Morgunblaðið - 07.03.2015, Blaðsíða 33

MINNINGAR 33
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 7. MARS 2015
✝ Kristinn Ant-onsson bóndi
á Glæsistöðum í
Vestur-Land-
eyjum fæddist þar
26. desember
1930. Hann and-
aðist 15. febrúar
2015 á Kumb-
aravogi á Stokks-
eyri.
Foreldrar hans
voru hjónin Guð-
rún Guðmundsdóttir, f. 24.
janúar 1898 í Sigluvík í Vest-
ur-Landeyjum, d. 20. janúar
1980, og Anton Þorvarðarson,
f. 26. september 1889 á
Vestri-Klasbarða í Vestur-
Landeyjum, d. 14. maí 1990.
Þau eignuðust fjóra syni, þá
Sigurð, f. 31. maí 1928, d. 6.
september 2011, Guðmund, f.
18. desember 1929, Kristin,
sem hér er kvaddur, og
yngstur er Ást-
þór, f. 19. desem-
ber 1932. Þeir
tóku allir við búi
á Glæsistöðum
eftir foreldra
sína.
Ungur fór
Kristinn á nokkr-
ar vertíðir í Vest-
mannaeyjum og
starfaði svo um
hríð hjá Samein-
uðum verktökum á
Keflavíkurflugvelli. Eftir það
kom hann heim að Glæsistöð-
um og vann við búskapinn
þar allar götur síðan, eins
lengi og heilsa leyfði.
Í ágúst 2014 vistaðist
Kristinn á Kumbaravogi, þar
sem hann lést.
Útför hans fer fram í dag,
7. mars 2015, frá Akureyj-
arkirkju, kl. 14.
Frændi okkar, Kristinn Ant-
onsson, sem var einstakur maður í
veröldinni, er nú allur eftir langa
og starfsama ævi. Hann var hag-
leiksmaður, eins og þeir bræður
allir.
Ég fæddist í Sigluvík, nærri
Glæsistöðum. 1973 keyptum við
Kristinn hvor sína Bronco-bifreið-
ina. Bíll Kristins er ennþá inni í
skemmu og sést ekki að honum
hafi nokkru sinni verið ekið; eins
og hann hafi komið af færibandi
verksmiðjunnar í gær. Aldrei hef-
ur verið gert við hann, hann er
keyrður 38.400 kílómetra. Við
feðgarnir höfum átt hlýju og vin-
fengi að fagna af hendi þeirra
bræðra; höfum átt innhlaup hjá
þeim og aðstöðu við smíðar og
verktakastarfsemi í Landeyjum,
auk þess sem við höfum fengið að
hafa hjá þeim um 50 fjár síðustu
tvö árin.
Kristinn var búinn mikilli
spauggreind. Ástþór, hringdi mig
upp í farsímann. Var ég staddur í
Holti í Flóahreppi að grafa skurð.
Sigurður, sonur minn, hafði vikið
sér frá með haglabyssu og var að
svipast um eftir önd að veiða, og
var hann með síma minn í vasan-
um. Þegar Sigurður hafði svarað í
símann, hleypur hann til mín með
haglabyssuna í annarri hendinni
og símann í hinni. Kom mér þá í
hug, að hann hefði séð draug. Við
kaffidrykkju á Glæsistöðum fór-
um við að rifja upp þetta atvik.
Voru móttökurnar eins og jafnan,
myndarlega á borð borið. Ástþór
sagði þá, að Sigurður hefði getað
skotið drauginn. Þá segir Kristinn
það, sem síðan hefur verið haft að
orðtaki eystra: „Það þýðir lítið að
skjóta á drauga!“
Þegar Kristinn og bræður hans
voru að setja upp rör-mjaltakerfið
gerði Kristinn það að mestu einn.
Eftirlitsmaður Mjólkurbúsins tók
út verkið, og sagði að Kristinn
ætti aldrei að gera annað en að
setja upp rör-mjaltakerfi.
Grannarnir komu með fjár-
klippurnar og hnífana að biðja
Kristin að brýna. Gerði hann það á
stignum hverfissteini, sem enn er
til, og alltaf beit vel.
Aldrei keyptu bræðurnir notað-
ar vélar, heldur nýjar, það dýrasta
og besta. Ef eitthvað bilaði, var
jafnan gert við það tafarlaust,
enda eru vélarnar í fullkomnu
standi og geymdar í húsi. Snyrti-
mennsku á Glæsistöðum var við-
brugðið og fengu bræðurnir verð-
laun fyrir framúrskarandi
umgengni. Hvergi sáust brotnir
girðingarstaurar og því síður
rúllubaggaplast á gaddavírnum.
Þeir hirtu mætavel um allar
skepnur og héldu kýr þeirra mjög
vel á sér, voru auk þess spakar og
geðgóðar. Má í því sambandi
nefna þær Húfu, Auðhumlu og
Flóru. Þeir eiga nokkur hross,
ágætlega tamin og vel til höfð, ríg-
væna stólpagripi. Svo mannelsk
eru þau, að fimm vetra graðhestur
elti eitt sinn tætarann hjá okkur
hring eftir hring í flaginu; stansaði
þegar tætarinn nam staðar, og
hélt svo áfram að elta hann, þegar
við fórum aftur af stað. Þá ganga
bræðurnir mjög snyrtilega um öll
hey, en það þótti löngum höfuð-
dyggð til sveita. Moðið er flokkað í
betra moðið og verra moðið. Síð-
ustu árin hafa þeir selt hey og
gengið svo vel frá því, að orðlagt
er, hve það endist vel.
Við kveðjum elskulegan frænda
með þakklæti og söknuði og biðj-
um honum allrar blessunar Guðs.
Sigurður Ágúst Rún-
arsson og fjölskylda.
Kristinn
Antonsson
✝ Sveinn fæddist17. desember
1949 í Vest-
mannaeyjum. Hann
lést 23. febrúar
2015.
Foreldrar hans
voru Ólafía Sveins-
dóttir og Pálmi
Árnason, þau eru
bæði látin.
Hann var elstur
fjögra systkina en
þau eru Rúnar, Ólafur og Ingi-
björg. Bjuggu þau öll fyrir gosið
í Heimaey árið 1973 á Heið-
arvegi í Vestmannaeyjum en
Sveinn var sá eini
sem hélt áfram að
búa í Eyjum eftir
gos.
Sveinn vann
mörg ár í Steypu-
stöð Vestmanna-
eyja og síðan í
Kertaverksmiðj-
unni Heimaey, fyrst
sem leiðbeinandi og
síðan sem forstöðu-
maður sem hann
starfaði við til dánardags.
Útför Sveins fer fram frá
Landakirkju í Vestmannaeyjum
í dag, 7. mars 2015, kl. 11.
Mikið rosalega er erfitt að
setjast niður og skrifa minning-
argrein um yndislegan frænda,
vin og yfirmann en þessi tæp 3
ár sem við unnum saman verða
mér alltaf kær.
Svenni var algjört gull af
manni og vildi allt fyrir mig og
aðra gera. Hann var stuðnings-
maður ÍBV af lífi og sál og var
bikarsigurinn hjá handboltanum
tileinkaður Svenna. Það verður
erfitt að hafa ekki Svenna niðri í
Kertaverksmiðju að spjalla um
handboltann og komandi fót-
boltatímabil og að grilla lærið
fyrir vinnufélagana og útbúa
æðislegu sósuna með en svona
getur lífið verið skrýtið. Kerta-
verksmiðjan Heimaey verður
ekki söm án þín.
Ég kveð þig, minn kæri vin-
ur.
Vil senda fjölskyldu Svenna
og vinum mínar innilegustu
samúðarkveðjur og ætla að
enda á einu af mörgum gull-
kornum sem Svenni setti á Fa-
cebook-síðuna sína en því miður
veit ég ekki hver höfundur þess
er:
„Til að sigrast á ótta og
kvíða, lærðu að treysta. Treystu
eigin sjálfi, treystu Guði,
treystu lífinu og sjáðu að allt fer
á besta veg.“
Marta
Sigurjónsdóttir.
Mikið er það óraunverulegt
að skrifa minningargrein um
þig, elsku Sveinn. Við systkinin
höfum þekkt þig alla okkar ævi.
Þú varst eins og einn af fjöl-
skyldunni, enda æskuvinur föð-
ur okkar. Við minnumst allra
þeirra stunda er þú komst í
kaffi í Stóragerðið eða horfðir
með okkur á sjónvarpið, kvöld
eftir kvöld. Þú áttir þitt sæti við
eldhúsborðið og einnig þinn stað
í stofunni.
Það var alltaf stutt í húm-
orinn og grínið hjá þér og þú
hafðir gaman af því að stríða
okkur, en á góðlátlegan hátt.
Þú fylgdist með okkur vaxa
og fullorðnast, tókst þátt í okkar
lífi eins og einn af fjölskyldunni.
Skutlaðir á æfingar og mættir á
fótboltaleiki Gunnars Bergs.
Tókst þátt í skírnar-, fermingar-
og brúðkaupsveislum okkar.
Áramótin voru alltaf
skemmtileg með þér, þú tókst
virkan þátt í undirbúningnum,
t.d. með því að skræla kartöfl-
urnar og koma með stóra vind-
ilinn til að kveikja í flugeldunum
með okkur.
Þær eru líka margar þjóðhá-
tíðirnar sem við minnumst með
þér, þú og pabbi að vesenast
með súlurnar og bekkina á stóra
vörubílnum. Þú að teikna og
hanna á þjóðhátíðarbrúsana og
stundum líka að smyrja flatkök-
ur með mömmu eða að snúa
kleinur. Alltaf var glens og grín
í för með þér, sem smitaðist svo
vel til okkar systkinanna.
Í minningunni varst þú kátur
og hress og fékkst fólk til að
brosa og hlæja.
Þakka þér samveruna, elsku
Sveinn, og Guð blessi minningu
þína.
Sigfríð, Aðalheiður og
Gunnar Bergur.
Í dag kveðjum við Svein
Pálmason, æskufélaga, vinnu-
félaga til margra ára og fjöl-
skylduvin. Það voru sorgarfrétt-
ir þegar sonur okkar hringdi í
okkur til Kanarí þar sem við er-
um og tilkynnti okkur andlát
Sveins sem bar mjög brátt að.
Þar fór góður drengur. En nú
er komið að leiðarlokum, allt of
snemma, og þá er margs að
minnast frá æskuárunum á
Vestmannabrautinni og Heiðar-
veginum, þar var nú margt
brallað og kannski ekki allir ná-
grannarnir ánægðir með það
sem við tókum okkur fyrir
hendur.
Bryggjan og fjaran togaði
okkur Svein fljótt til sín. Þegar
komið var úr skólanum var
töskunni hent inn og við komnir
á bryggjuna til að veiða eða
fylgjast með þegar bátarnir
komu inn og fóru að landa.
Sveinn fékk fljótt ljósmynda-
áhuga og keypti sína fyrstu
myndavél fermingarárið. Þá lá
leið okkar út á hafnargarð að
taka myndir af bátunum þegar
þeir komu úr róðri, þennan vet-
ur tók hann myndir af öllum
Eyjaflotanum sem var nú ekki
lítill í þá daga. Sveinn vildi
stofna ljósmyndaklúbb og það
gerðum við, ljósmyndaklúbbur-
inn var látinn heita Blátindur.
Síðan voru keyptar græjur og
við framkölluðum og stækkuð-
um allar okkar myndir sjálfir.
Þetta áhugamál hafði Sveinn
alla tíð eftir þetta og tók mikið
af fallegum myndum sem hann
deildi meðal vina á Facebook.
Eitt sinn fengum við áhuga á
lyftingum en áttum ekki pen-
inga til að kaupa lyftingajárnin,
þá fékk Sveinn þá snjöllu hug-
mynd að fara niður í slipp og
leita að járnstöng, við fundum
hana, en þá vantaði lóðin.
Seinna var farin önnur ferð í
slippinn og þá í leit að blýi til að
bræða í lóð, blýið var fengið á
mjög vafasaman hátt. Lyftinga-
dellan stóð í nokkur ár og
skráði Sveinn árangurinn í bók
sem enn er til.
Sveinn og ég byrjuðum að
vinna í Hraðinu tíu ára gamlir
að slíta humar, þar vorum við
svo líka í nokkur ár eftir að
skólagöngu lauk. Í gosinu fórum
við með flokk manna til að
bjarga verðmætum úr Hrað-
frystistöðinni og síðar í vinnu
hjá Viðlagasjóði í áframhaldandi
björgunarstörf. Sveinn vann í
Steypustöðinni í tuttugu og
fimm ár, fór svo í Kertaverk-
smiðjuna og starfaði þar til
dauðadags.
Sveinn var tryggur vinur
okkar og góður vinur barnanna
okkar, hann hjálpaði mikið til
þegar við byggðum húsið í
Stóragerðinu og svo alltaf boð-
inn og búinn ef á þyrfti að
halda. Hann var útsjónarsamur
að leysa þau verkefni sem lágu
fyrir hvort sem það var á vinnu-
stöðunum sem hann vann á eða
bara til að hjálpa öðrum.
Eftir gos var Sveinn fasta-
gestur á okkar heimili og var
hjá okkur öll áramót, líka eftir
að við vorum flutt frá Eyjum og
þá hjá syni okkar sem fannst
ekki annað koma til mála en að
Sveinn væri með enda alinn upp
við það.
Sveinn hafði mikinn áhuga á
íþróttum og lét sig aldrei vanta
á leiki hjá ÍBV, hann var einn af
dyggustu stuðningsmönnum fé-
lagsins.
Það er sárt að sitja hér á sól-
arströnd og skrifa minningabrot
um æskufélaga og besta vin og
geta svo ekki fylgt honum síð-
asta spölinn eftir allar þær sam-
verustundir sem við höfum átt
saman. Minning Sveins mun
lifa.
Samúðarkveðjur til ástvina.
Runólfur og Marý.
Sveinn Pálmason
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
JÓHANN BJARNASON,
Borgarsandi 9, Hellu,
verður jarðsunginn frá Oddakirkju
fimmtudaginn 12. mars kl. 14.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Barnaspítala Hringsins.
.
Elsa Þorbjörg Árnadóttir,
Bjarni Jóhannsson, G. Rósa Tómasdóttir,
Guðjón Jóhannsson, Anna E. Valdimarsdóttir,
Þórunn Jóhannsdóttir, Gissur Snorrason,
Árný V. Jónsdóttir,
Anna A. Arnardóttir, Gísli G. Jónsson,
Þorleifur K. Arnarson, Lene Sörensen,
Hjálmar Ö. Arnarson, Ida B. Unnarsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn og aðrir aðstandendur.
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir
og afi,
LÝÐUR BAKKDAL BJÖRNSSON,
sagnfræðingur,
sem lést 25. febrúar, verður jarðsunginn frá
Digraneskirkju miðvikudaginn 11.
mars kl. 13.
Blóm og kransar eru afþakkaðir en þeim sem vildu minnast
hans er bent á styrktar- og líknarsjóði.
.
Guðbjörg Ósk Vídalín Óskarsdóttir,
Valgerður Birna Lýðsdóttir, Haraldur Jónasson,
Lýður Óskar Haraldsson.
ÚTFARARÞJÓNUSTA
Vönduð og persónuleg
þjónusta
Sími: 551 7080 & 691 0919
ATHÖFNÚTFARAÞJÓNUSTA - athofn@athofn.is - www.athofn.is
Inger Steinsson
IngerRósÓlafsdóttir
Okkar kæri,
GEIRLAUGUR SIGFÚSSON,
Grundargerði 5a,
Akureyri,
lést þriðjudaginn 24. febrúar 2015.
Útförin fer fram frá Höfðakapellu
miðvikudaginn 11. mars kl. 13.30
.
Sigríður Heiðdís Geirlaugsdóttir,
Þórey Egilsdóttir, Hilmar Lúthersson,
Bragi Egilsson, Svala Björnsdóttir,
Sædís Hrönn, Alexander Breki,
Bergrós Lilja og aðrir aðstandendur.
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, systir, amma, langamma
og langalangamma,
GUÐRÚN HULDA BRYNJÓLFSDÓTTIR,
Grenigrund 25,
Selfossi,
lést á Fossheimum, Heilbrigðisstofnun Suðurlands,
sunnudaginn 1. mars.
Útför hennar fer fram frá Selfosskirkju
miðvikudaginn 11. mars kl. 14.
.
Árni Sigursteinsson,
Kristín Árnadóttir,
Brynjólfur Tryggvi Árnason, Hreindís E. Sigurðardóttir,
Gunnar Þór Árnason, Anna Sigurðardóttir,
Árni Árnason, Ragnhildur Magnúsdóttir,
Sigrún Árnadóttir, Sveinbjörn Friðjónsson,
Sólrún Árnadóttir,
Bryndís Brynjólfsdóttir, Hafsteinn Már Matthíasson
og fjölskyldur.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma, dóttir og tengdadóttir,
GUÐRÚN PÁLSDÓTTIR,
Hellnafelli 4,
Grundarfirði,
lést á heimili sínu þriðjudaginn
24. febrúar. Útförin fer fram frá Neskirkju þriðjudaginn 10. mars
kl. 13. Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem
vildu minnast hennar er bent á styrktarreikning sem stofnaður
hefur verið fyrir fjölskyldu hennar nr. 0321-13-110070,
kt. 240775-5739.
.
Kristbjörn Rafnsson
Agnes Ýr Kristbjörnsdóttir Tómas L. Hallgrímsson
Arna Rún Kristbjörnsdóttir Elí Jón Jóhannesen
Helgi Rafn Kristbjörnsson
Páll Guðmundsson Svana Svanþórsdóttir
Rafn Ólafsson Hrafnhildur Guðmundsdóttir
Kristbjörn Helgi Jóhannesen