Tímarit Máls og menningar - 01.07.1971, Side 33

Einar Ólafsson
til vcrkainanna Parísar 1871
og öreiga allra landa
höndin kreppt um hamarinn og æðamar
aungstræti hnefinn er þögull
í loftinu reiddur fallhamar húngrið
veruleiki bakvið augnlokin
eru augu
túnglið veður í skýjum
meðan maðurinn dottar draumlausum hlundi
til vinnu næsta dags og börnin tærð
halda draumum sínum dauðahaldi
opnum augum í myrkrinu uns þau eru
vopnuð gegn sjálfum sér
att útí stríð
fólkið gegn fólkinu meðan hrædýrin
éta stríðsgróðann feit einsog
gammarnir yfir valnum og rotturnar
leggja undir sig umsetna borgina
hrædýrin og rotturnar og húngurvofan
í aungstrætinu
fallið laufið frá haustinu hverfur
á útmánuðum rotnir búkar bera
lonéttur og stássklæði til konúngshalla
gammarnir missa stélin í vorhretinu
haglinu dynjandi á klæðlausum börnum
haglinu sem litar múrinn
blóði mannsins öreigans
sem rígheldur í von sína og herðir við siggið