Ægir - 01.04.2003, Blaðsíða 15

15
Barátta Inga Björns fyrir kaupum á björgunarþyrlu
fyrir Landhelgisgæsluna var oft og tíðum erfið. Á
sínu fyrsta þingi lagði hann fram þingsályktunartil-
lögu um athugun á kostnaði við kaup og rekstur á
björgunarþyrlu. Meðflutningsmenn hans voru þáver-
andi samflokksmenn Inga Björns í Borgaraflokkn-
um, Guðmundur Ágústsson og Aðalheiður Bjarn-
freðsdóttir. Málið var samþykkt á Alþingi þann 11.
maí 1988. En þrátt fyrir það fór því víðs fjarri að
málið væri í höfn. Aftur ályktaði Alþingi um málið
12. mars 1991 þar sem ríkisstjórninni var falið „að
sjá til þess að á árinu 1991 verði gerður samningur
um kaup á fullkominni björgunarþyrlu fyrir Land-
helgisgæsluna.” Ennþá gerðist ekkert í málinu og á
næstu tveimur þingum voru lögð fram frumvörp til
laga á Alþingi um kaup á björgunarþyrlu. Fyrsti
þingmaður var sem fyrr Ingi Björn Albertsson, en
meðflutningsmenn hans voru m.a. Steingrímur Her-
mannsson, Ólafur Ragnar Grímsson, Kristín Ást-
geirsdóttir, Guðmundur Hallvarðsson, Össur Skarp-
héðinsson, Kristín Ástgeirsdóttir og Guðrún Helga-
dóttir. Frumvörpin voru samhljóða. Á 116. löggjaf-
arþingi hljóðaði fyrsta grein frumvarpsins svo: „Rík-
isstjórnin skal á árinu 1993 gera samning við fram-
leiðendur eða seljendur um kaup á björgunarþyrlu
fyrir Landhelgisgæsluna”. Og önnur greinin hljóðaði
svo: „Fjármálaráðherra er heimilt fyrir hönd ríkis-
sjóðs að taka lán á árinu 1993 að fjárhæð allt að 150
milljónir króna eða jafnvirði þeirrar upphæðar í er-
lendri mynt.” Í greinargerð með frumvarpinu sagði
einfaldlega: „Frumvarp þetta þarf ekki frekari skýr-
inga við.”
Og enn urðu tafir á málinu. Forsætisráðherra lýsti
því reyndar yfir í umræðum á Alþingi 25. febrúar
1993 að „innan fárra vikna” myndi ríkisstjórnin
ganga til samninga um kaup á þyrlu. Inga Birni
leiddist biðin og á 117. löggjafarþingi lagði hann
fram fyrirspurn til dómsmálaráðherra vegna málsins
og vitnaði til orða forsætisráðherra. „Ljóst er að fáar
vikur eru liðnar og gott betur og því er nauðsynlegt
að fá við því skýr svör hvað tefur málið,” segir í
greinargerð með fyrirspurninni.
Nú var loks farið að sjá fyrir endann á bið eftir
björgunarþyrlunni og kom TF-LIF til landsins árið
1995.
„Datt” inn á þing
„Ég man satt að segja ekki nákvæmlega hvernig það
kom til að ég tók þetta mál að mér á Alþingi, en það
hafði vissulega verið lengi í umræðunni án þess að
nokkuð gerðist. Mér fannst því tími til kominn að
eitthvað gerðist í málinu og hóf að fylgja því eftir í
Ingi Björn Albertsson, fyrrverandi
alþingismaður, barðist á sínum
tíma af fullum þunga fyrir því að
Landhelgisgæslan fengi heimild
til kaupa á björgunarþyrlu.
Þyrlumálið var hans fyrsta
þingmál og hann telur eftir á að
hyggja að málið hafi einnig orðið
hans banabiti í pólitík. Ákveðin
hörð orð sem hann hafi látið falla
úr ræðustóli Alþingis í kjölfar
alvarlegs sjóslyss við Grindavík
hafi gert það að verkum að hann
hafi ekki lengur verið í náðinni
hjá forystu Sjálfstæðisflokksins.
Því hafi verið sjálfhætt í
pólitíkinni.
„Ég var í ágætu
sambandi við menn
hjá Landhelgis-
gæslunni, einkum
ræddi ég málið oft við
flugstjórana Pál
Halldórsson og Benóný
Ásgrímsson. Þeir voru
mér innan handar
allan tímann og mjög
hjálplegir,“ segir Ingi
Björn þegar hann rifjar
upp baráttuna fyrir
kaupum á TF-LIF.