskrá (nóvember 2009). Lyfið er lyfseðilsskylt (R). Tryggingastofnun rikisins tekur þátt i greiðslu lyfsins (B-merkt). Cymbalta 30 mg hylki, 28 stk. 6.841 kr. Cymbalta 60 mg
hylki, 28 stk. 9.133 kr. Cymbalta 60 mg hylki, 98 stk. 28.405 kr. DAGSETNING ENDURSKOÐUNAR TEXTANS 1. júlí 2009. Frekari upplýsingar að finna á www.serlyfjaskra.is