Læknablaðið - 01.04.2015, Blaðsíða 41
LÆKNAblaðið 2015/101 225
gæslan hafi verið undirfjármögnuð í mörg
ár sérstaklega læknisþjónustan og nú væri
komið í óefni í breyttu umhverfi heil-
brigðisþjónustu og þörfin á heilsugæslu
orðin meiri en nokkru sinni áður.
Þórarinn ræddi læknaskortinn sem
hrjáð hefur heilsugæsluna mörg undan-
farin ár og lagði áherslu á breytt og fjöl-
breyttari rekstrarform til að laða fleiri
unga lækna í heimilislækningar. Hann
rifjaði upp að í júní árið 2008 hafi þá-
verandi heilbrigðisráðherra Guðlaugur
Þór Þórðarson skrifaði undir samning
við heimilislækna um að þeir gætu
starfað sjálfstætt. „Við töldum okkur hafa
gert þarna tímamótasamning sem jafn-
vel myndi vekja athygli víða um heim.
Í kjölfar hrunsins var þessum samningi
stungið undir stól og hann hefur aldrei
komið til framkvæmda. Núverandi heil-
brigðisráðherra og flokksbróðir Guðlaugs
hefur ekki ljáð máls á því að taka þennan
samning í gagnið. Í rauninni hefur ekkert
gerst í málefnum heimilslækna undan-
farna tvo áratugi annað en að staðan í dag
er þannig að heimilislæknar eru of fáir og
margir yngri heimilislæknar hafa þegar
hætt störfum og flust búferlum og þeir
sem eldri eru nálgast eftirlaun eða íhuga
að draga sig í hlé eða fara í önnur verkefni.
Ekki fást hæfir umsækjendur í stöður sem
eru auglýstar.“
Í kjölfar framsöguerinda þeirra Odds
og Þórarins fóru fram líflegar umræður og
meðal annars kvaddi Magnús Karl Magn-
ússon forseti læknadeildar HÍ sér hljóðs og
hvatti til þess að heimilislæknar fylktu sér
um aukna menntun læknanema, kandíd-
ata og ungra lækna í heimilislækningum.
„Það þarf að auka áhuga ungra lækna
og læknanema á þessari grundvallarsér-
grein í læknisfræði. Öflug heilsugæsla er
án vafa grunnur þess að hér verði öflug,
hagkvæm og mannvænleg heilbrigðis-
þjónusta. Sameiginlegt átak þarf og ég veit
að læknadeild mun taka þátt í slíku. Ég
hvet því heimilislækna, bæði forystumenn
og grasrót til að fylkja sér um menntun
læknanema, kandídata og ungra lækna,“
sagði Magnús Karl Magnússon.
Frummælendur á fundinum
voru þeir Þórarinn Ingólfsson og
Oddur Steinarsson.
U M F J Ö L L U N O G G R E I N A R