Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.2009, Síða 103

102 ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS
Yfirgrind hússins er tilgengin. Að öðru er húsið stæðilegt það til
sést bæði að viðum og veggjum5
Þessi úttekt gefur enn skýrari mynd af timburverki hússins og bætir við
upplýsingar um glergluggana. Ljóst má vera að annar glugginn situr
sunnar í húsinu en hinn.
Húsinu hefur hrakað ögn frá síðustu úttekt en ekki teljanlega.
Næst er húsinu lýst árið 1768, við fráfall sr. Jóns J. Vídalíns prófasts,
og bætist þar fyrst og fremst við að reisifjöl sé orðin innsigin og enn
er gluggunum lýst: „[A]nnar með tveimur heilum, hinn með fimm
rúðum.“6 Annað hvort hefur þarna enn meira brotnað úr margra rúðna
gluggunum sem getið var um árið 1755 eða eitthvað hefur breyst hvað
varðar gluggana.
Árið 1785 hefur eitthvað örlítið verið gert við húsið þó að það sé
að öðru leyti gert af gömlum en álitlegum viðum. Búið er að setja
mænitróðu í þann hluta hússins sem hana vantaði áður og nýjum
gluggum hefur verið komið fyrir: „[T]veir glergluggar, annar af sex,
hinn af fjórum glasrúðum nýlegir.“ Í þessari úttekt kemur lega hússins
mjög skýrt fram þar sem talað er um norður stafnvegg.7 Að húsið snúi
göf lum norður-suður er eðlilegt miðað við legu bæjarganganna og er
jafnframt sama stefna og það hefur nú. Hér hefur gluggagerð hússins
breyst og rúðum fækkað. Í stað glugga sem telja mætti af barokkgerð
út frá fjölda rúðna eru hér annars vegar fjögurra rúðna gluggi en hins
vegar sex rúðna gluggi. Áður en Hannes L. Scheving tók við staðnum
árið 1797 fór fram úttekt en nokkur ár höfðu þá liðið án þess að
prestur væri þar skipaður. Brúðarhúsið virðist hafa tekið einhverjum
breytingum milli áranna 1785 og 1797 en af lýsingunni að dæma
virðist þó fyrst og fremst um viðgerð að ræða. Árið 1797 koma ýmsar
upplýsingar um gerð hússins fram einmitt vegna viðgerðanna, atriði sem
ef til vill hafa verið talin svo sjálfsögð að annars tæki því ekki að nefna
þau. Er þar sérstaklega að nefna miðsyllur og að í húsinu hafi einhvern
tíma verið kakalónsofn. Ástæða þess að kakalónn er ekki nefndur í fyrri
úttektum er líklega sú að hann hefur verið í einkaeign en í dánarbúum
bæði Geirs Markússonar og Stefáns Einarssonar er kakalóna að finna.8
Annað stafgólf hússins kann að hafa verið stytt við þetta tækifæri eða þá
að mismunur á stafgólfalengd sé í fyrsta skipti tekinn fram hér en ekkert
er hægt að fullyrða um þetta atriði. Einnig kemur fram að bekkur á
langhlið, langbekkur, og krókbekkur við þverþil séu ekki lengur í
húsinu.9