Frjáls verslun - 01.08.2014, Blaðsíða 43
FRJÁLS VERSLUN 8-9 tbl. 014 43
Þ
að er hætt við að
Ragn ari Reykás yrði
mikið niðri fyrir, með
tilheyrandi ma… ma…
ma…sogum, ef einhver segði
honum frá Jack Ma, stofnanda
og stjórnarformanni kínverska
fyrirtækisins Alibaba.
Fyrirtækið var skráð á hluta
bréfa markað fyrir nokkrum vikum
og var um að ræða stærsta
frumútboð frá upphafi. Skráð
markaðsverðmæti fyrirtækisins
er nú hærra en Boeing, Airbus
og Federal Express samanlagt.
Og hærra en markaðsverðmæti
margra af hinum svokölluðu
„tæknirisum“. Og Jack Ma er, á
pappír, einn auðugasti maður í
Kína eða sá auðugasti eftir því
hvernig daglegir vindar blása
á hlutabréfamarkaði. Það hefur
ekki alltaf verið sama sagan með
Jack. Fyrir tveimur áratugum
var hann enskukennari að fara
yfir óreglulegar sagnir í ensku.
Svo tók hann ákvörðun um að
verða frumkvöðull. Afraksturinn
er stærsta fyrirtæki í heimi á
sviði viðskipta á netinu, með
mörg hundruð milljónir viðskipta
vina, enda eru heimahagarnir
fjölmennir. Í fyrra var umfang
viðskipta fyrirtækisins meira en
eBay og Amazon.com sam an
lagt. Í bréfi sem Jack sendi til
samstarfsmanna sinna í undan
fara beiðni um skráningu á
hlutabréfamarkað hamrar hann
á því að kennisetning fyrirtæki s
ins verði óbreytt eftir skráningu;
viðskiptavinurinn í fyrsta sæti,
starfsmenn í öðru sæti, hluthafar
í þriðja sæti. Og reyndar er Jack
ekkert sérstaklega uppnuminn
yfir skráningu fyrirtækisins sem
hann líkir við stopp á bensínstöð
til að fylla á tankinn á bíltúr.
Reyndar á löngum bíltúr en þeg ar
Jack og nokkrir vinir hans stofn
uðu Alibaba var von þeirra að
fyrirtækið myndi lifa í 102 ár.
Þegar Jack er mæddur eða
arg ur horfir hann á Forrest Gump.
„Myndin segir mér að hvað sem
breytist, þá ert þú… þú.“
lOFtUR ólAFSSON
– sjóðstjóri hjá Sameinaða lífeyrissjóðnum
ERLENDI
FORSTJÓRINN
Ali Baba og fjársjóðurinn
Á
sta Bjarnadóttir segir
oft erfitt að vera stjórn
andi í sérfræðinga
fyrir tæki þar sem
sérfræðingar beri gjarna meiri
virðingu fyrir tæknilegri þekkingu
og reynslu af verkefn
um en stjórn un sem
slíkri.
Hún segir Google
eitt af þeim fyrirtækj
um sem hafi brennt
sig á þessu á síðasta
áratug.
„Neikvæð viðhorf
gagnvart stjórnun hjá
Google gengu svo
langt að prófað var að
taka út alla millistjórnendur um
tíma. Það gekk ekki og í kjölfarið
var sett í gang rannsókn þar sem
leitað var svara við því í fyrsta
lagi hvort stjórnun væri nauðsyn
leg hjá Google og í öðru lagi, ef
fyrsta svarið yrði jákvætt, hvernig
stjórnun væri þá æskileg. Notuð
voru ýmis gögn, til dæmis 360
gráðu mat og reglulegar starfs
mannakannanir, auk viðtala við
stjórnendur og starfsmenn, ekki
síst starfsmenn sem höfðu sagt
upp störfum.“
Fyrirtækið bjó í framhaldinu til
stjórnunarlíkan þar sem fram
kom hagnýt lýsing á þeim hegð
unarþáttum sem rannsóknin
hafði sýnt að skiptu
mestu máli. Stjórn
unarlíkan Google felur
í sér átta skilgreind
svið hegðunar og
er það nú notað við
val á stjórnendum,
mat á frammistöðu
stjórnenda, mæling
ar á viðhorfum
starfsmanna og að
sjálfsögðu við þjálfun
stjórnenda. Líkanið hefur reynst
mjög hagnýtt þannig að stjórn
endur sem vilja bæta sig geta
fengið mikla leiðsögn um hvað
þeir eiga að gera og geta reiknað
með að það skili árangri.“ Ásta
segir forsvarsmenn Google halda
því fram að með þessu hafi tekist
að kveða niður vantrú sérfræðing
anna á stjórnun og vilji manna til
að taka að sér slík verkefni hafi
aukist.
DR. ÁStA BJARNADóttiR
– ráðgjafi hjá Capacent
MANNAUÐS-
STJÓRNUN
Stjórnun á sérfræðinga
vinnustað
S
ímanum mínum var
stolið á Kastrup á
dögunum þegar ég
var á leið til Þýska
lands. Í fjóra daga var ég án
símans og uppgötvaði hvað
maður er raunverulega háður
honum. Það er ekki bara hve
gott er að vera í sambandi við
sína nánustu og láta vita af sér.
Í símanum voru símanúmer
hjá því fólki sem ég var að
fara að hitta til að mynda. Í
dagbókinni voru heimilisföng
og tímasetningar. HEREkortin
tilbúin til að rata á rétta staði,
lagalistinn og hljóðbókin biðu
hljóð afspilunar fyrir langt
ferða lag um sambandsríkið
Þýska land.
Seint um kvöld á hótelinu
ætlaði ég að hringja heim, láta
vita; enginn sími á herberginu.
Ekki heldur á þeim þremur
öðrum góðu hótelum sem ég
gisti á. Og tíkallasímar, þeir eru
löngu horfnir, eins og gufueim
reiðin. Vopnaður myndavélum
– en saknaði samt sárt símans
til að taka dagbókarmyndir af
svínasnitseli og dröppuðum
Trabant til að senda heim.
Enginn Twitter, engar fréttir,
ekkert.
Merkilegt hve þetta litla tæki
er orðið margslugið; gpstæki,
tónlistarspilari, myndavél, vafri,
leikir og öpp, allt í einum litlum
pakka. Ótrúlegt.
Kominn heim fékk ég
lánaðan fimm ára gamlan
snjall síma, sem eitt sinn var
„top of the line“. Það var eins
og að fara aftur um aldir, eins
og aka dráttarvél á þýskri
hraðbraut! Þvílíkar framfarir frá
N97 mini í 1020. Og 1520 er
víst enn betri.
PÁll StEFÁNSSON
– ljósmyndari
GRæJUR
Klukkan hvað!