Dagblaðið Vísir - DV - 30.04.2010, Blaðsíða 42

FÆDDUR TIL VANDRÆÐA Richard Speck var með húðflúr á
handleggnum þar sem skrifað stóð: „Born to Raise Hell“. Árið 1966 var það ein-
mitt það sem þessi öskukarl gerði þegar hann sjálfum sér til gamans myrti með
köldu blóði átta hjúkrunarnema í Chicago.
Talið er að Speck hafi haft fjögur mannslíf að auki á samviskunni og að hann hafi
framið þau morð í þriggja mánaða aðdraganda morðæðisins sem rann á hann í
Chicago þann 14. júní 1966.
Lesið um Richard Speck, sem var fæddur til vandræða, í næsta helgarblaði DV.
RUGELEY-EITURBYRLARINN
William Palmer fæddist í Rugeley í Staffordskíri á Englandi og fékk síðar nafngiftina Rugely-eiturbyrl-
arinn. Palmer lifði hátt, stundaði læknisnám sem þó var ítrekað litað ásökunum um fjárstuld auk þess sem
hann var nafntogaður flagari.
William Palmer var ekki aðeins veikur fyrir konum því hann hafði gaman af fjár-
hættuspilum auk þess sem hann
veðjaði gjarna á hesta. En lánið
lék ekki við hann og skuldir hans
jukust hægt og bítandi. Að loknu
læknisnámi, sem sífellt var raskað
vegna ásakana um fjárstuld, sneri
hann heim til fæðingarbæjar síns,
Rugeley, og fékk læknisstöðu þar.
William Palmer gekk að eiga
Ann Thornton árið 1847, en
verndari Ann hafði fyrir varað
hana eindregið við að eiga við
hann nokkurt samneyti. Palmer
lét þó ekki deigan síga, enda var
Ann í hans augum falleg og heill-
andi, og ekki síst auðug, 19 ára
stúlka. Palmer gekk með grasið í
skónum á eftir Ann og ári eftir að
þau gengu í það heilaga eignuð-
ust þau barn. Þau eignuðust fjög-
ur börn til viðbótar en þau dóu öll
í frumbernsku.
Reyndar var það svo að nokkr-
ar manneskjur sem tengdust Pal-
mer fóru yfir móðuna miklu í
nærveru Palmers læknis. Þeirra á
meðal voru tengdamóðir hans, og
að minnsta kosti tveir aðrir sem
hann skuldaði peninga.
Palmer hafði fljótlega eftir
að hann gekk að eiga Ann sleg-
ið tengdamóður sína um lán, og
einnig talið hana á að dvelja hjá
þeim hjónum. Tveimur vikum eft-
ir að hún flutti inn á heimili þeirra
var hún öll. Palmer til mikillar
mæðu var líftrygging hennar ekki
greidd út í einu lagi, 12.000 pund,
heldur fékk Ann ársfjórðungslegar
greiðslur úr sérstökum sjóði.
Þrjú dauðsföll og fjárkúgun
Árið 1854 dó Ann, að því er virtist
úr kóleru, en skömmu áður hafði
Palmer reyndar líftryggt eiginkon-
una fyrir 13.000 sterlingspund.
Þegar þar var komið sögu hafði
Palmer þó ekki greitt nema fyrstu
iðgjaldagreiðsluna, en líftrygging-
arféð endaði í pyngju hans engu
að síður. Níu mánuðum síðar ól
þernan á heimili Palmers honum
barn sem dó aðeins örfáum mán-
uðum síðar.
Sífellt jukust skuldir Palmers
vegna hins ljúfa lífsstíls sem hann
hafði tamið sér og því greip hann
til þess ráðs að líftryggja Walter
bróður sinn. En þegar Walter lést
skömmu síðar neitaði trygginga-
félagið að greiða út líftrygginguna.
Til að bæta gráu ofan á svart sætti
Palmer fjárkúgun af hálfu einnar
af fyrrverandi ástkonum sínum,
sem var dóttir lögreglumanns í
Staffordskíri.
William Palmer þóttist því
himin höndum hafa tekið þegar
John Parsons Cook, félagi hans í
veðreiðunum, vann fúlgur fjár á
veðreiðunum í Shrewsbury. Í kjöl-
farið héldu Palmer og Cook teiti
áður en þeir héldu heim á leið til
Rugeley.
Daginn eftir var Cook boðið
til kvöldverðar á heimili Palmers.
Cook varð alvarlega veikur í kjöl-
far máltíðarinnar og lést tveimur
dögum síðar. Grunsemdir um að
Palmer hefði óhreint mjöl í poka-
horninu vöknuðu þegar hann
reyndi að bera fé á nokkra menn
sem tengdust embætti réttarlækn-
isins, en kornið sem fyllti mælinn
var að Palmer hafði keypt striknín
skömmu fyrir dauða Cooks.
Réttarhöld í Old Bailey
William Palmer var handtek-
inn vegna morðsins á Cook. Lík-
amsleifar Ann og Walters, bróð-
ur Palmers, voru grafnar upp og
rannsakaðar, en engar sannanir
fundust sem bendluðu Palmer við
dauða þeirra.
Þar sem ekki var talið að Pal-
mer fengi réttlát réttarhöld í Staff-
ordskíri var samþykkt að rétt-
að yrði yfir honum vegna dauða
Cooks í Old Bailey í Lundúnum. Á
síðustu mínútu tók Serjeant Willi-
am Sgee að sér vörn Palmers, eft-
ir að fyrri verjandi hans flýði til
Frakklands vegna eigin skulda.
Þrátt fyrir að sannanir gegn
Palmer teldust óbeinar voru
líkindin með dauða Cooks og
dauðsfalls af völdum striknín-
eitrunar slík að kviðdómendur
velkt ust ekki í vafa um sekt Pal-
mers og var hann sakfelldur fyr-
ir morð.
Aftakan fór fram 14. júní 1856
og var áhuginn svo mikill að um
30.000 manns höfðu safnast sam-
an til að sjá hana og höfðu sumir
hverjir eytt allri nóttinni úti við í
úrhelli til að fá besta stæðið. Mál
Palmers vakti svo mikinn áhuga
að á götum úti voru seld kvæði
um hann, minjagripir voru seld-
ir og sagt er að framleiðandi reip-
isins hafi haft það í lengra lagi og
selt úr því litla búta. Þegar Palmer
steig á fallhlerann á hann að hafa
sagt: „Eruð þið vissir um að hann
sé öruggur?“
Talið er að Palmer hafi verið
sekur um allt að fimmtán morð,
þeirra á meðal morð á eiginkonu
sinni, fjórum börnum, bróður
sínum og tengdamóður sinni.
Hann fékk viðurnefnið Ruge-
ley-eiturbyrlarinn og Prins eitur-
byrlaranna.
UMSJÓN: KOLBEINN ÞORSTEINSSON, kolbeinn@dv.is
42 FÖSTUDAGUR 30. apríl 2010
Þegar Palmer steig á fallhler-
ann á hann að hafa
sagt: „Eruð þið vissir um
að hann sé öruggur?“
Rugeley-eiturbyrlarinn
William Palmer vílaði ekki fyrir
sér að eitra fyrir sínum nánustu.
Dagbók eiturbyrlarans frá Rugeley Veikindi og andlát Cooks skráð með
hendi Palmers læknis.