Tímarit Máls og menningar - 01.12.1938, Qupperneq 27

— og íslenzka framtíð betra mannfélags, nóttlausa voraldarver-
öld, þar sem víðsýnið skín.
Björn Sigfússon.
Steinn Steinarr: Ljóð. Bókaútg. Heimskringlu. 1937.
Steinn Steinarr er ungur maður, tuttugu og sex eða sjö ára
gamall, og þetta er önnur bókin, sem út kemur eftir hann. Sú
fyrri komi út fyrir tveim árum eða þrem, að mig minnir, og
hlaul i skírninni nafnið: „Þar rauður loginn brann“. Um ytri
frágang þessarar síðari bókar, sem í haust er væntanleg í ann-
arri útgáfu*), er það að scgja, að hann er mjög vandaður, eins
og á flestu því, sem Heimskringla gefur út, mætti kannski segja
full íburðarmikill. En sleppum því. „Guð litur á hjartalagið,
en ekki fötin,“ stendur einhvers staðar skrifað, og er það gott
til eftirbreytni, ekki sízt fyrir ritdómara. Og hvert er þá hjarta-
iag þessarar ríkmannlega klæddu hókar, sem telur 82 síður og
42 kvæði?
Ég gæti trúað, að ýmsir andlegir hærukollar, sem lesa ljóð
okkar þekktari skálda og teija sig liafa vit á þeim, svöruðu
þessari spurningu, að lestri kvæða Steins Steinars loknum, eitt-
hvað á þá leið, að um hjartalag sé ekki að tala, þar sem ekkerl
hjarta sé til, — þar sem ekkert sé að finna, utan eyðilegar bókar-
hlaðsíður með nokkrum ruglingslega niðurröðuðum orðum um
ekki nokkurn skapaðan hlut. — Ég get ekki fallizt á, að Ljóð
Steins gefi ástæðu til þessarar fyndnu speki, sem ekki er fritt
við, að ég hafi heyrt viðhafða af ákveðnu fólki. Mörg kvæðin
eru að vísu líkust ófullgerðum brotum, — rissmyndum, sem
gerðar liafa verið i flaustri upp á gráan múrvegg og síðan hefur
verið málað yfir af meistaranum sjálfum, af því að hann varð
skelkaður við að sjá, hvað þessi andlit á veggnum voru sjúkleg
og þreytt, og það voru hans eigin augu, sem horfðu úr þeim
öllum. Þannig kemur höfundur fram í kvæðinu „Sjálfsmynd",
og meginþorrinn af ljóðum hans er einmitt gerður i svipuð-
um stíl. Þó finnast þar einnig formföst og heilsteypt verk inn-
an um.
Tveir eiginleikar virðast togast á i skapgerð höfundar og setja
sinn hlæ á listaviðleitni hans. Annars vegar er hinn viðkvæmi,
þreytti og sjúki einstæðingur, sem hungrar eftir ijósi og yl og
samúð og viðurkenningu meðbræðra sinna, hins vegar hinn
stolti, en tötrum klæddi öreigasonur, sem dylur tilfinningar
*) Sú útgáfa er þegar komin i bókaverzlanir.
25