Bæjarins besta - 22.12.2010, Blaðsíða 15

MIÐVIKUDAGUR 22. DESEMBER 2010 15
mjög vænt um þann kór. Hann er
svolítið eins og fyrsta ástin,“ seg-
ir Bea og brosir. Hún hafði sömu-
leiðis umsjón með Hátíðarkór
Tónlistarskóla Ísafjarðar, sem
stofnaður var til að flytja stærri
verk. „Við fluttum til dæmis
Messías Händels og Requiem eftir
Mozart. Það var mjög skemmti-
legt fyrir mig líka, að fá að vinna
með svona stór verk og prófa
mig svolítið í því,“ segir Beata.
Hún hóf sömuleiðis snemma
störf sem píanókennari í Tónlist-
arskóla Ísafjarðar, þar sem hún
starfar enn. „Mér finnst verulega
gaman að kenna, það gefur mér
mjög mikið. Kórastarfið er líka
skemmtilegt, en það tekur millj-
ón sinnum meiri orku frá mér
líka. Það er alltaf erfitt að vinna
með svona mörgum,“ útskýrir
Bea.
Í dag er það Karlakórinn Ernir
sem nýtur starfskrafta hennar.
„Þetta er eitt það skemmtilegasta
sem ég hef gert, að vinna með
þeim. Andinn í kórnum er mjög
góður. Það er virkilega skemmti-
leg tilfinning að stjórna fjörutíu
körlum – manni líður stundum
eins og Marilyn Monroe þarna
fyrir framan þá!“segir Bea. Kór-
inn hefur nú nýlokið við upptökur
á jólaplötu sem komin er í versl-
anir.
„Þetta eru nítján jólalög, sex
íslensk og þrettán erlend. Þetta
er búið að vera mjög skemmtileg
vinna og við erum búin að vera í
jólaskapi alveg síðan í septem-
ber,“ segir hún brosandi.
Erfiðasta tungumálið
Eftir rúmra tveggja áratuga bú-
setu á Íslandi talar Bea afskaplega
góða íslensku. Hún segir tungu-
málið þó afar erfitt. „Ég hef lært
ítölsku, ensku, frönsku og rúss-
nesku og mér finnst ekkert af því
jafn erfitt og að læra íslensku!
Mér finnst fáránlegt að hafa verið
hér í meira en tuttugu ár og tala
samt ekki alveg rétt,“ segir hún
og hristir höfuðið.
Ungverska og íslenska hafa á
stundum verið nefndar erfiðustu
tungumál í heimi og Bea nýtur
góðs af því á sumum sviðum.
„Ég held að framburðurinn minn
sé alveg ágætur. Ungverska er
líka alltaf með áherslu á fyrsta
atkvæði í hverju orði og við erum
með svipaða sérhljóða. En að
orð skuli vera kvenkyns og karl-
kyns og hvorugkyns, ég hef ekki
nokkra tilfinningu fyrir því,“
segir Bea og skellir upp úr.
Hún á sér uppáhalds íslenskt
orð sem hún segir forvitnum
blaðamanni frá. „Fyndnasta ís-
lenska orðið finnst mér vera
„gestrisni“. Það hljómar alveg
rosalega rússneskt,“ segir hún
kímin. „Og svo fannst mér líka
mjög fyndið þegar við vorum að
vinna með Söngvaseið. Þá var
alltaf verið að segja „nunnun-
um“. Það finnst mér líka fyndið
orð,“ segir hún að lokum og hlær.
ég svo bréf frá honum, með at-
vinnuumsókn. Þá brá mér nú svo-
lítið. Mér datt ekki í hug að hann
væri að meina þetta og hafði
ekkert hugsað alvarlega um þetta.
Ég vissi ekki einu sinni hvað
Ísland var þá! Ég vissi að höfuð-
borgin héti Reykjavík og ég var
búin að heyra af Vigdísi Finn-
bogadóttur. En fyrir utan það
vissi ég bara að það væri líklega
mjög kalt á þessu landi,“ segir
Bea brosandi.
Hún segist hafa verið lítt heill-
uð af tilboðinu. „Mamma mín
sagði mér að prófa þetta og fara
í eitt ár. Svo ég kom, en var
alveg harðákveðin í að fara aftur
heim eftir árið!“
Fyrsti veturinn erfiður
Bea kom til Íslands 1. október
1986. „Daginn áður en ég fór var
ég í sólbaði við ána heima, þetta
var mjög heitt haust í Ungverja-
landi. Það fyrsta sem ég gerði á
Íslandi var svo að detta á svellinu
við Keflavíkurflugvöll,“ segir
hún og hlær við.
Veður var slæmt og fyrstu fjóra
daga Beu í Reykjavík var ekkert
flogið. „Ég var bara veðurteppt.
Ég hélt að þetta væri eitthvað
alveg sérstakt ástand. Þegar snjór-
inn kom hugsaði ég með mér,
nei, þetta hlýtur nú að vera mjög
sérstakt, þetta hlýtur að lagast.
En svo gerðist það aldrei,“ segir
hún brosandi.
Upphaflega stóð til að Bea tæki
við stjórn kórs í Reykjavík.
„Alveg þangað til í ágúst hélt ég
að ég væri að fara til Reykjavíkur,
en svo breyttist það alveg á síð-
ustu mínútu. Kórnum bauðst ís-
lenskur kórstjóri og þau vildu
það frekar – af því að útlendingur
væri líklegri til að fara eftir eitt
eða tvö ár. Svo fór þetta nú reynd-
ar þannig að Íslendingurinn hætti
eftir eitt ár en ég er búin að vera
í landinu síðan,“ segir Bea.
Hún hélt því vestur á Ísafjörð,
þar sem henni hafði boðist staða
sem organisti og kórstjóri Sunnu-
kórsins. „Þegar það kom í ljós að
ég og Sunnukórinn ættum sama
afmælisdag, 25. janúar, lá þetta
nú bara beint við. Þetta átti bara
að smella svona saman,“ segir
Bea og brosir.
Sunnukórinn
fyrsta ástin
Á þeim árum sem Bea hefur
búið og starfað á Ísafirði hefur
hún komið víða við. Hún stýrði
Sunnukórnum, stúlknakór Tón-
listarskóla Ísafjarðar, Hlífarkórn-
um í tvö ár, var organisti á Ísafirði
og í Súðavík og kenndi jafnvel
tónmennt í grunnskólanum í eitt
ár. „Það var reyndar aðeins of
snemmt. Ég talaði ekki nógu
góða íslensku þá. Hálfur tíminn
fór í að ég útskýrði fyrir kennar-
anum hvað ég vildi að krakkarnir
gerðu, og hinn helmingurinn í að
hann útskýrði það fyrir krökkun-
um,“ segir Bea og hlær við.
Hún segir kórstarfið hafa verið
mjög gefandi. „Ég var í um níu
ár með Sunnukórnum og þykir
Mikil aukning í um-
ferð til Vestfjarða
Sá stórfelldi samdráttur sem
verið hefur í umferð á hring-
veginum svokallaða milli ára
og fjallað var um í fréttum fyrir
stuttu, nær ekki til Vestfjarða.
Þvert á móti hefur umferð til
Vestfjarða aukist um 5% fyrstu
ellefu mánuði ársins miðað við
sama tímabil í fyrra. Umferð
um hringveginn dróst hins veg-
ar saman um ríflega 4% milli
ára og þá mest á Suðurlandi
eða um 8,2%. Tölur fyrir Vest-
firði koma frá tveimur talning-
arstöðum, annars vegar við Ög-
ur í Ísafjarðardjúpi og hins
vegar á Klettshálsi í Barða-
strandarsýslu. Í byrjun desem-
ber höfðu 60.205 bílar ekið
fram hjá Ögri frá áramótum og
um 27.065 bílar höfð ekið um
Klettsháls.
Athygli vekur að á meðan
umferðin um Ögur eykst um-
talsvert á milli ára eða um 13%,
er mikill samdráttur í umferð
um Klettsháls eða 11%. Leiða
má líkum að því að nýr vegur
um Þröskulda eða Arnkötlu-
dal, sem tekin var í notkun
seinni part síðasta árs, skýri að
hluta til þetta misræmi. Þá hafa
einnig verið umtalsverðar
vegaframkvæmdir Vesturvegi
um Barðarströndina í ár sem
kunna að hafa dregið úr um-
ferðinni.
Eins og gefur að skilja er
umferðin margfalt meiri yfir
sumartímann. Þannig óku ríf-
lega 32 þúsund bílar framhjá
Ögri yfir sumarmánuðina þrjá
sem er meira en helmingurinn
af umferðinni yfir árið. Aukn-
ingin umferðar yfir sumarið í
Ögri var 15% sem er gríðarlega
mikil og þá sér í lagi í saman-
burði við samdráttinn annars
staðar á landinu. Samdráttur-
inn í umferð um Klettsháls var
nær 20%, en sumarið 2009
keyrðu ríflega 20 þúsund bílar
yfir hálsinn en í ár voru þeir
aðeins rúm 16 þúsund talsins.
Það var mikið hlegið á kaffi-
stofunni í Vélsmiðju Ísafjarðar
þegar kaffistofugestir fögnuðu
útgáfu bókarinnar Það svíkur
ekki Bragakaffið eftir dr. Þor-
leif Ágústsson. Eins og nafn
bókarinnar gefur til kynna,
byggir hún á sögum sem eiga
uppruna sinn á kaffistofunni
sem jafnan er kennd við eig-
anda vélsmiðjunnar, Braga
Magnússonar, og kölluðu Braga-
kaffi.
„Þó hafa sumir leyft sér að
kalla hana Svörtuloft vegna
þeirrar meintu svartsýni sem
þar ku stundum ríkja. En fasta-
gestir Bragakaffis voru síður
en svo þungir á brún þegar
þeir glugguðu í nýju bókina
og skemmtu þeir sér hið besta
yfir þessari vitleysu eins og
þeir kölluðu bókina,“ segir í
tilkynningu.
Sérstaka athygli vöktu mynd-
ir af söguhetjunum við ýmsar
aðstæður en listamaðurinn
Ómar Smári Kristinsson tók
að sér að myndskreytta bókina.
„Vafalaust munu einhverjir
efast um sannleiksgildi sumra
þeirra sagna sem í bókinni eru
en eins og þeir segja í Braga-
kaffi þá skal heldur hafa það
sem betur hljómar,“ segir í til-
kynningu. – thelma@bb.is
Bragakaffi fagn-
að í Bragakaffi
Kaffistofugestir í Vélsmiðju Ísafjarðar
fögnuðu útgáfu bókarinnar Það svíkur
ekki Bragakaffið eftir Þorleif Ágústsson.