Tímarit Máls og menningar - 01.07.1971, Side 52

Megas
um ástir & örlög eyjólfsbónda
I. heiman
dag einn þegar allt er með felldu í afdalnum
býst eyjólfurbóndi að huga að sækúm í hafinu
með herðakistil & klumbufót sinn þjóðkunnan
klöngrast hann leið sína hnjótandi í skósíðu trafinu
ekki hefur eyjólfur lengi dorgað
þegar einhyrningur kynja & kostagripur
með gullbúinn söðul glitrandi silfurmél
gneggjar & prjónar í fjallsrót svo fimur & lipur
eyjólfurbóndi hlýðir kalli klársins
kýr úr sjó víkja úr huga nokkra hríð
staulast í átt til dýrsins grandvar & gætinn
grunar margt sitt & læðist á sveig uppí hlíð
einhyrndur jórinn lætur sér fátt um finnast
fretar hátt þekkir bóndans græðgi stóra
bíður með stolti hins bragðvísa furðudýrs
búra sem nálægist kominn á fætur fjóra
fágæt skepnan skimar líktog dreymin
skásettum augum í kringum sig kankvíslega
bóndi hyggst grípa í fax en finnur ekki
fákur er horfinn á veg allra vega
42