Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.03.1981, Síða 67

Tímarit Máls og menningar - 01.03.1981, Síða 67
,,Hamar með nýjum munni“ Hvað er þá eftir? Nú má ekki skilja þessa flokkun sem spurningu um annaðhvort — eða: annaðhvort speglun eða ekki, annaðhvort þessi speglun eða engin. Hjá mörgum skáldum sameinast speglun og ekki-speglun, líka hinar ólíku speglunaraðferðir. Svo er einnig hjá Hannesi. En í Heimkynnum er það speglunin í náttúrunni sem er rauði þráðurinn. Og af árangrinum að dæma er ekkert sem bendir til að þessi aðferð muni ganga sér til húðar á næstunni. Reyndar styðst ég þá líka við von mína um að mannskepnunni muni seint takast að „drepa“ náttúruna. V I ljóðinu stutta sem birt var hér að framan, þar sem þeir horfast í augu tjaldurinn og skáldið, eða: þar sem skáldið speglar sig í tjaldinum, þar er speglinum (eða speglunum) brugðið upp þegar sambandsleysið er orðið algert vegna þess að þeir tala ekki lengur sama mál. I myndinni sjá þeir ekki aðeins hvor annan, með einni líkingu verður skáldið tjaldurinn og öfugt; skáldið speglar sig þá bæði í náttúrunni og sjálfum sér, um leið og náttúran speglar sig bæði í skáldinu og sjálfri sér. Þegar speglunin er þannig orðin tvöföld (eða fjórföld) fær líkingin margfalda merkingu: einsemd mannsins gagnvart náttúrunni, einsemd mannsins gagnvart sjálfum sér, einsemd mannsins gagnvart öðrum mönnum og svo fram- vegis. En með því er spegluninni ekki lokið. Þegar skáldinu-tjaldinum er líkt við tvo steina staka er brugðið upp andstæðu sem speglar hina margföldu merkingu úti hið óendanlega. Geti lesandinn auk þess nýtt sér hinar þrjár erkitýpur Hannesar sem koma fyrir í ljóðinu: sjó, stein, sand — þá er hann þotinn inní speglasalinn á skautum. Það er þó engin nauðsyn. Hér ræður upphafsspeglunin úrslitum: skáldið speglar sig i tjaldinum. Forsenda hennar og ljóðsins alls er að tjaldurinn sé í vitund lesandans lifandi fugl. Ef við setjum eitthvað dautt í staðinn, til dæmis bílflak, þá virkar spæglunin ekki og ljóðið kviknar aldrei. Merkilegt en satt: ef við setjum „ég“ í staðinn fyrir tjaldinn virkar speglunin ekki heldur og ljóðið 53
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136

x

Tímarit Máls og menningar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.