Tímarit Máls og menningar - 01.05.1980, Side 58

Tímarit Máls og menningar
Ef til vill er að finna þulu úr Móður Sjöstjörnu eftir Heinesen úr
Færeyjum á þessu blaði, festu með fjórum teiknibólum?
Og konan vitra sem gekk yfir túnið hjá Halldóri Laxness með álftar-
væng gæti dúnfmgrað pallinn hér.
Eða tindrar norskur bjarmi í nokkrum orðum frá Björgu Vik?
Eða lætur Márta Tikkanen spurningu um rökleysu ástarinnar titra á
blaðinu þunna?
Eða er helvískt háð Salama frá Finnlandi að éta stólpann sundur?
Nema að það sé spé eftir Hans Scherfig frá Danmörku sem lætur
pappírinn ofanverðan glóa svo mjög?
Eða hví raunar ekki ljóð átthagaskáldsins, Birgis Vikströms, þessa
sonar heimshafanna sem borinn var aðeins miluleið frá þessu stansi?
En þegar ég nálgast pappírinn og bókstafina er erindið þetta eitt:
KAUPIÐ GLÆP VIKUNNAR! MORÐ ÚR ÖLLUM HEIMI!
MAGNAÐAR MYNDIR! 30 000 EINTÖK Á VIKU.
Er nokkur furða þótt sum börn neiti að læra að lesa?
Stutt spjall um fólk og skóg:
— Af hverju verða indíánarnir að fara?
— Af því að þeir koma í veg fyrir að regnskógarnir í Amazónu verði
upprættir.
— Hvers vegna verður að uppræta regnskógana?
— Veröldin siðmenntaða þarf á pappír að halda.
— Hvers vegna pappír?
— Ókynstur af pappír þarf í indíánabækur og aðrar morðsögur.
Heimurinn siðmenntaði þarf á svo mikilli skemmtun að halda.
Víst má stundum heyra amast við því að samborgararnir eigi íyrst og
fremst kost á að lesa ofbeldisáróður. En þeirri gagnrýni er vísað á bug með
þremur óhagganlegum röksemdum:
1. Æ þessar siðgæðiskellingar — þær eru óþolandi!
2. Það er vanmat á samborgurum sinum að halda að einhver bíði tjón
vegna áróðurs í þágu misþyrminga og þjóðamorða!
3. Nú, svo að þú aðhyllist bókabrennur. Gleymdu ekki hvert slikt leiðir.
48