Dagblaðið Vísir - DV - 16.04.2010, Blaðsíða 35

VIÐTAL 16. apríl 2010 FÖSTUDAGUR 35
HVAÐ VILTU EIGNAST
MÖRG BÖRN?
„Við viljum eignast tvö börn.“
HVERNIG VERÐUR FYRIR
BARN AÐ EIGA SVO
FATLAÐA MÓÐUR?
„Við erum bara venjuleg hjón með
eigin íbúð og hund! Barnið mun hafa
tvo foreldra til staðar með smá hjálp.
Við erum venjulegt fólk með tilfinn-
ingar! Fötlun verður afstæð í huga
barnsins okkar. Það elst upp við fötl-
un mína. Uppeldið verður ekkert
öðruvísi, ég þarf bara smá hjálp. Það
er samfélagið sem gerir mig fatlaða
en ekki ég.“
ERUÐ ÞIÐ KOMIN MEÐ BANDA-
RÍSKA STAÐGÖNGUMÓÐUR?
„Næstum því. Fyrirtækið sem ætl-
ar að hjálpa okkur með þetta ætlar
einnig að hjálpa okkur að sækja um
styrki. Þau ætla að reyna að setja af
stað prógram úti fyrir fólk sem hef-
ur ekki efni á því að borga fyrir þetta
allt saman. Þannig að við Kevin
verðum eins konar frumkvöðlar. Ég
spurði Kevin um daginn hvort hann
hefði gifst mér ef hann hefði vitað af
vandamálinu með barneignir. Hann
sagði að þetta kæmi málinu ekkert
við, hann elskaði mig bara eins og ég
er. Og ég elska hann eins og hann er.
Á tímabili var ég svolítið hrædd um
að hann myndi fara frá mér vegna
fötlunar minnar en hann stendur við
hliðina á mér eins og klettur. Sam-
bandið okkar virðist bara styrkjast
með tímanum.“
ER KOMIN DAGSETNING Á
FERÐ ÚT TIL BANDARÍKJANNA?
„Það er miðað við næsta haust en
þetta er allt samt enn óákveðið.“
HVERNIG ER MÁLUM
FATLAÐRA HÁTTAÐ Á
ÍSLANDI Í DAG?
„Fatlað fólk á ennþá erfitt upp-
dráttar í íslensku samfélagi. Hér er
mikið af fólki sem er í stofufang-
elsi því það fær ekki næga aðstoð
við sitt daglega líf. Ein góð vinkona
mín lifir þannig lífi því hún fær lé-
lega þjónustu. Ég er bara heppin
að hafa fengið notendastýrða per-
sónulega aðstoð því þannig get ég
lifað eðlilegu lífi með manninum
mínum, hundi og framtíðarbörn-
um okkar.“
ER MIKILVÆGT FYRIR ÞIG AÐ
VERA JÁKVÆÐ FYRIRMYND
ANNARRA FATLAÐRA
EINSTAKLINGA?
„Ég geri mér grein fyrir því að ég hef
haft góð áhrif á fólk í kringum mig
og finnst ég hafa verið send af Guði
hingað til jarðar til að kenna fólki
hvernig það er að vera fatlaður. Guð
og móðir mín gefa mér þann kraft
til að gera þetta. Stundum er ég ekki
sátt við fötlun mína en þá fer ég að
hugsa um ást okkar Kevins og fer þá
að brosa af hamingju!“
HVERJAR ERU STÆRSTU
HINDRANIRNAR SEM ÞÚ
HEFUR YFIRSTIGIÐ?
„Að klára háskólann, fá notenda-
stýrða persónulega aðstoð, kaupa
íbúð með Kevin og giftast honum.
Næst er það barn.“
AF HVERJU ERTU STOLTUST?
„Auðvitað þykir mér vænt um há-
skólaprófið. Ég skrifaði ritgerðina
með höfuðverk allt sumarið og naut
aðstoðar vinkonu minnar.“
HVAÐAN FÆRÐU
ÞENNAN KRAFT?
„Stundum skil ég ekki hvaðan ég hef
þennan kraft! Ætli hann komi ekki
frá móður minni heitinni, sem dó
árið 1998. Ég sakna hennar ennþá
því hún var besti vinur minn og við
börðumst saman fyrir mannrétind-
um. Mamma var mikil hugsjóna-
manneskja og vildi sjá mig verða
hamingjusama.“
HVAÐA DRAUMA ÁTTU?
„Ég vil stofna fjölskyldu og síðan
fara út að læra þegar barnið er orðið
eldra. Einnig á ég mér draum um að
geta gengið með hjálpartæki.“
HVERNIG VÆRI LÍF ÞITT EF
ÞÚ HEFÐIR FÆÐST 50 ÁRUM
FYRR?
„Þá hefði ég hiklaust verið sett á
stofnun. Ég er svo heppin að hafa
fæðst inn í læknafjölskyldu.“
HVAÐA ÁHUGAMÁL ÁTTU?
„Ég elska hunda og á hundinn
Happý sem er svartur labrador, voða
góður og blíður. Happý veitir okkur
mikla hamingju, enda alltaf svo svo
happí, glaður og rólegur. Eins hef ég
gaman af bókum og tónlist. Ég eyði
miklum tíma með Kevin og Happý
og fer reglulega á kaffihús með vin-
um.“
HVAÐ FINNST ÞÉR UM
ÁSTANDIÐ Á ÍSLANDI?
„Mér finnst þetta alveg hræðilegt. Ég
fékk að finna fyrir því þegar svæðis-
skrifstofan sagði mér að það ætti að
lækka greiðslurnar til mín sem fara
í að borga fyrir aðstoðarfókið mitt.
Auðvitað neitaði ég að skrifa und-
ir þennan samning, ég er ennþá að
berjast fyrir þessu.“
KOMIN MEÐ LEIÐ
Á KREPPUTALI?
„Já, búin að fá nóg af þessu í bili.“
GÆTIRÐU HUGSAÐ ÞÉR AÐ
BÚA EINHVERS STAÐAR ANN-
ARS STAÐAR EN Á ÍSLANDI?
„Þegar ég var ung langaði mig að fara
til Bandaríkjanna að læra. Kannski
förum við þegar barnið er komið.
Kevin vill helst vera hér á Íslandi en
segist ætla að koma með mér ef mig
langar. Við viljum vera saman, alveg
sama hvar.“
ERU FORDÓMAR GAGNVART
FÖTLUÐUM Á ÍSLANDI?
„Já, það eru miklir fordómar á Ís-
landi. Einn læknir sagði til dæm-
is við mig að hann teldi mig ekki
geta orðið mjög góða móður. Ég
er bara ekki ein í þessu, það þarf
tvo til að búa til barn og Kevin er
með mér í þessu. Við erum í þessu
saman og Kevin er ekki fatlaður.
Læknirinn talaði við mig eins og
ég væri ein, þótt Kevin sæti við
hliðina á mér.“
ERTU REIÐ YFIR ÞÍNU
HLUTSKIPTI Í LÍFINU?
„Ég var reið lengi, lengi en í dag er
ég farin að sætta mig við apaköttinn,
eins og ég kalla fötlun mína. Af því
að ég hef fengið notendastýrða per-
sónulega aðstoð. Í dag er ég miklu
hamingjusamari því ég hef loksins
fengið frelsi. Ég er ekki lengur í stofu-
fangelsi.“
HVERT STEFNIRÐU
Í FRAMTÍÐINNI?
„Ég veit ekki. Kannski fer ég bara inn
á Alþingi. Hver veit?“
Á tímabili var ég svo-
lítið hrædd um að
hann myndi fara frá
mér vegna fötlun-
ar minnar en hann
stendur við hliðina á
mér eins og klettur.
ÁSTFANGIN Ásdís Jenna
og Kevin kynntust með hjálp
netsins. Þau höfðu spjallað mikið
á Skype áður en þau hittust.
VILJA VERÐA FORELDRAR
Hjónin stefna til Ameríku til að geta
látið drauminn um barn rætast.
Kevin þurfti að sannfæra eiginkon-
una um að barnleysið hefði ekki
áhrif á ást hans til hennar.