Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.03.1981, Side 39

Tímarit Máls og menningar - 01.03.1981, Side 39
Thrond Thuen Samar — sérstök þjóð Flestir Norðmenn eiga sjálfsagt erfitt með að átta sig á því að Samar séu sérstök þjóð í Noregi og eigi sem slíkir að njóta allra þeirra réttinda sem við teljum okkur njóta. Okkur hefur verið innrætt að Noregur sé norskur og að Samar verði að beygja sig undir okkar yfirráð. Það tók Norðmenn nokkrar aldir að verða fullvalda þjóð á eigin landsvæði, þjóðríkið Noregur. Það var ekki fyrr en á síðustu öld að við fengum stjórnar- skrá, norskt ritmál, embættismannastétt og eigin pólitískar stofnanir. Fullveldi okkar er aðeins 75 ára gamalt. Samt hafa hugtökin norskur, Norðmaður. Noregur verið til lengi, kannski allt aftur á 8. eða 9. öld. Orðið Noregur varð snemma samheiti ákveðins landsvæðis og þjóðflokka sem hljóta að hafa átt einhver sameiginleg einkenni í tungu og lifnaðarháttum. En norðan og austan við það svæði bjó önnur þjóð sem lifði á annan hátt og hafði aðra tungu. Það voru Samar. Sögulegar heimildir birta okkur þá aðeins í svipleiftri stöku sinnum eftir þvi sem aldirnar líða, en alltaf með augum útlendinga; þeir eru skattþegnar, fjöl- kunnugir heiðingjar, fátækir, skuldugir strandbyggjar sem tala framandi tungu. Engar ritaðar heimildir eru til sem birta okkur þeirra eigin hugmyndir um sjálfa sig og aðra. Þeir áttu engan konung eða hervald sem fylkd þeim til orrustu eða samninga við innrásarmenn. Þeir urðu norskir þegnar um leið og þeir voru neyddir til að greiða skatt og vegna þess að þeir gátu ekki varið lönd sín sem urðu eign konungsins, þ.e.a.s. ríkisins. Samaland eða Finnmörk var að engu gerð og landamerki voru dregin eftir því hvar dansk-norskt yfirráðasvæði rakst á lögsögu grannríkjanna. A fyrstu öldunum birdst norsk kúgun einkum í arðráni og brottvísun af löndum, en síðan, einkum eftir miðja 19. öld, hefur verið leitast við með kerfisbundnum hætd að fella Sama inn í norskt þjóðfélag, gera þá að Norð- mönnum. Með norskri menningarinnrætingu og innlimun í norskt stjórnmála- og efnahagslíf hefur verið reynt að gera samíska minnihlutann þvi nær ósýni- legan. Að vísu hefur þessi stefna að nokkru haft í för með sér efnahagslegar og félagslegar umbætur í Samahéruðunum, en hún hefur líka stuðlað að þeirri skoðun að allt sem norsku samfélagi viðkemur sé best en samískir lífshættir séu 25
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.