Frjáls verslun - 01.08.2014, Side 33

FRJÁLS VERSLUN 8-9 tbl. 014 33
R
eynir Vignir, löggiltur
endurskoðandi,
fagnar um þessar
mundir 40 ára starfs ­
afmæli sínu hjá PwC.
Hann var um árabil
framkvæmdastjóri
og stjórnarformaður stofunnar. Hann var
formaður Vals í átta ár og í stjórn félagsins
í tíu ár og hóf sem ungur piltur að spila
með félaginu bæði í handbolta og fótbolta.
Hann hefur alla tíð verið talnaglöggur og
vakti athygli tíu ára þegar hann hóf að
skrá úrslit allra leikja sem hann lék með
Val í dagbók sem faðir hans gaf hon um.
Skipulagður og með reglusemi á úrslit um
leikja og fjármálum; endurskoðun hlaut að
bíða hans. En við byrjum á dagbókar færsl ­
unum árið 1963 sem tíu ára gutti með Val.
„Faðir minn, Ragnar Vignir, var keppnis ­
maður í íþróttum og gaf mér dagbók þegar
ég var 10 ára og hvatti mig til að skrá niður
úrslit leikja. Ég skráði síðan úrslit allra
leikja sem ég keppti í – bæði í fótbolta og
handbolta; hvar var spilað, hver var and ­
stæðingurinn og hverjir voru í liði Vals og
hvaða stöðu þeir léku á vellinum. Svo vann
ég upp úr þessu með hverjum ég spilaði
mest og hverjir skoruðu flest mörk fyrir Val
í þessum flokki eða hinum.
Ég var svolítið skipulagður og er það svo
sem enn. Því fylgja bæði kostir og gallar.
Kostirnir eru kannski fyrst og fremst þeir að
maður getur skipulagt og nýtt tímann sinn
vel. Það er kostur í starfi endur skoðandans
þar sem ég vinn með mörgum og þarf að
hitta samstarfsmenn og viðskipta vini á
ýmsum tímum. Ókostirnir eru kannski þeir
að maður segir nei við einhverju af því að
það passar ekki inn í eitthvert skipulag og
missir þá kannski af og tekur ekki þátt í
einhverju skemmtilegu. Ég held þess vegna
að allt sé best í hófi hvað þetta varðar en
það er nauðsynlegt fyrir endurskoðendur
að vera skipulagðir.“
Framkvæmdastjóri um tíma
Hann fór í Verslunarskóla Íslands. „Það
var aðallega vegna þess að strákur sem bjó
í sama húsi og ég fór í skólann og fræddi
mig um það að þar væri gaman; bæði
skemmtilegt að læra og mikið og líflegt
félags starf.
Það kom fljótt í ljós í skólanum að
það lá ágætlega fyrir mér að vinna með
tölur og náði ég fljótt tökum á bókfærslu
og það stefndi í það sem síðar varð.
Upphafið að því að ég fór að vinna á
endur skoðunarskrifstofu var að fulltrúar
PwC spurðu kennara í Versló hvort það
væru ekki einhverjir hæfileikaríkir bók­
færslumenn að ljúka stúdentsprófi frá
skólanum vorið 1974 og bent var á mig og
fleiri. Úr varð að ég fór að vinna hjá PwC
daginn sem ég hóf nám í viðskiptafræði við
Háskóla Íslands 1. október 1974. Ég var
þá 21 árs og er búinn að vinna samfleytt á
þessum ágæta vinnustað í 40 ár.“
Reynir var framkvæmdastjóri PwC á
árunum 1987­1998 og eftir það varð hann
stjórnarformaður félagsins. Hann gegndi
síðan aftur starfi framkvæmdastjóra um
tíma eða á árunum 2008­2012. Hann hefur
átt sæti í stjórn félagsins frá árinu 2013.
„Þegar ég var framkvæmdastjóri lögðum
við stjórnendur áherslu á að reka fyrirtækið
vel og hafa innan þess ánægt starfsfólk sem
fengi framgang í starfi því hluti af starfsemi
PwC er að kenna fólki sem tekur síðan
löggildingarpróf í endurskoðun. Það ýmist
ílengist hjá fyrirtækinu eða fer að vinna
annars staðar. Síðan höfum við alltaf lagt
áherslu á að viðskiptavinir vildu leita til
okkar vegna þess að gæði einkenni störf
starfsmanna fyrirtækisins.“
Að ósekju
Svo kom skellurinn. Efnahagshrunið.
Hvað með ímynd endurskoðenda í
kjölfar þess?
„Ég held að það sé ekkert launungarmál að
ímynd endurskoðenda skaðaðist við hrunið
en ég tel að að hluta til hafi það verið að
ósekju. Í umræðunni sem fylgdi hruninu
var ekki gerður greinarmunur á því sem
endurskoðendur voru að gera og því sem
forráðamenn sérstaklega stærri fyrirtækja
gerðu; og þá var oft enginn greinarmunur
gerður á mismunandi ábyrgð þessara aðila.
Það var jafnvel sagt að endurskoðendur
færðu bókhald bankanna – sem alls ekki er
rétt því bókhald þeirra er fært af þeim og
uppgjör þeirra og annarra stærri fyrirtækja
eru unnin af þeirra stjórnendum og á
ábyrgð þeirra og stjórnar fyrirtækjanna.
Ég get orðað þetta þannig að það er vænt ­
ingabil á milli þess sem endurskoð endur
raunverulega gera og þess sem margir –
sem tóku þátt í umræðunni – halda að þeir
geri. Ég held hins vegar að þessi umræða
sé að breytast og að fólk sé búið að átta sig
á því í hverju vinna okkar felst og hverju
við eigum að koma til skila og standa fyrir.
Þegar fram í sækir mun sagan staðfesta
það að í langflestum tilvikum unnu endur ­
skoðendur vel og eftir þeim lögum og
reglum sem um okkar störf gilda.“
Ímynd endurskoðenda
skaðaðist við hrunið – en ég tel
að að hluta til hafi það verið
að ósekju. Í umræðunni sem
fylgdi hruninu var ekki gerður
greinarmunur á því sem endur­
skoðendur voru að gera og því
sem forráðamenn sérstaklega
stærri fyrirtækja gerðu.