Dagblaðið Vísir - DV - 19.06.2009, Blaðsíða 42

Dagblaðið Vísir - DV - 19.06.2009, Blaðsíða 42
föstudagur 19. júní 200942 Helgarblað 31. desember 1991 leystust Sovétríkin upp. Sex dögum fyrr hafði síðasti leið- togi sambandsríkisins, Míkhaíl Gorb- atsjov, sagt af sér. Það var hann sem hafði með stefnu sinni komið skriðunni af stað, sem endaði með falli Sovétríkjanna og eyðileggingu Berlínarmúrsins. Gorb- atsjov vildi endurbæta kommúnism- ann og opna Sovétríkin umheiminum. En hann gerði sér ekki grein fyrir að af- leiðingarnar yrðu svo miklar. Gorbatsjov helgaði stjórnmálunum alla starfsævi sína. Þegar hann varð að- alritari sovéska kommúnistaflokksins, 54 ára gamall, einskorðaðist reynsla hans af „venjulegri“ vinnu við örfá ár í æsku. Eftir að hann lauk grunnskóla vann hann á þreskivél á samyrkjubúi. Fékk viðurkenningu 16 ára Sextán ára gamall fékk Gorbatsjov við- urkenningu fyrir vinnu sína á samyrkju- búinu: Verkalýðsorðu hins rauða fána. Aldrei fyrr hafði einhver svo ungur hlotið þessa virtu orðu. Eftir þetta flutti Gorbatsjov til Moskvu, las lögfræði og hóf feril sinn innan sovéska kommún- istaflokksins. Þegar Míkhaíl Gorbatsjov fæddist árið 1931 höfðu Sovétríkin formlega verið til í níu ár. Jósef Stalín hafði ver- ið einræðisherra síðan 1929 og haf- ið hrottalega umbreytingu á sovésku samfélagi. Þeir sem ekki voru sam- mála honum voru sendir í vinnubúðir eða teknir af lífi. Stalín hafði einnig hafið mikla iðn- væðingu og gjörbylt landbúnaði í Sov- étríkjunum. Í stað bóndabæja komu samyrkjubú. Afi Míkhaíl Gorbatsjovs, Andrej, var einbeittur stalínisti og hafði stofnað samyrkjubú þar sem hann sjálfur var formaður. Faðir Gorbatsjovs naut líka trausts Flokksins og virðing- arverðrar stöðu á samyrkjubúinu. Sem góðir kommúnistar slapp Gorbatsjov-fjölskyldan að mestu leyti við víðtækar hreinsunaraðgerðir Stal- íns á fjórða áratugnum. Afi hans sat að vísu í fangelsi um stund af ástæðum sem ekki eru á hreinu. Í skóla skrifaði Míkhaíl týpíska ritgerð sem bar heitið „Stalín er heiður vors lands, Stalín er æskan“. Heimabær Gorbatsjov-fjölskyld- unnar, Privolní, stendur á hinni frjó- sömu sléttu milli Svarta hafsins og Kaspíahafs í Suður-Rússlandi. Þaðan flutti Míkhaíl 19 ára gamall til mið- stöðvar valdsins, Moskvu, höfuðborg- arinnar sem smátt og smátt var verið að endurreisa eftir stríðið. Það voru þýskir stríðsfangar og rússneskir fang- ar úr vinnubúðum sem sáu um erfið- isvinnuna. Með hæstu einkunn Fyrirmyndarverkamaðurinn Gorbat- sjov varð nú fyrirmyndarnemandi og stóðst prófin með hæstu einkunn. Árið 1953 giftist hann samnemenda sín- um, Raisu Títarenkó, sem lagði stund á marxíska heimspeki og félagsfræði. Fjórum árum síðar, 1957, eignuðust þau dótturina Írínu. Þau höfðu þá flust til heimahéraðs Gorbatsjovs, Stavr- ópól, þar sem fyrsta verkefni Mikhaíls sem Flokksstarfsmanns var að hafa umsjón með „kommúnískum móral“ meðal ungdómsins í Stavrópól. Klif Gorbatsjovs upp metorðastig- ann hélt áfram. Hann tók próf í land- búnaðarfræðum, sem kom sér vel þeg- ar Gorbatsjov var útnefndur yfirmaður landbúnaðar í Stavrópól. Hann var nýjasta stjarnan á himni Kommún- istaflokksins. Ungur, sjarmerandi, gift- ur greindri konu, sérfræðingur í jafnt lögfræði sem landbúnaði og flekklaus í skýrslum leyniþjónustunnar KGB. Í innsta hring í Kreml Fljótlega var Gorbatsjov kominn í innsta hring í Kreml. Endurbætur hans á landbúnaðariðnaðinum gáfu að vísu ekki sérstaklega góða raun en það hindraði ekki frama hans. Flokks- hollusta var oftast mikilvægari en ár- angur í gamla Sovét. Þegar aðalritari Sovétríkjanna, Leoníd Brésnjév, dó árið 1982 fékk Gorbatsjov mikilvægt hlutverk sem nánasti samstarfsmaður Júrís Andróp- óvs, eftirmanns Brésnjévs. Gorbatsj- ov hjálpaði hinum nýja aðalritara að hreinsa til í spilltu og vanhæfu skrifræði sambandríkisins. Hann skrif- aði einnig ræður og mætti á fundi í stað Andrópóvs, sem var sífellt veikur. Segja má að þá þegar hafi Gorbatsjov hafið umbótarumleitanir sínar, perestroika, eða endurskipulagningu. Perestroika átti eftir að verða mikilvægasta fram- lag hans til veraldarsögunnar. Aldurhnignir við stjórnvölinn Í Sovétríkjunum var hefð fyrir því að aldurhnignir menn sætu við stjórnvöl- inn. Þegar Konstantín Tsjernenkó tók við af Andrópóv árið 1984 var hann 72 ára og fársjúkur. Nánustu samstarfs- menn hans voru 75 ára gamall utan- ríkisráðherra, 79 ára forsætisráðherra og 83 ára varaforseti. Ekki undarlegt að leiðtogar Vesturlanda glottu í kampinn og teldu Sovétríkin að öllu leyti komin að fótum fram. Aldur Gorbatsjovs, aðeins 54 ár, var því mikilvægur þegar hann var út- nefndur eftirmaður Tsjernenkós og hann þurfti ekki að bíða lengi með að ná á toppinn. Tsjernenkó dó eftir að- eins eitt ár á valdastóli. Nokkrum klukkustundum eftir dauðsfallið gerði miðstjórn Kommún- istaflokksins hinn vinsæla Gorbatsjov að nýjum aðalritara. Innanlands sem utan voru miklar vonir bundnar við „Gorbí“, eins og vestrænir fjölmiðlar kölluðu hann. Og hann virtist ætla að standa und- ir væntingum. Pólitískum föngum var sleppt, fólk mátti iðka trúarbrögð sín á ný og sovéskir borgarar fengu meira vald yfir eigin fjármálum. Bundinn var endir á stríðið í Afganistan. Í sam- hljóðan við hugtakið glasnost – opn- un – fengu fjölmiðlar aukið sjálfstæði gagnvart stjórnvöldum. Austurblokkin lék á reiðiskjálfi Öll austurblokkin lék á reiðiskjálfi á þessum tíma. Gorbatsjov kom leið- togum annarra kommúnistaríkja í skilning um að hann hygðist ekki beita hervaldi til þess að halda þeim í valda- stóli ef svo bæri undir. Í nóvember 1989 tóku austurþýsk yfirvöld þá sögulegu ákvörðun að opna múrinn milli Austur- og Vestur-Berlínar. Ári síðar fékk Míkhaíl Gorbatsjov friðarverðlaun Nóbels fyrir umbótastarf sitt. Umheimurinn hampaði honum sem hetju. Hann hafði stuðlað að því að Sovétríkin urðu lýðræðislegri og að Þýskaland sameinaðist árið 1990. Þar að auki hafði hann minnkað stríðshættu í heiminum með bættum samskiptum við Bandaríkin og hóf afvopnun. Í Sovétríkjunum tíðkaðist önnur sýn á „Gorbí“. Skriðan var farin af stað og margir vildu meiri og fljótvirkari umbætur. Meðal þeirra var Boris Jeltsín (1931-2007), sem varð mikilvægasti keppinautur Gorbatsjovs. Gorbatsjov sá í hendi sér að hann yrði að ná skjótum tökum á aðstæðunum. Hann hóf að draga úr loforðum sínum um efnahagsbreytingar og reyndi að styrkja vald sitt. Vissulega hafði hann viljað skapa nýtt samfélag, með hjálp hugmynda markaðshyggju og lýðræðis. En í grunninn var hann alla tíð kommúnisti. Hann vildi umbætur, ekki byltingu. Stjarna Gorbatsjovs féll á meðan stjarna Jeltsíns reis. Hinn síðarnefndi var í júní 1991 valinn forseti Rússlands og hann hafði mikinn stuðning almennings að baki sér. Jeltsín stöðvaði sama ár valdarán gegn Gorbatsjov, þegar íhaldssamir kommúnistar reyndu í örvæntingu að hrifsa völdin. Eftir þetta ýtti Jeltsín keppinaut sínum til hliðar, þvingaði hann til þess að banna kommúnistaflokkinn og lagði grunninn að SSR, Samveldi sjálfstæðra ríkja. Gorbatsjov var nú forseti án ríkis. Hann gafst upp. Þegar hann bauð sig fram til forseta Rússlands fimm árum síðar fékk hann einungis eitt prósent atkvæða. Þrátt fyrir allt hefur hann þó ekki sagt skilið við stjórnmálin. Síðan árið 2007 hefur Gorbatsjov farið fyrir jafnaðarmannaflokki í Rússlandi. Hann hefur einnig stofnað alþjóðastofnun um stjórnmál, Gorbachev Foundation. EFTIR ÖNNU LARSDOTTER Með umbótum sínum ruddi hann veg- inn fyrir hrun austurevrópska komm- únismans og fall Berlínarmúrsins. Hann varð fyrir vikið vin- sæll á Vesturlöndum og árið 1990 fékk hann friðarverðlaun Nóbels. En heima í Rússlandi var Gorbatsjov gagnrýndur og talinn bera ábyrgð á falli Sovétríkjanna. Hann ruddi veginn að falli múrsins eistland lettland litháen hvíta rússland úkraína moldavía georgía armenía aserbaídsjan túrkmenistan úsbekistan kasakstan kirgistan tadsjikistan Sovétríkin voru til á milli 1922 og 1991 fyrir fallið samanstóðu þau af 15 ráðstjórnarríkjum — rússlandi (blátt) og 14 öðrum ríkjum (rauð). öll gömlu ráðstjórnarríkin eru í dag sjálfstæð ríki. SAGAN ÖLL
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.