Bæjarins besta - 22.12.2010, Blaðsíða 9

MIÐVIKUDAGUR 22. DESEMBER 2010 9
„Það er náttúrulega frekar mik-
ið að leika svo til stöðugt í sautján
ár, svo ég ákvað að söðla um og
prófa eitthvað nýtt. Á Patreksfirði
setti ég upp sýningar með krökk-
unum í skólanum, og kenndi öll-
um bekkjum hans leiklist á þess-
um tveimur árum. Þetta voru
sprækir krakkar og það var mjög
gaman að vinna með þeim. En
þetta verkefni með krökkunum í
Menntaskóla Ísafjarðar er raunar
fyrsta eiginlega leikstjórnarverk-
efnið mitt,“ segir Halldóra, sem
er ánægð með þá áskorun sem
það felur í sér. „Maður vaknar
svolítið og kynnist nýjum hliðum
starfsins, sem mér finnst bara
mjög gaman. Mér finnst þetta
mjög spennandi áskorun,“ segir
hún.
Auk starfsins með Leikfélagi
MÍ kennir Halldóra ýmiss nám-
skeið á vegum Fræðslumiðstöðv-
ar Vestfjarða – allt frá leiklistar-
námskeiðum, til íslensku fyrir
útlendinga. „Það er alveg yndis-
legur vinnustaður og mjög öflugt
starf sem á sér stað hjá Fræðslu-
miðstöðinni. Það er mikil gróska
hérna og margt spennandi á
prjónunum,“ segir Halldóra.
Óttaðist sólarleysið
Hún fluttist sem áður segir til
Ísafjarðar ásamt fjölskyldu sinni
í ágúst síðastliðnum og segir ný
heimkynni leggjast vel í sig.
„Sumarið tók ofsalega vel á móti
okkur. Það var hérna sól og blíða
og spegilsléttur fjörður dag eftir
dag, alveg fram í október. Svo
kom veturinn með látum og þá
brá mér svolítið,“ segir hún og
brosir. „Á Patreksfirði virtist
veðráttan nefnilega alveg fylgja
Reykjavík, en svo er aftur á móti
ótrúlega mikill munur á veðrinu
hér og á Patreksfirði,“ bætir hún
við.
„En ég hugsaði líka að náttúr-
an, eða almættið, sér um sína.
Um leið og snjórinn kemur, kem-
ur líka svo mikil birta. Þá hættir
maður að óttast sólarleysið, sem
maður velti kannski aðeins fyrir
sér svona til að byrja með – að
hafa ekki sólina svona lengi! Mér
finnst nefnilega voðalega gott að
hafa hana, ég er svolítið sólar-
barn,“ segir Halldóra og hlær við.
Fleiri einstaklingar leita til
fjölskylduhjálpar kirkjunnar
„Undanfarin tvö ár höfum
við tekið eftir að fleiri leita til
okkar eftir aðstoð en aukningin
er þó ekkert í líkingu við það
sem gerst hefur á höfuðborgar-
svæðinu,“ segir séra Magnús
Erlingsson, sóknarprestur á
Ísafirði. „Við finnum fyrir því
að það er minna af peningum á
svæðinu en var hér fyrir nokkr-
um árum. Hins vegar var ekki
þessi mikli skellur hér eins og
í Reykjavík enda náði upp-
sveiflan hér ekki sömu hæðum
og fyrir sunnan. Þannig að-
stoðin hér hefur aukist jafnt og
þétt undanfarin misseri,“ segir
Magnús. Hann segir presta
einnig starfa sem umboðsmenn
fyrir hjálpastarf kirkjunnar.
„Fólk sem þarf á hjálp á að
halda, hvort sem það er yfir
jólahátíðarnar eða á öðrum árs-
tímum, getur snúið sér til síns
sóknarprests. Yfirleitt er um að
ræða aðstoð við matarinnkaup.
Það heyrir þó til undantekninga
að við stöndum fyrir matarúthlut-
unum hér á Ísafirði heldur er al-
gengast að við veitum fólki út-
tektarkort sem gildir þá bæði í
Bónus og Samkaup,“ segir Magn-
ús.
„Þá er einnig algengt að þegar
fyrirtæki og félagasamtök rétta
samborgurum sínum hjálparhönd
að þeir leiti til sóknarpresta til að
hafa milligöngu í slíkum mál-
um,“ segir Magnús og bætir við
að fleiri aðilar á svæðinu sinni
álíka hlutverki. „Það er umtals-
vert starf sem hér unnið að hálfu
kirkjunnar, sveitarfélagsins og
líknarfélaga í þágu fátækra þó
svo þetta starf fari ekki hátt,“
segir Magnús sem að endingu
vill hvetja fólk um gleðja hvert
annað. „Því þegar allt kemur til
alls þá eiga jólin að snúast um að
gleðja náungann og gildir þá einu
hvort þeir eru ríkir eða fátæk-
ir,“ segir Magnús Erlingsson,
sóknarprestur. – kte@bb.is
Ísafjarðarkirkja.