Fréttatíminn - 10.04.2015, Blaðsíða 31

og hver annar. Danir biðu átekta og
Íslendingar hristu höfuðið góðlát-
lega yfir því sem fram fór í stjórnar-
setrinu, en sögðu jafnframt vinum
sínum hinar góðu en þó naumast
trúlegu fréttir um skuldaafnám og
lækkun skatta.
Erindi félaganna var heimsókn til
Ólafs Stephensen, fyrrum stiftamt-
manns og stórvinar Banks – þeir
höfðu kynnst 1772 þegar Banks
heimsótti Ísland og höfðu skrifast
á (á latínu) alla tíð síðan. Ólafur var
nú kominn á eftirlaun og bjó á eign
sinni Viðey skammt frá bænum.
Hooker hafði verið á fótum hálfa
nóttina við athuganir á gróðri í mið-
nætursólinni, til þess að bæta upp
rigninguna daginn áður, og fannst
því allmikið til um þegar róið var
með þá út til eyjarinnar um morg-
uninn og á móti þeim tók hinn 78
ára gamli fyrrum stiftamtmaður,
klæddur eins og atvikinu hæfði
í danskan foringjaeinkennisbún-
ing: bláar, þröngar langbrækur
með spora, skarlatsrauðan frakka
skreyttan hvítum kniplingum og
skúfum og þrístrendan hatt með
langri, hvítri fjöður. Ólafur var afar
glaður að hitta skjólstæðinga Banks
og vöknaði um augu þegar nafn
gamla vinar hans bar á góma. Hoo-
ker færði honum gjafir frá Banks,
Ólafur talaði af miklum ákafa um
liðna tíma en Jorgenson þýddi fyrir
félaga sína. Menn voru léttir í tali
og ekki virðist hafa verið minnst
á byltinguna. Á miðjum morgni
gengu þeir um eyna og dáðust að
sauðfé Ólafs og hinum verðmæta
æðarfugli.“
Sætsúpa, lax, kríuegg, sauður
og vöfflur
„Síðan gengu þeir inn til snæð-
ings og þótti Hooker það nokkuð
snemmt miðað við matarlystina.
Borðbúnaður var látlaus: Framan
við hvern stól var diskur, hnífur og
gaffall, glerglas og flaska af rauð-
víni fyrir hvern gest. Smátruflun
varð þegar stóllinn brotnaði undan
hans ágæti en annar stóll var sóttur
í hans stað og allir settust að snæð-
ingi. Fyrsti rétturinn var borinn inn,
stór skál með súpu úr „sagó, rauð-
víni og rúsínum sem soðið var nán-
ast í mauk“. Þeir borðuðu hver um
sig tvær fullar skálar af þessu því að
þeir vissu ekki hvort nokkuð fleira
kæmi á eftir og fannst skynsamlegt
að borða sig sadda. En þegar skálin
var borin fram voru tveir heilir, flak-
aðir laxar bornir inn í hennar stað,
með sósu úr bræddu smjöri, ediki
og pipar. Þetta var mjög gott. Gest-
irnir luku af diskum sínum „með
nokkrum erfiðismunum“ og hölluðu
sér aftur saddir og ánægðir.
Þá var önnur feiknastór skál borin
inn, að þessu sinni kúffull af harð-
soðnum kríueggjum. Tólf egg voru
sett á diskinn hjá hverjum þeirra og
þykkri rjómasósu hellt yfir. Hooker
beiddist undanþágu frá að borða öll
tólf eggin en var hvattur til að reyna
og einhvern veginn tókst honum að
ljúka þeim. Gestirnir lögðu frá sér
gaffla sína fegnir, en þá var borinn
inn „hálfur sauður, vel steiktur“.
Gestgjafi þeirra gekk ríkt eftir því
að þeir fylltu diska sína af kjötsneið-
um og fengju sér ótæpilega með af
sætri, maukaðri súru. Þeir borðuðu
eftir bestu getu; þessu næst voru
bornar inn vöfflur, hver um sig „á
stærð við bók í átta blaða broti“.
Ólafur sagðist gera sér að góðu að
gestir hans borðuðu bara tvær vöffl-
ur hver. Máltíðinni lauk loks með
mörgum vænum brauðsneiðum:
„norsku kexi og rúgbrauði“.
Hvattir til að drekka ötullega
af víninu
„Allan þennan tíma voru þeir hvattir
til að drekka ötullega af víninu og
tæma hverja flösku. Á eftir var borið
fram gott kaffi og töldu þeir fullvíst
að þar með væri máltíðinni lokið en
„feiknastór skál með rommpúnsi
var borin inn, var það borið frjáls-
lega um í stórum glösum og drukk-
ið minni með hverju glasi“. Hve-
nær sem dofnaði yfir drykkjunni
var skálað fyrir Banks og varð þá
að tæma glösin og fylla að nýju til
þess að þeir gætu drukkið minni
hans. Önnur skál með rommpúnsi
var borin inn í stað hinnar fyrri og
gátu þeir með naumindum talið
Ólaf á að láta þá ekki tæma hana til
botns líka. Veislunni lauk á því að
þeir drukku þrjá tebolla hver.
Báturinn hélst reyndar á floti þeg-
ar þeir héldu aftur til Reykjavíkur um
kvöldið. Jorgenson bauð Hooker að
sofa í stjórnarsetrinu til þess að hann
þyrfti ekki að staulast nokkur auka-
skref að húsi sínu – „og þáði ég það
með þökkum“, viðurkenndi Hooker.“
Þannig lýkur frásögninni í ágætri
þýðingu Bjarna Jónssonar á ævisögu
Jörundar eftir Sarah Blackwell af því
hvernig íslenskir embættismenn
sýndu Jörundi hundadagakonungi
hvernig þeir sem þá áttu Ísland
héldu sig í mat og drykk.
Ólafur Stephensen hafði auðgast svo
í embætti að hann bjó í lystisemdum
í Viðey á meðan alþýða manna lifði
á vatnsgraut og signum fiski. Ólafur
bauð gestum sínum upp á sætsúpu, lax,
kríuegg, sauðakjöt, vöfflur og púns –
ekkert svo ólíkan matseðil og sjá má í
opinberum veislum í dag; allt það besta
frá Íslandi.
HEIMAÖRYGGI Það er dýrmætt að búa við öryggi heima við. Þess vegna er gott að vita af einhverjum sem er alltaf til staðar. Svona til öryggis.
PI
PA
R\
TB
W
A
•
S
ÍA
Nánar á oryggi.is Askalind 1 | Kópavogur | Sími 570 2400 – Njarðarnesi 1 | Akureyri | Sími 470 2400
matartíminn 31 Helgin 10.-12. apríl 2015