Morgunblaðið - 18.04.2015, Blaðsíða 34

34 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 18. APRÍL 2015
✝ Guðrún SólveigSigurðardóttir
fæddist á Múla í
Þorskafirði 6. apríl
1927. Hún lést á
Heilbrigðisstofnun
Þingeyinga 7. apríl
2015.
Sólveig var dótt-
ir hjónanna Sig-
urðar Guðmundz
Sigurðssonar, f.
1894, d. 1984, og
Þórunnar Sigríðar Péturs-
dóttur, f. 1896, d. 1987.
Systkini Sólveigar: Pétur, f.
1920, d. 1972, Sigríður, f. 1921,
d. 2007, Sigvaldi, f. 1929, d. 2013,
Gunnsteinn Sólberg, f. 1940, d.
2008.
Sólveig giftist 15. desember
1951 Hallgrími Guðmundssyni,
f. 6. febrúar 1921, d. 10. júní
2010. Foreldrar Hallgríms voru
hjónin Guðmundur Jónasson og
f. 5. janúar 1996. Sonur hennar
er Símon Nói, f. 8. september
2013. b) Sigurður Einar, f. 5.
mars 1998.
Uppeldissonur Sólveigar og
Hallgríms er: 3) Guðmundur
Karl Jóhannesson, f. 28. sept-
ember 1959, eiginkona hans er
Harpa Jóna Jónasdóttir, f. 24.
júlí 1967. Þeirra börn eru fjögur
og barnabörnin fimm.
Fyrstu fjögur æviárin bjó
Sólveig með foreldrum sínum í
Þorskafirði, síðan í Bolungarvík
og Hnífsdal. Þaðan flutti fjöl-
skyldan til Akureyrar.
Eftir nám við Gagnfræðaskól-
ann á Akureyri lá leið Sólveigar
vestur á firði í Húsmæðraskól-
ann á Ísafirði. Sólveig vann um
tíma í Flatey á Skjálfanda.
Nokkur sumur vann hún á
síldarplönum á Húsavík, eins og
margir gerðu á þeim tíma. Hjá
KÞ starfaði hún í mörg ár og
lauk starfsævinni þar. Sólveig
var félagi í Slysavarnafélagi
kvenna á Húsavík og tók virkan
þátt í félagsmálum þar.
Útför Sólveigar fer fram frá
Húsavíkurvirkju í dag, 18. apríl
2015, og hefst athöfnin kl. 14.
Þuríður Elísa Páls-
dóttir frá Útibæ í
Flatey á Skjálfanda.
Sólveig og Hall-
grímur hófu búskap
að Höfðavegi 24,
Húsavík, en bjuggu
lengst af á Álfhóli 8
þar í bæ.
Börn þeirra eru:
1) Guðmundur Hall-
grímsson, f. 21. júní
1951, eiginkona
hans er Jóhanna Kristín Guð-
mundsdóttir, f. 3. apríl 1950.
Börn þeirra eru: a) Hallgrímur
Páll, f. 12. nóvember 1971, d. 6.
júní 2006. Sonur hans er Guð-
mundur Gabríel, f. 2. mars 2002.
b) Elísa Björk, f. 2. ágúst 1989.
2) Sólveig Halla Hallgríms-
dóttir, f. 25. janúar 1969, eigin-
maður hennar er Símon Bjarna-
son, f. 10. nóvember 1966. Börn
þeirra: a) Sólveig Dröfn,
Nú hefur bæst í englahópinn
minn á himninum. Elsku amma
Lolla mín er komin til afa Halla
og Halla frænda.
Ég veit að við fengum mörg ár
saman en engu að síður þá er
hjarta mitt fullt af söknuði og
sorg því amma Lolla hefur alltaf
verið svo stór hluti af mínu lífi.
Ég átti hjá henni athvarf hvenær
sem var, hvort sem það var á erf-
iðum tímum eða þegar að ég
þurfti bara að komast frá litlu
bræðrum mínum og fá smáfrið,
smáömmustund. Amma reddaði
líka öllu og varð aldrei reið þó svo
að ég hefði stolist til að gera eitt-
hvað sem ég ekki mátti. Til dæm-
is eins og þegar ég hellti niður
appelsínugulum fatalit í hvíta
teppið heima á Garðarsbrautinni.
Mín fyrstu viðbrögð voru að
hringja beint í ömmu sem kom að
sjálfsögðu og reddaði málunum
án þess að skammast eða dæma.
Amma Lolla bað yfirleitt ekki
um margt en þó bað hún mig um
tvennt síðustu árin sem að ég
varð að sjálfsögðu við. Fyrir
þremur árum hringdi amma í mig
og bað mig um að prjóna á sig
rauða lopapeysu því henni væri
alltaf svo kalt og hún treysti sér
ekki til þess að prjóna hana sjálf
út af gigtinni í fingrunum. Að
sjálfsögðu fitjaði ég upp fyrir
eina rauða peysu og sendi ömmu
en prjónalistina lærði ég einmitt
af henni. Ég man það sem það
hafi gerst í gær þegar við sátum
tvær heima uppi á Álfhól og
prjónuðum garðaprjón fram og
til baka. Ég, sem var bara fimm
ára, prjónaði svo fast að amma
þurfti að prjóna aðra hverja um-
ferð til þess að ég gæti haldið
áfram að prjóna.
Það var síðan fyrir síðustu jól
að amma spurði mig hvort að ég
gæti ekki sent sér eina mynd af
mér í skikkjunni sem ég klæðist
þegar ég flyt mál fyrir héraðs-
dómi. Hana langaði svo mikið til
þess að sjá mig í henni. Ég vissi
alltaf að amma Lolla væri stolt af
mér og því sem ég hafði afrekað,
bæði í námi og einkalífinu, en
þarna varð ég svo glöð í hjartanu.
Ég tók mig því til og fékk vinkonu
mína til þess að taka mynd af mér
í skikkjunni, setti myndina í
ramma og gaf ömmu Lollu í jóla-
gjöf. Hún hringdi síðan í mig eftir
jólin svo glöð og ánægð með
myndina. Þegar amma dó ákvað
ég að myndin skyldi fara með
henni í kistuna og það var einmitt
það sem ég gerði í gær í kistu-
lagningunni. Hluti af mér fór með
ömmu í síðasta ferðalagið.
Ég á óteljandi minningar um
stundirnar sem við áttum saman
og þær munu allar ylja mér í
hjartanu það sem eftir er. Það
verður samt skrítið að koma heim
á Húsavík og geta ekki farið í
heimsókn til ömmu Lollu en mik-
ið er ég samt þakklát fyrir það að
hafa fengið að eiga hana ömmu
mína og að dætur mínar hafi
fengið að kynnast henni. Það er
nefnilega ekki sjálfsagt að eiga
svona frábæra ömmu.
Athvarf hlýtt við áttum hjá þér
ástrík skildir bros og tár.
Í samleik björt, sem sólskinsdagur
samfylgd þín um horfin ár.
Fyrir allt sem okkur varstu
ástarþakkir færum þér.
Gæði og tryggð er gafstu
í verki góðri konu vitni ber.
Aðalsmerkið: elska og fórna
yfir þínum sporum skín.
Hlý og björt í hugum okkar
hjartkær lifir minning þín.
(Ingibjörg Sigurðardóttir.)
Elsku amma mín, takk fyrir allt.
Þín,
Jónína (Nína).
Elsku amma, núna fer maður
að rifja upp minningar og koma
þá heimsóknir á Álfhólinn upp í
kollinn á manni, langt aftur í tím-
ann. Þegar maður fer að spá í
hlutina áttar maður sig á því að
það breyttist aldrei neitt á Álf-
hólnum, sem er gott því þá gekk
maður þó að einhverju vísu. Allt
átti sinn stað í húsinu. Farið var á
hverju ári í að tína rifsber og taka
til í garðinum þó svo að pabbi hafi
séð um það þá er ég viss um að
hugur minn í að hjálpa hafi verið
til staðar. Eitt af því sem maður
gekk að vísu var að það var alltaf
eitthvað með kaffinu, oftast hun-
angsterta og kannski talar barna-
minnið núna en manni fannst allt-
af vera vöfflur og voru þær það
fyrsta sem mér datt í hug er ég
byrjaði að skrifa. Vöfflur, sulta og
rjómi. Kveð ég þig með þessum
helstu brotum af minningum
mínum sem verða mér ætíð kær-
ar.
Kveðja,
Jónas Þór Viðarsson.
Nú hefur hún Veiga mágkona
móður minnar kvatt þennan
heim. Veiga var gift Halla, einum
af bræðrum mömmu. Mig langar
til að minnast hennar eins og ég
man hana frá æskuárunum á
Húsavík. Frændsemin var mikil
og samskiptin góð. Í minningunni
voru skyldmennin og flestir aðrir
tengdir barnæsku minni lausir
við alla breyskleika, og ég er viss
um að sú var raunin með Veigu.
Hún var einstaklega hlý og góð
kona.
Veiga og Halli bjuggu fyrstu
hjúskaparárin sín niðri á bakka,
eins og það var kallað, í næstu
götu við okkur mömmu. Seinna
fluttu þau svo suður á hól, eða á
Álfhólinn og var alltaf mikill sam-
gangur á milli heimilanna. Veiga
kom oft í heimsókn með drengina
sína, fyrst Dunsa og síðar
Gumma Kalla og er eftirminni-
legt hvað hún var alltaf afslöppuð
og glöð og sérstaklega fín og vel
til höfð. Ég minnist þess að ein-
hverju sinni þegar við vorum á
leið í heimsókn til þeirra að þá
bað mamma mig sérstaklega að
hrósa ekki fallegu hlutunum
hennar Veigu, því þá væri hún vís
til að gefa mér þá. Henni fannst
þá nóg komið af gjafmildi Veigu í
minn garð. Veiga var nefnilega
svo óendanlega greiðvikin og
gjafmild. Hún prjónaði á mig
peysur á hverju ári fyrir skólann,
hverja annarri flottari, hún bak-
aði fyrir afmæli og ferminguna
mína, hjálpaði mér með handa-
vinnu í skólanum og svo mætti
lengi telja. Hjálpsemi hennar var
einstök og það voru ófáir sem
þess nutu.
Veiga var líka sérstaklega
skemmtileg kona. Sagði sögur
með leikrænum tilþrifum þannig
að maður veltist um af hlátri og
hún hló sjálf svo mikið að stund-
um var erfitt að klára söguna.
Hún var líka bráðgreind og
ákveðin á sinn hógværa hátt.
Það er langt síðan ég flutti frá
Húsavík og samskiptin urðu lítil
með árunum en alltaf jafn góð.
Þegar ég heyrði síðast í Veigu
dáðist ég að því hversu minnið
var ennþá óbrigðult og hún var
sjálfri sér lík. Ég var að leita
frétta, spyrja um menn og mál-
efni og Veiga vissi svörin eins og
ávallt áður.
Flestir þekkja það að hafa
kynnst fólki á lífsleiðinni sem er
sannir ljósberar, fólk sem stafar
af birta, góðhjartað fólk sem er
umhugað um aðra og leggur
lykkju á leið sína til að liðsinna
öðrum. Þannig var Veiga.
Blessuð sé minning hennar.
Hjördís Ásberg.
Guðrún Sólveig
Sigurðardóttir
HINSTA KVEÐJA
Ég fel í forsjá þína,
Guð faðir, sálu mína,
því nú er komin nótt.
Um ljósið lát mig dreyma
Og ljúfa engla geyma
Öll börnin þín, svo blundi rótt.
(Matthías Jochumsson.)
Ástarþakkir fyrir allt
sem þú varst mér.
Þín dóttir,
Sólveig Halla.
Elsku amma Lolla.
Takk fyrir allt.
Sjáumst seinna.
Óskar Örn.
Morgunblaðið birtir minn-
ingargreinar endurgjalds-
laust alla útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morg-
unblaðinu greinar eru vinsam-
lega beðnir að nota innsendikerfi
blaðsins. Smellt á Morgunblaðs-
lógóið í hægra horninu efst og
viðeigandi liður, „Senda inn
minningargrein,“ valinn úr felli-
glugganum. Einnig er hægt að
slá inn slóðina www.mbl.is/
sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir
birtingu á útfarardegi verður
greinin að hafa borist eigi síðar
en á hádegi tveimur virkum dög-
um fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað get-
ur birting dregist, enda þótt
grein berist áður en skilafrestur
rennur út.
Minningargreinar
ÚTFARARÞJÓNUSTA
Vönduð og persónuleg
þjónusta
Sími: 551 7080 & 691 0919
ATHÖFNÚTFARAÞJÓNUSTA - athofn@athofn.is - www.athofn.is
Inger Steinsson
IngerRósÓlafsdóttir
Harpa Heimisdóttir
Útfararstjóri
Hrafnhildur Scheving
Útfararþjónusta
Kirkjulundur 19 • 210 Garðabær
sími 842 0204 • www.harpautfor.is
Ástkær móðir mín, tengdamóðir, amma
og langamma,
GUÐNÝ JÓNSDÓTTIR,
Bár, Norðfirði,
lést á hjúkrunardeild Fjórðungs-
sjúkrahússins í Neskaupstað laugardaginn
11. apríl.
Útför hennar fer fram frá Norðfjarðarkirkju mánudaginn
27. apríl kl. 14.
.
Önundur Erlingsson,
Dagmar Vigdís Viðarsdóttir, Kristinn Pálsson,
Hulda Valdís Önundardóttir, Eirikur Rúnar Elíasson
og börn.
Ástvinur okkar,
VALGARÐ RUNÓLFSSON,
fyrrv. skólastjóri og leiðsögumaður,
lést á Landspítalanum í Fossvogi 14. apríl.
Útför fer fram frá Áskirkju föstudaginn
24. apríl kl. 14.
.
Ragnhildur G. Guðmundsdóttir,
Vera Ósk Valgarðsdóttir, Guðjón Sigurðsson,
Kjartan Valgarðsson, Nína Helgadóttir,
Bolli Valgarðsson, Hrafnhildur Hauksdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
STEINGERÐUR BJARNEY
INGÓLFSDÓTTIR
til heimilis að Árskógum 8,
Reykjavík,
lést miðvikudaginn 15. apríl að Vífilsstöðum.
Hún verður jarðsungin frá Fossvogskirkju mánudaginn 27. apríl
kl. 13.
.
Ingólfur Þór Baldvinsson, Svanhvít Hreinsdóttir,
Ásta Baldvinsdóttir, Lars Magne Kalvenes,
Anna Bára Baldvinsdóttir, Hjörtur Hafliðason,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
SIGRÍÐUR SVANHILDUR M. SNÆLAND,
Urðarhæð 6,
Garðabæ,
lést fimmtudaginn 16. apríl.
Jarðarförin auglýst síðar.
.
Kristófer Þorleifsson,
Dröfn Snæland, Jón Ari Eyþórsson,
Guðfinna Kristófersdóttir,
Eggert Þór Kristófersson, Ágústa Dröfn Kristleifsdóttir,
Jóhanna Kristófersdóttir, Pálmi Vilhjálmsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
EGILL BJARNASON,
fv. héraðsráðunautur í Skagafirði,
Bárustíg 1,
Sauðárkróki,
lést á Heilbrigðisstofnuninni á Sauðárkróki
miðvikudaginn 15. apríl.
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hans er bent á Minningarsjóð Sigurlaugar
Gunnarsdóttur frá Ási. Minningarkortin fást í Blóma- og
gjafabúðinni Sauðárkróki.
.
Alda Vilhjálmsdóttir,
Vilhjálmur Egilsson, Ragnhildur Pála Ófeigsdóttir,
Ásta Egilsdóttir, Lárus Sighvatsson,
Bjarni Egilsson, Elín Petra Guðbrandsdóttir,
Árni Egilsson, Þórdís Sif Þórisdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
UNNUR ERNA HAUKSDÓTTIR,
Logafold 176,
Reykjavík,
lést á krabbameinsdeild Landspítalans
þriðjudaginn 14. apríl.
Útför fer fram frá Grafarvogskirkju
föstudaginn 24. apríl kl. 13.00.
Ólafur Örn Valdimarsson,
Bergþóra Hrund Ólafsdóttir, Guðmundur Konráðsson,
Valdimar Grétar Ólafsson, Kristbjörg Kona Kristjánsdóttir,
Sunneva Ólafsdóttir, Jósef Hermann Adolfsson,
barnabörn og aðrir aðstandendur.