Ægir - 01.03.2015, Blaðsíða 26

26
Byrjaði ungur á sjónum
Óttar Már er uppalinn á Höfn í
Hornafirði og þar byrjaði hann
strax sem unglingur að vinna
við sjávarsíðuna. Þó ekki á smá-
bátum.
„Ég var alltaf á stærri skipun-
um, fyrst á neta- og togbátum
og síðan á frystitogurum. Ég
byrjaði 18 ára að mennta mig í
vélstjórn og var sem slíkur á
skipum bæði hér heima og er-
lendis fram á þrítugsaldurinn.
Það var síðan í kjölfar þess að
ég flutti hingað norður til Akur-
eyrar til að læra sjávarútveg-
fræði sem ég fór í smábátaút-
gerðina og þá samhliða nám-
inu. Ég hóf útgerð með móður-
bróður mínum í dagakerfinu
sem þá var og eins og gengur
átti þetta í fyrstu að vera til
skemmtunar. En svo vatt þetta
upp á sig og strax á öðru ári
voru bátarnir orðnir þrír. Við
ákváðum í framhaldinu að
skipta rekstrinum upp og síð-
ustu ár hef ég verið með tvo
báta í rekstri ásamt öðrum
störfum. Þessi smábátaútgerð
er einhver baktería sem er erfitt
að bíta frá sér,“ segir Óttar Már
en breytilegt er eftir veiðiskap
hversu margir róa á bátum hjá
honum en sjálfur fer hann
reglulega í róðra og hefur tals-
vert verið á grásleppunni í vor.
Bátarnir tveir leggja upp á
Siglufirði.
Tæknin hefur skilað árangri
Óttar Már segir ágætlega hafa
gengið á makrílveiðunum á
Flugöldu ÓF síðustu sumur en
bátarnir þurfi að vera yfir
ákveðinni stærð til að geta
stundað þann veiðiskap.
„Til að veiðarnar séu hag-
kvæmar þurfa bátarnir að geta
borið að minnsta kosti 4-5 tonn
af makríl ásamt krapa og í þeim
þarf að vera pláss fyrir þann út-
búnað sem nauðsynlegur er í
makrílveiðarnar. Þessi veiði-
skapur útheimtir búnað á
bátana sem kostar 8-10 milljón-
ir króna þannig að það er tals-
vert skref að stíga fyrir litlar út-
gerðir að fara á þennan veiði-
skap. Stór hluti af því er astikið,
sem er ekki nauðsynlegt en
skiptir hins vegar mjög miklu
máli ef menn ætla að gera
þetta af alvöru. Menn eiga að
mínu mati að nýta alla þá tækni
sem í boði er og smábátar í dag
eru orðnir mun afkastameiri og
öflugri tæki en áður var. Menn
hafa í smábátaútgerðinni í dag
aðgang að miklu meiri og betri
upplýsingum en áður, t.d. varð-
andi veiðislóð, botngerð, sam-
skipti og veður. Allt spilar þetta
saman og skilar sífellt betri ár-
angri við veiðar. Smábátur í dag
er því talsvert annað hugtak en
var hér á árum áður. En vissu-
lega er mismunandi hvernig
menn nýta sér tæknina sem í
boði er en almennt eru þeir
Óttar Már Ingvason á Akureyri er formaður Kletts félags smábátaeigenda á Norðurlandi eystra. Hann er menntaður vél­ og sjávarútvegs­
fræðingur og hefur gert út smábáta um árabil, hóf raunar smábátaútgerðina samhliða námi í sjávarútvegsfræðum við Háskólann á Akur­
eyri á sínum tíma. Hann gerir nú út tvo báta, Haföldu ÓF­25 og Flugöldu ÓF­15, sem báðir eru á grásleppu í vor en minni báturinn, Hafalda
fer síðan í strandveiði í sumar en Flugalda á línu og síðan á makrílveiðar. Yfir vetrarmánuðina gerir Óttar Már út á línu. Hann segir stjórn­
málamenn hafa þróun smábátaútgerðar til framtíðar í hendi sér og því miður lúti flestar þeirra gjörðir að því að takmarka smábátaútgerð­
ina fremur en nýta sér kosti hennar til framþróunar. Samþjöppun í smábátaútgerð og fækkun einyrkja sé dapurleg staðreynd, mikill að­
stöðumunur sé milli þeirra sem gera út og leggja upp hjá eigin vinnslu og hinna sem selji aflann í frjálsum viðskiptum. Loks megi benda á
nýtt frumvarp um kvótasetningu á makríl og hlutdeild smábáta í markílaflanum til vitnis um að möguleikar smábátaútgerðarinnar séu
ekki nýttir sem skildi og hvernig stjórnvöld leggi stein í götu smábátanna.