Dagblaðið Vísir - DV - 30.12.2009, Síða 38

ERUM ALLTAF
REIÐUBÚIN
Ég hef bókstaflega verið á milli Hólm-steins og sleggju síðustu mánuði. Ég starfa á DV, þar sem lærimeistarinn í blaðamennsku er Reynir Traustason, annar tveggja ritstjóra.
En til þess að flækja hlutina hef ég líka verið að
læra stjórnmálafræði í Háskóla Íslands. Þar á
bæ hefur einn helsti lærimeistari minn verið
Hannes Hólmsteinn Gissurarson. Það vita það
allir sem vijla vita það að þessir tveir menn eru
eins miklir erkifjendur og hugsast getur. Til þess
að einfalda mjög fyrir lesendum, þá er efna-
hagshrunið í grófum dráttum Baugi, DV (Davíð
Vondur) og Forseta Íslands að kenna, samkvæmt
Hannesi og félögum. Hinn læri-
meistarinn skellir hins vegar
skuldinni á Davíð Oddsson og
hirð hans.
Þessir tveir menn, Hannes og Reynir, hafa verið að andskotast hvor í öðrum á netinu í allt haust. Hannes Hólmsteinn sem æðsti spuna-meistari Náhirðar hrunsins, að mati Reynis, sem hefur svo, að mati Hannesar, komið fram sem viljalaust verkfæri Jóns Náskers.
Í þessari endalausu ritdeilu hef ég gegnt skemmtilegu hlutverki sendi-boða. Á mánudögum hitti ég Hólmstein á göngum háskólans, þar sem ritdeilurnar bárust iðulega í tal. Hannes sagði hróðugur eitthvað á þessa leið: „Já, þið DV-menn. Ég hef nú svo gaman af því að skjóta á
þá, en þeir taka því svo illa. Hann Reynir verður alveg brjálaður.“ Alltaf bað
hann samt að heilsa upp á DV. Ég kinkaði kurteislega kolli og jánkaði.
Á þriðjudögum hitti ég svo Reyni á DV, sem sagði nánast orðrétt það sama og hinn lærimeistarinn. „Gaman að skjóta á þennan Hannes, hann tryllist alveg.“ Svo bað hann mig um að skila góðri kveðju til Hannesar.
Í sitthvoru horninu fögnuðu þeir glæstum sigri í ritdeilunni.Ég neita því ekki að þetta hlutverk tók aðeins á og ég þurfti að beita málamiðlun til þess að halda kennaranum og ritstjór-anum góðum. En nú hef ég lokið öllum námskeiðum hjá Hannesi Hólmsteini og þá verður ekki aftur snúið. Ritstjór-
inn var vitaskuld ánægður að endurheimta blaðamann sinn úr klóm
Hólmsteins. Alveg þar til ég sagði honum að ég liti miklu frekar svo á að
nú hefði ég lokið þjálfun lærimeistarans til þess að gerast fullgildur með-
limur í ungliðahreyfingu Náhirðarinnar. Eftir að hafa lært allt um ótrúlega
yfirburði bandaríska kerfisins yfir sænska velferðarríkinu og um öll helstu
rök frjálshyggjumanna gegn jafnaðarstefnu og öðru eins kjaftæði, stend
ég stoltur á tímamótum. Ég er útskrifaður ung-Náhirðingur. Fleira sem ég
lærði í þjálfuninni er að femínistar eru í grunninn marxistar og að kvóta-
kerfið er frábært. Einnig veit ég núna að bera má fóstureyðingar saman
við að skjóta skipsbrotsmann sem rekur á land á eyðieyju mína.
Árið 2010 verður notað til þess að beita hinni nýju þekkingu minni af fullu afli. Það besta af öllu við þetta nýja hlutskipti mitt er að ég er í frábærri stöðu til þess að Náhirð-væða DV innan frá. Planið er að fara um eins og úlfur í sauðargæru og vera augu og eyru Náhirð-
arinnar. Hádegishlé og kaffitíma mun
ég svo nota til hins ýtrasta og
breiða út fagnaðarerindi
frjálshyggjunnar. Ég er orð-
inn handhafi sannleikans.
Ég mun ganga spekings-
lega um sali DV og ræða
einslega við villuráfandi
blaðamenn, líkt og Sókr-
ates sjálfur. Ég mun lúra
við kaffivélina og afhjúpa
fávisku Náskers-manna.
Einum af öðrum mun
ég ná blaðamönnun-
um á mitt band og gera
þeim ljóst hvernig Ísland get-
ur orðið ríkasta land í heimi.
Ég ráðgeri að í árslok verðum
við komnir í meirihluta.
Nýjasti útskriftarárgangur Hannesar Hólmsteins er kominn út í lífið, tilbúinn til þess að gera Íslandi gagn. Tæki-
færið er einstakt. Síðustu árgangar
hans hafa slegið í gegn í banka-
kerfinu og nú verður gefið í á
nýjan leik. Hvern hefði órað
fyrir því að Hannesi Hólm-
steini tækist að ná leigu-
penna Náskersins á
sitt band og planta
honum inn í
höfuðvígi
óvinar-
ins?
GENGINN Í
NÁHIRÐINA
„Það mega allir selja flugelda og margir vilja bita af kökunni
en við finnum rosalega mikið traust í okkar garð. Fólk kem-
ur til okkar og leitar okkur uppi.
Ég er búinn að vera fimm ár í
Hjálparsveit skáta í Kópavogi. Ætt-
ingjar mínir eru flestir í björgun-
arsveitum og það hefur alltaf verið
draumur að vera í björgunarsveit.
Þegar ég var orðinn 17 ára rétti einn
félagi minn mér dagskrána og ég
mætti á kynningarfund – eftir það
varð ekki aftur snúið,“ segir Einar Ey-
steinsson, meðlimur í Hjálparsveit
skáta í Kópavogi.
Nýliðastarfið í Hjálparsveitinni í
Kópavogi er fyrir fólk sem er eða verð-
ur 17 ára á árinu og eldra. Það eru
engin efri
mörk og
ekkert inn-
tökugjald.
Einar segir
að það sé
gaman að
vera í björg-
unarsveit.
Þetta sé
nánast eins
og önnur
fjölskylda.
„Þetta er númer eitt,
tvö og þrjú. Það er bara þannig og ég
mæli með þessu.“
Finnum mikið traust
Tími Einars þessa dagana fer að
mestu í flugeldasölu Hjálparsveit-
arinnar og að sjálfsögðu í sjálfboða-
vinnu. Hann er ekkert alltof hrifinn af
öðrum sem selja flugelda en þetta er
jú frjálst land. „Þetta er okkar helsta
tekjulind. Án hennar værum við ekki
neitt. Það mega allir selja flugelda
og margir vilja bita af kökunni en við
finnum rosalega mikið traust í okk-
ar garð. Fólk kemur til okkar og leitar
okkur uppi. Við erum mjög ánægð- ir með
það. Við finnum fyrir miklu trausti frá fólki þessi dægrin.“
Þétt dagskrá
Varla er til einhver venjulegur dagur í lífi björgunarsveit-
armanns en vikan er þéttskipuð. „Ég mæti í skólann eða
vinnuna og að degi loknum er yfirleitt einhver dagskrá um
kvöldið. Hjálparsveitin býður upp á þrekæfingar tvisvar í
viku þannig að þeir sem vilja koma sér í form eða halda sér
í formi eiga kost á því. Síðan erum við með vinnukvöld alla
þriðjudaga.
Þá hittast allir í Skemmunni, sem er aðstaðan okkar, og
þrífa hátt og lágt. Gera við og dytta að – passa að allt sé í
toppstandi. Svo er hist í vöfflukaffi á eftir. Þar fær maður
að heyra hetjusögur. Það er nóg til af þeim,“ segir hann og
hlær.
Eina sem þarf er vilji
Hjálparsveit skáta í Kópavogi er 40 ára og mik-
ið vatn hefur runnið til sjávar síðan sveitin var
stofnuð. Ný og glæsileg tæki og allur öryggis-
búnaður er orðinn fyrsta flokks. „Þetta er búið
að vera mikið afmælisár – við höfum tekið á
móti almenningi í heimsókn til okkar og við
vorum með kynningardag í Kópavogi. Síðan var
risaafmælisveisla þar sem stofnfélagar mættu.
Þeir töluðu einmitt um það hvað þetta væri
búið að vinda upp á sig síðan þeir stofnuðu
sveitina fyrir þessum árum.“ Hjálparsveitin í
Kópavogi er með mikla útgerð, mörg tæki
og tól. „Stundum
dugar þetta samt
ekki til. Það voru
50 félagar sem
komu á kynning-
arfund og höfðu
áhuga á að byrja.
Eina sem þarf er
vilji og að vera
orðinn 17 ára.
Við erum með
marga bíla, enda
tilefnin mörg,“
segir Einar sem
er formaður deildar innan Hjálparsveitarinnar
í Kópavogi sem kallast Leitarflokkur. Sá flokkur
sérhæfir sig í leit að týndu fólki. Um tíu manna
samhentur og vel þjálfaður hópur er innan
deildarinnar. „Fólk náttúrlega sérhæfir sig sam-
kvæmt sínu áhugasviði, í jeppaklúbbnum eru til
dæmis menn sem eru mjög færir að aka utan
vega og svo framvegis. Þó að ég sé í einum flokki
er maður ekki bundinn við hann.“
Góðir yfirmenn
Þegar björgunarsveitarmaður fær SMS með til-
kynningu um útkall hefst mikið ferðalag. „Þeg-
ar við erum boðaðir út er maður annaðhvort
í skóla eða vinnu og maður verður að rjúka af
stað . Ég á svo góða yfirmenn á BK kjúklingi að þeir skilja
þetta mjög vel og leyfa mér alltaf að fara. Kennararnir vita
þetta líka og sýna þessu skilning. Þegar við komum í hús
eru nánari upplýsingar komnar og okkar útkallssvæði get-
ur verið mjög fjölbreytilegt. Ef það eru stór verkefni úti á
landi sem þurfa meiri mannskap þá förum við þangað. Þó
er meginhluti verkefna okkar nálægt höfuðborgarsvæð-
inu,“ segir Einar sem er ávallt tilbúinn. „Það skiptir engu
máli hvort það er aðfangadagur eða mið nótt. Það var út-
kall á aðfangadag 2004 og það vantaði ekki mannskapinn.
Það voru allir tilbúnir að fara frá jólasteikinni og leita að
manni sem hafði týnst. Tíma- eða dagsetning skiptir engu
– við erum alltaf tilbúnir.“ benni@dv.is
Einar Eysteinsson hefur verið í Hjálpar-
sveit skáta í Kópavogi í fimm ár. Hann segir
að flugeldasalan sé gríðarlega mikilvægur
þáttur í starfi sveitarinnar – án hennar sé
starfið ekki mögulegt. Einar hefur alltaf
haft áhuga á útivist og ættingjar hans eru margir í björgunarsveit-
um. Hann byrjaði nánast um leið og hann náði 17 ára aldri.
38 MIÐVIKUDAGUR 30. desember 2009 UMRÆÐA
björgunar-
sveitarmanns
Í fullum skrúða Myndin er tekin
á svokölluðum HSSK-degi sem er
haldinn snemma á hverju hausti.
Kópur 5 Ford F350-pallbíll. Bíllinn
er 6 manna, á 39,5” dekkjum og með
sérsmíðaðan pall sem tekur tvo vél-
sleða, slöngubát eða annan búnað.
Æft í Turninum Björgun-
arsveitarmenn landsins æfa
sig mikið. Hér síga þeir niður
Turninn í Kópavogi.
Á bólakafi Myndin er tekin
á Hafravatni í janúar 2008.
Bátaflokkur Hjálparsveitar-
innar fór þangað til að æfa
björgun einstaklings sem
hafði fallið í vök á vatninu.
Úti í náttúrunni Hér er Alfreð
Gunnar Sæmundsson, félagi
í Hjálparsveit skáta Kópavogi,
þegar þeir félagar skruppu
upp á Móskarðshnjúka eftir
skóla síðastliðinn vetur.
VALGEIR ÖRN RAGNARSSON skrifar
HELGARPISTILL