Ægir - 01.01.2004, Blaðsíða 22

22
Æ G I S V I Ð TA L I Ð
Þrátt fyrir að Kristján Guðmundsson sé einn af
kaupendum ÚA má segja að hann hafi dregið sig í
hlé frá hinu daglega amstri útgerðarinnar, eftir lang-
an og farsælan feril. Synir hans eru hins vegar báðir í
eldlínunni. Vestur á Rifi gerir Hjálmar út Faxaborgu
SH-207, 335 tonna línuskip, og rekur saltfiskverk-
unina K G fiskverkun. Guðmundur heldur hins veg-
ar um stýrið hjá Útgerðarfélaginu Tjaldi. Til að byrja
með voru þeir bræður með alla þessa starfsemi á
sömu hendi, en árið 1998 flutti Guðmundur frá Rifi
til Reykjavíkur og jafnframt færðist Útgerðarfélagið
Tjaldur alfarið yfir til hans, en Hjálmar hélt áfram
útgerð og landvinnslu á Rifi. Eftir sem áður hefur
verið náið samstarf milli þeirra feðga, sem nú hefur
birst vel í kaupum þeirra á einu stærsta og rótgrón-
asta útgerðar- og fiskvinnslufyrirtæki landsins. Í
tengslum við þessi kaup hefur Guðmundur Krist-
jánsson fyrst og fremst komið fram í fjölmiðlum fyrir
hönd þeirra Rifs-feðga.
Guðmundur er í Ægisviðtali að þessu sinni.
Snæfellingur í húð og hár
„Ég er Snæfellingur í húð og hár, fæddur á Rifi árið
1960 og var þar allar götur þar til ég fór í framhalds-
skóla. Lífið var saltfiskur á þessum uppvaxtarárum,
ég vann fyrst og fremst í saltfiskverkuninni hjá
pabba, en einnig vann ég á veturna með skólanum
við að landa úr vertíðarbátum. Þarna kynnist ég
mörgum skemmtilegum mönnum, m.a. að norðan.
Ég man til dæmis vel eftir nokkrum Hríseyingum;
Jóa á Haferninum, Árna, sem nú er á Svaninum,
Fribba og Núma, sem var með Tjaldinn.
Ég prófaði líka að fara til sjós, m.a. var ég á gamla
Tjaldinum, sem við kölluðum svo, 130 tonna vertíð-
arbát. Þarna kynnist ég mörgum skemmtilegum
mönnum, til dæmis var ég þarna með Binna, sem nú
er framkvæmdastjóri Vinnslustöðvarinnar í Vest-
mannaeyjum. Síðar var ég á Brimnesinu frá Rifi á
netum og einnig í siglingum.
Það var fínt að alast upp á Rifi, lífið þar var frjáls-
legt og gott. Það snérist allt um fiskveiðar og fisk-
vinnslu eða annað sem tengdist sjávarsíðunni. Ég
kynntist líka lítillega farskipaútgerðinni því pabbi
var umboðsmaður Eimskips og því kom það oft í
minn hlut að taka við endunum og sleppa þegar
Guðmundur Kristjánsson hélt mikla „eldmessu“ á aðalfundi
LÍÚ sl. haust þar sem hann ræddi vítt og breytt um málefni
greinarinnar. Grípum hér niður í ræðu Guðmundar á fundin-
um:
„Hér er sjávarútvegurinn ekki á ríkisstyrkjum, heldur erum
við að greiða í ríkiskassann. Það eru allar líkur á því að öfga-
samtök umhverfissinna fari að ráðast á sjávarútveginn á næstu
árum og haldi því fram að við ofveiðum fiskistofna. Okkar
svar við því er að við sjálfir í sjávarútveginum erum ábyrgir
þar sem veiðirétturinn, kvótinn, er okkar eign. Þar af leiðandi
eru það okkar hagsmunir að ganga vel um fiskistofna. Öll frá-
vik frá skýrum leikreglum um úthlutun veiðiréttar munu
skapa miklar deilur og skaða sjávarútveginn, eins og dæmin
sanna um gæluverkefni stjórnmálamanna - byggðakvóta,
stjórnlausar veiðar smábáta, línuívilnun, þorskeldiskvóta o.fl.
Auðvitað er okkar kerfi ekki gallalaust og það sem ég tel að
við þurfum að huga að er að eftirlitskerfið gangi ekki að okk-
ur dauðum. Þetta eftirlitskerfi hefur tútnað út á síðustu árum
eins og púkinn á fjósbitanum. Þegar sveitarstjórinn í Hrísey
sagði við Þorstein Pálsson, sjávarútvegsráðherra, að best væri
að Veiðieftirlitið og Fiskistofa yrði í Hrísey, sagði ráðherrann
að þetta yrði svo lítil stofnun að það tæki því ekki að hafa
hana úti á landi. Staðan er önnur í dag. Þetta er orðinn vinnu-
staður þar sem á annað hundrað manns vinna og enginn virð-
ist ráða við neitt. Fiskistofustjóri segir bara að fjölga verði
fólki og sjávarútveg-
urinn verður að
borga. Við þekkjum
öll reikninga sem
streyma frá Fiski-
stofu til okkar. Bara
ein kvótafærsla milli
eigin skipa útgerðar
kostar tvö þúsund
krónur. Það væri
ekkert mál að hver
og einn millifærði
sjálfur eins og við
erum að millifæra af
okkar bankareikn-
ingum og sú færsla
kostar örfáar krónur.
Kostnaðurinn við
rekstur Hafró hefur aukist gríðarlega og á eftir að aukast enn
meira á næstu árum. Við erum líka að stunda okkar rannsókn-
ir á lífríki sjávar, bæði sjálfstætt og í samvinnu við Hafrann-
sóknastofnun. Það er ekki skynsamlegt að aðeins einn aðili
stundi fiskirannsóknir hér við land. Það verður að vera sam-
keppni í þessum rannsóknum eins og í öðru í atvinnulífinu,“
sagði Guðmundur m.a. á síðasta aðalfundi LÍÚ.
Eftirlitskerfið hefur tútnað út
Guðmundur Kristjánsson í ræðustól á aðal-
fundi LÍÚ sl. haust.
Svavar Hjaltalín,
elsti starfsmaður
Útgerðarfélags
Akureyringa, óskar
Guðmundi til
hamingju með
kaupin á ÚA.