Læknablaðið - 15.11.2010, Qupperneq 29

FRÆÐIGREINAR
Y F I R L I T
Tafla III. Tíðni fylgikvilla í fæðingu hjá konum íkjörþyngd, ofþyngd og með offitu.
Kjörþyngd ÞS 19-24,9 n=300 Ofþyngd ÞS 25-29,9 n=150 Offita ÞS 2:30 n=150 Áhættuhlutfall (95% vikmörk)
Framköllun fæöingar 12,7%" 15,3% 22,7%** 2,02 (1,21-3,37)
Fæðing með sogklukku 5,3% 6,7% 7,3% 1,40 (0,62-3,08)
Fæðing með töng 0,7% 1,3% 0,7% 1,0(0,04-10,5)
Fæðing með keisaraskurði 14,7%"* 18,0% 28,7%*** 2,34 (1,50-3,89)
Fæðing með bráðakeisaraskurði 9,3%* 9,3% 16,7%* 2,14(1,18-3,89)
Fæðing með valkeisaraskurði 5,3%** 8,7% 12,7%** 2,56 (1,28-5,26)
Fæðing með blönduðum aðferðum 1,3% 2,7% 2,0% 1,51 (0,29-6,93)
Spangarsprunga 1-2“ 51,7% 48,0% 44,7% 0,78(0,52-1,15)
Spangarsprunga 3° 5,0% 6,7% 2,7% 0,52(0,15-1,46)
Spangarsprunga 4“ 0,7% 0,0% 0,7% 1,0(0,05-10,5)
Spangarskurður 11,0% 14,7% 12,7% 1,17(0,63-2,12)
Axlaklemma 2,3% 0,0% 1,3% 0,57 (0,08-2,37)
ÞS: Þyngdarstuðull; *p<0,05; **p<0,01; * **p<0,001; Samanburður á konum í kjörþyngd og of feitum konum.
og kyns barns. Ekki var marktækur munur á
þyngdarstuðli eftir fjölda fyrri fæðinga hjá of
feitum konum og hjá konum í kjörþyngd (0,86 ±
0,06 og 0,87 ± 0,05; p=0,97).
Þyngdaraukning
Of feitar konur þyngdust marktækt minna á
meðgöngu samanborið við konur í kjörþyngd
(tafla I). Ekki var marktækur munur á þyngdar-
aukningu of þungra kvenna samanborið við
konur í kjörþyngd (p=0,4).
Fylgikvillar á tneðgöngu
Þegar vandamál of feitra kvenna eru skoðuð með
konur í kjörþyngd til samanburðar, sést að of feitar
konur eru marktækt líklegri til að hafa langvinnan
háþrýsting fyrir þungun, fá háþrýsting á með-
göngu, meðgöngueitrun, meðgöngusykursýki
og stoðkerfisverki, samanborið við konur í
kjörþyngd. Ekki var marktækur munur á tíðni
háþrýstings fyrir þungun, meðgönguháþrýstings,
meðgöngueitrunar, meðgöngusykursýki og stoð-
kerfisverkja, hjá konum í ofþyngd samanborið við
konur í kjörþyngd (mynd 1, tafla II).
Framköllun fæðingar ogfæðing með keisaraskurði
Tíðni framköllunar fæðingar og fæðinga með
keisaraskurði var marktækt hærri hjá of feitum
konum samanborið við konur í kjörþyngd. Ekki
var marktækur munur á tíðni framköllunar
fæðingar og fæðingu með keisaraskurði hjá
konum í ofþyngd samanborið við konur í kjör-
þyngd. Ennfremur sýndu niðurstöður okkar að
Fylgikvillar í fæðingu
■ Kjörþyngd
□ Ofþyngd
B Offita
Framköllun fæðingar Fæðing með Fæðing með Fæðing með
keisaraskurði bráðakeisaraskurði valkeisaraskurði
*p<0,05; **p<0,01; ‘**p<0,001
framköllun fæðingar eykur ekki marktækt líkur á
bráðakeisaraskurði (OR 1,9, CI 1,02-3,52).
Áhaldafæðing, spangaráverki og axlaklemma
Ekki var marktækur munur á notkun sogklukku
eða tangar við fæðingu, tíðni spangarsprungu,
spangarskurðar eða axlaklemmu hjá konum í
kjörþyngd, ofþyngd eða offitu (mynd 2, tafla III).
Mynd 2. Fylgikvillar í
fæðiitgu. Samanburður
kvenna í kjörþyngd, ofþyngd
og með offitu.
Fylgikvillar barna
Fylgikvillar barna kvenna með offitu voru
marktækt algengari en hjá börnum kvenna í
kjörþyngd og ofþyngd. Meðalþyngd nýbura
of feitra kvenna var 3908 g ± 38 g, en börn
kvenna í kjörþyngd vógu 3771 g ± 27 g, p=0,004.
Höfuðummál barna kvenna með offitu var
marktækt meira en barna kvenna í kjörþyngd,
p<0,001 (tafla IV). Böm kvenna með offitu voru
líklegri til að þurfa innlögn á nýburagjörgæslu,
LÆKNAblaðið 2010/96 693