Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.03.1978, Síða 14

Tímarit Máls og menningar - 01.03.1978, Síða 14
Tímarit Máls og menningar komulaginu, formið eitt framkvæmir ekki neitt. Auk fjöldastuðningsins, sem áður er nefndur, naut félagið hæfileikamikillar eldsálar sem stjórnaði útgáfunni með ofurhug og röggsemi. Kristinn E. Andrésson. Þótt frammistaða hans sé fyrir löngu komin lengra inní goðsagnaheiminn en efni stóðu til, þá verður það ekki af Kristni skafið að honum tókst — eftir prinsípum hins menntaða ein- veldis — að gera félagið að miklu meira veldi á menningarfrontinum en samsvar- aði nokkurn tíma pólitískum styrk flokksins. En margt hafði breyst á þessum rúmum þrjátíu árum frá því Mál og menn- ing var stofnað og þar til Kristinn lét þar af stjórn. Alþýða manna hafði í mörgu aðlagast borgaralegum lífsháttum, félagslegt sinnuleysi var orðin regla fremur en undantekning, fjöldahreyfingin var í andarslitrunum sem slík og flokkurinn ekki orðinn mikið meira en dagblað, þingflokkur og kosninga- maskína, illa leikinn af eigin stéttasamvinnu, sovétátrúnaði og köldu stríði. Starfsvettvangur Máls og menningar var ekki lengur sá sami. Undirstaðan ekki heldur. Félagsmönnum hafði líka stórlega fækkað frá því sem þeir voru flestir í lok heimsstyrjaldarinnar. Og upp var að vaxa kynslóð sem skynjaði veröldina fremur gegnum tóna og myndir en bókstafi á blaði. Allt var breytt — nema fyrirkomulagið og útgáfan. Auk þess var félagið skuldum vafið. Það er grunur minn að vankantar skipulagsins hafi þegar háð félaginu nokk- uð á síðustu stjórnarárum Kristins. En það er trúa mín að þá fyrst hafi skipu- lagið orðið félaginu fjötur þegar Sigfús Daðason tók við af Kristni sem primus motor. Sigfús hafði margt framyfir fyrirrennara sinn, svo sem pólitíska víð- sýni og fordómasnautt bókmenntaskyn, auk þess sem hann var og er afburða- skáld og einn af örfáum gagnmenntuðum mönnum þessarar fátæku þjóðar. En hann var ærið langt frá því að vera sá einvaldur sem fyrirkomulagið ætlaðist til, hann var heldur engin eldsál, nánast andstæðan. Hér hefði stjórn og félags- ráð þurft að vakna til lífsins. En um slíkt er tómt mál að tala, félagið var stirðnaður strúktúr og hægara sagt en gert að virkja það til starfs og frum- kvæðis, enn síður hægt að búast við því að það tæki sjálft snögglega við sér og hristi af sér blundinn. Fyrirtækið haltraði áfram af átakalausri smekkvísi og gömlum vana, stutt tregðulögmálum hefða og íhaldssemi. Og þannig hefði þetta vafalaust getað gengið nokkuð lengi ef markaðslögmálin hefðu ekki sagt illi- lega til sín, en fyrir þeim hefur félagið fundið því bemr sem þynnst hefur hópur virkra stuðningsmanna og keppinautarnir gerst bíræfnari í auglýsinga- skruminu. Tímar hins menntaða einveldis eru liðnir. Tímar hins gagnmenntaða óveldis eru einnig liðnir. Félaginu er nú í reynd stjórnað af tríumvírati, það er fram- kvæmdastjóra, útgáfustjóra og stjórn (sem var þó ekki sérlega starfsöm né frumkvæðisrík þau tvö ár sem ég átti þar sæti, 1974—76). En að öðru leyti er strúktúrinn óbreyttur. Enn kemur félagsráð saman einu sinni á ári til að endur- 4
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Tímarit Máls og menningar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.