Morgunblaðið - Sunnudagur - 14.06.2015, Side 37

En það er ekki víst að það nægi sem vísbending
um hvernig menn muni stjórna landinu fái þeir að-
stöðu til.
Nýju framboðin segjast undantekningarlaust ætla
sér að feykja burtu spillingu hins fúna fjórflokks,
sérdrægni kjörinna fulltrúa hans og óþolandi pukri,
undirmálum og óhreinlyndi. Stjórnmálin muni í
þeirra höndum snúast um hreinar og tærar hug-
sjónir í þágu fólksins.
Í því sambandi er fróðlegt að glugga í bókardóm
Björns Bjarnasonar, fyrrverandi ráðherra, um bók-
ina Útistöður eftir Margréti Tryggvadóttur.
Dómurinn birtist í nýjasta hefti Þjóðmála. Björn
er jákvæður í garð verks höfundar og segir m.a.:
„Meginkostur hinnar löngu bókar Margrétar
Tryggvadóttur um þingmennsku hennar 2009 til
2013 er einlægnin í frásögninni. Hún hlífir engum,
hvorki sjálfri sér né öðrum, heldur segir frá hlut-
unum eins og þeir koma henni fyrir augu.“
Þegar horft er til umræðuefnis þessa bréfs er ber-
sýnilega fengur að slíkri bók, því Margrét var í
Borgarahreyfingunni, Hreyfingunni og Dögun og
það með Birgittu Jónsdóttur, sem síðar tók þátt í að
íslenska Píratahreyfinguna og komst á hennar
vængjum aftur inn á þing.
Heyrðirðu dynkinn
þegar dýrlingurinn féll?
Af dómi Björns má hins vegar einnig ráða að bók
Margrétar sýni að á ýmsu hafi gengið á kjör-
tímabilinu, sem kjósendur Hreyfingar og annar al-
menningur var aldrei upplýstur um. Og ekki birtast
stærstu átakamálin endilega öll sem stjörnublik á
heiðhvolfi hinnar hreinu hugsjónabaráttu: „Við
þinglok sumarið 2012 varð mikil rimma innan þing-
hóps Hreyfingarinnar um hver skyldi verða fulltrúi
hans á allsherjarþingi Sameinuðu þjóðanna í New
York í tvær vikur í október 2012. Þótti Margréti og
Þór (Saari) „fullgróft“ að Birgitta léti eins og sjálf-
sagt væri að hún sæti allsherjarþingið. Hótaði Birg-
itta að hætta öllum samskiptum við Margréti og Þór
fengi hún ekki að fara til New York (bls. 451) og
krafðist þess síðan að fjárhagur hennar yrði skilinn
frá fjárhag þinghópsins, vildi hún þetta skráð í
fundargerðarbók þinghópsins þótt hún hefði ekki
rætt málið á fundi hans.“
Hæpið er að nokkur „fjórflokkanna“ hafi nokkru
sinni sýnt svo mikil tilþrif við val á þingfulltrúa til
að fá að vera á þingi SÞ í tvær vikur, að einhver
flokkurinn hafi riðað til falls af því tilefni.
Það getur vissulega verið skemmtilegt að fá tæki-
færi til að spranga á spariskónum um hinar frægu
höfuðstöðvar SÞ í fáeina daga. Ísland hefur ekki
mikil áhrif þar, svo sem vonlegt er, og óbreyttur
þingfulltrúi, sem lítur inn í nokkra daga, er varla
svo grænn að halda að sú koma hans muni hafa
nokkur minnstu áhrif fyrir einn eða neinn.
Þannig að það er dálítið frumlegt, ef ekki frekt, að
vera tilbúinn til að kljúfa stjórnmálaflokk í herðar
niður af slíku tilefni.
Sagt hefur verið um sjálfsævisögur stjórnmála-
manna og sjálfsagt fleiri en þeirra að þær geti borið
fjölbreytt heiti. En undirtitill þeirra langflestra ætti
þó að vera einn og hinn sami: Hvers vegna í ósköp-
unum hafði ég alltaf rétt fyrir mér?
Björn Bjarnason segir að bókin Útistöður eftir
Margréti Tryggvadóttur sé í hópi undantekning-
anna frá þeirri reglu.
Gott hjá henni.
Morgunblaðið/RAX
*Hæpið er að nokkur „fjórflokk-anna“ hafi nokkru sinni sýntsvo mikil tilþrif við val á þingfulltrúa
til að fá að vera á þingi SÞ í tvær
vikur, að einhver flokkurinn hafi rið-
að til falls af því tilefni.
14.6. 2015 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 37